Εθνική Οδός 18 (Ε18), Ευρωπαϊκή Οδός 55 (Ε55) και ΕΟ Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας είναι το ίδιο πράγμα, άσχετα αν κάποιοι θεωρώντας άσημη την Ηγουμενίτσα , αρχίζουν το μέτρημα της χιλιομετρικής απόστασης από την Πρέβεζα.

Δυστυχώς, πρόσφατα η Δυτική Ελλάδα απόκτησε έναν νέο, σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, την Αμβρακία οδό, η οποία θα φέρει την ανάπτυξη και παράλληλα τις υλικές καταστροφές και τις απώλειες ανθρωπίνων ψυχών από τα τροχαία ατυχήματα.

Η βιντεοσκόπηση της οδήγησης σε ένα τμήμα του δρόμου, μήκους 18 χιλιομέτρων (¼ της συνολικής διαδρομής) είναι αρκετή για να αναδείξει τα πραγματικά προβλήματα της κυκλοφορίας.

Δεν είναι θέμα Τροχαίου ελέγχου ή οδικής συνείδησης και συμπεριφοράς.

Είναι θέμα των πολιτικών του τόπου μας να απαιτήσουν από τον κρατικό μηχανισμό την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής μας.

Οδηγώντας σε ένα τμήμα, αυτού του δρόμου των 19 κόμβων, περάσαμε σε τέσσερα σημεία που θα γίνουν κόμβοι (Πάργα, Μόρφη, Ελευθέρι, Μαργαρίτι) χωρίς πρόβλημα με οχήματα που ήθελαν να μπούνε ή να βγούνε από αυτούς.

Το πρόβλημα είναι η διατομή του δρόμου , με την αύξηση της κυκλοφορίας που επήλθε μετά τη λειτουργία της Αμβρακίας Οδού.

Ίσως όταν ξεπεράσουμε τους 100 νεκρούς να ωριμάσουν οι μελέτες για νέο δρόμο με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές!

Το έθιμο των καβαλάρηδων του Αγ. Γεωργίου και την περιφορά της εικόνας με αφορμή την σημερινή εορτή του Αγίου, αναβίωσε στο Καρβουνάρι ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος, την Κυριακή του Πάσχα, παραμονή της εορτής.

Καβαλάρηδες περιφέρανε την εικόνα στην κοινότητα, αμέσως μετά την ολοκλήρωσης της θείας Λειτουργίας που πραγματοποιηθηκε παρουσία του Δήμαρχου Σουλίου, Αντιδημάρχων και πλήθους πιστών.

Τη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο ημερήσιο πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου στον προαύλιο χώρο του ομώνυμου ιερού ναού, με τον Γιαννη Καραγιάννη στο κλαρίνο, την Σταυρούλα Καραγιάννη και τον Ιωάννη Φάκο στο τραγούδι.

Τις μεσημβρινές ώρες εχτές ενημερώθηκε η Λιμενική Αρχή Ηγουμενίτσας, για τον τραυματισμό 25χρονου ημεδαπού μέλους πληρώματος (ειδικότητας επίκουρου) Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου.

Συγκεκριμένα, τις βραδινές ώρες χθες και ενώ το πλοίο εκτελούσε προγραμματισμένο δρομολόγιο από το λιμάνι του Μπρίντιζι Ιταλίας στο λιμάνι Ηγουμενίτσας, ο 25χρονος έπεσε στις σκάλες του κλιμακοστασίου που οδηγούν στις καμπίνες του πληρώματος, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο δεξί άνω άκρο. 

Με τον κατάπλου του πλοίου στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, ο 25χρονος διακομίστηκε αρχικά στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών Ηγουμενίτσας και στη συνέχεια στο Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών, για περαιτέρω ιατρική περίθαλψη.

Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ηγουμενίτσας.

Παραδοσιακά η Μεγάλη Εβδομάδα, η Εβδομάδα των Παθών, είναι εβδομάδα περισυλλογής και κατάνυξης…

Δε φαίνεται να συνέβη το ίδιο σε αιρετούς και μη του Δήμου Ηγουμενίτσας, που βάλθηκαν τις Άγιες τούτες μέρες, να… σκανδαλίσουν πιστούς και άπιστους με τα… φερόμενα, καμώματά τους.

Δύο και βάλε μήνες τώρα, πάνω από την… Πλατεία Δημαρχείου, το κλίμα είναι βαρύ…

Από την πρώτη… διαρροή περί μιας δεκάδας περίπου αιρετών που έχουν οφειλές προς το Δήμο και τη ΔΕΥΑΗ και επίκειται η έκπτωσή τους, μέχρι την επιβεβαίωση της έκπτωσης ενός – τουλάχιστον – ο οποίος όμως καλείται κανονικά στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, μεσολάβησαν πολλά στον προσκήνιο και περισσότερα στο… παρασκήνιο.

Ο Δήμαρχος Παναγιώτης Νταής, αρνείται να αποκαλύψει την… αλληλογραφία του Δήμου με την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας, καθώς οι φερόμενοι οφειλέτες αιρετοί -που δημόσια εκτέθηκαν και απέσπασαν την ψήφο των Δημοτών – έχουν την προστασία του νόμου περί των… προσωπικών τους δεδομένων.

Οι επικεφαλής των παρατάξεων κ.κ. Ιωάννης Λώλος και Αντώνης Μπέζας, ποιούν την νήσσα, καθώς οι… οφειλέτες φέρεται να είναι… διαπαραταξιακοί. Ο κ. Λώλος βέβαια, ζήτησε στοιχεία από το Δήμαρχο, δεν ενημέρωσε αν τα έλαβε και δεν ενημέρωσε ποτέ και κανέναν αν τελικά, προσέφυγε – όπως είχε αναγγείλει – στον εισαγγελέα και τι… απάντηση έλαβε από το δικαστικό λειτουργό.

