Το ενδιαφέρον τώρα στρέφεται στον Θεατρικό Νοέμβρη της Παραμυθιάς ο οποίος ανοίγει αυλαία το το Σάββατο 4-11 με την παρουσίαση της βραβευμένης μας παράστασης “12 Ένορκοι” ενώ ακολουθεί την Κυριακή η θεότρελη κωμωδία “black Birthday” από την θεατρική ομάδα Ιωαννίνων “Σύνθεση”.

Και φέτος ο Θεατρικός Νοέμβρης της Παραμυθιάς θα παρουσιάζει παραστάσεις κάθε Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου, με το πλήρες πρόγραμμα να ανακοινώνεται σύντομα

Δείτε φωτογραφείς απο την παράσταση “12 Ένορκοι” στο το 11ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας

Ο κ. Νταής παραβρέθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Λιβαδειάς, όπου παρακολούθησε τις εορταστικές εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Διεύθυνση Εκπαίδευσης και τα Σχολεία της περιοχής, για να τιμηθεί το έπος του ελληνοϊταλικού πολέμου, στην περιοχή που αποτέλεσε θέατρο των επιχειρήσεων.

Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο, ο Δήμαρχος Φοινικαίων Ρ. Τζάκουλης, ο βουλευτής του αλβανικού κοινοβουλίου Νίκος Κούρτης, ο Γενικός Αντιπρόεδρος της «Ομόνοιας» Γ. Τζομάκας, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας Αλέκος Πάσχος και φυσικά πλήθος ομογενών από την ευρύτερη περιοχή, οι οποίοι τίμησαν με την ισχυρή παρουσία τους την εθνική μας γιορτή. Η συγκίνηση όλων όσων συμμετείχαν ήταν μεγάλη, καθώς έγινε αντιληπτό το υψηλό φρόνημα των μελών της ελληνικής μειονότητας, που αποτελεί «γέφυρα» φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.

Στις συζητήσεις που ακολούθησαν ο κ. Νταής επανέλαβε τις θέσεις του Συνδυασμού «Συμμαχία Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης» για τους ομογενείς συνδημότες μας και ανέφερε ότι η νέα Δημοτική Αρχή θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την υλοποίηση αναπτυξιακών δράσεων διασυνοριακής συνεργασίας με τους όμορους Δήμους της Αλβανίας, αλλά και θα λάβει μέτρα για την εξυπηρέτηση των ομογενών από τις δημοτικές υπηρεσίες, καθώς και για την περαιτέρω εμβάθυνση της πολιτιστικών και κοινωνικών σχέσεων των περιοχών και των κατοίκων τους. Αυτή είναι η «μάχη» της δικής μας γενιάς, την οποία πρέπει να δώσουμε για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής των ομογενών συνδημοτών μας, αλλά και για να συνδράμουμε στην αναπτυξιακή προοπτική μιας περιοχής που κατοικείται από μέλη της ελληνικής εθνικής μειονότητας της γειτονικής μας χώρας.

Την Δευτέρα 30/10 από 10:00 π.μ έως 14:00 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί η δωρεάν διανομή τροφίμων στους δικαιούχους του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Σουλίου.

Το πακέτο περιέχει:

Σάλτσα ντομάτας – 2 συσκευασίες

Ζυμαρικά σπαγγέτι – 2 συσκευασίες

Ζάχαρη – 2 κιλά

Ρύζι – 2 συσκευασίες

Γάλα εβαπορέ – 2 συσκευασίες

Φασόλια – 2 συσκευασίες

Φακές – 2 συσκευασίες

Αλεύρι – 2 συσκευασίες

Κουλούρια Θεσσαλονίκης – 10 τεμαχια.

Οι οικογένειες με ανήλικα παιδιά θα πάρουν επιπλέον, διπλή ποσότητα των τροφίμων.

«Αν όχι δήμαρχος στον τόπο όπου μεγάλωσα και αγαπάω, πού αλλού;» είναι η… ρητορική ερώτηση που έθεσε στον εαυτό του αλλά και στην «Espresso», κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξής του μετά τη σαρωτική νίκη του στον Δήμο Σουλίου, ο γιατρός Αθανάσιος Ντάνης.

Ο γεννημένος στην Παραμυθιά, την πρωτεύουσα του Δήμου Σουλίου, Αθανάσιος Ντάνης είναι ένας πετυχημένος γιατρός, εξειδικευμένος παθολόγος, διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας και της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Φιλιατών. Καλείται τώρα να συγκεράσει την ιατρική ιδιότητα με αυτή του δραστήριου δημάρχου που έχει σπουδαίο όραμα για τον τόπο του.

