Με μέριμνα του Κέντρου Επιχειρήσεων του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής πραγματοποιήθηκε η διακομιδή 5χρονης, από το λιμάνι της Κέρκυρας προς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, με περιπολικό σκάφος Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.

Η 5χρονη έχρηζε άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης.

Για μία χρονιά ακόμη θα λειτουργήσει το πρόγραμμα των Σχολικών Γευμάτων, περιλαμβάνοντας 1882 σχολεία από δήμους σε όλη την Ελλάδα.

Για άλλη μια φορά όμως εκτός της σχετικής λίστας βρίσκεται η Παραμυθιά και θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να μάθουμε το σκεπτικό της μόνιμης απουσίας απο την λίστα.

2ο Δημοτικό Ηγουμενίτσας

3ο Δημοτικό Ηγουμενίτσας

5ο Δημοτικό Ηγουμενίτσας

Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ηγουμενίτσας

Δημοτικό Γραικοχωρίου

Δημοτικό Μαργαριτίου

Δημοτικό Νέας Σελεύκειας

Δημοτικό Παραποτάμου

Δημοτικό Πλαταριάς

2ο Δημοτικό Φιλιατών

Αφορμή για το παρόν κείμενο αποτέλεσε η επιβολή προστίμων σε καταστήματα τα οποία διατηρούν στέγαστρα / τέντες και λοιπές κατασκευές στην πρώην Χερσαία Ζώνη (Χ.Ζ.) .

Κατά τη συμμετοχή μου στην ευρεία διαδικτυακή σύσκεψη για την Χ.Ζ. το 2021, αλλά και σε άλλες συζητήσεις, είχα τονίσει ότι δεν πρέπει να αποχαρακτηρισθεί η Χ.Ζ..

Δυστυχώς, τα πρώτα αποτελέσματα και παρενέργειες αυτού του αποχαρακτηρισμού τα βλέπουμε τώρα με τα βαριά πρόστιμά σε βάρος των επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος της περιοχής μας.

Εδώ θα ήθελα να επισημάνω το αυτονόητο: ότι αυτές οι επιχειρήσεις αποτελούν την «βαριά βιομηχανία» της περιοχής μας, με εκατοντάδες οικογένειες να βιοπορίζονται από αυτές (ιδιοκτήτες, προσωπικό κ.λπ.)

Μέχρι τον αποχαρακτηρισμό της Χ.Ζ. αυτές οι κατασκευές προστατεύονταν με τις διατάξεις του Ν. 4504/2017 :

«Μέχρι την 31η Μαρτίου 2025 είναι δυνατή, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, η παραχώρηση της χρήσης του υποκείμενου και παρακείμενου χώρου των κατασκευών της παρ. 1, με απόφαση του φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, που κοινοποιείται στη Γενική Γραμματεία Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής»

Η παραπάνω ημερομηνία έπαιρνε και συνεχίζει να παίρνει διαδοχικές ετήσιες παρατάσεις.

Επίσης όπως αναφέρεται στην παρ. 4 του αρ. 96

«Κατά τη διάρκεια της αποκλειστικής προθεσμίας για την καθαίρεση των κατασκευών που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής και, εφόσον το άθροισμα των προστίμων και αποζημιώσεων που επιβλήθηκαν για την ανέγερση ή χρήση τους δεν υπερβαίνει τα τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ, μη συνυπολογιζομένων τόκων και προσαυξήσεων, αναστέλλεται:

α) η εκτέλεση των πρωτοκόλλων κατεδάφισης και διοικητικής αποβολής και η έκδοση νέων, καθώς και

β) η επιβολή προστίμων και αποζημιώσεων για την ανέγερση ή χρήση των κατασκευών του παρόντος άρθρου, καθώς και η αναγκαστική είσπραξη των ήδη επιβληθέντων προστίμων και αποζημιώσεων.

γ) Η καθαίρεση των κατασκευών που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής, εντός της αποκλειστικής προθεσμίας του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 του παρόντος άρθρου…»

Έτσι όλο αυτό το διάστημα αυτές οι κατασκευές μπορούσαν να παραχωρηθούν και εξαιρούνταν των προστίμων.

Ο αποχαρακτηρισμός της ζώνης λιμένα δημιούργησε μία νέα κατάσταση και η αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης προχώρησε αναγκαστικά, κατόπιν καταγγελιών, στην επιβολή προστίμων.

Σε αυτό το σημείο καλό είναι να αναφερθεί ότι ο προηγούμενος φορέας διαχείρισης (Ο.Λ.ΗΓ.) είχε την δυνατότητα και την υποχρέωση, κατά την άποψη μου, να έχει προχωρήσει στην οριστική επίλυση του προβλήματος καθώς σύμφωνα με τον Ν. 4504/2017.

