Στη σύλληψη δύο ακόμη ατόμων, μελών της συμμορίας που διέπραττε ένοπλες ληστείες σε καταστήματα και κλοπές οχημάτων, προχώρησε το απόγευμα της Τετάρτης 28 Σεπτεμβρίου 2022 η ΕΛ.ΑΣ. ο 32χρονος άνδρας και η 27χρονη γυναίκα, ταυτοποιήθηκαν ως μέλη μίας απ’ τις εγκληματικές οργανώσεις που δρούσε με έδρα και ορμητήριο την Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου.

Από τους άνδρες της ΕΛ. ΑΣ. εξιχνιάστηκαν όσον αφορά τους συλληφθέντες, τρείς περιπτώσεις ληστειών και μία απόπειρα, καθώς και δύο περιπτώσεις κλοπών οχημάτων. Παράλληλα κατασχέθηκαν οπλισμός, αυτοκίνητο και είδη ρουχισμού που χρησιμοποιήθηκαν σε ληστείες. Στην ανακοίνωση της ΕΛ. ΑΣ., αναφέρονται τα εξής:

«Από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής, συνελήφθησαν απογευματινές ώρες χθες, Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022, στην Πρέβεζα, δύο άτομα, μέλη συμμορίας που διέπραττε ένοπλες ληστείες σε καταστήματα και κλοπές οχημάτων, σε Αττική, Λαμία, Κόρινθο και Ναύπακτο.

Παράλληλα, ταυτοποιήθηκαν ως μέλη μίας απ’ τις εγκληματικές οργανώσεις που δρούσαν με έδρα και ορμητήριο την Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου (σχετ. το από 28-09-2022 Δελτίο Τύπου).

Όπως προέκυψε από την έρευνα, τα μέλη της συμμορίας τουλάχιστον από τον Ιούλιο του 2022, δραστηριοποιούνταν στη διάπραξη ένοπλων ληστειών σε καταστήματα, ενώ προέβαιναν και στην κλοπή οχημάτων τα οποία χρησιμοποιούσαν ως μέσα μετάβασης και διαφυγής από τα σημεία των ληστειών.

Εξιχνιάστηκαν 3 περιπτώσεις ενόπλων ληστειών και μία απόπειρα ληστείας σε καταστήματα, καθώς και 2 περιπτώσεις κλοπών οχημάτων.

Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν βρέθηκαν και κατασχέθηκαν: υποπολυβόλο, 2 γεμιστήρες, 50 φυσίγγια, 535 ευρώ, ρολόι χειρός, είδη ρουχισμού και παπούτσια που χρησιμοποιήθηκαν σε ληστείες, αυτοκίνητο και 3 κινητά τηλέφωνα.

Στη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους, περιλαμβάνονται δύο ακόμη άτομα τα οποία είναι έγκλειστα σε Καταστήματα Κράτησης.

Οι συλληφθέντες, με τη σε βάρος τους σχηματισθείσα δικογραφία, οδηγούνται στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή.

Για την ΠΑΡΑΜΥΘΙΆ μου...

Για τους τότε εκτελεσθέντες

δικούς μου ανθρώπους ...

Για τους τότε εκτελεσθέντες

ανθρώπους ΟΛΩΝ μας...

29/9/1943

Μια μαύρη μέρα για την Παραμυθιά μου , μια μαύρη μέρα για τον τόπο μου ... για την Θεσπρωτία μας...

Οι κατακτητές Γερμανοί , τα ανθρωπόμορφα αυτά ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ - ΝΑΖΙΣΤΙΚΆ κτήνη , ΕΚΤΕΛΟΎΝ 49 προκρίτους. ΕΚΤΕΛΟΎΝ 49 Παραμυθιωτες , διαλεγμενους με περισσό ζήλο , έτσι ώστε , όχι μόνο να ορφανεψουν οικογένειες , αλλά να ορφανεψει - ΚΥΡΙΩΣ - η ΠΌΛΗ ολόκληρη . Παράλληλα στόχος ήταν και η διάχυση φόβου στον ντόπιο πληθυσμό , έτσι ώστε να μη βοηθούν τις αντάρτικες ομάδες ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ, που είχαν αρχίσει έντονα πλέον να μάχονται τους Γερμανούς φασίστες .

Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας την 8/9/1943 , οι Γερμανικές δυνάμεις κατοχής που αντικατέστησαν τους Ιταλούς ως κατακτητές στην Θεσπρωτία , επεδοθηκαν με ιδιαίτερη ΒΑΝΑΥΣΌΤΗΤΑ , ΣΚΛΗΡΌΤΗΤΑ και ΒΑΡΒΑΡΌΤΗΤΑ , με εκκαθαριστικές επιχειρήσεις ενάντια στον ντόπιο πληθυσμό , στις ζωές και στις σοδειές τους , έτσι ώστε να μη μπορούν να βοηθούν τους αντάρτες , διασπειροντας παντού τον φόβο ... τον φόβο για ΟΛΑ ... Οι φασιστικές δυνάμεις των Γερμανών ναζιστών , εφαρμόζουν επίσης - με ιδιαίτερη πάντα ΣΚΛΗΡΌΤΗΤΑ - την τακτική των αντιποίνων . Έτσι στις 10/9/1943 , η Γερμανική Διοίκηση Ηπείρου που έδρευε στα Γιάννενα , εξέδωσε διαταγή , σύμφωνα με την οποία για κάθε Γερμανό στρατιώτη , που θα πάθαινε οτιδήποτε ή οποιαδήποτε βλάβη από την δράση των ανταρτών , θα εκτελούνταν 10 Έλληνες πολίτες .

Έτσι λοιπόν μετά την εκτέλεση από τους αντάρτες 6 Γερμανών ( 5 στρατιώτες και 1 αξιωματικός ) στη Σκάλα της Παραμυθιάς , με βάση την προαναφερόμενη διαταγή , συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν οι 49 πρόκριτοι της Παραμυθιάς , από το Γερμανικό Απόσπασμα ... σκορπίζοντας θρήνο και τρόμο σε όλη την περιοχή . Σκοτεινός και προδοτικός ο ρόλος Ελλήνων συνεργατών των κατακτητών - όχι μόνο στην παραπάνω εκτέλεση και ούτε βεβαίως μόνο στην περιοχή μας - πολλοί από αυτούς , μετά την απελευθέρωση είτε διαπομπεύθηκαν από τον ντόπιο πληθυσμό , είτε εκτελέστηκαν από τις αντάρτικες ομάδες πατριωτών .

Με το κείμενο μου αυτό, όπως γίνεται αντιληπτό , δεν σκοπεύω να αναφερθώ αναλυτικά σε περισσότερες ιστορικές λεπτομέρειες .. Ίσως μια άλλη φορά ..

Σήμερα θα περιοριστω σε μία ΕΥΛΑΒΙΚΉ ΥΠΌΜΝΗΣΗ του στυγερου εκείνου εγκλήματος , αποτοκου της φασιστικής και ναζιστικής θηριωδίας , με απόδοση τιμής σε όλους τους εκτελεσθέντες ...

Κλείνω αυτό το σημείωμα αισθανόμενος να με κατακλύζει μια αδηριτη ανάγκη και ως ελάχιστη τιμή στους εκτελεσθέντες , να με ωθεί να φωνάξω με όλη μου την δύναμη : Πολεμήστε παντού τον φασισμό . Ο φασισμός από όπου και αν εκπορεύεται , είτε από λευκό είτε όχι , ντόπιο , Έλληνα ή ξένο , από Ορθόδοξο στο θρήσκευμα ή Μουσουλμάνο , ή Καθολικό , ή άθεο ή οτιδήποτε άλλο , ο φασισμός αυτός δεν είναι απλά ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΟΣ και ΑΠΆΝΘΡΩΠΟΣ ... ΠΡΈΠΕΙ να ΑΦΑΝΙΣΘΕΙ , ΠΡΈΠΕΙ να ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ , όποιο προσωπείο και αν έχει , όποια μορφή και αν παίρνει , όποιον μανδύα κι αν φοράει ...

Ο δρόμος , το ξέρω , είναι μακρύς , ο αγώνας δύσκολος και συνεχής ... Όμως πιστέψτε με , αξίζει . Είναι δε ο ελάχιστος φόρος τιμής στους 49 εκτελεσθέντες .

27/9/2021. ΆΛΚΗΣ ΦΑΤΣΙΟΣ

Ηγ/τσα. Δικηγόρος

Η καλύτερη εξυπηρέτηση των επιβατών των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών με το χαμηλότερο δυνατό κόστος επιδιώκεται με τις αλλαγές που φέρνει ο νέος νόμος – πλαίσιο για τις οδικές μεταφορές, τόνισε ο Βασίλης Γιόγιακας κατά την ομιλία του στη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή.

Ο βουλευτής Θεσπρωτίας ανέφερε ότι με το νέο νόμο η κάθε Περιφέρεια ή και Περιφερειακή Ενότητα αποκτά καθοριστικό λόγο στον σχεδιασμό των διαδρομών και δρομολογίων στην περιοχή ευθύνης της. Επίσης, με τους διαγωνισμούς που θα γίνουν από το Υπουργείο για την ανάθεση των δρομολογίων τίθενται κριτήρια, προϋποθέσεις και ελάχιστες απαιτήσεις προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι επιβάτες – μεταξύ αυτών και όσοι ζουν σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές - θα λαμβάνουν συνεχώς ποιοτικές υπηρεσίες στο χαμηλότερο δυνατό κόστος. «Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο δεν είναι το ποιος παρέχει ένα δημόσιο αγαθό, όπως οι οδικές συγκοινωνίες. Είναι να εγγυάται το κράτος… ότι το δημόσιο αυτό αγαθό προσφέρεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους, προς όφελος του πολίτη και του δημοσίου συμφέροντος. Ότι οι πολίτες εξυπηρετούνται στις αστικές και υπεραστικές μετακινήσεις τους με συνέπεια, με αξιοπρέπεια, με ασφάλεια, καταβάλλοντας το χαμηλότερο δυνατό αντίτιμο!», υπογράμμισε ο κ. Γιόγιακας.

Σχετικά με τον προβλεπόμενο στο ίδιο νομοσχέδιο διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων μεταξύ ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ – η οποία παύει να είναι θυγατρική του ΟΣΕ – ο βουλευτής Θεσπρωτίας τόνισε ότι επιλύνονται προβλήματα πολύχρονης καθυστέρησης, απώλειας κοινοτικών χρημάτων και υπέρβασης προϋπολογισμών στα έργα κατασκευής, συντήρησης και αναβάθμισης του σιδηροδρομικού δικτύου. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κύριοι Υπουργοί,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Είναι νομίζω χρήσιμο να προσπαθήσει κανείς – για χάρη των πολιτών τους οποίους τελικά αφορούν οι δημόσιες συγκοινωνίες – να απλοποιήσει και να συνοψίσει τις βασικές αλλαγές που φέρνει ένα κατά βάση «τεχνικό» νομοσχέδιο.

Η πρώτη από αυτές είναι ότι εισάγεται ένα ενιαίο πλαίσιο για τον σχεδιασμό, την οργάνωση, τη λειτουργία και την εποπτεία των δημόσιων οδικών μεταφορών – αστικών και υπεραστικών.

Ορίζεται μία αρμόδια Αρχή στην κεντρική διοίκηση, η Γενική Διεύθυνση Μεταφορών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

Και μία αρμόδια τοπική αρχή στην κάθε Περιφέρεια ή την Περιφερειακή Ενότητα η οποία, μεταξύ άλλων, αποκτά καθοριστικό λόγο στο σχεδιασμό των διαδρομών και δρομολογίων στην περιοχή ευθύνης της.

Οι εισηγήσεις της κάθε τοπικής αρμόδιας αρχής βασίζονται σε Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, σε κυκλοφοριακές μελέτες, σε πολεοδομικά δεδομένα, στο προφίλ του πληθυσμού, στο γεωγραφικό ανάγλυφο.

Και, τελικά, στις ανάγκες μετακίνησης των πολιτών που η κάθε περιφερειακή διοίκηση γνωρίζει και μπορεί να εκτιμήσει καλύτερα.

Γίνεται επομένως ένα βήμα αποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων, σύμφωνα με την αρχή της εγγύτητας.

Η δεύτερη αλλαγή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι οι ανοιχτές, διαγωνιστικές διαδικασίες με τις οποίες θα ανατίθεται το μεταφορικό έργο σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα ή γεωγραφική περιοχή.

Διαδικασίες στις οποίες θα προβλέπονται κριτήρια, προϋποθέσεις και ελάχιστες απαιτήσεις:

τόσο για το μεταφορικό έργο το οποίο θα κληθεί να εκτελέσει ο ανάδοχος, όσο και για την επάρκεια, την καταλληλότητα και την ικανότητά του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του έργου, σε μέσα και υποδομές.