Τα παγκόσμια φώτα του τουρισμού μπορούν να στραφούν κάλλιστα στον ιστορικό Δήμο Σουλίου και αυτό θα επιδιώξει ο ίδιος, καθώς εκεί γεννήθηκε ο ιδρυτής του οίκου Bvlgari, ο δημιουργός του πιο διάσημου οίκου κοσμημάτων στον κόσμο. Στο ιστορικό κέντρο της Παραμυθιάς υπάρχει το πρώτο κατάστημα του Βούλγαρη, ενώ ο νέος δήμαρχος Σουλίου συναντήθηκε ήδη με τον εγγονό του ιδρυτή, Νικόλαο Βούλγαρη, για την ανακαίνιση σχολείου της περιοχής.Ο νέος δήμαρχος Σουλίου Θανάσης Ντάνης

Το 2011 η διεθνούς φήμης Louis Vuitton εξαγοράζει την εταιρία αντί 4,3 δισ. ευρώ, με την οικογένεια Βούλγαρη να διατηρεί το μεγαλύτερο ποσοστό μετοχών εκεί. Τότε η Bulgari γίνεται Bvlgari, εταιρία που εκτιμάται σήμερα ότι αξίζει περίπου 7,49 δισ. ευρώ. «Ο δήμος μας μόνο να κερδίσει έχει από το παγκοσμίως γνωστό όνομα Bvlgari και τη σύνδεσή του με την Παραμυθιά» μας λέει σήμερα ο δήμαρχος Σουλίου Αθανάσιος Ντάνης, που θέλει το πρώτο έργο του στην Παραμυθιά να είναι το γηροκομείο της πόλης, ως απαίτηση των συμπολιτών του. «Στα δικά μου μάτια αυτό είναι η πολιτική. Να κάνεις πράγματα και να αλλάζεις την κατάσταση για το καλό των ανθρώπων» είναι τα λόγια του επιφανούς γιατρού και δημάρχου.

Είμαι ένας άνθρωπος που πάντα είχα ενδιαφέρον για τα κοινά, για την κοινωνία, και επίσης είμαι ένας άνθρωπος της προσφοράς. Και πολύ περισσότερο για τον τόπο από τον οποίο κατάγομαι. Ο Δήμος Σουλίου έχει πολλές δυνατότητες, αλλά έχει και πολλές ελλείψεις. Πάντα με απασχολούσαν τα προβλήματα του δήμου μου, πάντα έκανα σκέψεις και είχα ιδέες για την επίλυση προβλημάτων, αλλά και για το πώς ο δήμος θα έχει την αναπτυξιακή πορεία που πρέπει. Η αγάπη μου για τον τόπο όπου γεννήθηκα και η θέλησή μου να συμβάλω ώστε να αλλάξει η παρακμιακή πορεία του δήμου ήταν αυτά που με ώθησαν να πάρω τελικά την απόφαση να μπω στην πολιτική και να βάλω υποψηφιότητα για δήμαρχος.

Αρχικά να τονίσω στο σημείο αυτό ότι δεν τα κατάφερα μόνος μου. Τα καταφέραμε όλοι μαζί. Πολύ γρήγορα φτιάξαμε έναν πολύ αξιόλογο συνδυασμό, με πρόσωπα αποδεκτά από την τοπική κοινωνία, με πρόσωπα νέα και με πρόσωπα που έχουν εμπειρία στην Αυτοδιοίκηση. Οι δημότες αναγνώρισαν στον συνδυασμό μας τη δυνατότητα να δώσουμε μια διαφορετική πνοή στον δήμο και ήταν διάχυτη η ανάγκη μιας αλλαγής. Πείσαμε με το πρόγραμμά μας ότι αυτήν την αλλαγή μπορούμε να την πραγματοποιήσουμε.

Γεννήθηκα στην Παραμυθιά, στην πρωτεύουσα του Δήμου Σουλίου. Αν όχι δήμαρχος στον τόπο όπου μεγάλωσα και που αγαπάω, πού αλλού;

Ο Δήμος Σουλίου είναι ένας δήμος με πολλές δυνατότητες. Είναι ένας ευλογημένος τόπος. Μπορεί να αναπτυχθεί όχι μόνο στον πρωτογενή τομέα, αλλά και στις υπηρεσίες. Για παράδειγμα, στον τουρισμό. Εχουμε ποτάμια, έχουμε λίμνες, έχουμε ορειβατικά μονοπάτια, έχουμε τον Αγιο Αρσένιο, έχουμε αρχαιολογικά σημεία, έχουμε το Σούλι, έχουμε μυθολογία, έχουμε το ιστορικό κέντρο, όπου υπάρχει και το πρώτο κατάστημα του Βούλγαρη, και πολλά άλλα. Ξέρετε, αν ένας δήμος, σε όποιο σημείο του πλανήτη, είχε ακόμα και ένα από αυτά, θα είχε καταφέρει να το μετατρέψει σε πόλο επίσκεψης. Και εμείς έχουμε τόσο πλούτο… Ε, αυτός ο πλούτος δίνει δυνατότητες ανάπτυξης. Εμείς όλους αυτούς τους χώρους θα τους αναδείξουμε. Και θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα επικοινωνιακά εργαλεία ώστε να καταφέρουμε να βάλουμε στον τουριστικό χάρτη όλο τον Δήμο Σουλίου. Θα προωθήσουμε κι άλλες μορφές τουρισμού, όπως τον θρησκευτικό και τον αγροτοτουρισμό, θα δημιουργήσουμε ειδικά τριήμερα αφιερωμένα σε τοπικά θέματα, όπως, π.χ., γιορτή με τοπικά προϊόντα και τοπική μαγειρική. Βέβαια, δεν θα δώσουμε βαρύτητα μόνο στον τουρισμό, αλλά σε όλους τους παραγωγικούς τομείς. Μην ξεχνάμε ότι η περιοχή μας είναι κυρίως αγροτοκτηνοτροφική. Οσο για το όραμα… Να γίνει ο Δήμος Σουλίου ένας τόπος όπου οι νέοι και θα θέλουν και θα μπορούν να μείνουν. Ενας τόπος ζωντανός, που θα δίνει τη δυνατότητα στους δημότες να ονειρεύονται και να πραγματοποιούν τα όνειρά τους.