«1. Οι φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης Λιμένων, στις περιοχές δικαιοδοσίας των οποίων υφίστανται κατασκευές (σκίαστρα, τέντες, πέργκολες), που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής, οφείλουν εντός χρονικού διαστήματος ενός (1) έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να εκπονήσουν μελέτες, για την υλοποίηση νέων κατασκευών, με βάση τα παρακάτω κριτήρια:

α) αρμονική ένταξη στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, και ως προς το σχεδιασμό αλλά και ως προς τα χρησιμοποιούμενα υλικά,

β) εξασφάλιση εύκολης πρόσβασης για πεζούς και ΑμεΑ,

γ) εξασφάλιση προϋποθέσεων βιοκλιματικής συμπεριφοράς.»

Η ημερομηνία αυτή είχε πάρει διαδοχικές παρατάσεις, όπως η προηγούμενη, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τον φορέα για την μη υλοποίηση της, καθώς υπήρχε η οικονομική ευρωστία, αλλά και η αναγκαιότητα.

Επίσης, κατά τη γνώμη μου, ο ΟΛΗΓ θα μπορούσε να προχωρήσει και στην κατασκευή αυτών σαν ανταποδοτικό στην πόλη αλλά και στα ενοίκια που έχει λάβει όλα αυτά τα χρόνια.

Τι μπορεί να γίνει τώρα;

Κατά την άποψη μου το πρώτο που πρέπει να διεκδικηθεί είναι η τροποποίηση της απόφασης για αποχαρακτηρισμό. Όλοι οι φορείς της πόλης πρέπει να ενωθούν και να ζητήσουν την κατάργηση του αποχαρακτηρισμού και την τροποποίηση του νόμου έτσι ώστε ο Δήμος να μπορεί να την διαχειρισθεί ως χερσαία ζώνη μέσω π.χ. ενός δημοτικού Λιμενικού Ταμείου.

Αυτομάτως επανέρχεται η προστασία αυτών των χώρων και διαγράφονται τα πρόστιμα.

Πέρα από την διεκδίκηση σε πολιτικό επίπεδο οι νομικοί θα πρέπει να εξετάσουν και την νομιμότητα του αποχαρακτηρισμού, καθώς δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από τον Ν. 2971/01 διαδικασία αποχαρακτηρισμού.

Εδώ, να επισημάνω ότι αυτή είναι η πρώτη από τις παρενέργειες που επιφέρει η αλλαγή του νομικού καθεστώτος από Χ.Ζ. σε δημόσιο κτήμα, παραλία, αιγιαλό ή παλαιό αιγιαλό.

Σταδιακά, θα εμφανισθούν και άλλα προβλήματα από αυτήν την απόφαση.

Γενικότερα η χερσαία ζώνη είναι μία έκταση η οποία διαχειρίζεται, αξιοποιείται πολύ ευκολότερα από ότι ο αιγιαλός , η παραλία κτλ… και η επιδίωξη της επαναφοράς είναι επιτακτική ανάγκη.

Στο ειδικότερο επίπεδο των προστίμων υπάρχουν πολλά να ειπωθούν, καθώς η κάθε κατασκευή χρήζει μίας διαφορετικής μεταχείρισης,εφόσον ισχύουν διαφορετικά νομικά καθεστώτα (π.χ. είναι άλλο ο αιγιαλός, ο παλαιός αιγιαλός και άλλο η δημόσια έκταση) έτσι γεννώνται θέματα αρμοδιότητας κτλ…

Επίσης, είναι διαφορετικό η ανέγερση να έγινε από δημόσιο φορέα (π.χ. Λιμενικό Ταμείο) και άλλο από ιδιώτη.

Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διερευνηθεί είναι τι έγινε κατά την «εξυγίανση» της χερσαίας ζώνης προ του αποχαρακτηρισμού.

Σύμφωνα με την Μ.Π.Ε. ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ - ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΕΡΣΑΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ (ΤΜΗΜΑ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟ ΛΙΜΕΝΑ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΕΩΣ ΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΕΙ):

«Στον άμεσο σχεδιασμό του ΟΛΗΓ, με την σύμφωνη γνώμη των φορέων διοίκησης και της τοπικής κοινωνίας, είναι η παραχώρηση με όλες τις νόμιμες διαδικασίες του βόρειου αυτού τμήματος της ΧΖΛ, στον Δήμο Ηγουμενίτσας, με τροποποίηση των ορίων της χερσαίας ζώνης λιμένος και εξαίρεση του Τμήματος από την ζώνη λιμένα, αφού πρώτα επιλυθούν τα θέματα εξυγίανσής της.»