Ο σκοπός του νομοθέτη εδώ είναι προφανής:

να διασφαλίσει ότι οι χρήστες των δημόσιων οδικών συγκοινωνιών, οι επιβάτες, θα λαμβάνουν συνεχώς ποιοτικές υπηρεσίες στο χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Αυτή άλλωστε είναι μια από τις κύριες επιδιώξεις του κοινοτικού κανονισμού 1370 του 2007, ο οποίος επιχειρείται να εφαρμοστεί με τον νόμο-πλαίσιο που συζητούμε.

Έρχεται επίσης ο νομοθέτης να διασφαλίσει ότι το κράτος θα στέκεται αρωγός των πολιτών που ζουν σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, επιδοτώντας στην ουσία τα άγονα δρομολόγια.

Φαίνεται ωστόσο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η αντιπολίτευση «διάβασε» με άλλο τρόπο τις προθέσεις του νομοθέτη:

Αντί να δει τα οφέλη για τους εξυπηρετούμενους πολίτες, ασχολήθηκε αν και ποιοι μπορούν να διεκδικήσουν ένα «κομμάτι» από την «πίτα» του μεταφορικού έργου.

Αγνόησε το δάσος και είδε το δέντρο!

Αλλά νομίζω ότι αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο δεν είναι το ποιος παρέχει ένα δημόσιο αγαθό, όπως οι οδικές συγκοινωνίες.

Είναι να εγγυάται το κράτος, μέσα από το συντονιστικό, εποπτικό και ελεγκτικό του ρόλο, ότι το δημόσιο αυτό αγαθό προσφέρεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους, προς όφελος του πολίτη και του δημοσίου συμφέροντος.

Ότι οι πολίτες εξυπηρετούνται στις αστικές και υπεραστικές μετακινήσεις τους με συνέπεια, με αξιοπρέπεια, με ασφάλεια, καταβάλλοντας το χαμηλότερο δυνατό αντίτιμο!

Και εξοικονομώντας χρόνο, κόπο και χρήμα!

Η εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος είναι, άλλωστε, ο τελικός σκοπός, μιας άλλης μεγάλης αλλαγής που φέρνει το νομοσχέδιο:

και αφορά τον διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων μεταξύ του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ, η οποία πλέον «απογαλακτίζεται» από τον μητρικό οργανισμό με τη μεταβίβαση των μετοχών της στο ελληνικό Δημόσιο.

Ακούσαμε τον κύριο Υπουργό αλλά και τη διοίκηση των δύο εταιρειών να αναφέρονται στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει το σημερινό καθεστώς:

πολύχρονη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των διαγωνισμών και του παραδοτέου έργου.

Απώλεια κοινοτικών πόρων.

Υπέρβαση προϋπολογισμών.

Με το νέο μοντέλο - που εφαρμόζεται με επιτυχία στο εξωτερικό αλλά και στη χώρα μας στην περίπτωση του Αττικού Μετρό - επιδιώκεται να «τρέξουν» χωρίς παρεκκλίσεις τα έργα κατασκευής, συντήρησης και αναβάθμισης του σιδηροδρομικού δικτύου.

Με Σχέδια Δράσης που θα συντάξει ο ΟΣΕ Α.Ε. σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Εθνικού Σχεδίου Σιδηροδρομικών Μεταφορών.

Σημαντικό είναι επίσης ότι διευρύνονται οι αρμοδιότητες της ΕΡΓΟΣΕ ώστε να μπορεί να αναθέτει έργα σε τρίτους, να αναλαμβάνει έργα από τρίτους καθώς και να διευρύνει τις πηγές εσόδων της.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Όπως κάθε νομοθέτημα, ο υπό συζήτηση νόμος – πλαίσιο για τις δημόσιες οδικές αστικές και υπεραστικές μεταφορές θα κριθεί στην πράξη.

Στην κατεύθυνση αυτή έχουν ιδιαίτερη σημασία οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες θα ρυθμίζονται στη λεπτομέρειά τους οι κρίσιμες προβλέψεις του.

Έχουμε την πεποίθηση ότι - ύστερα από μια περίοδο νομοθετικών παρεμβάσεων που δεν απόδωσαν τα αναμενόμενα - θα εφαρμοστούν ενιαίοι, διαφανείς, δίκαιοι και λειτουργικοί κανόνες, ώστε οι συμπολίτες μας να απολαμβάνουν ένα επαγγελματικό, ανταγωνιστικό και ανταποδοτικό δίκτυο δημόσιων οδικών συγκοινωνιών.

Και να που η διοίκηση του ΟΛΗΓ αποφάσισε να ασχοληθεί με την κρουαζιέρα και την προσέλκυση περισσότερων κρουαζιερόπλοιων στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Και στο πλαίσιο αυτό οργάνωσε επαγγελματικό ταξίδι εξοικείωσης με στελέχη εταιρειών πολυτελούς κρουαζιέρας.

Το γεγονός δε ότι η πρωτοβουλία ελήφθη λίγες μέρες πριν την ολοκλήρωση διαδικασίας πώλησης του Οργανισμού σίγουρα αποτελεί σύμπτωση… Ή για κάποιο λόγο γίνονται όλα!

Υποχρεωτικός καθίσταται ο εφοδιασμός όλων των οχημάτων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα με αντιολισθητικά μέσα, με στόχο την προστασία των οδηγών όταν κυκλοφορούν σε χιονισμένο ή παγωμένο οδικό δίκτυο.

Με σκοπό τη θωράκιση των οδηγών από τις έντονες χιονοπτώσεις, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών κατέστησε υποχρεωτικό τον εφοδιασμό όλων των οχημάτων με αντιολισθητικές αλυσίδες ή ανάλογα αντιολισθητικά μέσα.

Ειδικότερα, με απόφαση του υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Μιχάλη Παπαδόπουλου, η οποία δημοσιεύτηκε στα τέλη Μαρτίου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, επιβάλλεται στους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων όλων των κατηγοριών η υποχρέωση εφοδιασμού των οχημάτων τους με αντιολισθητικές αλυσίδες ή άλλα ανάλογα αντιολισθητικά μέσα, εφόσον το όχημα δεν φέρει ειδικά ελαστικά (χιονολάστιχα).

Ως «αντιολισθητικά» νοούνται οι αντιολισθητικές αλυσίδες ή οι χιονοκουβέρτες.

Διαφορετικά, οι οδηγοί πρέπει να εξοπλίζουν το όχημά τους με ελαστικά για χρήση σε συνθήκες χιονόπτωσης. Δηλαδή, τα χειμερινά ελαστικά (χιονολάστικά), τα οποία φέρουν τη σήμανση του «αλπικού» συμβόλου και τον χαρακτηρισμό M+S.

Όπως αναγράφεται στην υπουργική απόφαση, οι οδηγοί πρέπει να έχουν είτε αντιολισθητικές αλυσίδες, είτε χιονολάστιχα από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο κάθε έτους, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο της χώρας.

Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο οι οδηγοί δεν χρειάζεται να έχουν τοποθετημένα τα προαναφερθέντα αντιολισθητικά στο αυτοκίνητό τους.

Τα αντιολισθητικά μέσα πρέπει να βρίσκονται μέσα στο αυτοκίνητο (και στη συνέχεια να τοποθετηθούν) μόνο εφόσον εκδοθεί ανακοίνωση από τις κατά τόπους αρμόδιες Διευθύνσεις της Αστυνομίας ή της Τροχαίας, σε περίπτωση που οι τελευταίες θεωρήσουν ότι συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι ασφαλείας.

Όσοι δεν συμμορφώνονται τιμωρούνται με πρόστιμο ύψους 80 ευρώ.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, το στοίχημα έχει επηρεάσει τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας στη χώρα. Λόγω της επιρροής αυτής, πολλοί παίκτες και επιχειρηματίες ενθαρρύνονται να διευρύνουν τον τομέα. Η ενεργητικότητα των Ελλήνων παικτών επηρεάζει τον κλάδο μέρα και νύχτα.

Σήμερα, η Ελλάδα είναι πιστός υποστηρικτής των αθλητικών αγώνων. Πολλοί παίκτες του στοιχήματος στον κλάδο επωφελούνται από αυτό, επειδή δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν μακριά για να παρακολουθήσουν μεγάλα πρωταθλήματα στον αθλητισμό. Η χώρα κατασκευάζει επίσης το αθλητικό της στάδιο, το οποίο εξυπηρετεί χιλιάδες θεατές.

Ο επιχειρηματικός τομέας των τυχερών παιχνιδιών στη χώρα δεν ωφελεί μόνο την πρόοδο αλλά και την οικονομία. Καθώς ο κλάδος αναπτύσσεται, δημιουργεί μια πρόσθετη πλατφόρμα που παρέχει ευκολία στους πιστούς παίκτες.

Τώρα μπορείτε να στοιχηματίσετε online σε διάφορους αθλητικούς αγώνες που διεξάγονται στη χώρα. Ο ιστότοπος παρέχει ζωντανά παιχνίδια όπου μπορείτε να ελέγχετε την οθόνη για να βλέπετε τις λεπτομέρειες από κοντά χωρίς να βγαίνετε έξω.

Ακόμα και αν παίζετε online, η αξία της εμπειρίας που μπορείτε να αποκτήσετε είναι η ίδια με αυτή που κερδίζετε από τα στοιχήματα στους χώρους διεξαγωγής. Η διαφορά είναι ότι μπορείτε να βλέπετε το παιχνίδι μόνοι σας και κανείς δεν θα σας αποσπάσει την προσοχή από τις δυνατές φωνές όταν στοιχηματίζουν στο σπίτι.

Ωστόσο, κάθε παίκτης έχει την προτίμησή του για την πλατφόρμα. Αν σας αρέσει να στοιχηματίζεις στο σπίτι, αυτά τα άρθρα θα σας καθοδηγήσουν σχετικά με το ποιους ιστότοπους να επισκεφθείτε.

Τοποθεσίες που μπορείτε να επισκεφθείτε

Οι αυξανόμενες στοιχηματικες εταιριες παγκοσμίως έχουν οδηγήσει σε μια πιο εύρωστη αγορά. Οι χώρες που υποστηρίζουν το στοίχημα μπορούν να δημιουργήσουν μια θετική ροή προς την οικονομία τους.

Εξάλλου, ο κλάδος των στοιχημάτων έχει τεράστια συνεισφορά στα φορολογικά τέλη. Δεδομένου ότι ο τομέας γίνεται όλο και μεγαλύτερος, ο φόρος ρέει επίσης προς τα πάνω, γεγονός που είναι χρήσιμο για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου.

Εκτός από το επίπεδο κερδοφορίας του κλάδου, πολλοί ιστότοποι ανταγωνίζονται σήμερα στην αγορά.

Το 22Bet

Παίζοντας σε έναν δημοφιλή διεθνή ιστότοπο, μπορείτε να δοκιμάσετε να επισκεφθείτε το 22Bet. Έχει δοκιμαστεί ότι αυτή η ιστοσελίδα στοιχημάτων εξυπηρετεί ποιοτικές υπηρεσίες και γρήγορες συναλλαγές.

Όταν εγγραφείτε στην 22Bet με τουλάχιστον ένα δολάριο ευρώ, μπορείτε να εξατομικεύεται το πακέτο καλωσορίσματος σας. Για να λάβετε το μπόνους αντιστοιχίας 100%, πρέπει να κερδίσετε πέντε φορές μέσω συσσωρευτων στοιχημάτων. Επιπλέον, την Παρασκευή, δίνουν μπόνους επαναφόρτωσης της Παρασκευής, στα οποία μπορείτε να στοιχηματίσετε με έκπτωση.

Το 20Bet

Το 20Bet είναι ένας ευρωπαϊκός ιστότοπος στοιχημάτων που προσφέρει εκατό αγώνες κατάθεσης για 100 ευρώ-δολάρια. Επίσης, η ιστοσελίδα 20Bet προωθεί το σύστημά της στην αγορά με την τοποθέτηση ικανών μπόνους. Ωστόσο, η 20Bet έχει υψηλό ποσοστό ικανοποίησης από τους πελάτες της λόγω της γρήγορης διαδικασίας ψησίματος.

Ιστοσελίδα Bet It All

Λόγω της αναπτυσσόμενης βιομηχανίας, η ιστοσελίδα Bet It All είναι μία από τις νεότερες πλατφόρμες που μπορείτε να επισκεφθείτε στην αγορά. Η νέα πλατφόρμα παρουσιάζει εξαιρετικές αποδόσεις στα στοιχήματα των αγώνων μπάσκετ. Επικεντρώνονται στα αθλητικά στοιχήματα και η ιστοσελίδα εξυπηρετεί επίσης διάφορα προοδευτικά παιχνίδια καζίνο.