Η οικογένεια Βούλγαρη στο σχολείο της περιοχής που ανακαινίζεται χάρη στη σημαντική βοήθειά της

Ο Παραμυθιώτης Σωτήριος Βούλγαρης και ιδρυτής της γνωστής εταιρίας Bvlgari γεννήθηκε, μεγάλωσε και δούλεψε στο πρώτο κατάστημα που διατηρούσε στο κέντρο της πόλης με τον πατέρα του. Εφυγε για την Κέρκυρα και μετά για την Ιταλία, όπου δημιούργησε την αυτοκρατορία κοσμημάτων που όλοι γνωρίζουν. Δεν ξέχασε ποτέ την πόλη από την οποία καταγόταν. Από τις τελευταίες του επιθυμίες ήταν να κατασκευαστεί ένα σχολείο στην Παραμυθιά. Οι γιοι του Γεώργιος και Κωνσταντίνος το κατασκεύασαν το 1937, μετά τον θάνατό του. Το σχολείο λειτουργούσε μέχρι το 2009. Το 2017 το κτίριο-έμβλημα της πόλης μας εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ με ένα έργο ανακαίνισης κόστους 2.500.000 ευρώ. Ο εγγονός του Νικόλαος Βούλγαρης, με την οικογένειά του, επισκέφθηκε την Παραμυθιά και επίσης τις εργασίες εντός του κτιρίου. Ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος και εξέφρασαν την επιθυμία συμμετοχής τους στο συγκεκριμένο έργο. Συναντήθηκα μαζί τους και είχαμε μία ωραία συζήτηση. Θα κάνω τα πάντα ώστε το έργο στο κτίριο Βούλγαρη να ολοκληρωθεί, εφαρμόζοντας και τις ιδέες τους για τη διαμόρφωσή του. Στα εγκαίνια θα είναι παρόντες για να χαρούν το κτίριο-κόσμημα του τόπου μας, στο οποίο θα έχουν και αυτοί συμμετοχή. Ο δήμος μας μόνο να κερδίσει έχει από το παγκοσμίως γνωστό όνομα Bvlgari και τη σύνδεσή του με την Παραμυθιά.

Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη επένδυση για τα δεδομένα του Δήμου Σουλίου, που θα προσφέρει αρχικά περίπου 150 θέσεις εργασίας. Φυσικά και είμαι θετικός σε αυτήν την επένδυση και θα ήμουν ευτυχής, και θα το επιδιώξουμε, στο μέτρο που μπορούμε, να έχουμε και άλλες μεγάλες επενδύσεις στην περιοχή. Η συγκεκριμένη επιχείρηση αποτελεί μια απόδειξη ότι ο τόπος μας έχει αναπτυξιακή προοπτική και με την ιδιωτική πρωτοβουλία. Θα είμαστε παρόντες σε τέτοιες πρωτοβουλίες αλλά και σε κάθε μεγάλη ή μικρή επιχειρηματική κίνηση εντός του δήμου μας.

Τα μέλη της οικογένειας Βούλγαρη στον δρόμο Βούλγαρη κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Παραμυθιά

Για εμένα η Ιατρική είναι πάνω απ’ όλα προσφορά. Ασφαλώς είναι και ο τρόπος με τον οποίο βιοπορίζομαι, όμως πάνω απ’ όλα η άσκηση της ιατρικής ιδιότητάς μου είναι ο τρόπος μου να προσφέρω στους συνανθρώπους μου. Και με αυτή την αφετηρία, της προσφοράς, αποφάσισα και να ασχοληθώ με τα κοινά στον Δήμο Σουλίου. Σίγουρα, επειδή αναλαμβάνω νέα απαιτητικά καθήκοντα, θα χρειαστεί να θέσω προτεραιότητες, ώστε να μπορώ εξίσου αποτελεσματικά να είμαι και γιατρός και δήμαρχος. Σκοπός μου σε πρώτη φάση είναι, επειδή διατηρώ και μια θέση ευθύνης στο νοσοκομείο της περιοχής μου, να συνδυάσω τους δύο ρόλους στο πλαίσιο που επιτρέπει η νομοθεσία και η θεσμική τάξη. Αυτό, όμως, θα γίνει με σεβασμό στην υγεία των ασθενών μου και στις απαιτήσεις των συνδημοτών μου.