Εδώ δημιουργούνται κάποια εύλογα ερωτήματα:

· Νομιμοποιήθηκαν αυτές οι εκτάσεις;

Αν ναι , τότε νομιμοποιήθηκαν και τα στέγαστρα / τέντες που υπήρχαν σε αυτές!

Άρα δεν υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές!

·Αν όχι , τότε πως έγινε η απόδοση στον Δήμο με παράνομες αυθαίρετες κατασκευές, τι είδους «εξυγίανση» έκανε ο Ο.Λ.ΗΓ. ;

 Και αν, ελπίζω πως όχι, δεν εμφανίσθηκαν αυτές οι υπάρχουσες κατασκευές στα σχέδια και τις μελέτες, μήπως υπάρχει σοβαρό θέμα για τη συνολική διαδικασία που ακολουθήθηκε;

Σε κάθε περίπτωση οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι επιχειρηματίες, οι οποίοι από τη μια μέρα στην άλλη βρέθηκαν με μεγάλα πρόστιμα για χώρους και κατασκευές, που μερικές από αυτές υπάρχουν εδώ και δεκαετίες.

Η τουριστική περίοδος ολοκληρώνεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και εντός των προβλέψεων, για μία ακόμα επιτυχημένη οικονομικά χρονιά. Σύμφωνα με το τμήμα οικονομικών αναλύσεων της Εθνικής Τράπεζας , κάθε ρεκόρ σε επίπεδο επισκεψιμότητας αναμένεται να επιτύχει η Ελλάδα φέτος, καθώς η ανάλυση προβλέπει ότι οι τουρίστες θα ξεπεράσουν τα 35 εκατ, έναντι 31 εκατ. το 2023, ενώ τα έσοδα να εκτιναχθούν στα 22 δισ. ευρώ.

Ο κλάδος του τουρισμού συμβάλλει στο 13% του ΑΕΠ της χώρας και με 23% στην αγορά εργασίας , το οποίο εκτιμάται ότι φτάνει στο 40% βάσει της έμμεσης συμβολής του σε τομείς όπως το εμπόριο, οι μεταφορές, και η ψυχαγωγία(ΙΝΣΕΤΕ 2023).

Ωστόσο, οι ειδικοί εμφανίζονται αρκετά προβληματισμένοι για το αν θα μπορέσει η τουριστική μας βιομηχανία να συνεχίσει να λειτουργεί με τους ίδιους αυξητικούς ρυθμούς και τις ίδιες επιδόσεις, καθώς τα μηνύματα τα οποία λαμβάνουν δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά.

Η Ελλάδα δέχεται ισχυρές πιέσεις να προχωρήσει σε αναθεώρηση ενός τουριστικού μοντέλου , το οποίο η κλιματική αλλαγή το καθιστά ολοένα και λιγότερο διατηρήσιμο, σημειώνει συντάκτης άρθρου στο Reuters. Περιγράφοντας την κατάσταση επισημαίνει ότι οι Έλληνες πολίτες ισχυρίζονται, πως οι επισκέπτες βλάπτουν το περιβάλλον και τις τοπικές οικονομίες, ιδιαίτερα, καθώς οι βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις, τύπου Airbnb, αυξάνουν το κόστος στέγασης και εκτοπίζουν τους ανθρώπους από τις πόλεις και τα χωριά τους.

Η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στις χώρες οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την υπερθέρμανση του πλανήτη καθώς, οι παρατεταμένοι καύσωνες, οι ξαφνικές σφοδρές βροχοπτώσεις και οι συχνές πυρκαγιές, αλλάζουν δραματικά το τοπίο, με συνέπεια τα προβλήματα να πολλαπλασιάζονται. Ο τουρισμός, σύμφωνα πάντα με το άρθρο,εξαντλεί τους ήδη περιορισμένους υδάτινους πόρους και απειλεί τα εύθραυστα παράκτια περιβάλλοντα, οδηγώντας σε εκκλήσεις για περιορισμό της οικοδομικής δραστηριότητας με περιορισμό στις τουριστικές ροές και ταυτόχρονα σημαντικές κρατικές επενδύσεις στη διαχείριση υδάτων και υποδομών, σχολιάζει το Reuters.