Οι δέκα, έντεκα, δώδεκα ή και δεκαπέντε Δημοτικοί και Τοπικοί Σύμβουλοι που φέρονται ως υποψήφιοι έκπτωτοι, συμμετέχουν κανονικά στις συνεδριάσεις των οργάνων του Δήμου και ουδείς τους αισθάνθηκε την ανάγκη να εξηγηθεί ή/και να παραιτηθεί…

Την ίδια στιγμή οι φήμες οργιάζουν και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά! Υπολήψεις σπιλώνονται και στα καφενεία της μικρής μας πόλης η λύση… στο πρόβλημα των… έντεκα (φαίνεται πως εκεί… σταθεροποιείται ο αριθμός) είναι… κοντά.

Μεταξύ Πλατείας Δημαρχείου, Ελευθερίας, Παναγή Τσαλδάρη και Βορείου Ηπείρου στα Ιωάννινα, λίστες πάνε κι έρχονται… Μια λίστα, δυο λίστες, τρεις λίστες… Και γιατί να είναι τρεις; Και πόσες να είναι; Και η κολοκυθιά συνεχίζεται…

Και κάπου γύρω στις 25 Απριλίου η… λίστα αποστέλλεται οριστικά και οι προθεσμίες αρχίζουν να τρέχουν… Μέχρι τις 10 Μαΐου η Αποκεντρωμένη πρέπει να εκδώσει τις σχετικές διαπιστωτικές πράξεις…

Όμως οι… έντεκα δεν το βάζουν κάτω… Κι έτσι με γνωστό μεγαλοδικηγορικό γραφείο των Αθηνών και αίτηση που καταθέτουν από κοινού κι αντάμα μες στη Μεγάλη Εβδομάδα, ζητούν να ανακληθεί ο «κατάλογος οφειλετών» διότι δεν τους επιδόθηκαν οι λογαριασμοί του νερού με… δικαστικό κλητήρα κι έτσι δεν… ήξεραν ότι… χρωστούσαν!

Δείτε το επίμαχο έγγραφο - εξώδικο 

Και το βαθύ «ΠΑΣΟΚ» πιάνει δουλειά και γνωμοδοτεί πως έχουν δίκιο οι ένδεκα – μη ξαναπληρώσετε αγαπητοί δημότες νερό αν δεν σας έρθει ο λογαριασμός με αποδεικτικό επίδοσης!

Και καλείται η προϊσταμένη της οικονομικής υπηρεσίας του Δήμου να στείλει, νέο έγγραφο με το οποίο να ανακαλεί το προηγούμενο έγγραφό της! Όμως εκείνη… λείπει με άδεια – ενδεχομένως και η αναπληρώτριά της – και δεν θα μπορέσει να… εξυπηρετήσει αυτή τη φορά… Και έτσι επιστρατεύεται, σύμφωνα με τα δημοσίως λεγόμενά του, ο – από 25 Απριλίου αποπεμφθείς – Γενικός Γραμματέας του Δήμου Ηγουμενίτσας, να υπογράψει την ανάκληση της λίστας, αλλά ούτε αυτός δύναται να εξυπηρετήσει…

(σ.σ. Πολύ αργό το Internet στο Δημαρχείο! Η αποπομπή γίνεται στις 25 Απριλίου και το σχετικό Mail της «απολύσεως» φτάνει στον πρώην Γενικό Γραμματέα πέντε μέρες μετά… πρωτομαγιά ανήμερα… Σε ΦΕΚ και τη «Διαύγεια» δεν έφτασε ακόμη…).

Και… καταγγέλλει δημοσίως, ανήμερα το Πάσχα ο απολυθείς ΓΓ ότι «ο Γενικός Γραμματέας, είναι ένας εκ των δύο διοικητικών του Δήμου, που αρμοδίως μπορούν να στείλουν ακυρωτική επιστολή για την «λίστα» που έφθασε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση…. Εκτός κι αν ο Δήμος δεν έχει Γενικό Γραμματέα και η νομική γνωμάτευση διαβιβαστεί, στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εσωτερικών, ο οποίος έχει όλη την ευχέρεια με βάση την γνωμάτευση, να αποστείλει ακυρωτική πράξη στον Γραμματέα της Αποκεντρωμένης…. Αυτό συνεπάγεται αυτομάτως ότι ο Γραμματέας της Αποκεντρωμένης, δεν υποχρεούται στην έκδοση διαπιστωτικής πράξης έκπτωσης…»

Κι έτσι η λύση που είναι… κοντά, φέρεται να έρχεται από τη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας και το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο μεγάλη πρεμούρα έχει, μετά τα δυο πρόσφατα σκάνδαλα της διαρροής στοιχείων εκλογέων και της «διάρρηξης» στο γραφείο του Γενικού Γραμματέα, να εμπλακεί και σε τρίτο και μάλιστα για μερικούς αιρετούς στο Δήμο Ηγουμενίτσας – που στην πλειοψηφία τους δεν ανήκουν και στο… κυβερνών κόμμα!

Και ο Γραμματέας της Αποκεντρωμένης, που ήδη έχει εκδώσει τέσσερις παρόμοιες διαπιστωτικές πράξεις για αιρετούς του Δήμου Νικολάου Σκουφά, ειδικά για την Ηγουμενίτσα θα κάμει μια.. εξαίρεση και ολίγον τα στραβά μάτια!

Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, κάναμε… Ανάσταση!

Χριστός Επ-Ανέστη!

Την Τρίτη 7 Μαΐου 2024 ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Ήπειρο, πρόκειται να επισκεφθεί το Νομό Θεσπρωτίας.

Το πρόγραμμα της επίσκεψής του έχει ως εξής:

11.00 Άφιξη στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας και μετάβαση στα έργα της Γ’ Φάσης του Λιμανιού.

11.30 – 13.00 Περιοδεία του Προέδρου στην παραλιακή οδό της πόλης (Εθνικής Αντίστασης) και συνάντηση με τους πολίτες στο Café Alegro (Εθνικής Αντίστασης 36) στην Ηγουμενίτσα.

13:15 Αναχώρηση για Λωρίδα Σαγιάδας, επίσκεψη σε μονάδα ιχθυοκαλλιεργειών και σύγχρονο συσκευαστήριο

13:45 – 14:45 Συνάντηση με Δ.Σ ΠΑΝΕΜΜΙ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ) και ΠΟΑΥ (Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών), συζήτηση με εργαζόμενους στις μονάδες και περιήγηση στις εγκαταστάσεις

15.00 Επίσκεψη στην πόλη της Παραμυθιάς.