Είναι και οι τρεις εκλεγμένοι αρχηγοί στα κόμματά τους και έχουν τον ανάλογο σεβασμό από μένα. Και φυσικά υπάρχει και ο σεβασμός απέναντι στον θεσμό που αντιπροσωπεύουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός, ο Στέφανος Κασσελάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο Νίκος Ανδρουλάκης ως αρχηγός του τρίτου κόμματος. Από την πλευρά μου, υπάρχει η διάθεση για να συνεργαστώ για το καλό του τόπου μου, αλλά, αν χρειαστεί, και να συγκρουστώ. Αυτό, όμως, που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι ο συνδυασμός μου έχει πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τα κριτήρια είναι διαφορετικά απ’ ό,τι στην κεντρική πολιτική σκηνή, και τουλάχιστον στους μικρούς δήμους δεν είναι κομματικοποιημένα. Και εγώ θα είμαι δήμαρχος όλων των δημοτών του Δήμου Σουλίου».

Το γηροκομείο της πόλης. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Για να ‘χουν οι ηλικιωμένοι μας τη φροντίδα που τους αξίζει. Ο τόπος μας έχει μεγάλες ανάγκες, αλλά και σημαντικές δυνατότητες. Για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες και να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες, ήδη με τους συνεργάτες μου προχωρώ τον σχεδιασμό της επόμενης πενταετίας. Και σε αυτόν έχουν εξέχουσα θέση έργα για την καθημερινότητα και έργα αναπτυξιακά. Το γηροκομείο, όμως, είναι κάτι που θα ξεχώριζα. Κι όχι για να μπει η… πινακίδα με τ’ όνομά μου -πιστεύω ότι έχουμε ξεπεράσει πια εκείνες τις εποχές-, αλλά για ν’ ανταποκριθώ στις προσδοκίες των συνδημοτών μου και να αποκαταστήσω, στο μέτρο των δυνάμεών μου, την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική. Γιατί στα δικά μου μάτια αυτό είναι η πολιτική. Να κάνεις πράγματα και ν’ αλλάζεις την κατάσταση για το καλό των ανθρώπων.

Στον πόλεμο θα πάρει μέρος με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού ο Οδυσσέας Ελύτης, κινδυνεύοντας να πεθάνει από βαρύ τύφο.