Η χώρα μας ως ένας σημαντικός παγκόσμιος προορισμός, βιώνει έντονα τις συνέπειες του «υπερτουρισμού»,και της κεντρικής έλλειψης στρατηγικής και ολοκληρωμένου σχεδιασμού. Η εκρηκτική αύξηση του αριθμού των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας, έχει επιβαρύνει σημαντικά τις υποδομές, την ποιότητα ζωής των κατοίκων και κυρίως το φυσικό περιβάλλον. Οι αρμόδιοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επισώρευση αδιεξόδων στην ύδρευση, τα συστήματα αποχετεύσεων, τις χωματερές αλλά κα την οργιώδη ανοικοδόμηση η οποία έχει αλλάξει οριστικά το τοπίο ολόκληρων περιοχών. Πόλεις όπως η Αθήνα , και σημαντικά νησιά αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης, έλλειψης κατοικιών και υποβάθμισης της ποιότητας ζωής.

Την φετινή χρονιά η ένταση των προβλημάτων κλιμακώθηκε. Τόνοι απορριμμάτων, ΧΥΤΑ στα όρια της δυναμικότητας τους, παραλίες υπερκορεσμένες, δρόμοι μποτιλιαρισμένοι από τα χιλιάδες ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και μηχανάκια, έλλειψη χώρων στάθμευσης, συχνές διακοπές στην υδροδότηση, αποχετευτικά συστήματα στα απόλυτα όρια των δυνατοτήτων τους, επιβάρυνση δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και συχνές διακοπές είναι μερικά από σοβαρά προβλήματα τα οποία έκαναν ιδιαίτερα έντονη την παρουσία το φετινό καλοκαίρι.

Σε συζήτηση την οποία είχαμε με έναν από τους πλέον ειδικούς του τουρισμού στη χώρα μας, τον Δρ. Κώστα Τσουμάνη** πρώην Διευθυντή του Ε.Ο.Τ και συγγραφέα, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι λύσεις στα παραπάνω προβλήματα δεν είναι βέβαια ο περιορισμός του τουρισμού, αλλά η ορθολογική διαχείριση του και οι συγκεκριμένες στοχεύσεις απέναντι στην «αυθόρμητη ανάπτυξη». Λύσεις είναι η πραγματική καινοτομία, η διατήρηση της ποιότητας του φυσικού μας τοπίου έναντι της καταστροφής του μέσω της συνεχούς οικοδόμησής του . Η διατήρηση και περαιτέρω καλλιέργεια του πολιτισμού και της κουλτούρας. Η αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση.

Η επένδυση σε υποδομές, η προώθηση του βιώσιμου τουρισμού και η τουριστική εκπαίδευση του τοπικού πληθυσμού αποτελούν αναμφισβήτητα βασικούς πυλώνες για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η δημιουργία εναλλακτικών μορφών τουρισμού όπως ο αγροτουρισμός, ο πολιτιστικός τουρισμός, ο θρησκευτικός τουρισμός, μπορούν να συμβάλλουν στην αποσυμφόρηση των δημοφιλών προορισμών και στην ενίσχυση των τοπικών οικονομιών .

Οι τουρίστες αναζητούν αυθεντικές Ελληνικές γεύσεις και εμπειρίες, γεγονός το οποίο αυξάνει τη ζήτηση για τοπικά αγροτικά προϊόντα. Επίσης μπορούν να λειτουργήσουν ως «πρεσβευτές» των τοπικών προϊόντων, διαφημίζοντας τα στις χώρες τους και συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην αύξηση της ζήτησης τους και ταυτόχρονα στην αύξηση των εξαγωγών.

Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και η ενίσχυση της τοπικής ταυτότητας (μουσεία, χώροι πολιτισμού κ.λπ.) πρέπει να αναδειχτούν σε προτεραιότητες της στρατηγικής του τουρισμού. Η ανάδειξη, με λίγα λόγια, όλων εκείνων των χαρακτηριστικών τα οποία μας καθιστούν όσο πιο μοναδικούς γίνεται. Το ΙΝΣΕΤΕ συνιστά επίσης την προώθηση ενός πλούσιου σε βιοποικιλότητα τουρισμού για να βοηθηθεί η χρηματοδότηση για την προώθηση εναλλακτικών λύσεων από τις διακοπές στην παραλία, όπως ο αγροτουρισμός, ο γαστροτουρισμός, ο τουρισμός ευεξίας και υγείας και περιπέτειας.

Για να μπορέσει η χώρα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις να προστατέψει και να διατηρήσει την ποιότητα του τουρισμού και να μπορέσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη χρειάζεται συστηματική ερεύνα , ανάλυση των ευρημάτων εις βάθος, στρατηγική, σχεδιασμό και φυσικά απρόσκοπτη εφαρμογή των αποφάσεων .