Ποιος ήταν ο Άγιος Γεώργιος

Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.

Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.

Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.

Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.

Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.

Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.

Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται».

Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου

«Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τα ψυχάς ημών.»

Τα αποδοθέντα εις τον Άγιο θαύματα είναι πάμπολλα, μερικά από τα οποία παράδοξα και παράλογα. Από τον 9ο αιώνα κιόλας, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος Α’ αναγκάστηκε να τα αποδοκιμάσει δημοσίως ως «τερατώδεις λήρους» και «φλυαρίας ανάμεστα». Το πλέον υμνηθέν θαύμά του είναι η Δρακοκτονία, που όμως ως μύθος προϋπήρχε. Σύμφωνα με την παράδοση, στα περίχωρα της Κυρήνης, περιοχή της σημερινής Λιβύης, υπήρχε ένα δράκος που παραφύλαγε σε μια πηγή και εμπόδιζε την ύδρευση του χωριού, ενώ κατέτρωγε τους περαστικούς.

Για να εξευμενίσουν τον δράκο, οι χωρικοί του έστελναν κάθε μέρα ως τροφή από ένα παιδί, το οποίο επέλεγαν δια κλήρου. Ο Θεός τους λυπήθηκε κι έστειλε τον Άγιο Γεώργιο για να εξολοθρεύσει τον δράκο, σε μία ημέρα που ήταν έτοιμος να καταβροχθίσει την όμορφη μοναχοκόρη του τοπικού άρχοντα. Ο Άγιος, μετά από φοβερή μονομαχία με τον δράκο, τον σκότωσε κι έσωσε την ωραία κόρη. Τότε, ο πατέρας της, αλλά και όλο το χωριό που ήταν ειδωλολάτρες, βαπτίστηκαν Χριστιανοί.

Το θαύμα αυτό αποδίδεται στην επιβίωση ενός πανάρχαιου εθίμου, της προσφοράς ανθρωποθυσιών στους δαίμονας, που καραδοκούσαν στις πηγές των υδάτων. Ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης το θεωρεί ως αναβίωση του αρχαίου μύθου του Περσέα, που έσωσε την Ανδρομέδα από τέρας. Ο μύθος ήταν ακόμη ζωντανός στην περιοχή της Καππαδοκίας, όπου έδρασε και μαρτύρησε ο Γεώργιος. Η Δρακοκτονία του Αγίου Γεωργίου δεν αναφέρεται στους αρχικούς Βίους του Αγίου, γι’ αυτό και μέχρι τον 12ο αιώνα η εκκλησιαστική εικονογραφία τον παρουσιάζει πεζό και όχι επί λευκού ίππου να διατρυπά με το δόρυ του τον δράκο, όπως επικράτησε να εικονίζεται αργότερα.

Ο Άγιος Γεώργιος κατέχει μια σημαντική θέση στο λαϊκό εορτολόγιο. Οι εορτές του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) και του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) ελαμβάνοντο παλαιότερα ως χρονικά ορόσημα για τις αγροτικές και ποιμενικές συμφωνίες (προσλήψεις βοσκών, καλλιέργεια κτημάτων κλπ), καθώς διαιρούν τον χρόνο σε δύο εξαμηνίες. Η γιορτή μέσα στην πασχαλινή περίοδο δίνει την ευκαιρία για ένα ανοιξιάτικο πανηγυρισμό στα πολλά εξωκλήσια και τις στάνες των κτηνοτρόφων, με προσφορά γαλακτερών στους επισκέπτες και ζωοθυσίες (κουρμπάνια) προς τιμή του Αγίου.

Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος είναι ο προστάτης-Άγιος: της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλανίας, του Ελληνικού Πεζικού, των Μασόνων, των Προσκόπων, των Σταυροφόρων και της στάνης.
Έθιμα

Στο Όλβιο Ξάνθης αναβιώνει το έθιμο των πεχλιβάνηδων. Νεαροί παλαιστές (πεχλιβάνηδες), φορώντας δερμάτινο παντελόνι και αλειμμένοι με λάδι, επιδίδονται σ ’ένα είδος ελληνορρωμαϊκής πάλης, ιδιαίτερα δημοφιλούς στην Τουρκία. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα βάλει πλάτη τον αντίπαλό του ή θα του κατεβάσει το παντελόνι. Το έθιμο λέγεται ότι αναπαριστά τη μάχη του Αγίου Γεωργίου με τον δράκο και ήρθε στην Ελλάδα από τους πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης.

Το έθιμο των πεχλιβάνηδων αναβιώνει και στην Ανθή Σερρών. Οι ρίζες του, εδώ, βρίσκονται στα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν τα θαρραλέα παλληκάρια του χωριού, παίρνοντας την ευλογία από τον Αη-Γιώργη, πάλευαν με τα πρωτοπαλίκαρα των Τούρκων και κατάφερναν επιδεικνύοντας δύναμη και θάρρος να τα νικήσουν.

Στο Νέο Σούλι Σερρών γίνεται η αναπαράσταση της νίκης του Αγίου Γεωργίου επί του δράκου από νέους του χωριού. Το δρώμενο της «Δρακοκτονίας» συγκεντρώνει πολύ κόσμο κάθε χρόνο. Ακολουθεί γλέντι με χορό, κρασί και παραδοσιακό φαγητό.

Η Αράχωβα Βοιωτίας τιμά τον προστάτη Άγιό της με τριήμερες εκδηλώσεις, το «Πανηγυράκι», όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Περιλαμβάνει δρώμενα, παραδοσιακά αγωνίσματα, τοπικούς χορούς και παραδοσιακή μουσική. Την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, κατά τη διάρκεια της περιφοράς της, συνοδεύουν νέοι και νέες της περιοχής με τοπικές ενδυμασίες.