Τις πρώτες ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940 οι Ιταλοί ξεκινούν να βομβαρδίζουν το Φιλιάτι.Μια βόμβα, έπεσε στο δρομάκι που υπήρχε, μεταξύ του ξενοδοχείου Λάμπρου Βενέτη και μαγαζιού Μάρκου Περιστέρη, και σκότωσε τον Παναγιώτη Κύρκο, Πρόεδρο της τότε κοινότητας Φιλιατών.Επίσης, τραυμάτισε σοβαρά τον γιο του Δημήτρη Κύρκο, ο οποίος υπέκυψε αργότερα στα τραύματα του.Στο Φιλιάτι, όλοι προσπαθούσαν να γλιτώσουν και κατέφευγαν στις γράβες. Μια τέτοια γράβα, ήταν στο δρόμο απέναντι από την…
μάντρα του στρατοπέδου του Τάγματος Φιλιατών.Ο υπολοχαγός Καμπιόνε σημειώνει στο ημερολόγιο της μεραρχίας:
«…28η Οκτωβρίου 1940. Ξημερώματα στις 6 και 15 αρχίζουν οι εχθροπραξίες. Είναι η επέτειος της πορείας προς την Ρώμη(γιορτή του καθεστώτος Μουσολίνι). Δύο συντάγματα πεζικού, το 31ο και το 32ο , αποτελούντα τηνβάση των δυο φαλαγγών βορείως και νοτίως στον τομέα της μεραρχίας μας, υποστηριζόμενα από ορειβατικό πυροβολικό, από ιπποκίνητο και από πυροβόλα των 150 διέρχονται τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο ουρανός είναι πολύσυννεφιασμένος. Πυκνή ομίχλη περιβάλλει τα βουνά. Η ορατότητα είναι σχεδόν στο μηδέν. Τα τμήματά μας προελαύνουν σε όλη την έκταση του μετώπου της επιθέσεως, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση, υποστηριζόμενα απόορεινό πυροβολικό λόγω της μικρής ορατότητας,και φθάνουν την νύχτα σε ορισμένα χωριά επί του ελληνικού εδάφους, σε απόσταση ολίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα Η επιχείρηση διεξήχθη με αλλεπάλληλα κλιμάκια,μεθοδικά με απόλυτη ηρεμία, εξαιρέσει μερικών σποραδικών πυροβολισμών η αραιών τυφεκιοβολισμών εκ μέρους των τμημάτων που βρίσκονται σε επαφή με τον εχθρό κοντά στα κατοικημένα κέντρα κατά των κατευθύνσεων τηςεισβολής.
29η Οκτωβρίου. Η βροχή που άρχισε από χθες το βράδυ εξακολουθεί ραγδαία,
δυσκολεύοντας σημαντικά τον εφοδιασμό και επιβραδύνοντας την προέλαση του πεζικού, το οποίο προχωρεί προς τους καθορισμένους αντικειμενικούς σκοπούς.
Το 37ο σύνταγμα πεζικού έχει φτάσει στους Φιλιάτες αξιόλογη ελληνική κωμόπολη σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα,όπου θα μείνει επί μερικές μέρες προς παρασκευήν του νέου άλματος προς τα εμπρός και ευθυγραμμισθεί με τα άλλα τμήματα τα προελεύνοντα στον ίδιο τομέα. Πρέπει να συντονισθεί η συγκλίνουσα ενέργεια όλων των τμημάτων για να παραβιασθεί η διάβαση του Καλαμά, σημαντικού ποταμού που έχει πλημμυρίσει λόγω των βροχών.Το πεζικό ακολουθούν αμέσως οι «Έφιπποι Οδηγοί» ( δηλ. το 19ο σύνταγμα ιππικού) για να χρησιμοποιηθούν σε πεδινές περιοχές μόλις τα τμήματα μας περάσουν την ορεινή ζώνη ορισμό των μαχόμενων στρατευμάτων. Το βράδυ έρχεται να δώσει αναφορά ο διοικητής του πυροβολικού της μεραρχίας. Πρόκειται να ρυθμισθεί ο τρόπος της δράσεως του πυροβολικού δια την διάβαση του ποταμού Καλαμά, ο οποίος θα αποτελεί σοβαρό εμπόδιο, σε περίπτωση αντιστάσεως των Ελλήνων.
30η Οκτωβρίου. Η επίμονη βροχή που συνεχίζεται μέρα – νύχτα με θύελλες,δυσκολεύει τις κινήσεις του στρατού και τις επιβραδύνει.Οι Μελανοχιτώνες που ήσαν στην άμεση διάθεση της Διοικήσεως της Μεραρχίας και μεναν κοντά σε αυτήν προωθούνται επίσης. Η όλη κίνηση στην Διοίκηση την ημέρα αυτή είναι ζωηρότατη. Αύριο το στρατηγείο θα μεταφερθεί εις την Βέρβα, ένα χωριό επί των ελληνοαλβανικών συνόρων. Ξαφνικά, αργά τοδείλι, φθάνουν 900 εργάτες οι οποίοι πρόκειται να εργασθούν για την επισκευή του τμήματος της οδού από την Κονίσπολι της Αλβανίας έως τους Φιλιάτες, επί του Ελληνικού εδάφους. Τους μεταφέρουν φάλαγγες φορτηγών αυτοκινήτων, φορτωμένων με υλικό, ενώ βρέχει και φυσά δυνατός άνεμος. Οι εργασίες ξεκινούν αμέσως, με έκτακτη δραστηριότητα. Οι ειδήσεις από τα προελαύνοντα στρατεύματα είναι καθησυχαστικές.Συναντούν ελάχιστηαντίσταση. Έξαφνα το βράδυ, σαν κεραυνός σε καθαρό ουρανό, έρχεται η ανακοίνωση ότι σκοτώθηκε στους Φιλιάτες ο διοικητής του 32ου συντάγματος. Αποτελεί σημαντικότατη απώλεια ο θάνατός του κατά την αρχική φάση των επιχειρήσεων, γιατί στερεί το σύνταγμα του γέρου διοικητού εκτιμώμενου και αγαπώμενου από τους υφισταμένους του, ιδίως από τους στρατιώτες. Ο συνταγματάρχης είχε πάει στο παρατηρητήριο του πυροβολικού για να εξετάσει ο ίδιος από πού προήρχετο η βολή μίας εχθρικής πυροβολαρχίας, η οποία παρενοχλούσε τα στρατεύματα τα συγκεντρωθέντα στους Φιλιάτες. Εκεί στο παρατηρητήριο τον πέτυχε μια εχθρική οβίδα και τον κομμάτιασε.Ήταν ο μόνος αξιωματικός που έπεσε κατά την πρώτη φάση των επιχειρήσεων. Ο θάνατός του προκάλεσε γενική και ειλικρινή θλίψη, που ήταν ακόμη μεγαλύτερη, γιατί το τραγικό γεγονός επήλθε ενώ τόσο λαμπρά εξελισσόταν οι επιχειρήσεις.
31η Οκτώβρη. Το πρωί στις 6 αρχίζει η μετακίνηση της Διοικήσεως προς την Βέρβα!