Αν διασκεδάζουν παίζοντας με κρυπτογραφημένα μετρητά, το Bet It All σας εξυπηρετεί. Επιπλέον, για να ενεργοποιήσετε τις αποδόσεις του παιχνιδιού, μπορεί να χρειαστεί να ποντάρετε στο μέγιστο.

Όταν επιλέγετε μια τοποθεσία

Η επιλογή της καλύτερης στοιχηματικής ιστοσελίδας στην Ελλάδα μπορεί να είναι συντριπτική, αφού φέρνουν τόσες πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο. Θα δυσκολευτεί να τις ελέγξετε μεμονωμένα, επειδή μια μέρα έρευνας δεν θα είναι αρκετή στον κλάδο τους.

Η έρευνα είναι απαραίτητη σε αυτόν τον κλάδο.Βεβαιωθείτε ότι έχετε ερευνήσει τον σελιδοδείκτη της ιστοσελίδας στοιχημάτων. Αυτό θα σας οδηγήσει στην ταξινόμηση όλων των bookies που είναι διαθέσιμα στον κλάδο του στοιχήματος στην Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι κατά την εξερεύνηση, μπορείτε να δείτε τα διαφανή σχόλια που έχει κάνει ο κάθε παίκτης.

Στη συνέχεια, επειδή έχετε ήδη συγκεντρώσει τα σχόλια που χρειάζεστε για κάθε ιστοσελίδα στοιχημάτων, μπορείτε να τα συγκρίνετε. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να αποκλείσετε σιγά-σιγά τις ιστοσελίδες που δεν ανταποκρίνονται στα δικά σας πρότυπα.

Μόλις τελειώσετε με την εξάλειψη, μπορείτε να κάνετε τη δοκιμή και να τρέξετε. Σε αυτή τη διαδικασία, θα ξέρετε αν ο ιστότοπος στοιχημάτων διαθέτει σύστημα γρήγορης επεξεργασίας ή όχι, και στη συνέχεια μπορείτε να τον κλείσετε ξανά.

Επιπλέον, αν έχετε ήδη εντοπίσει τον ιστότοπο που πληροί τις προδιαγραφές σας, μπορείτε να αποφασίσετε να εγγραφεί στην πλατφόρμα. Τέλος, η διαδικασία αυτή χρησιμεύει ως ο τρόπος διασφάλισης των στοιχημάτων σας. Δεδομένου ότι πολλοί ιστότοποι phishing προσπαθούν να δελεάσουν τους ευάλωτους παίκτες, μπορείτε να τους αποφύγετε δίνοντας πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο επιλογής.

Συμπέρασμα

Σχεδόν κάθε επιχείρηση εξαρτάται από τις τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένου του κλάδου των στοιχημάτων. Δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι η τεχνολογία είναι μια αποτελεσματική πλατφόρμα για την αύξηση και την ανάπτυξη της επιχείρησης.

Η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που επωφελούνται από την ύπαρξη της τεχνολογίας. Η κουλτούρα των τυχερών παιχνιδιών τους ενισχύεται από το σύστημά της, το οποίο επηρεάζει την οικονομική ανάπτυξη της κοινότητας.

Η κοινότητα βιώνει μια ποιοτική διαβίωση- πολλοί πολίτες μπορούν να έχουν εργασία και να κάνουν καριέρα. Χάρη στις στοιχηματικές εταιρείες, το μέλλον της χώρας τους είναι εξασφαλισμένο.

Επιπλέον, για να αξίζει τον κόπο η καριέρα σας στο στοίχημα στην Ελλάδα, βεβαιωθείτε ότι έχετε μάθει πώς να επιλέγετε μια ιστοσελίδα για να στοιχηματίσετε.

Η Περιφέρεια Ηπείρου, στο πλαίσιο του έργου «Δικτύωση και Προβολή του Τουρισμού της Περιφέρειας Ηπείρου», πρόκειται να διοργανώσει εκδήλωση παρουσίασης του Προορισμού στη Σόφια, την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022.

Στο πλαίσιο της προωθητικής ενέργειας η Περιφέρεια Ηπείρου, σχεδιάζει την οργάνωση Β2Β συναντήσεων των επαγγελματιών Τουρισμού της Ηπείρου με τους τουριστικούς πράκτορες της Βουλγαρίας.

Η παρουσίαση και οι συναντήσεις Β2Β θα πραγματοποιηθούν στο ξενοδοχείο Sofia Balkan Hotel σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Όσοι ενδιαφέρονται πρέπει να συμπληρώσουν και να αποσταλούν ηλεκτρονικά στο e-mail: e.chanoglou@encore.com.gr, τη φόρμα συμμετοχής ως την 3 Οκτωβρίου 2022.

Για περαιτέρω πληροφορίες κα Ελένη Χανόγλου στο τηλ. 2310407071 ή στο e.chanoglou@encore.com.gr.

(Η συμμετοχή στο πρόγραμμα Β2Β είναι δωρεάν. Τα έξοδα μετάβασης και διαμονής βαρύνουν τον συμμετέχοντα.)

Η χρηματοδότηση των έργων εξοικονόμησης νερού στον ΤΟΕΒ Ραγίου - Κεστρίνης συζητήθηκε στη συνάντηση που είχαν στην Αθήνα ο Βασίλης Γιόγιακας και ο πρόεδρος του ΤΟΕΒ Νίκος Στεργίου με τον Γενικό Γραμματέα Ενωσιακών Πόρων και Υποδομών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δημήτρη Παπαγιαννίδη.

Τα έργα, προϋπολογισμού 1.625.000.00€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, αφορούν τον εκσυγχρονισμό του δικτύου άρδευσης (αρδευτικών τάφρων) του ΤΟΕΒ και αναμένεται να ενταχθούν προς χρηματοδότηση στη Δράση 4.3.1 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 – 2020 με τίτλο «Υποδομές εγγείων βελτιώσεων». Με την ολοκλήρωση των έργου θα μειωθούν οι απώλειες αρδευτικού νερού και θα αυξηθεί η αποδοτικότητα της χρήσης του καθώς και των αρδευόμενων εκτάσεων.

«Ήταν 7 το πρωί, 29 Σεπτέμβρη του 1943. Απανωτές ριπές, κροτάλισμα πολυβόλων, ακούστηκαν σε όλη την Παραμυθιά. Θρήνος στην κάθε γειτονιά». Με συγκίνηση, ο κ. Αντώνης Δρίμτζιας, θυμάται όσα βίωσε σαν παιδί, όταν οι Γερμανοί κατακτητές, εκτέλεσαν 49 προσωπικότητες της Παραμυθιάς, ανάμεσα τους και τον πατέρα του

Η συνάντηση με τον κ. Δρίμτζια, έγινε στην μαρτυρική πόλη της Παραμυθιάς, με αφορμή παλαιότερες επετειακές εκδηλώσεις στον τόπο της θυσίας. Ο κ. Δρίμτζιας, ανοίγει τα μάτια της «παιδικής του ψυχής» και αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα που συνέβησαν τις «μαύρες μέρες» εκείνου του Σεπτέμβρη

«Αφορμή για τις εκτελέσεις, εδόθη στους κατακτητές όταν, στις 24 Σεπτέμβρη, αντάρτες επιτέθηκαν σε απόσπασμα ανίχνευσης εδάφους στη θέση Σκάλα και σκότωσαν έξι Γερμανούς στρατιώτες. Σύμφωνα με τη διαταγή της γερμανικής διοίκησης, σε αντίποινα, 1 προς 10,έπρεπε να εκτελεστούν 60 χριστιανοί»

Ο 78χρονος, σκουπίζει ένα δάκρυ με το μαντήλι του και διευκρινίζει: «Εμείς στην Παραμυθιά, όπως και σε όλη την Θεσπρωτία είχαμε τριπλή κατοχή, Ιταλοί, Γερμανοί και μουσουλμάνοι. Οι Μουσουλμάνοι, είχαν σαν σκοπό να προσαρτήσουν τη Θεσπρωτία στην Αλβανία και επειδή στην Παραμυθιά, υπήρχαν προσωπικότητες που αντιστέκονταν σε αυτή τη μεγάλη τους ιδέα, προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να τους αφανίσουν. Η ευκαιρία, μόλις τους είχε δοθεί με το αιματηρό επεισόδιο στη Σκάλα».

Οι Γερμανοί, συνεχίζει, ήθελαν να εκτελέσουν 60 ανθρώπους, ανεξάρτητα από πρόσωπα. Ήδη, είχαν συλλάβει 11 συντοπίτες μας, από τα γύρω χωριά πριν από 4 ημέρες, τους οποίους εκτέλεσαν στον περίβολο του σχολείου και τώρα έπρεπε να συλλάβουν ακόμη 49 άτομα, προκειμένου να συμπληρώσουν τη μακάβρια λίστα.

Τότε, παρουσιάστηκαν, όπως υποστηρίζει ο κ. Δρίμτζιας, δύο αδέλφια -ηγετικά στελέχη των μουσουλμάνων της περιοχής- και πρότειναν με γραπτό κατάλογο τα ονόματα των συλληφθέντων και εκτελεσθέντων στη συνέχεια.

Ο Γερμανός Φρούραρχος της Παραμυθιάς, εξέδωσε γραπτές ανακοινώσεις για τις συλλήψεις που έγιναν την νύχτα της 27ης προς την 28η Σεπτέμβρη.

«Το σύνθημα έδωσε μία φωτοβολίδα. Ήταν 11 το βράδυ της 27ης Σεπτεμβρίου. Ομάδες συλλήψεως, αποτελούμενες από 2 μουσουλμάνους και έναν Γερμανό, βγήκαν στις γειτονιές. Τα κτυπήματα στις πόρτες ήταν δυνατά. Θρήνος, μέσα στο σκοτάδι. Έμπαιναν στα σπίτια και έπαιρναν τους ανθρώπους. Ήρθαν και στο σπίτι μου, για να συλλάβουν και τον πατέρα μου. Ήταν 49 χρόνων. Ζήσαμε μια αρχαία τραγωδία. Ο ιερέας, ο γυμνασιάρχης, 3 δάσκαλοι δημόσιοι υπάλληλοι ο διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας, ο γιατρός, ο συμβολαιογράφος και πολλοί άλλοι, 52 άνθρωποι συνολικά, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο Σχολείο. Την επομένη το ξημέρωμα ακούσαμε τα πολυβόλα…

Από τους 52 συλληφθέντες εκτέλεσαν τους 49, καθώς ήδη είχαν εκτελέσει 11 και οι επιζήσαντες που έφτασαν μέχρι τον τόπο των εκτελέσεων, αλλά με εντολή του Φρούραρχου αφέθηκαν ελεύθεροι, μετέφεραν το χρονικό του μαρτυρίου που έζησαν στα χέρια των Ναζιστών.

Την νύχτα της 28ης Σεπτεμβρίου πήγε στην αίθουσα του Σχολείου ο Γερμανός Διοικητής και τους ανακοίνωσε, ότι την επομένη το πρωί θα εκτελεστούν. Ακολούθησε θρήνος, αλλά διατήρησαν την ψυχραιμία τους.

Μεταξύ των συλληφθέντων υπήρχαν και έφηβοι. Ο ιερέας Ευάγγελος Τσαμάτος είχε μαζί του το πετραχήλι και τέλεσε νεκρώσιμη ακολουθία, με ψάλτες τους μελλοθάνατους. Ένας 26χρονος γυμναστής, ο Γιαννάκης, τραγουδούσε το παραδοσιακό τραγούδι «Ο γέρο-Δήμος πέθανε».

Την επομένη, στις 5 το ξημέρωμα, τους έβγαλαν στο προαύλιο. Με τη συνοδεία μουσουλμάνων και Γερμανών οδηγήθηκαν στον τόπο της εκτέλεσης. Προπορευόταν όχημα ερπυστριοφόρο, για να καλύπτει τις φωνές τους. Όλοι τους, κατά την πορεία προς τον θάνατο, διατήρησαν την ψυχραιμία μου δεν λύγισαν.

Στον τόπο της εκτέλεσης έφτασαν και οι 52. Τότε, ο φρούραρχος έκανε την “πρόσθεση” και είπε να φύγουν 3 άτομα.

Ένας 18χρονος που εκτέλεσαν τον πατέρα του και 2 ξυλουργοί αφέθηκαν ελεύθεροι.

Στον τόπο της θυσίας, την προηγούμενη ημέρα χρησιμοποίησαν αιχμάλωτους κατοίκους από την περιοχή για να ανοίξουν δυο ομαδικούς τάφους. Πάνω από τον έναν, εκτέλεσαν τους 20 και στον δεύτερο, τους υπόλοιπους. Μεταξύ των εκτελεσθέντων ήταν ένας έμπορος με τον 16χρονο γιό του.