Στην Ασή Γωνιά Χανίων οι κτηνοτρόφοι της περιοχής συρρέουν με τα κοπάδια τους στην εκκλησία του Αη-Γιώργη του Γαλατά για να πάρουν την ευλογία του. Τα ζώα, στολισμένα με τα πιο μελωδικά λέρια (κουδούνια), μαντρώνονται στην «κούρτα» έξω από την εκκλησία κι αρμέγονται ένα-ένα.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας γίνονται αυτοσχέδιες ιπποδρομίες προς τιμή του Αγίου (Καλλιόπη Λήμνου, Πλατύ Μεσσηνίας, Άγιος Γεώργιος Μεσολογγίου).

Ο χρόνος προϋπηρεσίας

Όπως ρητά ορίζεται στη διάταξη νόμου (ν.5053/23, άρθρο 33) και επεξηγήθηκε σε ειδική εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας, για όσους εργαζόμενους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό ή ημερομίσθιο «ως χρόνος προϋπηρεσίας αναγνωρίζεται ο χρόνος εξαρτημένης σύμβασης ή σχέσης εργασίας, που έχει διανυθεί σε οποιονδήποτε εργοδότη και σε οποιαδήποτε ειδικότητα πριν από τις 14.02.2012 και μετά την 1.1.2024».

Δηλαδή με λίγα λόγια, σε περίπτωση που δεν υπάρχει σχετική αναφορά στην οικεία ΣΣΕ, ο γενικός κανόνας που αφορά στους - τις αμειβόμενους - ες με βάση τον κατώτατο μισθό/ημερομίσθιο είναι ότι οι προσαυξήσεις λόγω χρόνου εργασίας καταβάλλονται για την προϋπηρεσία σε οποιονδήποτε εργοδότη και με οποιαδήποτε ειδικότητα.

Οι εργατολόγοι διευκρινίζουν ότι το ξεπάγωμα των τριετιών αφορά όσους αμείβονται στα όρια του κατώτατου μισθού και σε όσους αμείβονται με ΣΣΕ που προβλέπουν επιδόματα προϋπηρεσίας.
Ατομική συμφωνία

Ωστόσο δεν αφορά σε όσους έχουν ατομική συμφωνία με μισθό ανώτερο του κατώτατου και ρήτρα στην ατομική σύμβαση εργασίας περί συμψηφισμού.

«Έστω και ένα ευρώ περισσότερο από τον κατώτατο μισθό να λαμβάνει ο εργαζόμενος δεν δικαιούται τριετίες εκτός αν το προβλέπει η κλαδική η επιχειρησιακή του σύμβαση. Αυτό βεβαίως είναι παράδοξο και συνιστά ανισότητα» τονίζει χαρακτηριστικά ο εργατολόγος Γιάννης Καρούζος.

Στην περίπτωση που ο εργοδότης δεν αναγνωρίζει η δεν βρίσκει τα αποδεικτικά προϋπηρεσίας , οι εργαζόμενοι μπορούν να να αναζητήσουν:

α) στοιχεία της απασχόλησης και του χρόνου ασφάλισής τους μέσω του my ERGANI και του my ΕΦΚΑ με τη χρήση των κωδικών πρόσβασής τους στο TAXIS

β) στοιχεία Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας από τις ιστοσελίδες του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας

γ) πιστοποιητικό εργασίας από τον εργοδότη για το είδος και τη διάρκεια της εργασίας τους κατά τη λήξη της σύμβασής τους. Μόνο εάν το ζητήσουν ειδικά οι εργαζόμενοι - ες βεβαιώνεται η ποιότητα της εργασίας τους και η διαγωγή τους. Η παραίτηση των εργαζομένων από το δικαίωμά τους αυτό είναι άκυρη (άρθρα 14, 319 ΠΔ 80/2022, άρθρα 678-679 ΑΚ).

Βάσει των πρόσφατων στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδας, ο νομός Θεσπρωτίας διαθέτει ποσό σε καταθέσεις, ανερχόμενο σε 675,3 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο είναι διασπαρμένο σε 134.390 τραπεζικούς λογαριασμούς.

Σε σύγκριση με το προηγούμενο εξάμηνο, υπάρχει αύξηση τόσο στο ποσό των καταθέσεων όσο και στον αριθμό των λογαριασμών, δείχνοντας μια σταθερή ανοδική τάση τα τελευταία δύο χρόνια.

Παρόλο που η Ήπειρος συχνά αναφέρεται ως μία από τις φτωχότερες περιοχές της Ελλάδας και της ΕΕ, ο νομός Ιωαννίνων κατατάσσεται στους δέκα πρώτους νομούς της χώρας όσον αφορά τις καταθέσεις, ανταγωνιζόμενος ακόμη και μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.

Οι καταθέσεις στην Ήπειρο ανέρχονται σε 4,553.8 εκατομμύρια ευρώ, με τον νομό Ιωαννίνων να συγκεντρώνει το 52.54% αυτού του ποσού. 

Αυτό υποδηλώνει ότι ο νομός Ιωαννίνων έχει μια σημαντική οικονομική βαρύτητα στην περιοχή.

Αναλυτικά, οι καταθέσεις ανά νομό της Ηπείρου:

Πρός

τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο,

τίς Μο­να­στι­κές Ἀ­δελ­φό­τη­τες

καί τούς εὐ­σε­βεῖς Χρι­στια­νούς

τῆς κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως

“Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα λαμ­πρυν­θῶ­μεν λα­οί,

Πά­σχα Κυ­ρί­ου, Πά­σχα.”

Ἀ­γα­πη­τοί μου πα­τέ­ρες καί ἀ­δελ­φοί,

Ἔ­φθα­σε ἡ πο­λυ­πό­θη­τη ἡ­μέ­ρα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως τοῦ Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Ἡ σω­τή­ρια ἑ­ορ­τή, ὅ­πως τή χα­ρα­κτη­ρί­ζει ὁ Ἅ­γιος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Χρυ­σό­στο­μος, ἡ προ­ϋ­πό­θε­ση τῆς εἰ­ρή­νης, ἡ κα­τά­λυ­ση τοῦ θα­νά­του καί ἡ ἧτ­τα τοῦ δι­α­βό­λου.