Ένα εργαλείο το οποίο πλέον μπαίνει σιγά σιγά στην συζήτηση γύρω από την διαχείριση του τουρισμού, είναι η τουριστική φέρουσα ικανότητα. Τι είναι ακριβώς μας το περιγράφει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο:

Η τουριστική φέρουσα ικανότητα αποτελεί ένα μεθοδολογικό εργαλείο, κατά το σχεδιασμό ενός τουριστικού προορισμού, με βάση τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Ως εργαλείο, θέτει προϋποθέσεις, περιορισμούς και αναλύει τη δυνατότητα προσέγγισης των ορίων ανάπτυξης ενός τόπου, πέρα των οποίων επέρχεται η καταστροφή του.

Οι δυνατότητες που παρουσιάζει μια περιοχή για να δεχθεί τις όποιες επεμβάσεις, πρέπει να εναρμονίζονται με το φυσικό, κοινωνικό-πολιτισμικό και οικονομικό χαρακτήρα της, καθώς και με τον τοπικό πληθυσμό. Απώτερος στόχος είναι η τουριστική διαχείριση και η επίτευξη των κατάλληλων συνθηκών για την αξιοποίηση και προώθηση των τουριστικών προϊόντων ενός προορισμού.* Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, τουριστική φέρουσα ικανότητα «είναι ο μέγιστος αριθμός ατόμων που μπορούν να επισκεφθούν ταυτόχρονα έναν τουριστικό προορισμό, χωρίς να προκληθεί μόνιμη καταστροφή του φυσικού, οικονομικού και κοινωνικοπολιτιστικού περιβάλλοντος και μείωση της ποιότητας ικανοποίησης των επισκεπτών». Πόσους επισκέπτες, δηλαδή, μπορεί να «αντέξει» ένας τουριστικός προορισμός χωρίς να επηρεαστούν αρνητικά οι φυσικοί του πόροι, όπως για παράδειγμα μείωση των αποθεμάτων νερού, αλλά και χωρίς να αλλοιωθεί η κοινωνική και πολιτιστική του ταυτότητα. Χωρίς να επηρεαστεί η οικονομική του ανάπτυξη και οι τουρίστες που τον επισκέπτονται και επιθυμούν να είναι ικανοποιημένοι.

Δίχως αμφιβολία η χώρα μας διαθέτει σημαντικό δυναμικό για να αναδειχθεί σε ηγέτη στον παγκόσμιο τουρισμό. Με τη σωστή στρατηγική και τις απαραίτητες επενδύσεις, μπορεί να συνδυάσει την τουριστική ανάπτυξη με την προστασία του περιβάλλοντος και την ενίσχυση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση των κατοίκων είναι βασικός συντελεστής για την επίτευξη του στόχου του βιώσιμου τουρισμού. Μέσω σχολικών προγραμμάτων, σεμιναρίων και ενημερωτικών δράσεων, οι κάτοικοι μπορούν να ενημερωθούν για τα οφέλη του τουρισμού και τη διαχείριση των όποιων αρνητικών επιπτώσεών του.

Ειδικότερα και όσον αφορά στην οικονομική διάσταση του τουρισμού, η Ελλάδα πλέον βρίσκεται σε μονομερή εξάρτηση του συνόλου της αναπτυξιακής δυναμικής της οικονομίας από έναν κλάδο. Η Ελλάδα πάσχει από την «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού. Η «μονοκαλλιέργεια» συνεπάγεται ωστόσο σημαντικές εξαρτήσεις. Η υπέρμετρη βαρύτητα του τομέα του τουρισμού στο μείγμα της οικονομίας δημιουργεί στρεβλώσεις και εξαρτήσεις. Το κυριότερο είναι ότι το σημερινό μοντέλο δεν διευκολύνει την δημιουργία αναπτυξιακού μείγματος της Ελληνικής οικονομίας προς την οικονομία της γνώσης την παραγωγή και τις υψηλές τεχνολογίες. Η υπερβολική εξάρτηση της χώρας μας από τον τουρισμό πλήττει την ανθεκτικότητα της απέναντι σε πάσης φύσεως γεωπολιτικούς ή χρηματοοικονομικούς κινδύνους και απειλές.

Στην εποχή μας, δεν υπάρχουν σταθερές και τα δεδομένα και οι καταστάσεις αλλάζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Οι κυβερνήσεις, οι κοινωνίες, έχουν αντικειμενική δυσκολία να προσαρμοστούν στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Απαιτείται συνεχής παρακολούθηση των εξελίξεων και προσαρμογή των πολιτικών, ώστε να μπορεί να διασφαλιστεί ότι οι λύσεις οι οποίες υιοθετούνται είναι επίκαιρες, αποτελεσματικές, βιώσιμες και δίκαιες.

Σε κάθε περίπτωση, για να μπορεί να είναι υλοποιήσιμη η οποιαδήποτε στρατηγική απαιτείται στενή συνεργασία από την τοπική αυτοδιοίκηση, τις περιφέρειες,την κεντρική κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις, τα επιμελητήρια και τους κατοίκους.