1η Νοέμβρη.Ύστερα από μέρες βροχής και ανέμου και ύστερα από το χθεσινό χαλάζι ο καιρός σήμερα είναι ωραίος και ο ήλιος καταυγάζει τα άσπρα σπιτάκια τηςορεινής αυτής κωμόπολης. Ζωηρά κίνηση στην Διοίκηση τηςμεραρχίας, λόγω των επιχειρήσεων που θα διεξαχθούν μετά την διάβαση του ποταμού Καλαμά. Το πρωί πετούν επάνω από το μέρος που βρισκόμαστε 9 αεροπλάνα « Καπρόνι» σε πυκνό σχηματισμό κατευθυνόμενα προςνότο, προφανώς για να βομβαρδίσουν εχθρικές θέσεις.
2α Νοεμβρίου. Προετοιμασίες για μεταφορά στους Φιλιάτες.
3η Νοεμβρίου. Μεταφερόμεθα με τις ίδιες πάντοτε δυσκολίες, από ημιονικούς οδούς, στους Φιλιάτες. Στους Φιλιάτες, όπου έχει συγκεντρωθεί πολύς στρατός και τώρα βρίσκεται και η Διοίκηση της μεραρχίας, επικρατεί γενικώς ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και επιθέσεως. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έμεινε στην πόλη και οι Αρχές, που δεν θέλησαν να εγκαταλείψουν την θέση τους, παραμένουν τελείως αδιάφορες για την άφιξή μας. Δύο οβίδες πέφτουν ακριβώς μέσα στην πλατεία. Κανείς δεν κινείται. Και όμως η πλατεία είναι γεμάτη από αυτοκίνητα,
μεταγωγικά, στρατιώτες ακόμη δε και πυρομαχικά που έχουν ξεφορτωθεί πρόχειρα, έχει δε κατακλυσθεί από τους ντόπιους. Οι δυο οβίδες που έπεσαν μέσα στην πλατεία, αν είχαν πέσει στα πυρομαχικά θα είχαν προκαλέσειμεγάλες απώλειες, σε ανθρώπινες ζωές και υλικό. Ο νεοκατασκευασμένος δρόμος αποτελείται μόνο από μια λωρίδα χώματος, δίχως κατάστρωμα. Είναι γεμάτος λάσπη, νερά και άφθονες πέτρες…. Η Διοίκηση της μεραρχίας έχει εγκατασταθεί στο νεόκτιστο σχολείο. (Φιλιατών).
( προετοιμασίες για πέρασμα Καλαμά)!..
4η Νοεμβρίου. Έρχεται από τα Τίρανα ο Διοικητής του Μηχανικού για να επιστατήσει στην ζεύξη του ποταμού όταν θα συντελεσθεί η διάβασή του. Την ίδια ώρα φθάνουν και τρεις αξιωματικοί δημοσιογράφοι, πολεμικοί ανταποκριτές, ο ένας του γραφείου τύπου και προπαγάνδας, ο άλλος του «Τζορνάλε ντ’ Ιτάλια» και ο τρίτος της « Γκαζεττα ντελ Πόπολο». Το βράδυ έρχεται από τα Τίρανα ο αρχηγός ενός σώματος άτακτων Αλβανών για ν? ανακοινώσει ότι την ημέρα της ενάρξεως των εχθροπραξιών είχε απώλειες τρεις νεκρούς και δυο τραυματίες. Ταυτόχρονα ήρθαν στους Φιλιάτες κι ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Αλβανίας κι ένας υπάλληλος του Υπουργείου των Εξωτερικών για να εξετάσουν αν είναι δυνατόν να ξεκινήσουν αμέσως την δράση τους στην Κωμόπολη…. Αύριο θα εξαπολυθεί αληθινή θύελλα πυρός…
5η Νοεμβρίου. Από την 10η χθες το βράδυ τα εχθρικά πολυβόλα βάλουν σφοδρώς κατά της παρατάξεως μας, στο ποταμό Καλαμά. Αργότερα βάλλουν και το εχθρικό πυροβολικό. Στις 9 το πρωί εμφανίζονται πάνω μας τα πρώτα αεροπλάνα και αδειάζουν τις βόμβες τους σε ένα σημείο όχι ενδιαφέρον. Κατά τις δέκα βομβαρδίζονται στόχοι κοντά στους Φιλιάτες. Συγκλονίζονται όλα τα σπίτια της Κωμόπολης. Οι πρώτες πληροφορίες ότι στοιχεία δύο ταγμάτων του 32ου πέρασαν τον Καλαμά, αναγκάζουν τον Μέραρχο να μου δώσει εντολή να εξακριβώσω την αλήθεια και συγχρόνως να εξετάσω που πρέπει να ζευχθεί ο ποταμός με γεφυρόσκαφα. Κατά τις 11 επιβαίνω στην μοτοσικλέτα ενός αγγελιοφόρου και πηγαίνω στον ποταμό. Σε καμπή του δρόμου, που οργώνεται από το εχθρικό πυροβολικό, συναντώ τον πρώτο τραυματία. Κατά μήκος του δρόμου διακρίνω κι άλλους. Βρίσκω τονσυνταγματάρχη παρατηρητή ο οποίος με ενημερώνει ότι ομάδα στρατιωτών προσπαθούν να βάλλουν καλώδιο για να περάσουν τον ποταμό. Στις 4 το απόγευμα αφού υποσθήκαμε αισθητές απώλειες εγκαταστήσαμε την γέφυρα και τμήματα μας πέρασαν απέναντι.
6η Νοεμβρίου. Απόλυτη ηρεμία ακολουθεί την σφοδρή χθεσινή δράση, που κατέληξε στην διάβαση του ποταμού. Κατά τις 8 το πρωί εχθρικά αεροπλάνα ανατινάζουν την γέφυρα, που με τόσους κόπους είχαμε εγκαταστήσει τοβράδυ. Ένα εχθρικό αεροπλάνο ήταν αληθινά υπέροχο. Κατέβαινε κάθετα σχεδόν στα 30 μέτρα μέσα στη στενή κοιλάδα. Τα τμήματά μας είχαν προελάσει 12 χιλιόμετρα από εδώ, έως την Βάρφανη.
7η Νοεμβρίου. Ενώ συνεχίζονται οι κινήσεις για την προέλαση της μεραρχίας έρχεται διαταγή από το Σώμα Στρατού να σταματήσει η προέλαση να οπισθοχωρήσουν τα στρατεύματα και να σχηματίσουν ισχυρό προγεφύρωμα στον Καλαμά, με κέντρο την Βρυσέλλα όπου είχε δημιουργηθεί η γέφυρα με τα γεφυρόσκαφα. Μετά μάθαμε για τις ελληνικές νίκες στο υπόλοιπο μέτωπο της Ηπείρου. Οι Έλληνες είχαν φθάσει στην Κορυτσά.
17η Νοέμβρη. Προετοιμασία υποχώρησης.
18η Νοέμβρη. Υποχώρηση .Στις 10 έρχεται να δώσει αναφορά ο Ταγματάρχης-Διοικητής των άτακτων Αλβανικών σωμάτων, μαζί με δύο Αλβανούς αξιωματικούς, και λέει ότι οι Αλβανοί ετοιμάζονται να μας εγκαταλείψουν. Επειδή πρόκειται περί συμμοριτών που αποτελούνται από κάθε καρυδιάς καρύδι και περισσότερο ενδιαφέρονται να πλιατσικολογήσουν παρά να πολεμήσουν, είμαιπεπεισμένος ότι εκείνο που παρακινεί τους Αλβανούς είναι ο φόβος. Η διαγωγή τους σε αυτήν την κρίσιμη ώρα είναι σχεδόν προδοσία.Οπισθοχωρούμε! προς Κονίσπολη….».
(Από το βιβλίο ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨ του Γιώργου Κώτση- Φιλιάτες 2011)