Σή­με­ρα, ὅ­λοι οἱ φι­λέ­ορ­τοι χρι­στια­νοί χαι­ρό­μα­στε ἀ­πό τά βά­θη τῆς καρ­διᾶς μας, δι­ό­τι ἀ­να­στή­θη­κε ὁ Σω­τή­ρας τοῦ κό­σμου καί κη­ρύ­χθη­κε ἡ λύ­τρω­ση τοῦ ἀν­θρώ­που. Αὐ­τή τήν ἡ­μέ­ρα, ψάλ­λου­με γιά τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α μας, δι­ό­τι ὁ φι­λάν­θρω­πος Δε­σπό­της, βλέ­πον­τας ἐ­μᾶς τά παι­διά Του αἰχ­μά­λω­τα στήν κό­λα­ση τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν, θέ­λη­σε νά μᾶς ἐ­λευ­θε­ρώ­σει ἀ­πό τά δε­σμά τοῦ ἐ­χθροῦ μας. Ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος, ὑ­πέ­μει­νε τό Πά­θος, τόν Σταυ­ρό καί τήν Τα­φή, κα­τέ­βη­κε ὁ Ἴ­διος στόν Ἅ­δη, θα­νά­τω­σε τόν θά­να­το καί ἀ­νῆλ­θε ἀ­πό τόν Ἅ­δη τρι­ή­με­ρος, νι­κη­τής καί τρο­παι­οῦ­χος, δι­α­βε­βαι­ώ­νον­τάς μας, μέ λό­για ἀ­γά­πης, στορ­γῆς, ἐν­δι­α­φέ­ρον­τος καί πα­ρη­γο­ρί­ας, ὅ­τι στό ἑ­ξῆς θά ἀ­πο­τε­λεῖ γιά ὅ­λους μας πο­λύ­τι­μο σύμ­μα­χο καί συμ­πα­ρα­στά­τη[1].

Ἄς ἑ­ορ­τά­σου­με, λοι­πόν, πε­ρι­χα­ρῶς καί θε­ο­σε­βῶς αὐ­τή τή με­γί­στη καί λαμ­πρή ἑ­ορ­τή, κα­τά τήν ὁ­ποί­α πα­νη­γυ­ρί­ζει ὄ­χι μό­νο ἡ γῆ, ἀλ­λά καί ὁ οὐ­ρα­νός, κα­θώς ἀ­να­στή­θη­κε ὁ Κύ­ριος καί μα­ζί Του ἀ­νέ­στη­σε ὅ­λη τήν οἰ­κου­μέ­νη.

Ἄς πα­νη­γυ­ρί­σου­με χαρ­μό­συ­να, ὡς μέ­λη τῆς ἁ­γί­ας Ἐκ­κλη­σί­ας, τοῦ Σώ­μα­τος τοῦ Χρι­στοῦ, ὡς κλη­ρο­νό­μοι τῆς Βα­σι­λεί­ας, τῶν ἀ­γα­θῶν καί τῆς δό­ξης Του, καί ἄς δο­ξο­λο­γή­σου­με τόν ἐπου­ρά­νιο Βα­σι­λέ­α γιά τίς φι­λάν­θρω­πες δω­ρε­ές Του.

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Κα­τά τή ση­με­ρι­νή εὐ­φρό­συ­νη ἡ­μέ­ρα, ἡ το­πι­κή μας Ἐκ­κλη­σί­α, τῆς ὁ­ποί­ας τό κύ­ριο καί ἀ­δι­ά­κο­πο κή­ρυγ­μα εἶ­ναι ἡ Ἀ­νά­στα­ση, ἐ­ναγ­κα­λί­ζε­ται μέ ἀ­γά­πη στορ­γι­κή ὅ­λα τά προ­σφι­λῆ της τέ­κνα καί μέ ἀ­γαλ­λί­α­ση πνευ­μα­τι­κή ψάλ­λει μα­ζί τους τόν ἀρ­χαι­ό­τε­ρο ὀρ­θό­δο­ξο ὕ­μνο τῆς νί­κης τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως: «Χρι­στός ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι ζω­ήν χα­ρι­σά­με­νος».

Ταυ­τό­χρο­να, ὅ­μως, λαμ­βά­νον­τας ἀ­φορ­μή ἀ­πό τό χαρ­μό­συ­νο αὐ­τό μή­νυ­μα, μᾶς πα­ρο­τρύ­νει νά ἐ­νερ­γοῦ­με μέ τή σκέ­ψη μας προ­ση­λω­μέ­νη στόν Σταυ­ρό καί στήν ἐλ­πί­δα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως.

Ὡς χρι­στια­νοί ἔ­χου­με τήν εὐ­θύ­νη, καί συ­νά­μα τό προ­νό­μιο, νά ἀ­γα­ποῦ­με καί νά σταυ­ρω­νό­μα­στε ἐ­μεῖς στή θέ­ση τῶν ἄλ­λων, θυ­σι­ά­ζον­τας τό ἀ­το­μι­κό μας συμ­φέ­ρον πρός ὑ­πε­ρά­σπι­ση τῆς ζω­ῆς καί τῆς χα­ρᾶς τῶν συ­ναν­θρώ­πων μας. Σέ αὐ­τό, ἄλ­λω­στε, συ­νί­στα­ται ἡ γνή­σια χρι­στι­α­νι­κή ζω­ή τοῦ ἀν­θρώ­που, πού ἀν­τι­με­τω­πί­ζει τόν πλη­σί­ον του ὡς ἔμ­ψυ­χη εἰ­κό­να τοῦ Σταυ­ρω­θέν­τος καί Ἀ­να­στάν­τος Χρι­στοῦ, καί τι­μᾶ τό πα­νά­γιο Αὐ­τοῦ Αἷ­μα, μέ τό ὁ­ποῖ­ο ὁ Κύ­ριος μᾶς ἐ­ξα­γό­ρα­σε ἀ­πό τήν ἁμαρ­τί­α καί τόν θά­να­το, μᾶς εἰ­ρη­νο­ποί­η­σε, μᾶς ἀ­δελ­φο­ποί­η­σε, μᾶς ἕ­νω­σε καί μᾶς ἔ­σω­σε ὡς μέ­λη τοῦ Σώ­μα­τός Του, χα­ρί­ζον­τάς μας τήν αἰ­ώ­νια ζω­ή.