Το «κλειδί» είναι η ανάδειξη όλων εκείνων των χαρακτηριστικών τα οποία μας καθιστούν όσο πιο μοναδικούς γίνεται και η στόχευση μιας τουριστικής αγοράς η οποία θα θεωρεί την Ελλάδα αναντικατάστατο αγαθό.

-Reuters . 12 Ιουν 2024 — Greece needs to reduce rampant construction and protect water resources and coastal areas if it wants to maintain a healthy tourism industry.

-Πώς θα αλλάξει ο τουρισμός. Στάθης Ν. Καλύβας, Καθημερινή.

-ΙΝΣΕΤΕ - Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.

-Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος , Διεύθυνση οικονομικών μελετών.

-Τουρισμός , η παγίδα της «βαριάς βιομηχανίας».

Συνελήφθη χθες (12-10-2024) το πρωί στην Κακαβιά από αστυνομικούς του Τμήματος Διαβατηριακού Ελέγχου Κακαβιάς σε συνεργασία με την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ιωαννίνων αλλοδαπός, διότι όπως προέκυψε από τον αστυνομικό έλεγχο, εκκρεμούσε σε βάρος του καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιώς, με ποινή κάθειρξης (7) ετών και χρηματική ποινή 10.000 ευρώ, για παραβάσεις της νομοθεσίας περί ναρκωτικών.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ιωαννίνων.

Στις διάφορες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αναρτώνται συχνά φωτογραφίες, των πρώτων επιβατικών- οχηματαγωγών “Egnatia” και “Appia”, που στα χρόνια του ΄60 αποτελούσαν τις «πλωτές γέφυρες» που συνέδεαν τα λιμάνια της Πάτρας, της Ηγουμενίτσας, της Κέρκυρας και του Brindisi.

Ιδιαίτερα το αναρτώμενο φωτογραφικό υλικό αφορά το «Egnatia» που προηγήθηκε του «Appia» και εκτελούσε με αποκλειστικότητα τα δρομολόγια προς Ιταλία, λαμβάνοντας το προσωνύμιο «Βασίλισσα της Αδριατικής και του Ιουνίου».

Με αφορμή τις ως άνω αναρτήσεις ανακαλείται στην μνήμη ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο της εποχής, όπως περιγράφεται στο ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ το 1963, από τον τότε μαθητή και λυκόπουλο της Εφορίας Προσκόπων Ηγουμενίτσας, Τάσο Βασιάδη.

Ήταν Πάσχα και εμείς τα λυκόπουλα της πόλης με τον Έφορο Προσκόπων, τον δάσκαλο Κώστα Παπαγγέλη, πήγαμε το πρωί να χαιρετίσουμε τους ξένους που κατέβαιναν από το ΕΓΝΑΤΙΑ, προσφέροντας τους λουλούδια. 

Αργότερα ο καπετάνιος του πλοίου μας κάλεσε να επισκεφθούμε εσωτερικά το πλοίο. 

Αφού διασχίσαμε πολλούς διαδρόμους και αίθουσες και αφού ανεβοκατεβήκαμε πολλές σκάλες, βρεθήκαμε στην πλώρη του ΕΓΝΑΤΙΑ.

Αφού χορτάσαμε την θέα από εκεί, αποφασίσαμε να να φύγουμε γιατί σε λίγο θα αναχωρούσε το πλοίο.

Αλλά το κακό ήταν που δεν βρίσκαμε την έξοδο.

Αρχίσαμε να τρέχουμε, μα του κάκου... 

Θα το είχαμε γυρίσει τρεις φορές το πλοίο, όταν σταθήκαμε λαχανιασμένοι να πάρουμε μια ανάσα...

Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα μεγάφωνα στο διάδρομο φώναξαν: 

-Εντός πέντε λεπτών το σκάφος αναχωρεί!

Αρχίσαμε πάλι το τρέξιμο... 

Βρήκαμε μια πόρτα και την περάσαμε. 

Πίσω από την πόρτα ακολουθούσαν κάτι σκαλοπάτια. Τα κατεβήκαμε, μα στο τέλος αντί να βγούμε έξω, φθάσαμε στις τουαλέττες του πλοίου... 

Πίσω γρήγορα!

Ο θόρυβος από την μηχανή του πλοίου που ακούγονταν χαμηλός δυνάμωσε και ενισχύθηκε με τους συνοδούς κρότους από την αλυσσίδα της άγκυρας, σημάδι της αρχόμενης αναχώρησης... 

Το σκάφος κουνήθηκε!