Η Παραμυθιά τυλίχτηκε στον θρήνο και το κλάμα. Στη θέση Καρκαμίσι, οι Ναζί είχαν στήσει μπλόκο και απαγόρευαν στις γυναίκες να πάρουν τους νεκρούς. Στα γραφεία της Κοινότητας, η γερμανική διοίκηση, θυροκόλλησε ανακοίνωση για την εκτέλεση . Στο δικό μου σπίτι μείναμε 7 παιδιά ορφανά. Τρεις μήνες αργότερο το μικρότερο ένα βρέφος 9 μηνών πέθανε από ασιτία.

Την επόμενη της εκτέλεσης, στις 30 Σεπτεμβρίου το μεσημέρι, ο τότε Μητροπολίτης Παραμυθιάς κ. Δωρόθεος Λάσκαρης, σύμφωνα με το προσωπικό του υπόμνημα προς την ιερά σύνοδο στις 20-3 1944, ήρθε από τα Ιωάννινα που βρισκόταν στην κωμόπολη και έθαψε τους εκτελεσθέντες.

Από τότε έως σήμερα, οι συγγενείς των αδικοχαμένων, ζητάμε απάντηση στο ερώτημα, μήπως η έγκαιρη παρουσία του μακαριστού Δωρόθεου, μπορούσε να είχε αποτρέψει τις εκτελέσεις;».

Ο καθηγητής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Αθανάσιος Γκότοβος, ο οποίος έχει μελετήσει τα γερμανικά αρχεία, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την υπόθεση της Παραμυθιάς. Επισημαίνει ότι «η Παραμυθιά, όπως και ολόκληρη η Θεσπρωτία, βρίσκεται σε μια επικίνδυνη περιοχή. Είναι τοποθετημένη πολύ κοντά στις ακτές στις οποίες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του επιτελείου και του ίδιου του Χίτλερ θα επιχειρηθεί απόβαση συμμαχικών δυνάμεων. Η εκτίμηση αυτή, αρχίζει να διαμορφώνεται μετά την ήττα στο Στάλινγκραντ και διατηρείται μέχρι τις τελευταίες βδομάδες της παρουσίας των γερμανικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, το φθινόπωρο του 1944.

Ο καθηγητής Παιδαγωγικής στη μελέτη του «Η Παραμυθιά στο στόχαστρο» αναφέρει ειδικότερα:

«Η Παραμυθιά, παρουσιάζεται από τη μουσουλμανική μειονοτική ηγεσία στη γερμανική αρχή, ως πόλη συνεργαζόμενη με τους αντάρτες και θεωρείται πλέον, ως κέντρο εφοδιασμού των αντάρτικων δυνάμεων, ως βάση στρατολόγησης ανταρτών και ως πολιτικό κέντρο των αντάρτικων οργανώσεων. Η Παραμυθιά πρέπει να εξουδετερωθεί. Ο πληθυσμός της πρέπει να τρομοκρατηθεί και να διασκορπιστεί. Όσο υφίσταται η πόλη αυτή ως κοινότητα, ο εφοδιασμός των ανταρτών θα συνεχίζεται.

Ο Σεπτέμβριος του 1943 είναι ένας πολύ αιματηρός μήνας, ένας μήνας γεμάτος αγριότητα. Όπως γράφει ο αντιστράτηγος Στέτνερ, απευθυνόμενος στο 22ο Σώμα Στρατού, η εποχή είναι κατάλληλη για τη συμμαχία με τους μουσουλμάνους.

Η ενεργή συμμετοχή των μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας, και ειδικά της περιοχής της Παραμυθιάς, στις δολοφονίες που έγιναν στην πόλη τον Σεπτέμβριο του 1943, τεκμηριώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία, μέσα από τα αρχεία του γερμανικού στρατού που κατείχε τότε την περιοχή.

Είτε με τη μέθοδο της δόλιας παραπληροφόρησης, είτε με τη μέθοδο της αντικειμενικής κατάδοσης, είτε με τη μέθοδο της ένοπλης συμμετοχής στις αναγνωριστικές και τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Θεσπρωτία, είτε με τη μέθοδο της διαρπαγής περιουσιών, της τρομοκράτησης και της δολοφονίας, είτε με τη μέθοδο της σιωπής και της ανοχής, υπήρξε εκτεταμένη συμμετοχή του μουσουλμανικού πληθυσμού στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Παραμυθιάς και της γύρω περιοχής, οι οποίες ειδικά στη Θεσπρωτία, ισοδυναμούσαν με επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης».

Η σφαγή της Παραμυθιάς απασχόλησε τη μεταπολεμική συμμαχική και γερμανική δικαιοσύνη δύο φορές. Ο Α. Γκότοβος αναφέρει ότι η πρώτη ήταν, το 1947 με το αμερικανικό δικαστήριο να στρέφεται εναντίον επτά Γερμανών στρατηγών, που ήταν υπόδικοι για εγκλήματα πολέμου.

Η δίκη αυτή, είναι γνωστή και ως «δίκη για τις ομηρίες» ή «υπόθεση επτά» ή «δίκη των στρατηγών».

Ο στρατηγός Λάντς, διοικητής του 22ου Σώματος Στρατού, από τον Σεπτέμβριο του 1943 και μετά, ήταν ανάμεσα στους κατηγορούμενους. Ο Λάντς, στη δίκη αυτή αρνήθηκε ότι έδωσε τη διαταγή για τις εκτελέσεις στην Παραμυθιά και εμφανίστηκε να μην γνωρίζει την περίπτωση.

Καταδικάστηκε σε δωδεκαετή κάθειρξη, αλλά το 1952 ήταν ήδη ελεύθερος, με ένα είδος αμνηστίας-χάρης, που του χορηγήθηκε. Στο δικαστήριο αυτό, κανείς άλλος δεν λογοδότησε για την υπόθεση της Παραμυθιάς.

Στις 6.12.1963 ο εκπαιδευτικός Βίλχελμ Φραντς Κοκότ, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 1943 υπηρετούσε στην 631 μοίρα ελαφρού πυροβολικού στην Παραμυθιά, με διοικητή τον ταγματάρχη Στόκερτ, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά εναντίον του διοικητή του λόχου του, λοχαγού Άλφρεντ Χίντελανγκ, στην οποία τον κατηγορεί ότι ήταν υπεύθυνος για την εκτέλεση 60 πολιτών της Παραμυθιάς.

Η υπόθεση ανατέθηκε σε ανακριτή, ο οποίος κάλεσε επιζώντες στρατιώτες και αξιωματικούς της μονάδας αυτής για να καταθέσουν. Ανάμεσα σε αυτούς που κατέθεσαν ήταν και δύο μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος που έλαβε μέρος στην εκτέλεση των 49,ένας επιλοχίας και ένας δεκανέας.

Δεν εκλήθησαν να καταθέσουν οι αξιωματικοί του σκληρού πυρήνα των Ναζί στην Ήπειρο, όπως ο τότε συνταγματάρχης Ρέμολντ, ο ίλαρχος Βον Λένθε υπεύθυνος του 2ου Γραφείου του 22ου Σώματος και ο φρούραρχος της Παραμυθιάς.

Ο καθηγητής αναφέρει: «Κανείς από τους μάρτυρες που κατέθεσαν δεν “θυμάται” το όνομα του φρούραρχου της Παραμυθιάς, ενώ η υπηρεσία δίωξης εγκλήματος και ο ανακριτής, δεν μπαίνουν στον κόπο να τον εντοπίσουν ή τουλάχιστον να διαπιστώσουν αν βρίσκεται ακόμη εν ζωή. Αρκετοί από τους καταθέσαντες απαντούν στερεότυπα, ότι δεν γνωρίζουν και δεν είδαν τίποτε, απλώς άκουσαν ότι έχει γίνει κάποια εκτέλεση».

Σε συνέχεια της ανακοίνωσης υποψηφιότητας για της Περιφερειακές Εκλογές στην Ήπειρο, σας ενημερώνουμε για την επωνυμία (ΦΩΣ) και το σήμα του Συνδυασμού μας.

Όλες οι πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητές μας θα βρίσκονται στην ιστοσελίδα μας (www.fos24.gr) και στους λογαριασμούς social media που την συνοδεύουν, με βασικό email μας επικοινωνίας να είναι το info@fos24.gr.

Τα κεντρικά γραφεία μας βρίσκονται στη διεύθυνση Πάτση 5 (Πλατεία Πάργης), στα Ιωάννινα, θα είναι επισκέψιμα καθημερινά από τις 8 Οκτωβρίου 2022, ενώ σταδιακά τους επόμενους μήνες θα ανακοινωθούν και οι διευθύνσεις των γραφείων μας στις υπόλοιπες 3 πρωτεύουσες Νομών της Ηπείρου (Άρτα, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα).

με εκτίμηση,

Λάμπρος Γεωργόπουλος

επικεφαλής Συνδυασμού

Συνελήφθη σήμερα (29-09-2022) πρώτες πρωινές ώρες στην Εγνατία Οδό από αστυνομικούς της Ο.Π.Κ.Ε. της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ηγουμενίτσας αλλοδαπός, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε κακουργηματικού χαρακτήρα δικογραφία για μεταφορά παράτυπων μεταναστών.

Αναλυτικότερα, οι αστυνομικοί πραγματοποίησαν έλεγχο σε Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που οδηγούσε ο κατηγορούμενος, εντός του οποίου βρέθηκαν και συνελήφθησαν 4 αλλοδαποί.

Όπως προέκυψε από την αστυνομική έρευνα, ο οδηγός είχε παραλάβει νωρίτερα από περιοχή της Αθήνας τους αλλοδαπούς, οι οποίοι είχαν εισέλθει σε προγενέστερο χρόνο παράνομα στη χώρα, με σκοπό να προωθηθούν στην Αλβανία.

Το παραπάνω αυτοκίνητο κατασχέθηκε, ενώ οι συλληφθέντες, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους, θα οδηγηθούν στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσπρωτίας.

Χρόνια τώρα… πολλά χρόνια… ζουσα με έναν μεγάλο καημό και ένα διακαή πόθο, να βρω το παγούρι του πατέρα…

Ξημεροβραδιαζόμουν με αυτή την έγνοια και μέσα μου έλεγα : « και τι δεν θα έδινα για να το βρω…»

Επηρεάστηκα πολύ από τις συχνές αναφορές της αδελφής μου της Βαρβάρας, 95 χρονών σήμερα, η οποία συχνά μου ανέφερε την ιστορία του παγουριού αυτού . Μια ιστορία που συνοδεύονταν με ένα ωχ… βουβό και ένα δάκρυ. Την άκουγα περίλυπος , την συμπονούσα και ο δικός της πόθος έγινε και δικός μου.

Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους εκτελεσθέντες 49 Προκρίτους της Παραμυθιάς στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943 από τα στρατεύματα κατοχής και τους μουσουλμάνους Τσάμηδες.

Η σύλληψη έγινε το μεσημέρι της 28ης Σεπτεμβρίου 1943, την παραμονή της εκτέλεσης. Η ομάδα που τον συνέλαβε, αποτελούμενη από δύο μουσουλμάνους Τσάμηδες και έναν Γερμανό, τον πέρασε από το δρόμο κάτω από το σπίτι μας και τότε η μάνα μου και η αδερφή μου η Βαρβάρα βγήκαν για να τον χαιρετίσουν.

Όταν τις είδε, έδωκε το παγούρι του στη Βαρβάρα να το γεμίσει νερό. Το είχε πάντα μαζί του, κρεμασμένο στη μέση του.

Με την επιστράτευση του 1940 , επιστρατεύτηκε και αυτός ως έφεδρος αξιωματικός και το παγούρι τον συνόδευε σε όλη του την πορεία προς το μέτωπο. Ήταν ο πιστός του φίλος και ο πιο χρήσιμος.

Ο συνοδός Μουσουλμάνος με βίαιο τρόπο τον έσπρωξε λέγοντάς του «στο Σχολείο (ο τόπος της κράτησης) θα πιείς νερό».

Έτσι το παγούρι έμεινε στα χέρια της 17χρονης τότε Βαρβάρας.

Η σκηνή αυτή έμεινε βαθιά αποτυπωμένη στο μυαλό της και κάθε τρεις και λίγο την ανέφερε λέγοντας: «ακούς εκεί να μην τον αφήσουν να πιει νερό….»

Ήταν η άκρα ταπείνωση του Ευαγγελίου. Ο Κύριος στο Σταυρό δίψασε και οι σταυρωτές του τού έδωσαν νερό, ενώ στον πατέρα μου δεν έδωσαν οι συνοδοί του.