Μέ­σα, λοι­πόν, σέ αὐ­τή τήν ἀ­τμό­σφαι­ρα τῆς νί­κης, τῆς χα­ρᾶς καί τῆς πα­νη­γύ­ρε­ως, τοῦ φω­τός πού με­τε­δό­θη στόν κό­σμο ἀ­πό τό Ἀ­νέ­σπε­ρο Φῶς πού ἔ­λαμ­ψε ἀ­πό τόν Ἅ­γιο Τά­φο, ἄς ἀπο­λαύ­σου­με τά δῶ­ρα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως: τήν ἀ­γά­πη καί τήν εἰ­ρή­νη τοῦ Θε­οῦ πρός τόν ἄν­θρω­πο, τοῦ ἀν­θρώ­που πρός τόν Θεό καί, βε­βαί­ως, τοῦ ἀν­θρώ­που πρός τόν συ­νάν­θρω­πο. Κο­ρύ­φω­μα, ἄλ­λω­στε, αὐ­τῆς τῆς πα­σχα­λι­νῆς ἀ­γά­πης εἶ­ναι ὁ ἀ­σπα­σμός πού ἀν­ταλ­λάσ­σουν οἱ πι­στοί τήν ἡ­μέ­ρα τοῦ Πά­σχα, στόν ὁ­ποῖ­ον μᾶς προ­τρέ­πει καί τό θαυ­μά­σιο καί πα­νη­γυ­ρι­κό δο­ξα­στι­κό: «Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα καί λαμ­πρυν­θῶ­μεν τῇ πα­νη­γύ­ρει καί ἀλ­λή­λους πε­ρι­πτυ­ξώ­με­θα».

Χρι­στός ἀ­νέ­στη, ἀ­δελ­φοί μου!

Εὔ­χο­μαι ἐγ­καρ­δί­ως ἡ τοῦ Χρι­στοῦ Ἁ­γί­α Ἀ­νά­στα­ση νά ἀ­πο­τε­λέ­σει γιά ὅ­λους χαρ­μό­συ­νη ἑ­ορ­τή ἀ­γά­πης, φι­λα­δελ­φί­ας, εἰ­ρή­νης, ψυ­χι­κῆς καί ἠ­θι­κῆς ἀ­νά­τα­σης, καί ἐν Χρι­στῷ ἀ­να­γέν­νη­σης.

To Πάσχα του 1943, κάθε άλλο παρά γιορτή ήταν για την κατεχόμενη Ελλάδα. Το μυαλό όλων ήταν στην ανάσταση του έθνους και στην απελευθέρωση από τον Γερμανικό ζυγό.

Τις σκέψεις του, τις άγιες ημέρες του Πάσχα, μετέφερε στο ημερολόγιο του αείμνηστος Βασίλειος Κραψίτης και η περιγραφή του ήταν συγκλονιστική. Η Παραμυθιά υπό τον φόβο του άγνωστου και υπό το πένθος των νεκρών έχουν να αντιμετωπιζόσουν εκτός των άλλων και τους Μουσουλμάνους αυτοαποκαλούμενους Τσάμηδες.

Άγιο Πάσχα 1943: Πώς να καλλιεργήσουμε την ελπίδα για μιαν ανάσταση της Ελληνικής Πατρίδας; Όλα στο σπίτι μου είναι μαύρα ο πατέρας μου αποφεύγει να κυκλοφορήσει έστω και στην γειτονιά μας. Κλείστηκε απόλυτα στον εαυτό του τρία περίπου χρόνια τώρα. Καταβάλλονται προσπάθειες εντάξεώς μου σε μια από τις δύο Ανταρτικές Οργανώσεις του χώρου μας. Η εκτέλεση του γαμπρού μου δίνει τις προϋποθέσεις για ορθή κρίση των σκοπών του Ε.Α.Μ. Οι σκοποί και τα ιδανικά του ΕΔΕΣ μόλις τώρα αναπτύσσονται στον τόπο μας. Προσωπικά πιστεύω στις ψυχικές δυνάμεις των απλών ανθρώπων, που βρίσκονται στο υποσυνείδητο της φυλής μας και όταν ξυπνάνε γιγαντώνουν το λαό. Για να πραγματοποιηθει όμως αυτό το θαύμα χρειάζονται τίμιες και πεντακάθαρες προθέσεις των Οργανώσεων, ηθικοί και γνήσιοι ιδεαλιστές

Αρχηγοί, επίσης δε γενναιότητα και ειλικρίνεια των υπευθύνων. Έτσι μόνο μπορούν να εμπνέουν και μόνο έτσι ο λαός θα μπορεί να οδηγηθει, ώστε να πάρει τα σωστά μέτρα για ένα ιερόν αγώνα εναντίον κάθε δυνάστη. Στη Παραμυθιά, σ’ όλη τη Θεσπρωτία μας απασχολούν οι συμπατριώτες μουσουλμάνοι ως επαίσχυντα όργανα των Ιταλικών δυνάμεων Κατοχής. Εμείς οι νέοι στην ηλικία επιθυμούμε ειλικρινά να βοηθήσουμε, ώστε οι συνομήλικες μουσουλμάνοι να κρατηθούν στο χείλος των κτηνωδών πράξεων των γονέων τους, για να σταματήσει το κακό και οι ίδιοι ν’ αποφύγουν την αυτοκαταστροφή. Σε ποιόν όμως να δώσουμε εμπιστοσύνη και να μιλήσουμε;

Συνειδητοποιώ ότι τους νέους του Χριστιανικού πληθυσμού, ιδιαίτερα τους μορφωμένους, μας βαρύνει μια ιερή ευθύνη. Πιστεύω, ότι ο καθένας μας πρέπει μέσα στα προσωπικά του μέτρα να συμβάλλει για να παρουσιαστή μετά το τέλος αυτού του πολέμου ένας Νέος Ελληνισμός, πρωτοπόρος στην έρευνα και στην εκτίμηση των αιώνιων ζητημάτων της ανθρωπότητας. Υπάρχουν όμως δρόμοι για να φτάσουμε στο φωτεινό αυτό στάδιο; Πως οι Έλληνες θ’ απαλλαγούμε από την αλληλοσφαγή;

Οι ανθρωπιστικές αυτές σκέψεις μου με κρατάνε μερόνυχτα άυπνο. Πλημμυρίζω από ιδανικά στα οποία μένω αμετακίνητος και ασυμβίβαστος! Δεν είμαι ο άνθρωπος του όπλου, αλλά του πνεύματος και της καρδιάς. Μέσα μου πολλές φωνές συνθέτουν το εμβατήριο των Ελληνικών ψυχών για πράξεις των κλασσικών μας χρόνων.