Το πύρινο ΟΧΙ άναψε και φέτος στην Πέρδικα, εκπέμποντας από μακρυά το ηχηρό μήνυμά του.

Έθιμο, που ξεκίνησε το 1966 με πρωτεργάτη τον δάσκαλο Αχιλλέα Νούτσο, αναβιώνει κάθε χρόνο στις 27 Οκτώβρη από νέες και νέους Περδικιώτες, που ανηφορίζουν το κοντινό βουνό Γρανίτσα και φτιάχνουν με τεράστια πύρινα γράμματα το ΟΧΙ, προς ανάμνηση του ιστορικού ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στις 28 Οκτωβρίου 1940.

Συγχαρητήρια σε όλους εκείνους που κρατούν ζωντανά τα έθιμα του τόπου μας.

Στο σπικάζ της παρέλασης ο Δημήτρης Πάκος, στην κάμερα ο Βαγγέλης Χαλμαντζής και στο ρεπορτάζ ο Παντελής Κίτσιος.

Στην εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας ο τότε διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Γραικοχωρίου κ. Βασίλης Μασούρας.
Δείτε ακόμα: Την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Ηγουμενίτσα το 1993 (ΒΙΝΤΕΟ)

Τον Ιούλιο του 1940 ο Αλέκος Λιδωρίκης ως ο «Λ» υπογράφει στην εφημερίδα «Ασύρματος» ένα άρθρο με το οποίο γνωρίζει στους αναγνώστες ποιοι βρίσκονται πίσω από τις πιο αγαπημένες φωνές της εποχής. «Εδώ ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών...- Ελάτε να γνωρίσετε τους σπήκερς μας», είναι ο τίτλος του άρθρου.Ο εκφωνητής Κώστας Σταυρόπουλος, που η φωνή του μέχρι και σήμερα σκορπάει ρίγη συγκίνησης στα σπίτια μας και στις σχολικές εκδηλώσεις για το έπος του 1940 είναι το πρώτο πρόσωπο με το οποίο καταπιάνεται ο Λιδωρίκης. 