Από τις πολλές φορές που ανέφερε η Βαρβάρα το γεγονός έγινε και σε εμένα βίωμα και καημός μεγάλος το να βρω το παγούρι του πατέρα.

Η Βαρβάρα το παγούρι το πήγε στο σπίτι μας, το ακούμπησε σε κάποιο μέρος, στα αζήτητα θα έλεγα και όχι σε ασφαλές σημείο , ώστε να αποτελέσει μελλοντικό οικογενειακό κειμήλιο. Παντρεύτηκε , πήγε στο δικό της σπίτι και άφησε το παγούρι πίσω, στο πατρικό. Πήρε όμως μαζί της την εικόνα του αποχωρισμού του από τα χέρια του πατέρα.

Κάθε ελπίδα να βρεθεί το παγούρι είχε χαθεί καθώς πέρασαν πολλά χρόνια.

Στο σπίτι έγιναν οικοδομικές εργασίες, πετάχτηκαν μπάζα και άχρηστα αντικείμενα. Ποιος θα σκεπτόταν να συμμαζέψει ένα παγούρι. Το θεωρούσαμε χαμένο.

Η προσφορά του στον πατέρα μου ήταν μεγάλη και ο τρόπος του αποχωρισμού βαρύς, γεγονός που δεν ξεχνιόταν.

Ένα πρωί εδώ και λίγους μήνες με παίρνει η Βαρβάρα τηλέφωνο και με φωνή τρεμάμενη μου λέει «Έχω το παγούρι του πατέρα….»

Έμεινα άφωνος, παγωμένος. Έχασα τη φωνή μου και όταν την ξαναβρήκα της είπα «Έρχομαι!» Ο καημός μου μεγάλος και ο πόθος μου να το δω δυνατός.

Από το σπίτι μου στα Γιάννενα ούτε κατάλαβα πώς έφτασα στην Παραμυθιά.

Τη βρήκα στο σπίτι της, στο καθιστικό.

Έσμιξαν τα βλέμματά μας. Με κοίταξε αποσβολωμένη, την κοίταξα αμήχανα. Δάκρυσε αυτή, δάκρυσα κι εγώ, έσμιξαν οι μνήμες μας.

Μου έδωσε το παγούρι και με λαχτάρα το έσφιξα στα χέρια μου.

Εκείνη τη στιγμή νόμισα πως αγκαλιάζω τον πατέρα μου, τον οποίο δυστυχώς , αν και ήμουν 6 χρονών όταν τον σκότωσαν, δεν τον θυμάμαι.

Πρωί έφευγε για τη δουλειά και αργά το βράδυ γύριζε. Έπρεπε να ταΐσει 9 στόματα.

Από τη Βαρβάρα ακούω να μου λέει συχνά για τις αρετές του, για τις ορμήνιες που τις έδινε και με τις οποίες μεγάλωσε την οικογένειά της.

Νόμισα ότι βρήκα την Ιθάκη των ονείρων μου, τη χαρά και τον αέρα της ζωής μου. Ένιωσα , όταν το πήρα στα χέρια μου, ως ο Γέρων Συμεών όταν πήρε στα χέρια του το Θείο Βρέφος, προσφορά της Παρθένου και το οδήγησε στα Άγια των Αγίων του Ναού, αναφωνώντας το «νυν απολύεις τον δούλον σου…»

Το γεγονός της εύρεσης το θεώρησα ως ένα ακατανόητο «θαύμα», ύστερα από 78 χρόνια.

Αφού καταλάγιασε ο πόθος μου από τα καυτά δάκρυα και τα πικρά λόγια των δυο μας, τη ρώτησα πού το βρήκε και μου είπε ότι η κόρη της το είχε στο πατάρι του σπιτιού της και της το έδωσε. Ήξερε βέβαια την αγωνία της μάνας της να το βρει.

Την πορεία του μέσα στο χρόνο μόνο αυτό την ξέρει.

΄Όταν το είδα αναρωτήθηκα αν είναι όνειρο. Μέσα μου χόχλασε ο πόνος και μια αχλή έπνιξε την καρδιά μου.

Τώρα το έχω στο σπίτι μου , τοποθετημένο σε περίοπτη θέση και είναι το προσκυνητάρι του σπιτιού, το βιός μου όλο…

Προσπαθώ να του εμφυσήσω πνοή, να του δώσω φωνή από τη φωνή μου, να μου μιλήσει για εκείνον, να μου πει λίγες κουβέντες … πώς πέρασε μαζί του στις δύσκολες ημέρες του πολέμου, πώς έγιναν τα τόσα τραύματα στο σώμα του, οι χαραγές , τα βαθουλώματα, τα χτυπήματα.

Φανταστικά αναπτύσσεται ένας διάλογος μαζί του και με γλυκόλογα προσπαθώ να το καλοπιάσω λέγοντας:

«Πώς είναι τάχα δυνατό , παγούρι μου, να σε βλέπω και να μη μπορείς να μου πεις τα βάσανα που πέρασες μαζί του και αντάμα οι δυο να κλάψουμε τις μαύρες στιγμές της ζωής σας; Τη δροσερή γουλιά που έπινε από το κρυστάλλινο νερό σου, που του την έδινες με περισσή αγάπη. Του έδινες δύναμη να πολεμήσει τους εχθρούς της πατρίδας και εσύ καμάρωνες μαζί του. Πώς ροβολούσατε στις πλαγιές;»

Δεν μου μιλάει… Το καλοπιάνω λέγοντας και πάλι:

«Έλα παγουράκι μου, πες μου παλικαράκι μου κάτι για τον πατέρα μου. Εσύ ήσουν ο αχώριστος σύντροφός του για πολλά χρόνια. Πες μου πού ήσουν τόσα χρόνια; Τον τόπο που έμενες πώς τον λένε; Μήπως ξενιτεύτηκες κι εγώ με τη Βαρβάρα σε καρτερούσαμε άδικα και σε κλαίγαμε; Και τώρα πώς είναι τάχα δυνατό να σε βλέπω μπροστά μου και ο δυστυχής να μη μπορώ να μάθω για τον πατέρα μου , παρά μόνο από τους άλλους να ακούω να λένε για τις αρετές του…..»

Δυστυχώς δεν μου μίλησε και από το φαρμάκι του χαμού του και τον πόνο του χωρισμού δεν βρίσκονται λόγια να με παρηγορήσει.

Ο αχός και ο βόγγος του πολέμου δεν ακούγεται…..

Εδώ τελειώνει μια πονεμένη ιστορία για ένα απατηλό όνειρο…

Μπαίνει ο Σεπτέμβρης , ο μαύρος μήνας , όπως τον λέμε εμείς οι συγγενείς των εκτελεσθέντων και ο νους μου πηγαίνει στη μέρα του μνημόσυνου που θα συνοδεύσω τον γέρο Σπύρο , παιδί εκτελεσθέντος για να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων, όπως γίνεται κάθε χρόνο για πολλά χρόνια…

Με βήματα βαριά και αργά αργά να πούμε το ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

* O Αντώνιος Δρίμτζιας είναι γιος εκτελεσμένου με τους 49 Μάρτυρες της Παραμυθιάς

Σε κλίμα έντονης συγκίνησης και με την παρουσία πλήθους επισήμων και παρευρισκομένων κορυφώθηκαν το πρωί της Πέμπτη στο σημείο εκτέλεσης, οι εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους 49 Προκρίτους της Παραμυθιάς που εκτελέστηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα και τους μουσουλμάνους Τσάμηδες, σαν σήμερα το 1943.

Στην εκδήλωση και στην αρχιερατική θεία λειτουργία που προηγήθηκε χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Παραμυθιάς κ.κ. Τίτου, το παρόν μεταξύ άλλων έδωσαν:

Οι βουλευτες Θεσπρωτίας Βασίλης Γιόγιακας και Μάριος Κάτσης, ο αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας Θωμάς Πιτούλης, οι δήμαρχοι Σουλίου, Ηγουμενιτσας και Φιλιατών Γιάννης Καραγιάννης, Γιάννης Λώλος και Σπύρος Παππάς, ο πρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου και Δήμαρχος Δωδώνης Χρήστος Ντακαλέτσης,η προεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Σταυρούλα Μπραίμη, η επιτιμη πρόξενος της Γερμανιας στην Ήπειρο Κέρστιν Lohr, Γενικος Αστυνομικός Επιθεωρητής Ηπειρου Υποστρατηγος Κωνσταντίνος Δουβαλης, ο Συντονιστης Πυροσβεστικων Επιχειρήσεων Υποστράτηγος Κοντογιαννης Δημητριος, ο Κεντρικος Λιμενάρχης Ηγουμενίτσας Κωνσταντίνος Κορίζης , ο διοικητής του 628 τάγματος πεζικού Αντ/ρχης Νικολόπουλος Κωνσταντινος, ο διευθυντής της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσπρωτίας Αστυνομικός Διευθυντής Παππας Ιωάννης, ο διοικητής της πυροσβεστικής Θεσπρωτίας Πύραρχος Απόστολος Κουρούσιας,ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Παραμυθιάς Αστυνόμος Β’ Μαρκουτσάκης Μάρκος, ο Προϊστάμενος της πυροσβεστικής Παραμυθιάς Επιπυραγός Ευάγγελος Μπελλος, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας Αλέκος Πασχος, Δημοτικοί και Περιφερειακοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων καθώς και πλήθος κόσμου.

Θέμα Γερμανικών αποζημιώσεων εθεσε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Δήμαρχος Σουλίου Γιάννης Καραγιάννης.

Την κεντρική ομιλία εκφώνησε ο Ιστορικος Αρχαιολόγος και πρόεδρος του ΦΟΠ Παντελής Χαράλαμπος.

Δειτε χαρακτηριστικές εικόνες από το τι συνέβη το πρωί της Πεμπτης στην Παραμυθιά

«Η εκτέλεση των 49 Προκρίτων στη μαρτυρική Παραμυθιά, μας υπενθυμίζει τις πληγές που άφησε στον τόπο μας ο φασισμός και ο ναζισμός, όπως αυτός εκφράστηκε από τις κατοχικές δυνάμεις και τους Τσάμηδες συνεργάτες τους. Η βάρβαρη πράξη της εκτέλεσης αυτών των ανθρώπων, έγινε για να κάμψει την αγωνιστικότητα του λαού που μάχονταν με αυταπάρνηση για την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. Οι κατοχικές δυνάμεις όμως δεν πέτυχαν το στόχο τους.

Αντιθέτως, η θυσία των 49 Προκρίτων αποτελεί ένα διαχρονικό ιστορικό παράδειγμα, που μας διδάσκει ότι οφείλουμε ν’ αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα τους κινδύνους που εγκυμονεί η επανεμφάνιση ακραίων ή και νεοναζιστικών ακόμα πολιτικών μορφωμάτων, τα οποία είναι θανάσιμος κίνδυνος για τον άνθρωπο, την Ειρήνη και τη Δημοκρατία. Είναι χρέος μας να αλλάξουμε τις πολιτικές εκείνες, οι οποίες δημιουργούν ανισότητες, υπονομεύουν το κοινωνικό κράτος, και επιτρέπουν στο τέρας του φασισμού και του ναζισμού να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες, και να σηκώσει κεφάλι».

Καμιά φορά, από ένα τυχαίο γεγονός μαθαίνει κανείς τι του μέλλεται. Έτσι, οι 52 τούτοι αγέρωχοι άνδρες έμαθαν συμπτωματικά ότι την επόμενη το πρωί θα οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Συνέβη κατά την ώρα που ένας-ένας πήγαιναν υπό φρούρηση για τις σωματικές τους ανάγκες. Τότε, με τη σειρά του πήγε και ο Μανώλης Κοτζαλέρης (διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας). Ο Κοτζαλέρης ήξερε γερμανικά. Κατά τη διαδρομή, ως που να πάει και να γυρίσει, άκουσε τους φρουρούς Γερμανούς που έλεγαν ότι το πρωί θα γίνει η εκτέλεση όλων τούτων που είχαν συλληφθεί. Ήταν σαν κεραυνός. Δεν το περίμενε. Όταν γύρισε στο κρατητήριο, ήταν κατακίτρινος. Οι άλλου που τον είδαν ανησύχησαν. «Τι σου συμβαίνει; Γιατί έχεις χάσει το χρώμα σου;» «Άκουσα ότι θα μας εκτελέσουν το πρωί!» «Τι;» Όλοι κοιτάχτηκαν. Ένα ρίγος πέρασε το κορμί τους. Στιγμή σκληρής τραγικής αποκάλυψης.