Εκείνη την στιγμή κάποιος μας φώναξε: 

- Από εδώ γρήγορα!

Περάσαμε την πόρτα που μας έδειξε και βγήκαμε στο χώρο που βρίσκονταν τα αυτοκίνητα.

Τρέξαμε και πηδήσαμε στην ξηρά, την στιγμή που η ράμπα επιβίβασης είχε αρχίσει να ανεβαίνει...

Αν αργούσε να μας δείξει την πόρτα αυτός που μας φώναξε, θα τερματίζαμε ή στην Κέρκυρα, ή στην Πάτρα ή ούτε λίγο ούτε πολύ στο Πρίντεζι της Ιταλίας. 

Πάλι φτηνά την γλυτώσαμε.

Το νέο Εθνικό Σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα μέχρι το 2050 θέτει τρεις βασικούς στόχους: την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ελλάδας, την αλλαγή του ρόλου της από εισαγωγέα σε εξαγωγέα ηλεκτρικής ενέργειας, και τη μείωση του κόστους ηλεκτρισμού για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Με την κλιματική κρίση να επιβάλλει ριζικές αλλαγές στην καθημερινότητά μας, από τον τρόπο ζωής και τη θέρμανση των σπιτιών μας έως την κατανάλωση ενέργειας, το σχέδιο αυτό χαρακτηρίζεται ως οραματικό αλλά ρεαλιστικό, σύμφωνα με τον Υπουργό Ενέργειας. Στόχος του είναι να διπλασιαστεί η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, καλύπτοντας την αυξημένη ζήτηση και ενισχύοντας την ελληνική οικονομία.

Οι φιλοδοξίες του σχεδίου περιλαμβάνουν την αύξηση της διείσδυσης των ανανεώσιμων πηγών στο 75% μέχρι το 2030 από το 57% που βρίσκεται σήμερα, φτάνοντας στο 100% το 2050. Αυτό απαιτεί μεγάλες επενδύσεις σε δίκτυα μεταφοράς και αποθήκευσης ενέργειας, και ανοίγει το δρόμο για νέες οικονομικές και βιομηχανικές ευκαιρίες.

Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα αποτελεί ένα βασικό πυλώνα του σχεδίου, με τη δέσμευση για παραγωγή άφθονης καθαρής ενέργειας μέχρι το 2050. Η τιμή της ενέργειας εκτιμάται ότι θα μειωθεί από τα 145 ευρώ ανά μεγαβατώρα στα 95 ευρώ, προσφέροντας οικονομική ανακούφιση σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

Μέχρι το 2030, η καθαρή ενέργεια θα εισέλθει σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, από τη θέρμανση και ψύξη των σπιτιών έως τις μεταφορές και τη βιομηχανία ενώ οι πολίτες θα μπορούν να παράγουν και να καταναλώνουν τη δική τους καθαρή ενέργεια μέσω ειδικών προγραμμάτων.

Στο πεδίο των μεταφορών, ο στόχος είναι να κυκλοφορούν 560.000 ηλεκτρικά οχήματα έως το 2030, έναντι των 30.000 που υπάρχουν σήμερα. Παράλληλα, νέες τεχνολογίες όπως το βιομεθάνιο, το πράσινο υδρογόνο και τα συνθετικά καύσιμα θα αντικαταστήσουν σταδιακά το φυσικό αέριο, ενώ θα εφαρμοστούν προγράμματα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα για τη μείωση των ρύπων.

Το Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας φιλοδοξεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε έναν πρωτοπόρο της πράσινης ενέργειας, ενισχύοντας την οικονομική της αυτοδυναμία και εξασφαλίζοντας ένα πιο βιώσιμο μέλλον για τους πολίτες της.

Πέρασαν δύο χρόνια από την ημέρα που ο αγαπητός μας Χρήστος Στεφ. Ευαγγέλου έφυγε από κοντά μας, στις 10 Οκτωβρίου 2022, σε ηλικία 79 ετών. Ο Χρήστος, ένας άνθρωπος με βαθιά αγάπη για την Πλαταριά και τη Θεσπρωτία, άφησε πίσω του ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου μας.

Μετά τη συνταξιοδότησή του από τον ΟΤΕ το 2000, αφιερώθηκε με πάθος στη συγγραφή και την καταγραφή της τοπικής ιστορίας. Τα επτά βιβλία του αποτελούν πολύτιμα τεκμήρια που αναδεικνύουν την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής μας. Μέσα από τη συλλογή 3.000 φωτογραφιών και τις ετήσιες εκθέσεις στο πανηγύρι του χωριού, αναβίωσε μνήμες και πρόσωπα που συνθέτουν την ταυτότητά μας.