Λίγους μήνες μετά, τον Απρίλιο του 1941, ο Κώστας Σταυρόπουλος μεταδίδει την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα:

«...Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τα προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.

Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές!».

Ποια είναι λοιπόν η φωνή που μπαίνει στα σπίτια μας κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες και μένει χαραγμένη στη μνήμη και στις ψυχές μας με τα επετειακά αφιερώματα;

Τον εκφωνητή Κώστα Σταυρόπουλο σύστηνε στους αναγνώστες της Αθήνας, ο Λιδωρίκης, τον Ιούλιο του 1940.

«Μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος σπήκερ του σταθμού και ο αριθμών μεταξύ των ακροατών τα περισσότερα... «μπεγκέν ". Μεταλλική και ολοκάθαρη η φωνή του- φωνή γνήσια ανδρική και υποβλητική- μας μεταδίδει επί το πλείστον τας πρακτορειακάς ειδήσεις του εξωτερικού, νέα εσωτερικά, τους λόγους του Αρχηγού της κυβερνήσεως, τους λόγους άλλων επισήμων. Αρχοντικής οικογενείας, ο Σταυρόπουλος, εγγονός του Βασάνη, εγεννήθη εις την Αίγυπτον. Νέος ακόμη- 36 ετών- με εμφάνισιν σεμνήν, πρόσωπο συμπαθητικόν, έχει την ιστορίαν του. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του εργάστηκε εις την Αλεξάνδρειαν και εις τας επιχειρήσεις βάμβακος. Είναι ιατρός δι αλληλογραφίας! ...Εσπούδασεν εις την Αίγυπτον, ερασιτεχνικώς και δια του συστήματος των γραπτών μαθημάτων, των επιστημών του Ιπποκράτους. Εδιάβασε πολύ και η εγκυκλοπαιδική του μόρφωσις είναι πραγματικά ευρυτάτη. Μιλεί ωραία Γαλλικά και Αγγλικά και όσα "κείμενα" του δίδουν δεν έχουν μυστικά γι' αυτόν. Η πρώτη ανάγνωσις των είναι οπωσδήποτε επιτυχής. Παίρνει τα ανακοινωθέντα, τους λόγους που του παραδίδουν και τους διαβάζει "πρίμα βίστα" στο ραδιόφωνον. Ζήτημα αντιλήψεως και ματιού! Μεταξύ 180 υποψηφίων εκφωνητών που εξητάσθησαν κατά τον σχετικόν διαγωνισμόν, είναι ο πρώτος εκλεγείς. Ζει εις τα Αθήνας από το 1933. Ελεύθερος-ο γάμος δεν τον έθιξε!-θέλγει με την φωνήν του, τους ακροατάς του ραδιοφώνου. Τον ξεύρει η Αθήνα καθώς και η επαρχία μας μόλις γυρίσουν το κουμπί:

-Α! είναι ο Σταυρόπουλος...

Τίτλος τιμής ενδιαφέρων, εύσημον δια το επάγγελμά του, πράγματα που ευχαριστούν τον ευσυνείδητον εκφωνητήν, χωρίς να υπερηφανεύεται δι' αυτά... Πιστεύει εις το καθήκον του και εργάζεται μετριόφρονα δι' αυτό...».

Η δραματική εκφώνηση του Κώστα Σταυρόπουλου, λίγο πριν εισέλθουν οι Γερμανοί στην Αθήνα, δεν έγινε δυνατό να διασωθεί το 1941 γιατί τότε δεν υπήρχε ο κατάλληλος φωνογραφικός εξοπλισμός. Χρόνια αργότερα, το 1966, όταν ο Γιώργος Κάρτερ, ο... «ληξίαρχος και ιστορικός» της ελληνικής τηλεόρασης, ο λογοτέχνης και κριτικός του θεάτρου και της τηλεόρασης, ετοίμαζε το ηχητικό ντοκιμαντέρ «ο Μεγάλος Πόλεμος», ζήτησε από τον Κώστα Σταυρόπουλο να ηχογραφήσει τα ανακοινωθέντα των τραγικών στιγμών της εισβολής, όπως τα είχε εκφωνήσει, ως προς το περιεχόμενό τους, τις ιστορικές εκείνες ημέρες. Το «ριμέικ» εκείνο έσωσε, κατ' αυτόν τον τρόπο, αυτό το σπουδαίο ραδιοφωνικό ντοκουμέντο, που ακούνε τα παιδιά μας.

Πηγές:

Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων

Εφημερίδα Ασύρματος

Γιώργος Κάρτερ: Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (εκδόσεις Καστανιώτη)