Όμως, η πληροφορία τούτη, όσο κι αν ήταν ξαφνική, για πολλούς ήταν αναμενόμενη. Φυσικά, όλοι τους καταλάβαιναν καλά ότι οι Γερμανοί δεν τους συνέλαβαν έτσι απλά και μόνο για να δείξουν την αγριάδα τους. Είχαν καλά μελετημένο σχέδιο και σκοπό. Η πληροφορία που τους μετέδωσε ο Κοτζαλέρης τους έκανε να συνειδητοποιήσουν την τραγικότητα της κατάστασης. Κατάλαβαν πια ότι μέσα σε τούτο το δωμάτιο-φυλακή, ο Χάρος, ντυμένος με γερμανική στρατιωτική στολή, τριγυρνούσε βλοσυρός κι άγριος. Ότι ήταν μελλοθάνατοι με αναστολή λίγων ωρών. Έσφιξαν τα δόντια τους για να πειθαρχήσουν την ταραχή τους. Απέναντι στην ανατριχιαστική λογική τούτου του κατακτητή, ο νους του ανθρώπου αγριεύει. Η ψυχή του βράζει και σκληραίνει. Μαύρο λιθάρι γίνεται. Φουντώνουν μέσα του το μίσος και η οργή. Στο μυαλό στριφογυρίζουν χίλιων ειδών σκέψεις. Μπροστά σε τούτο το αδιέξοδο, ο Σωτήρης Αλιγιάννης βγάζει το πακέτο των τσιγάρων, τραβάει το χαρτί που ήταν μέσα και γράφει αμέσως στη γυναίκα του. «Εκεί έχω βάλει ετούτο, εκεί θα βρεις εκείνο, εκεί θα βρεις το άλλο». Το ίδιο κάνουν ο Γκέλη Νάστος και άλλοι. Τα γράμματά τους αυτά δεν σώθηκαν.

Οι ανώτεροι αξιωματικών των γερμανικών στρατευμάτων που εγκαταστάθηκαν στην Παραμυθιά και στη Μενίνα (Μηνίνα), ο Fantler, ο Stettner, ο Remold, ο Stockert, ο Hindelang και ο Hirschfelder, από το καλοκαίρι του 1943, είχαν αρχίσει να βλέπουν ότι έχαναν τον πόλεμο. Από τον πανικό τους, άρχισαν να σκοτώνουν κόσμο, να καίνε χωριά και να καταστρέφουν περιοχές που συντηρούσαν αντάρτικό, έχοντας την εντύπωση πως με τον τρόπο αυτό θα γλίτωναν από τους αντάρτες και θα είχαν εξασφαλισμένες τις πλάτες τους όταν θα αναγκάζονταν να υποχωρήσουν. Μέσα στα σχέδιά του ήταν και η μεθόδευση της φονικής επιχείρησης της Παραμυθιάς.

Ο Παπαβαγγέλης ζύγωσε στον Κοτζαλέρη. Όλοι έκαναν κύκλο γύρω τους. «Θάρρος, πατριώτες» είπε. «Σ’ εμάς έλαχε τούτη η βαριά θυσία. Από εμάς θα ξεπηδήσει η λευτεριά».

Έτσι, το πήραν απόφαση ότι θα πεθάνουν. Αλλά να πεθάνουν αλύγιστοι. Είχαν δυνατό μέσα τους το συναίσθημα του πατριωτισμού και της αξιοπρέπειας. Και το βράδυ, όταν ο Γερμανός αξιωματικό τους ανακοίνωσε ότι το πρωί θα εκτελεστούν, σε αντίποινα για τους 6 Γερμανούς που σκοτώθηκαν στη Σκάλα, στάθηκαν αντίκρυ του αμίλητοι, σοβαροί. Ήταν μια στιγμή υπέρτατης ψυχικής ανάτασης. Και, όταν οι φρουροί τους πήγαν το φαγητό που είχαν φέρει οι δικοί τους, κανείς τους δεν θέλησε να το δεχθεί από τα χέρια των Γερμανών. Οι Γερμανοί το πήγαν στους Σιαμετιώτες, από τους οποίους, καθώς ήταν αραδιασμένοι πάνω σε ένα σωρό από πέτρες, κρατούμενοι κι αυτοί έξω από το σχολείο, κανείς τους δεν δέχτηκε να φάει από το φαγητό εκείνων, αν και όλοι τους ήταν νηστικοί και πεινασμένοι από μέρες. Άλλωστε, ποιος θα μπορούσε εκείνες τις ώρες να σκεφτεί το φαγητό;

Ψάχνουν οι φονιάδες τούτοι Γερμανοί, οι Lanz, ο Stettner, ο Remold, ο Stockert κ.ά., να βρουν την αιτία για την οποία έχασαν τον πόλεμο. Και λένε για τα περισσότερα τα κανόνια, τα αεροπλάνα, τις βόμβες, τα πολυβόλα. Όχι. Δεν έχασαν τον πόλεμο από αυτά. Το αίμα των χιλιάδων σκοτωμένων τους έπνιξε. Αυτό το αίμα, που έγινε ορμητικό και γιγάντιο ποτάμι. Αυτό ξέπλυνε και ξεκαθάρισε τον κόσμο από το μίασμα τούτο των άθλιων φονιάδων του φασισμού. Τους αναζήτησαν ως εγκληματίες. Αλλά ποιος να τους προδώσει; Ήταν όλοι τους φονιάδες. Οι Γερμανοί δεν ήρθαν σαν κατακτητές. Σαν φονιάδες ήρθαν.

Ο Παπαβαγγέλης φόρεσε το πετραχήλι. Πήρε τη λαμπάδα στο χέρι κι έκανε το σταυρό του. Όλοι κοντοζύγωσαν γύρω του. Τα δάκρυα, που ετούτοι οι αγέρωχοι άνδρες δεν ήθελαν να τα δουν οι Γερμανοί, πλημμύρισαν τώρα τα μάτια τους. Οι άνδρες που φθάνουν στο ύψος του ήρωα κλαίνε. Ο Παπαβαγγέλης έβγαλε το καλημαύκι. Σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό. «Κύριε!» είπε. «Επίβλεψον επ’ εμέ και ελέησόν μας». Έβαλε ύστερα το καλημαύκι. Έκανε το σταυρό του κι άρχισε να ψέλνει: «Σώσον Κύριε τον λαόν του». Κι εκεί, στο σκοτεινό εκείνο δωμάτιο του σχολείου, που πήρες την όψη εκκλησίας, ο Παπαβαγγέλης, σε μια πρωτόγνωρη ιερουργία, έκανε ολόκληρη τη λειτουργία που είχε μάθει να κάνει σε νεκρούς. Δεν έχει ματαγίνει οι ζωντανοί να ψέλνουν τη νεκρώσιμη ακολουθία του εαυτού τους. Νύχτα αγωνίας. Και σε κάθε λεπτό που περνάει η αγωνία να σου σφίγγει το λαιμό. Τούτης της νύχτας το πρωί μην έσωνε ποτέ να ξημερώσει. Οι 52 κρατούμενοι επίλεκτοι πολίτες της Παραμυθιάς, που είχαν συλληφθεί βάσει μίας εκ των προτέρων συναχθείσης κατάστασης, θα οδηγούνταν το πρωί στον τόπο της εκτέλεσης. Και την αυτή της ημέρας αυτής, της 29ης Σεπτεμβρίου του 1943, την ώρα που η ροδοδάχτυλη τούτη κόρη της νύχτας έδιωχνε τα τελευταία της σκοτάδια, μια μεγάλη ομάδα πάνοπλων Γερμανών στρατιωτών έρχεται στην αυλή του σχολείου, κατεβαίνει τη σκάλα και κάνει έναν κλοιό, εκεί έξω από την πόρτα του σχολικού δωματίου όπου ήταν φυλακισμένοι οι 52 τούτοι οι πολίτες της Παραμυθιάς. Είναι μία από τις ομάδες του εκτελεστικού αποσπάσματος, που, με διοικητή της τον Alfred Hindelang, ήρθε να παραλάβει τους 52 κρατούμενους και να τους οδηγήσει στον τόπο της εκτέλεσης.

Ο Alfred Hindelang, προσαχθείς ως κατηγορούμενος ενώπιον των δικαστικών αρχών της Γερμανίας, παραδέχτηκε ότι έπειτα από διαταγή προχώρησε στη συγκρότηση του εκτελεστικού αποσπάσματος και ότι ανακοίνωσε το μέτρο των αντιποίνων με την ημερήσια διαταγή της μονάδας. Οι Γερμανοί στρατιώτες έβγαλαν πρώτα από το κρατητήριο τους 23 κρατούμενους Ζερβοχωρίτες και τους έβαλαν πίσω από ένα σωρό λιθαριών μαζί με τους Σιαμετιώτες και τους άλλους. Ύστερα, εκεί στην αυλή, έξω από την πόρτα του σχολικού δωματίου-κρατητηρίου, έκλεισαν τον κλοιό και έβγαλαν έναν-έναν τους 52 υπό εκτέλεση πολίτες. Ο επικεφαλής του αποσπάσματος, κρατώντας ένα χαρτί, διαβάζει τα ονόματα. Και με το κάθε όνομα, σπρώχνει τον καθένα με αγριάδα, «Ράους», προς την άλλη μεριά. Ο Γερμανός τούτος αξιωματικός είδε τότε ότι μεταξύ των 52 αυτών ατόμων, που είχαν συλληφθεί και θα οδηγούνταν προς εκτέλεση, υπήρχαν και τρεις οι οποίοι ήταν γνωστοί του. Αυτούς τους τρεις τους βγάζει αμέσως από τη σειρά και τους εξαιρεί από την εκτέλεση. Ήταν ο Γρηγόρη Μαραγκός, ο Σταύρο Σακαρέλης και ο 18χρονος φοιτητής της Γεωπονικής Δημήτριος Αθ. Ράφτης. Οι δύο πρώτοι ήταν ξυλουργοί, που τις προηγούμενες μέρες επισκεύαζαν τα έπιπλα του γραφείου του. Ο άλλος, ο Δημ. Ράφτης, ήταν γνωστός του. Οι πληροφορίες λένε ότι στο σπίτι αυτουνού έμενε. Μιλούσε γαλλικά ο Δημ. Ράφτης και πολλές φορές είχε συνομιλήσει με τούτον το Γερμανό αξιωματικό. Και, πριν φύγουν από το σχολείο για τον τόπο της εκτέλεσης, βγάζει αυτούς τους τρεις από τη γραμμή και τους εξαιρεί από την εκτέλεση. «Ράους» τους είπε. Και τους έσπρωξε να φύγουν για τα σπίτια τους. Τους άλλους 49 τους έβαλαν στη γραμμή, ανάμεσα σε δύο σειρές οπλισμένων Γερμανών στρατιωτών και μουσουλμάνων, και τους οδήγησαν με τα πόδια μέχρι έξω από την Παραμυθιά.

Πέρασαν από τη βρύση του Καρκαμισιού, διάβηκαν το λάκκο του Μάνη Σιάνη και πήραν τον κατήφορο προς το ξωκλήσι του Αγιώρη. Εκεί σε μια λακκιά, ανάμεσα στη θέση Πουρνάρι και στο ξωκλήσι αυτό του Αγιώρη, σε ένα μικρό χωραφάκι του Τσαμάτου, 23 χωρικοί από το Ζερβοχώρι είχαν σκάψει τις προηγούμενες μέρες τη γούρα που θα γινόταν ο τάφος των 49 τούτων παιδιών της Παραμυθιάς. Μπροστά τους, για φοβέρα, πήγαινε ένα θωρακισμένο-τανκς, για να στηρίζει τους Γερμανούς και για να καλύπτει με το θόρυβό του τις φωνές τούτης της τραγικής πορείας. Γι’ αυτό κυρίως, αλλά και για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι πρόκειται για μετακίνηση στρατιωτικής μονάδας! Πίσω από τούτη τη φάλαγγα, ανάμεσα σε Γερμανούς στρατιώτες, είχαν διαταχθεί και ακολουθούσαν οι 23 φυλακισμένοι Ζερβοχωρίτες και πολλοί άλλοι κρατούμενοι από τα Σιαμέτια και από αλλού. Οι Γερμανοί θα τους χρειάζονταν για μετά την εκτέλεση. Μόλις πέρασαν την κατηφόρα κι έφθασαν έως τη λακκιά του Αγιώρη, εκεί, λίγο πριν από τη μεγάλη συκιά, που υπήρχε κατήδρομα, τους ανέβασαν από ένα μικρό μονοπάτι και τους πέρασαν πάνω από το δημόσιο δρόμο, σε μια μικρή χωραφιά δίπλα στο σκαμμένο εκεί τάφο. Γύρω τους, σε διπλή και τριπλή σειρά, οπλισμένοι Γερμανοί στρατιώτες και μουσουλμάνοι παρατηρούσαν την κάθε τους κίνηση. Τούτοι οι φονιάδες είχαν πείρα. Ποιος ξέρει πόσες παρόμοιες εκτελέσεις είχαν κάνει! Και το θωρακισμένο-τανκς ακολουθούσε με μεγάλο θόρυβο. Τώρα πια έφυγε κάθε αμφιβολία. Το κατάλαβαν καλά όλοι τους πως εδώ θα τους σκοτώσουν.

Ο Κώστα Τσίλης, ένας γεροδεμένος και ηλιοκαμένος άνδρας, κοίταζε ξερβά-δεξιά. Με λοξές ματιές έψαχνε ανάμεσα στους Γερμανούς και στους μουσουλμάνους να βρει πέρασμα να φύγει. Αν έφθανε ως τη στροφή στο εικόνισμα του Αγιώρη και γύριζε τον κατήφορο προς τα σπίτια των Κατσαίων, θα σκαπέταει από εκεί στα χωράφια, κι άντε να τον βρουν μετά. Άραγε θα τα καταφέρει; Μια φωτιά αγωνίας τον έκαιγε. Και το στήθος του φούσκωνε με δυνατό χτυποκάρδι. Έτριζε τα δόντια του. Έσφιγγε τις γροθιές του Κόχλαζε η ψυχή του. Λιοντάρι γίνεσαι όταν βρίσκεσαι μπροστά στην απόγνωση. Έβραζε μέσα του η ζωή. «Μωρέ, τι λες που θα κάτσω να με σκοτώσουν!» Άμπωξε δίπλα του το δάσκαλο, τον Γιάννη Μπαζάκο. «Τι καθόμαστε, ωρέ. Ρίξου να φύγουμε!» Κι εκείνη την ώρα, που το εκτελεστικό απόσπασμα είχε πάρει τη θέση του, κι ήταν όλα έτοιμα για την εκτέλεση, με ένα άγριο και αποφασιστικό ξετίναγμα ρίχνονται μεμιάς και οι δύο. Ο Γιάννης ο Μπαζάκος, με μια ακράτητη ορμή, περνάει ανάμεσα από τις γραμμές των Γερμανών, στρίβει τον ανήφορο και φθάνει έως τη βρύση, πάνω από τον Αγιώρη. Εκεί τον βρήκαν από πίσω οι σφαίρες. Την ίδια στιγμή ο Κώστα Τσίλης δίνει μια αμπωξιά στο Γερμανό, πηδάει τον όχτο, ρίχνεται στον κατήφορο, κατεβαίνει στο δρόμο και τρέχει να ξεφύγει. Α, και λίγο ακόμα, και θα ‘παιρνε τη στροφή. Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σε έναν ένοπλο μουσουλμάνο. Κάνει να στρίψει προς το εικόνισμα του Αγιώρη. Δεν πρόλαβε. Χτυπήθηκε. Και εκεί, στην άκρη από το εικόνισμα του Αγιώρη, έπεσε.

Ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος Γερμανός αξιωματικός δεν το περίμενε τούτο το άγριο γιουρούσι των δύο μελλοθάνατων. Δεν την φανταζόταν μια τέτοια απόφαση! Φυσικά, είχε κάνει κι άλλες τέτοιες εκτελέσεις. Κι ίσως ποτέ να μην του ‘χε συμβεί παρόμοια περίπτωση. Έδωσε αμέσως αυστηρές διαταγές. Πύκνωσε τη φρούρηση κι επιτάχυνε τις διαδικασίες της εκτέλεσης. Τούτοι οι φονιάδες είχαν πείρα, ποιος ξέρει από πόσες άλλες εκτελέσεις! Στρίμωξαν τώρα τους άλλους 47 σε ένα σημείο εκεί κοντά στο σκάμμα όπου θα τους εκτελούσαν. Εδώ τους έφεραν αντίκρυ στο θάνατο. Από την μια η ζωή κι από την άλλη ο θάνατος. Γύρω τους οι ζωντανοί άνθρωποι, ο λαμπερός ουρανός, ο ορίζοντας, που άρχισε να λούζεται από τις πρώτες ηλιαχτίδες, η καινούργια μέρα, η ζωντανή φύση, η ζωή! Και λίγα βήματα πιο πέρα το εκτελεστικό απόσπασμα. Ο θάνατος, το μαύρο χώμα, το σκοτάδι. Εκεί μπροστά από το σκάμμα, που θα γινόταν ο τάφος τους, τους χώρισαν σε ομάδες. Οι άνθρωποι τούτοι, που είχαν συλληφθεί χωρίς να έχουν άμεση σχέση με το επεισόδιο των 6 Γερμανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη Σκάλα, εκτελούνται τώρα εδώ με το αιτιολογικό των αντιποίνων.

Οι φονιάδες του Χίτλες στο φριχτό τους έργο. Ύστερα από λίγο ξεχώρισαν μερικούς, καμιά δεκαριά ανθρώπους, και τους έσπρωξαν προς το σκάμμα, στον ανοιγμένο τάφο, σε ένα σημείο απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, που ήταν έτοιμο. Η διαταγή έπεσε σαν αστραπή και σαν βροντή αντάμα «Άχτουγκ, Φόυερ». Τους τουφέκισαν μπροστά στα μάτια των άλλων. Ήταν κι αυτό μια φοβερή επινόηση των σαδιστικών, εγκληματικών τους ενστίκτων. Τους ικανοποιούσε να μεγαλώνουν την αγωνία των μελλοθανάτων. Είναι φοβερή τούτη η ώρα. Οι σκηνές των άγριων αυτών στιγμών είναι απερίγραπτες,. Πώς να περιγράψεις τη σκηνή, όταν ο Γερμανός αξιωματικός με μια περίεργη σκληρή γκριμάτσα αρνιόταν στον πατέρα να αφήσουν το παιδί του να ζήσει και όταν η ίδια ώρα αρνιόταν και στο παιδί να αφήσουν τον πατέρα του, για να φροντίσει την άλλη οικογένεια; Και, όπως τους είχαν χωρίσει, έπαιρναν από το σημείο όπου τους είχαν συγκεντρώσει μία-μία τις ομάδες, ανά περίπου 10 άνδρες, και με βάρβαρο τρόπο, «Ράους», τους έσπρωχναν και τους τουφέκιζαν μπροστά στα μάτια των άλλων. Δεν τους έφθανε μόνο το αίμα. Ήθελαν να απολαύσουν και την αγωνία των άλλων που περίμεναν τη σειρά τους. Και, όταν όλοι τους είδαν ότι οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα και ότι δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα, τότε έγινε κάτι το αφάνταστο. Κάτι πρωτοφανέρωτο. Ηρωικό. Γιγαντώθηκε μέσα τους μια πυρκαγιά ηρωικής αφοβίας. Φούντωσε η ψυχή τους. «Μη φοβάστε … Θάρρος. Το αίμα μας θα ποτίσει το δένδρο της λευτεριάς. Ζήτω η Ελλάδα. Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού του τρομερ …».

Όσο κι αν η περιγραφή τούτη φαίνεται υποθετική, δεν είναι καθόλου μακριά από την πραγματικότητα. Αποτελεί, όσο γίνεται, πιο παραστατική καταγραφή των πληροφοριών και των αφηγήσεων αυτοπτών μαρτύρων. Αμέσως μετά την εκτέλεση, ένας μεγάλος θρήνος αγκάλιασε την Παραμυθιά. Τούτο το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου του 1943 οι σφαίρες των Γερμανών έσβησαν το χαμόγελο 49 αγέρωχων ανδρών. Η επιλογή είχε γίνει χωρίς έρευνα ή ανάκριση. Είχαν συλληφθεί αδιάκριτα ιερωμένοι, αγρότες, καθηγητές, έμποροι, βιοτέχνες, εργάτες. Εκτελέστηκαν κατά ομάδες κι έπεσαν εδώ από τις σφαίρες των Γερμανών, χυτπημένοι, άλλοι θανάσιμα και άλλοι ελαφρότερα, ο ένας πάνω στον άλλο. Η γη πλημμύρισε από αίμα.

Ο Θύμιος του Κίτσιο Βαγγέλη (Αναστασίου) μου είχε πει: «Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, ένας Γερμανός αξιωματικός μαζί με δύο στρατιώτες, ήρθε εκεί στην άκρη που ήμασταν εμείς από το Ζερβοχώρι, μας έδωσε φτυάρια και μας είπε να σκεπάσουμε όλους τους σκοτωμένους. Φθάνοντας στο σημείο όπου είχε γίνει η εκτέλεση, αυτό που αντικρίσαμαν ήταν τρομαχτικό. Και, μόλις κάναμαν να αρχινίσουμε να ρίχνουμε χώμα, είδαμαν πολλούς από αυτούς, που ήταν χτυπημένοι και ξαπλωμένοι μέσα στο αίμα, να μας κάνουν νοήματα με τα μάτια ότι ήταν ζωντανοί. Εμείς, για να μην καταλάβουν οι Γερμανοί και οι μουσουλμάνοι, που μας παρακολουθούσαν, ρίχναμαν τις φτυαριές με το χώμα προσεχτικά και σκόρπια». Οι μουσουλμάνοι, που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, δεν μας άφηναν από τα μάτια τους. Για μια στιγμή βλέπουμε να πετάγεται μέσα στη γούρα ένας μουσουλμάνος από το Καρβουνάρι μαζί με ένα Γερμανό και, πατώντας απάνω τα πτώματα των εκτελεσθέντων, αποτελειώνουν με τα περίστροφά τους όσους έδειχναν ακόμα σημεία ζωής. Και το απαίσιο έγκλημα ολοκληρώθηκε.

Σε γραπτό σημείωμα (που θα καταθέσω στο Ιστορικό Αρχείο Παραμυθιάς), σχετικά με τα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Νάσιο Κίτσιος (Ιωάννου) από το Ζερβοχώρι (για το οποίο έχω αναφερθεί και πιο πάνω) μας περιγράφει την προσωπική του μαρτυρία: «Ο μουσουλμάνος Βεϊσέλ Πρέκας, που πετάλωνε άλογα, μας απειλούσε. Τέλος, σταμάτησαν τα πολυβόλα. Τότες προχώρησαν προς τον τάφο. Στο δρόμο βρήκαμαν τον Νάσιο Ρίγγα σκοτωμένο. Τον αρπάζω με τα χέρια μου και, με άλλον χωριανό, τον πήγαμαν στον τάφο. Τι να έβλεπες! Αίματα και βογκητά. Συνάμα ένας Τούρκος από το Καρβουνάρι, που τον έλεγαν Κιλέλη, πάταε επάνω στα πτώματα. Όσοι βογκούσαν του αποτελείωνε. Εμείς καθόμασταν με τα φτυάρια στο χέρι όσο που τελείωσαν. “Εμπρός” μας είπαν “σκεπάστε τους”».

Εκεί, στον τόπο που εκτελέστηκαν, στο μνημείο που έχει στηθεί, είναι γραμμένα τα ονόματά τους:

1) Τσαμάτος Π. Ευάγγελος, ιερέας, 1879.

2) Αλιγιάννης Φ. Δημήτριος, χαλκουργός, 1876.

3) Αλιγιάννης Δ. Ιωάννης, παντοπώλης, 1918.

4) Αλιγιάννης Φ. Κωνσταντίνος, χαλκουργός, 1878.

5) Αλιγιάννης Κ. Σωτήριος, παντοπώλης, 1907.

6) Αποστολίδης Π. Απόστολος, υποδηματοποιός, 1898.

7) Βαλασκάκης Σ. Ελευθέριος, ιατρός. 1913.

8) Γιαννάκης Ι. Νικόλαος, καθηγητής Γυμναστικής, 1918.

9) Δρίμιζας Δ. Χαράλαμπος, ράφτης, 1894.

10) Ευαγγέλου Ε. Ευθύμιος, καφεπώλης, 1888.

11) Ζιάγκος Γ. Κωνσταντίνος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1899.

12) Κακούρης Α. Περικλής, διδάσκαλος, 1906.

13) Κατσούλης Α. Κων/νος, διδάσκαλος.

14) Κλήμης Θ. Δημήτριος, σαγματοποιός, 1909.

15) Κοτζαλέρης Ε. Εμμανουήλ, διευθυντής Αγροτικής Τραπέζης.

16) Κουρσούμης Θ. Κων/νος, καφεπώλης.

17) Κωνσταντίνου Ι. Κων/νος, σιδηρουργός, 1909.

18) Κωνσταντίνου Ι. Παναγιώτης, σιδηρουργός, 1918.

19) Μάνος Π. Νικόλαος, εστιάτορας, 1890.

20) Μαρέτας Ν. Γεώργιος, εστιάτορας, 1900.

21) Μαρέτης Γ. Ανδρέας, ωρολογοποιός, 1895.

22) Μητσιώνης Α. Ιωάννης, συντηρητής ραπτομηχανών, 1890.

23) Μουσελίμης Σ. Γεώργιος, ράφτης, 1897.

24) Μουσελίμης Π. Σταύρος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1894.

25) Μπαζάκος Θ. Ιωάννης, διδάσκαλος, 1909.

26) Μπάρμπας Γ. Νικόλαος, υφασματέμπορος, 1900.

27) Μπάρμπας Ν. Σπυρίδων, μαθητής, γιος του Μπάρμπα Γ. Νικολάου, 1927.

28) Νάστος Χ. Ευάγγλεος, παντοπώλης, 1884.

29) Πάκος Γ. Πάκος, αγροκτηματίας, 1906.

30) Παπαθανασίου Χ. Βασίλειος, καφεπώλης, 1895.

31) Πάσχος Π. Γεώργιος, παντοπώλης, 1897.

32) Πάσχος Δ. Λεωνίδας, δερματέμπορας, 1897.

33) Ράπτης Δ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1880.

34) Ρίγγας Γ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1878.

35) Σιαμάς Π. Γεώργιος, ταχυδρομικός υπάλληλος, 1894.

36) Σιωμόπουλος Β. Κωνσταντίνος, γυμνασιάρχης, 1888.

37) Σπυρομήτσιος Π. Σπυρίδων, υποδηματοποιός, 1892.

38) Στρουγγάρης Α. Ανδρέας, παντοπώλης, 1911.

39) Σωτηρίου Χ. Κων/νος, αγωγιάτης, 1887 (γιος και πατέρας από το Γαρδίκι που διέμεναν στην Παραμυθιά στα σπίτια των αδερφών Τσούλα).

41) Τζώης Δ. Κων/νος, βιβλιοπώλης, 1898.

42) Τσαμάτος Ε. Νικόλαος, ράφτης, 1903.

43) Τσίλης Δ. Κωνσταντίνος, αγωγιάτης, 1911.

44) Τσούλας Β. Γεώργιος, ζαχαροπλάστης, 1898.

45) Τσούλας Β. Θεόδωρος, υποδηματοποιός, 1907.

46) Τσούλας Β. Κων/νος, υποδηματοποιός, 1902.

47) Φάτσιος Γ. Θωμάς, μυλωνάς, 1885.

48) Φείδης Θ. Αριστοφάνης, ιδιωτικός υπάλληλος.

49) Χρυσοχόου Κ. Απόστολος, συνταξιούχος σχολάρχης, 1882,

Στο επιτύμβιο του μνημείου, μετά τα ονόματα των εκτελεσθέντων, είναι χαραγμένα και τα ονόματα του Κων/νου Μαραζόπουλου από το Ζερβοχώρι, που τον σκότωσε ο Ντούλη Μεζάνης εκεί που μαζί με άλλους Ζερβοχωρίτες έσκαβε τη γούρα όπου την επόμενη θα εκτελούσαν τους 49 προκρίτους, και του Ιωσήφ (Τατούλ) Κολσουζιάν (του Αρμένου) που είχε σκοτωθεί από μουσουλμάνους αλλού.

Εκείνη τη μέρα των εκτελέσεων και την επόμενη παρατηρήθηκε κάποια μεγάλη συρροή μουσουλμάνων προς την Παραμυθιά, που έρχονταν με πολλά άλογα, με σκοπό να μπουν στα σπίτια να αρπάξουν και να πλιατσικολογήσουν. Ήταν φανερό ότι όλοι τούτοι οι μουσουλμάνοι γνώριζαν για την εκτέλεση και ότι είχαν ετοιμαστεί για τα χειρότερα. Όμως, δεν τόλμησαν να προχωρήσουν. Πιθανόν η στάση των Γερμανών να μην του άφηνε περιθώρια άλλων εγκληματικών ενεργειών.

Ο μητροπολίτης Παραμυθιάς Δωρόθεος (Νάσκαρης) τη μέρα των εκτελέσεων ήταν στα Γιάννενα. Είχε εκλεγεί μητροπολίτης Παραμυθιάς Φιλιατών και Γηρομερίου στις 15 Απριλίου του 1943. Έφυγε από την Αθήνα για την έδρα του στην Παραμυθιά στις 22 Σεπτεμβρίου του 1943. Αφού πέρασε από το χωριό του, το Θεσπρωτικό, ήρθε στα Γιάννενα στις 25 Σεπτεμβρίου. Τη μέρα που γίνονταν οι εκτελέσεις στην Παραμυθιά (29-9-42) ήταν ακόμα εκεί, στα Γιάννενα. Στην Παραμυθιά ήρθε την επομένη (30-9-43), μετά την εκτέλεση των 49 προκρίτων. Το ερώτημα που αιωρείται είναι γιατί ο Δωρόθεος δεν βιάστηκε να έρθει στην έδρα του στην Παραμυθιά, αφού γνώριζε καλά ότι ο χριστιανικός κόσμος εδώ περνούσε φοβερές μέρες και ώρες. Και, παρά τα όσα έχουν γραφτεί, το ερώτημα παραμένει.

Με τη θυσία και το αίμα των 49 αγέρωχων ανδρών, των 49 προκρίτων Παραμυθιάς, όπως καθιερώθηκε να ονομάζονται, γράφτηκε στην ιστορία του τόπου μια ηθική επιταγή υπέρτατης κληρονομιάς. Η λαϊκή μούσα θρηνεί τους 49 πατριώτες με το μοιρολόι:

«Παραμυθιά, Παραμυθιά, γιατί φορείς τα μαύρα. Οι Γερμανοί μού σκότωσαν 49 καμάρια. Εσκότωσαν 49 μαζί με τους παπάδες. Κλαίνε μανάδες και παιδιά γυναίκες κι αδερφάδες.»

Στις φωτογραφίες: 1, Ανακομιδή οστών των 49 Προκρίτων. 2 το σημειωμα του Νικόλα Μάνου προς την γυναικα του απο την φιλακή του σχολειου Βούλγαρη, λιγη ώρα πριν την εκτέλεση. 3, Ο Μικης Θεοδωράκης στο μνημειο των 49. Απο το αρχείο του Δημήτριου Μπρέστα.

*Από το βιβλίο του Ιωάννη Παρόλα «Θεσπρωτών Γή». Για να το αποκτήσετε, μπορείτε να επικοινωνείτε με τον συγγραφέα στο τηλέφωνο 2666022434.

Το βόλεϊ ξεχωρίζει για τη σημασία της κοινότητας. Αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι η ομαδική δουλειά.

Στο ποδόσφαιρο, ο Μέσι μπορεί να πιάσει την μπάλα πριν από τη μεσαία γραμμή και να σκοράρει. Στο μπάσκετ, ο ΛεΜπρόν μπορεί να χτυπήσει ένα καλάθι στο πλάι του γηπέδου.

Όμως στο βόλεϊ, τα πραγματικά αστέρια ξεχωρίζουν στον όμιλο. Το μεμονωμένο ταλέντο εξυπηρετεί την ομάδα 100%.

Υπό αυτή την έννοια, ένα θετικό σημείο του βόλεϊ είναι ότι ορισμένα παιχνίδια μπορούν να είναι προβλέψιμα. Κυρίως σε επιλογές.

Αυτή η λειτουργία συνδυάζεται πολύ καλά με τη χρήση στατιστικών. Γνωρίζοντας πώς να τα ερμηνεύσετε μπορεί να σας οδηγήσει σε πολλές επιτυχημένες υποθέσεις.

Να σημειωθεί ότι το βόλεϊ έχει αξία και στα live στοιχήματα που γίνονται στην Betshop. Αυτό το είδος στοιχήματος μπορεί να κάνει τα πράγματα πιο εύκολα σε κοντινούς αγώνες.

Γραμμή χρήματος

Παράδειγμα αγοράς στο πολωνικό πρωτάθλημα

Αυτό είναι το πιο απλό στοίχημα που υπάρχει. Η εικασία σας θα είναι ποιος θα κερδίσει έναν αγώνα.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει ισοτιμία στο βόλεϊ. Για αυτό το λόγο δεν θα βρείτε την αγορά 1Χ2 στα bookmakers.

Ορίστε το μειονέκτημα

Στο βόλεϊ συνήθως υπάρχει μια πολύ αγαπημένη ομάδα, ειδικά σε διεθνείς αγώνες.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πιθανότητες της Moneyline μπορεί να είναι χαμηλές. Το οποίο, για ορισμένους παίκτες, αποδεικνύεται ελκυστικό.

Μια εναλλακτική είναι να χρησιμοποιήσετε το Χάντικαπ!

Μπορείτε να εφαρμόσετε ένα χάντικαπ στο φαβορί για να αυξήσετε ελαφρώς τις αποδόσεις του και να κάνετε το στοίχημα πιο πολύτιμο.

Σύνολο πάρτι σετ

Το σύνολο των σετ είναι το βόλεϊ Over / Under. Μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι το παιχνίδι θα πάει κάτω από 4,5 ή πάνω από 4,5, για παράδειγμα.

Σε αυτήν την περίπτωση, το ποντάρισμα σε αυτό σημαίνει ότι πιστεύετε ότι θα υπάρξει ένα επιπλέον σετ στο παιχνίδι. Λογότυπο: 5 σετ συνολικά, αντί για 4 ή

Σωστό σετ ή σκορ παιχνιδιού

Μπορείτε να προσπαθήσετε να μαντέψετε ποια θα είναι η σωστή βαθμολογία για κάθε σετ. Είναι αυτονόητο ότι η πρόκληση εδώ είναι μεγάλη.

Ακόμη και σε παιχνίδια με ένα σούπερ φαβορί στη μία πλευρά, είναι δύσκολο να προβλέψεις τον ακριβή αριθμό πόντων σε ένα σετ.

Όταν η αναμέτρηση «πιάνεται» και «ιδρώνει» δεν υπάρχουν καν δομές για τον παίκτη.

Περιθώριο νίκης σε 1 σετ

Όποτε η υπόθεση είναι να καθοριστεί μια διαφορά σημείων, θα είναι μια πολύπλοκη αγορά.

Κάτι που μπορεί να αξίζει τον κόπο αν οι πιθανότητες είναι στο ύψος της πρόκλησης. Με αυτή την έννοια λέμε ότι αυτή η αγορά μπορεί να έχει υψηλή αξία.

Αν ναι, τα καλά παιγμένα παιχνίδια μπορεί να είναι πλεονέκτημα για εσάς. Συνήθως έχουν χαμηλό περιθώριο κουκκίδας.

Νικητής κάθε σετ

Αντί να στοιχηματίζετε στον νικητή ολόκληρου του αγώνα, μπορείτε να στοιχηματίσετε μόνο στο ποιος θα κερδίσει κάθε σετ. Είναι επιλογή όταν έχουμε 2 πολύ δυνατές ομάδες.

Σετ με το ίδιο σύνολο

Δεν είναι ασυνήθιστο να συμβαίνει αυτό στο βόλεϊ: 2 σετ έχουν το ίδιο σύνολο πόντων. Παρεμπιπτόντως, αυτή είναι μια έκδοση της αγοράς συνολικών πόντων.

Καθώς είναι ένα λιγότερο συνηθισμένο γεγονός στον αθλητισμό, οι στοιχηματιστές είναι πιθανό να βάζουν ενδιαφέρουσες αποδόσεις σε αυτήν την αγορά.

Είναι μια ευκαιρία για εσάς να προσπαθήσετε να προσδιορίσετε αν αυτές οι πιθανότητες ταιριάζουν με τις πραγματικές πιθανότητες.

Διαδοχικά σετ κερδισμένα από μία ομάδα

Εδώ μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι η ομάδα Α ή η ομάδα Β θα κερδίσει 2 συνεχόμενα σετ ή λιγότερα. Μια απλή και μάλιστα σχετικά «εύκολη» αγορά.

Εδώ ισχύει η προϋπόθεση της εστίασης σε ένα παιχνίδι με πολύ διαφορετικές ομάδες.

Η ομάδα κερδίζει το παιχνίδι λόγω ενός μειονεκτήματος

Σε αυτήν την αγορά, στοιχηματίζετε ότι μια ομάδα κερδίζει τον αγώνα αφού αρχίσει να χάνει τον αγώνα. Βασικά ποντάρει στο turn.

Αυτή η στροφή μπορεί να χάσει 1 ή 2 σετ. Αν είναι 2 σετ, οι πιθανότητες θα είναι μεγαλύτερες.

Νικητής του διαγωνισμού

Μετά τη Moneyline, αυτή είναι ίσως η πιο κοινή αγορά για το βόλεϊ.

Επιλέξτε ένα τουρνουά και μια από τις ομάδες του και στοιχηματίστε ότι θα κερδίσει.