Ως ενεργό μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλαταριάς, συνέβαλε στη δημιουργία της «Δανειστικής Βιβλιοθήκης» και του «Λαογραφικού Μουσείου», προάγοντας την παιδεία και τον πολιτισμό στην κοινότητά μας. Η αρθρογραφία του σε εφημερίδες της Θεσπρωτίας όπως η «ΤΙΤΑΝΗ», η «ΤΟΛΜΗ» και τα «Κιμωλιακά Νέα» ανέδειξε σημαντικά ζητήματα και έφερε την περιοχή μας στο προσκήνιο.

Οι λογοτεχνικές του επιτυχίες, με διακρίσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς για τα διηγήματά του «Ένα βράδυ στο Αλώνι» και «Το κατσίκι της Λαμπρής», μαρτυρούν το ταλέντο και την ευαισθησία του. Ως μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου, προώθησε τον ελληνικό λόγο και τη λογοτεχνία.

Η απουσία του είναι αισθητή, αλλά η κληρονομιά του συνεχίζει να ζει μέσα από το έργο του και την αγάπη που έδειξε για τον τόπο μας. Στη σύζυγό του Ελένη Σαριτζόγλου και στα δύο τους παιδιά, εκφράζουμε για ακόμη μία φορά τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Ο Χρήστος Στεφ. Ευαγγέλου θα παραμείνει για πάντα στη μνήμη μας ως ένας άνθρωπος που με το έργο και την προσφορά του ενέπνευσε και θα συνεχίσει να εμπνέει τις επόμενες γενιές.

Αιωνία του η μνήμη.

Αιχμές για την μονοπωλιακή κατάσταση που υπάρχει στην Κρήτη και πιο συγκεκριμένα στα Χανιά άφησε ο Εμάνουελ Γκριμάλντι στο πλαίσιο της συνέντευξης τύπου που παραχώρησε στη διάρκεια του XXVI Euromed Convention, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.

Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας για μονοπώλια και για τον πόσο επηρεάζουν τον ανταγωνισμό στις γραμμές της Ιταλίας, έφερε και ένα ελληνικό παράδειγμα από το τι ισχύει στην Ελλάδα. Όπως είπε «στη γραμμή Πειραιά – Ηράκλειο όπου υπάρχει ανταγωνισμός τα εισιτήρια είναι φθηνά, όχι όπως συμβαίνει στα Χανιά». Εκεί δραστηριοποιείται η Attica αποκλειστικά με πλοία της ΑΝΕΚ την οποία έχει απορροφήσει.

Μιλώντας για την αξιοποίηση των επενδύσεων του Ομίλου στα λιμάνια της Ηγουμενίτσας και του Ηρακλείου επεσήμανε: «Πρόκειται για στρατηγικής σημασίας επενδύσεις του ομίλου στις οποίες δίνουμε μεγάλη βαρύτητα. Άλλωστε για αυτό επέλεξα να είμαι πρόεδρος στο λιμάνι του Ηρακλείου και ο γιός μου, ο Γκουίντο στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Θέλουμε τα δύο αυτά λιμάνια να τα αναπτύξουμε και να γίνουν πρότυπο βιωσιμότητας» και συνέχισε:

«Νομίζω ότι, πιθανώς είναι ευκολότερο να το πετύχουμε στα λιμάνια παρά στη ναυτιλία. Γιατί η ναυτιλία είναι ένας πολύ δύσκολος επιχειρηματικός κλάδος» και εξήγησε:

«Στην πραγματικότητα, η μετακίνηση ενός μεγάλου πλοίου για ένα μεγάλο ταξίδι είναι κάτι πολύ δύσκολο. Για παράδειγμα, δεν μπορείτε να το κάνετε με μπαταρίες. Ενώ, το να έχουμε λιμάνι μηδενικών εκπομπών δεν είναι τόσο δύσκολο να το επιτύχουμε.»

Ως παράδειγμα έφερε την επένδυση ενός εκατ. ευρώ στην Ηγουμενίτσα για την τοποθέτηση eco λαμπτήρων.

«Η χρήση των σύγχρονων λαμπτήρων έχει μειώσει, σε απίστευτο βαθμό, τις εκπομπές του λιμανιού της Ηγουμενίτσας. Η αλλαγή των λαμπτήρων είναι μια μεγάλη επένδυση. Κόστισε ένα εκατομμύριο ευρώ, αλλά είχε άμεσα αποτελέσματα και πολύ εύκολα. Πρέπει να αρχίσουμε να παράγουμε τις δικές μας. Η εξοικονόμηση ενέργειας είναι εξίσου σημαντική. Είναι εξίσου σημαντική με την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας».