Ο Αχέροντας είναι από τους αγαπημένους μου καλοκαιρινούς προορισμούς. Εδώ έχω τις πιο όμορφες αναμνήσεις μιας και η καταγωγή μου είναι από τον Δήμο Σουλίου. Ένα μέρος ακατάλυπτης ομορφιάς με πλούσια βλάστηση και κρυστάλλινα νερά. Ένας ποταμός με μεγάλη μυθολογική παράδοση, ιστορική και περιβαλλοντική αξία.
Θα τα ανακαλύψουμε όλα μαζί στη συνέχεια!
Ο Αχέροντας είναι ποταμός της Ηπείρου. Διασχίζει τους νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Πρεβέζης. Οι πρώτες πηγές του προέρχονται από τα χιόνια του όρους Τόμαρο στον νομό Ιωαννίνων και οι εκβολές του είναι στο Ιόνιο Πέλαγος, στο χωριό Αμμουδιά στην Πρέβεζα. Έχει χαρακτηριστεί περιοχή ιδιαίτερου κάλλους και προστατεύεται από το Ευρωπαικό Δίκτυο Προστατευόμενων περιοχών (Natura 2000). Στον Αχέροντα (από το “άχος”, που σημαίνει αναστεναγμός) διέπλεε ο “ψυχοπομπός” Ερμής, παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα, για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη. Η κάθε ψυχή, περνώντας από το πορθμείο του Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά.                               
Εμείς θα ξεκινήσουμε τα ταξίδι μας από το χωριό Γλυκή, στον νομό Θεσπρωτίας, όπου σε αυτό το σημείο του ποταμού αναβλύζουν οι πιο πολλές πηγές, γνωστές ως οι “Οι Πηγές του Αχέροντα”.

Μπορούμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι, με δεξιά μας το ποτάμι, όπου εκεί, εκτός από πανέμορφα πλατάνια και ξύλινες γέφυρες,

υπάρχουν και χώροι για αθλητικές δραστηριότητες, όπως canoe, kayak αλλά και ιππασία.

Στο τέλος του μονοπατιού θα μπούμε κόντρα στο ρεύμα του ποταμού και θα συναντήσουμε το περίφημο φαράγγι με τα κρυστάλλινα νερά και τις μικρές λίμνες, που φτάνουν σε βάθος τριών μέτρων. Καλό είναι να είμαστε εφοδιασμένοι με λαστιχένια παπούτσια θαλάσσης και αδιάβροχες τσάντες για να είναι πιο ασφαλής η διαδρομή μας.

Υπάρχουν και άλλα πολλά μονοπάτια που ενδείκνυνται για τους λάτρεις της πεζοπορίας, αφού κάποια από αυτά φτάνουν και τις πέντε ώρες περπάτημα. Εμείς θα ακολουθήσουμε το περίφημο μονοπάτι της “Σκάλας της Τζαβέλαινας”, γνωστό ακόμα από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αφού εδώ κατέβαιναν από το ηρωικό Σούλι η Τζαβέλαινα και άλλες Σουλιώτισσες στα κάτω χωριά του κάμπου για να προμηθευτούν σιτάρι, καλαμπόκι κ.α.

Το μονοπάτι περιστοιχίζεται από επιβλητικά όρη με πλούσια βλάστηση. Σε κάποια σημεία είναι ορατό και το κάστρο του Σουλίου.

Μετά από σαράντα περίπου λεπτά πεζοπορίας, θα συναντήσουμε ένα πέτρινο γεφύρι, με πανέμορφη θέα του φαραγγιού, όπως το διαπερνά ο ποταμός.


Ακολουθώντας το μονοπάτι βρίσκουμε μια ξύλινη γέφυρα με το όνομα “Ντάλα”, που πήρε το όνομά της από κάποιον που συντηρούσε ένα νερόμυλο λίγο πιο πάνω. Ακριβώς μετά τη γέφυρα, συνεχίζουμε αριστερά, μέσα σε έναν παραπόταμο του Αχέροντα, όπου στα 50 περίπου μέτρα, κόντρα στο ρεύμα και με πολλή προσοχή, θα συναντήσουμε έναν καταρράκτη τριών περίπου μέτρων. Η θέα του θα μας αποζημιώσει.

Αφού κολυμπήσουμε στα παγωμένα νερά του καταρράκτη, θα ξεκινήσουμε για την επιστροφή μας, αυτή τη φορά μέσα από τον ποταμό. Είναι μια πανέμορφη διαδρομή μιας ώρας περίπου, με το τοπίο να εναλλάσσεται συνεχώς. Φαράγγια, πανέμορφη βλάστηση και μικρές λίμνες θα μας ακολουθήσουν μέχρι τις πηγές της Γλυκής.

Η επόμενη στάση μας θα είναι στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Σε έναν χαμηλό βραχώδη λόφο, στο σημερινό χωριό Μεσοπόταμος, βρίσκεται το Νεκρομαντείο. Εδώ, στα αρχαία χρόνια, έσμιγε ο ποταμός Αχέρων μαζί με τους ποταμούς Πυριφλεγέθων και Κωκυτό και δημιουργούσαν  την περίφημη Αχερουσία Λίμνη. Η τελική αποξήρανση της λίμνης έγινε τη δεκαετία του ’50 και στη θέση της δεσπόζει ο εύφορος κάμπος του Φαναρίου, με τον λόφο του Νεκρομαντείου.
Στους διπλανούς λόφους, μέχρι και σήμερα, υπάρχουν ευρήματα από δύο μυκηναϊκές πόλεις με κυκλώπεια τείχη, την Εφύρα και την Πανδοσία. Στον χώρο του Νεκρομαντείου βρίσκεται και η Μονή του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου Λυκουρέσης, χτισμένη στους μεταβυζαντινούς χρόνους, καθώς και μια οθωμανική κατοικία ονομαζόμενη ως “Κούλια”, χτισμένη το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, σήμερα πλήρως ανακαινισμένη.

Εδώ στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα, όπως μας αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, είχε φτάσει το καράβι του Οδυσσέα για να μεταβεί στα παλάτια του Άδη, για να πάρει χρησμό από τον μάντη Τειρεσία για το πώς θα γυρίσει στην Ιθάκη. Αλλά και άλλοι ήρωες, όπως ο Ηρακλής και ο Θησέας επισκέφτηκαν το μέρος, ακόμη και ο Ορφέας, ο βασιλιάς της Θράκης, για να φέρει πίσω την Ευριδίκη.

Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα είχε διαφορετική λειτουργία από αυτό των Δελφών και της Δωδώνης. Εδώ η παροχή χρησμού γινόταν μέσω των νεκρών συγγενών. Η λειτουργία του ανάγεται από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και το 167 π.Χ που πυρπολήθηκε από τους Ρωμαίους και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε.

Η διαδικασία μύησης των πιστών για την επαφή με τους νεκρούς συγγενείς τους περνούσε μέσα από σωματική αλλά και ψυχική προετοιμασία. Με ειδική διατροφή (κουκιά, κριθαρένιο ψωμί, χοιρινό κρέας, στρείδια, γάλα και μέλι), διέμεναν για άγνωστο χρονικό διάστημα σε χώρους κοντά στην είσοδο του Μαντείου, σε αδιαπέραστο σκοτάδι με προσευχές και ακατάληπτες δεήσεις.

Όταν έκρινε ο ιερέας-οδηγός ότι ο πιστός ήταν έτοιμος, τον οδηγούσαν στον μεγάλο διάδρομο δεξιά, όπου προσφέρονταν θυσίες και χοές. Έπειτα διέσχιζαν τον λεγόμενο “λαβύρινθο”, ο οποίος έδινε την εντύπωση της περιπλάνησης στον σκοτεινό κόσμο του Άδη. Μέσω της τελευταίας σιδερόφραχτης πύλης έμπαιναν στην κεντρική αίθουσα του ιερού. Εκεί εμφανιζόταν ο νεκρός που τους έδινε τον χρησμό. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί η επιβλητική υπόγεια αίθουσα, γνωστή ως η αίθουσα του Άδη και της Περσεφόνης. Με δεκαπέντε πώρινα τόξα και χωρίς πόρτα εισόδου, δεν ξέρουμε ακόμα μέχρι και σήμερα τη χρησιμότητά της.

Τελευταία στάση του ταξιδιού μας είναι οι οι εκβολές του Αχέροντα στο Ιόνιο Πέλαγος. Στο χωριό Αμμουδιά, ο ποταμός σχηματίζει ένα δέλτα, γνωστό ως το “Δέλτα του Αχέροντα”. Εδώ βρίσκεται το “Δάσος της Περσεφόνης” με τους ευκάλυπτους και τις αιωρούμενες αηδονοφωλιές. Μικρά βαρκάκια προσφέρονται για ρομαντικές βόλτες στο ποτάμι, αφού εδώ τα νερά είναι πολύ ήρεμα, αλλά και για περιηγήσεις στις γύρω θαλάσσιες σπηλιές. Στη δεξιά πλευρά συναντάμε μια πανέμορφη παραλία με πανύψηλους ευκάλυπτους.


Σας αφήνω να απολαύσετε ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα όπως χάνεται στα νερά του Ιονίου.

Το δικό μας ταξίδι τελειώνει κάπου εδώ … του Αχέροντα όμως θα συνεχίζεται αέναα και αυτό είναι το μεγαλείο και η ομορφιά της φύσης.
Σας ευχαριστώ για την παρέα!