Έτσι συνθέτω το κατωτέρω ποίημα, ως Επινίκιο των Νεοελλήνων το οποίο αφιερώνω στην ιερή μνήμη του εθνομάρτυρα γαμπρού μου Δημ. Βιλαέτη: Από τα παλιά τα χρόνια -τι κατάρα, τι ντροπή- η γλυκόθωρη Διχόνοια τους Ρωμιούς δολοφονεί.

Αίματα, κραυγές και θρήνοι ηρώων, δίκαιων, σοφών άσπροι της ομόνοιας κρίνοι ας γίνουν των ευαγγελιστών τη φωνή, να υψώσουν στ’ άστρα -Έλληνες, αγαπηθήτε- για να πέσουνε τα κάστρα και ποτέ να μην πονείτε. Φως και λούλουδα η μοίρα και τα’ Αλέξανδρου η κλαγγή κάνουν την καρδιά πορφυρά Που στην Δόξα οδηγεί. Χυν’ η Ειρήνη, μύρια δώρα που ανθίζουν την καρδιά. Της Διχόνοιας σβήν’ η μπόρα, -Εμπρός παιδιά! Εμπρός παιδιά, απ’ το σάλπισμα των πόνων στην νυχτιά την τραγική με το φως των Παρθενώνων όλα φως, χαρά, ζωή.

Στη γραφομηχανή του Ειρηνοδικείου, όπου εργάζεται ο αδελφός μου Βαγγελάκης δακτυλογραφώ αρκετά αντίγραφα του ποιήματός μου αυτού, χωρίς την αφιέρωσή μου, που με τον Κωστάκη Ιω. Μητσιώνη, τα σκορπίζουμε την ίδια νύχτα σε κοντινούς στα κτίρια των Ιταλικών Αρχών Κατοχής (των Υπηρεσιών τους) χώρους σε σπίτια μουσουλμάνων και μερικών οπαδών ΕΔΕΣ και ΕΑΜ.

Την άλλη μέρα δημιουργείται κάποιος θόρυβος, χωρίς συνέπειες. Μόνον οι μουσουλμάνοι διερμηνείς και συνεργάτες των Ιταλών φαίνονται κάπως μουδιασμένοι.

Ο θρίαμβος της Αγάπης του Θεού 

Κείμενο : Γεώργιος Ματρακούκας 

Κατεβροχθίσθη ο θάνατος και ενικήθη. 

Πού είναι, θάνατε, το κεντρί σου; πού είναι, άδη, η νίκη σου;... 

Ας ευχαριστήσωμε τον Θεόν, που μας δίδει την νίκη δια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (Α' Κορ. ιε' 54-57). 

Χθες αμέτοχοι στη δίκη… 

αμέτοχοι στον πόνο και την πενία του αδελφού… 

φοβισμένοι δεν σ ακολουθήσαμε στο λιθόστρωτο … 

φοβισμένοι δεν δώσαμε το χέρι στον ασθενή… 

Αγάπη δεν μας περίσσεψε… 

μίσος σου προσφέραμε Κύριε, 

θάνατο σταυρικό… 

μα Εσύ Αγάπη χαρίζεις και συγχώρεση, 

ανταποδίδεις τα κτυπήματα, με απλόχερες ευλογίες, 

τις ύβρεις, με θαύματα 

τη συκοφαντία, με Αλήθεια 

την άκρα ταπείνωση, με Αγάπη 

το θάνατο, με Αθανασία ... 

«Ανέστη» ο εσταυρωμένος Θεός και θανάτωσε τον θάνατο, 

μας αγκάλιασε η αθανασία εμάς τους θνητούς, 

κι Αθάνατους μας κάνει. 

Εμείς Χριστέ μου, σε καταδικάζουμε σε θάνατο, 

κι Εσύ, μας «καταδικάζεις» σε αθανασία. 

Χριστός Ανέστη !!! 

Και ξαφνικά, το παρόν μένει γυμνό από κάθε τι ωραίο... 

ένα καινούριο φως ξεχύνεται 

φωτίζει το δρόμο προς τον Θεό. 

Μια πληρότητα από το μέλλον, 

σ αυτό το γυμνό παρόν σε φωνάζει … 

μη στενάζεις πια… 

από το φόβο του αύριο, 

από τον τρόμο του Θανάτου… 

«ο Άδης επικράνθη... Πού σου, θάνατε, το κέντρον; 

Πού σου, Άδη, το νίκος; 

Ανέστη Χριστός, και συ καταβέβλησαι. 

Ανέστη Χριστός, και πεπτώκασι δαίμονες. 

Χριστός Ανέστη !!! 

κι οι αμαρτίες μας εξαγοράστηκαν , 

ο δρόμος προς την σωτηρία άνοιξε 

ένας κόσμος νέος, χωρίς πόνο, 

ένας νέος άνθρωπος, βαπτισμένος με πνεύμα Αγάπης. 

μια μέρα χαράς, 

μια νίκη μεγάλη του Χριστού 

χαρείτε, η πύλη για την αιώνια ζωή, άνοιξε, 

η δικιά μας ανάσταση ήρθε … 

δώρο Αγάπης , από Σένα , 

εισήλθες στο χρόνο και πύλες θανάτου επάρθησαν 

η λογική μου χάνεται σε Θειο Έρωτα, 

μια νέα ζωή εκτός χρόνου και τόπου.. 

Χριστός Ανέστη !!! 

ένας θρίαμβος … 

και το θαύμα της Θείας Αγάπης φθάνει στις καρδιές μας 

κλείσε τα μάτια , 

φώναξε με την καρδιά σου ως του χρόνου τα πέρατα … 

Σ Αγαπώ!!! 

και νιώσε την αγκαλιά του Χριστού 

Ναι, αγαπώ κι εσένα, που με μίσησες δωρεάν, 

εσένα που δεν γνώρισες την συγνώμη … 

εσένα που μιλάς για Χριστό και Χριστό δεν γνώρισες… 

Χριστός Ανέστη !!! 

ένα παραλήρημα χαράς βιώνουν ορατά και αόρατα σήμερα 

ο παντοδύναμος, ο παντογνώστης, 

ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, 

ο φίλος μας, ο αδελφός μας, 

ανέστη εκ νεκρών… 

άπειρος ο Θεός, άπειρη και η αγάπη Του. 

μια Αγάπη πέρα από τη λογική 

Ένας ενθουσιασμός ποτισμένος 

με πίστη σαλότητας . 

«δεν ζω εγώ, αλλά ζη μέσα μου ο Χριστός». 

Χριστός Ανέστη !!! 

κι ο δρόμος της Αγάπης ανοίγει 

μια αγάπη μυστική ελευθερώνεται στα πέρατα της γης, 

η ώρα να αγαπάς τους εχθρούς σου ήρθε, 

γιατί ο Χριστός σ αγαπά παράφορα… 

μην ρωτάς αν αποδέχονται την αγάπη σου, 

απλά αγάπα τους, 

κι ας μην ξέρουν ν αγαπούν, 

μια τρέλα, 

ένας Θείος έρωτας 

ν΄ αγαπάς, κι ας σε μισούν … 

ζωή χωρίς Χριστό είναι μια τρέλα 

γιατί όσοι σε γνώρισαν … 

κατάλαβαν ότι: 

«… ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή…» (Οσ. Πορφύριος) 

Χριστός Ανέστη !!! 

και η ατελεύτητη ζωή αρχίζει, 

μια αστείρευτη, θαυματουργή, πηγή αφθαρσίας, 

από τους κρουνούς του τάφου Σου 

ξεχύνεται νέο ύδωρ , 

Έλατε αδέλφια μου να πιείτε… 

« Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν…» 

ξεχειλίζει αγάπη που κοινοποιεί, 

πιείτε αλήθεια, που αφθαρτίζει, 

που συγχωρεί τους αιτούντες την συγγνώμη… 

Χριστός Ανέστη !!! 

“Σῶμα Χριστοῦ μεταλάβετε, πηγῆς ἀθανάτου γεύσασθε”, 

ένας παλιός κόσμος χάνεται και ψυχορραγεί, 

ήμουν φυλακισμένος, 

δεμένος στα δεσμά των παθών, 

χαρά δεν είχα στην κάρδια, 

αγάπη δεν είδα στα μάτια των αδελφών, 

μα σαν ακούστηκε το Χριστός Ανέστη !!! 

μια νέα ζωή άρχισε, 

έσπασαν τα δεσμά , 

αναστήθηκε στην καρδιά μου η Αγάπη, η Θυσία… 

τρομάζω Χριστέ με την αγάπη σου .. 

ξαφνιάζομαι με την ευσπλαχνία σου .. 

για μένα, τον έσχατο, τον ολιγόπιστο… 

«Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθης εν τη βασιλεία σου». 

Αέναα θα φωνάζω: 

Χριστός Ανέστη !!! 

Αληθώς Ανέστη!!! 

Συνελήφθη σήμερα (4/5/2024) το μεσημέρι σε περιοχή των Ιωαννίνων ημεδαπός, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε δικογραφία για παραβάσεις της νομοθεσίας για την προστασία των ζώων.

Ειδικότερα, στο πλαίσιο διερεύνησης καταγγελίας ότι ο ημεδαπός νωρίτερα έσερνε με αγροτικό όχημα σκύλο, πιθανόν νεκρό, ο οποίος ήταν δεμένος με σκοινί από αυτό, αστυνομικοί του Τμήματος Άμεσης Δράσης Ιωαννίνων εντόπισαν τον ημεδαπό να οδηγεί το συγκεκριμένο όχημα, στην καρότσα του οποίου ανευρέθηκε νεκρός σκύλος.

Από το Αστυνομικό Τμήμα Ιωαννίνων, το οποίο επιλήφθηκε της προανάκρισης, έγιναν οι δέουσες ενέργειες για την περισυλλογή του ζώου και τη διενέργεια κτηνιατρικής πραγματογνωμοσύνης από τις αρμόδιες υπηρεσίες, ενώ επιβλήθηκε το προβλεπόμενο διοικητικό πρόστιμο.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ιωαννίνων.

Τροχαίο ατύχημα σημειώθηκε τα ξημερώματα στο Μακρυγιάλι Ηγουμενίτσας, όταν νεαρός άνδρας, για άγνωστη αιτία, εκτράπηκε από την πορεία του με αποτέλεσμα να βρεθεί αναποδογυρισμένο στη λιμνοθάλασσα στο Μακρυγιαλί της Ηγουμενίτσας. 

Ο οδηγός απεγκλωβίστηκε από το αναποδογυρισμένο όχημα και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με ελαφρούς τραυματισμούς. 

Το αυτοκίνητο απομακρύνθηκε από το σημείο με τη βοήθεια της οδικής βοήθειας Μπότσαρη.

Στις 11.20 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, αναβίωσε το έθιμο της Πρώτης Ανάστασης στα Σύβοτα Θεσπρωτίας, παρουσία εκατοντάδων επισκεπτών και των τοπικών αρχών της Ηγουμενίτσας.

Μόλις οι καμπάνες της εκκλησίας χτύπησαν χαρμόσυνα, εκατοντάδες πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, έσπασαν στο δρόμο.

Ο κρότος που παράγεται από το σπάσιμο των κανατιών, σύμφωνα με την λαϊκή αντίληψη, διώχνει μακριά το κακό.

Το έθιμο αυτό συμβολίζει τη νίκη της ζωής ενάντια στο θάνατο και συνδέεται άρρηκτα με την Ανάσταση του Κυρίου.