Η επίσκεψη στην Πάτρα θα είναι μία από τις πρώτες που θα κάνει με την ανάληψη των καθηκόντων του ο νέος δήμαρχος Ηγουμενίτσας Παναγιώτης Νταής.

Και η συνάντηση με τον δήμαρχο της Αχαικής πρωτεύουσας Κώστα Πελετίδη θα είναι από τις πρώτες με τις οποίες θα ξεκινήσει την θητεία του.

Ο λόγος είναι ένας..

Ο Παναγιώτης Νταής αποφάσισε και ζήτησε την συγκεκριμένη συνάντηση προκειμένου να έχει μία πλήρη ενημέρωση από τον δήμαρχο για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τη χερσαία ζώνη..

Αναζητά το καλύτερο μοντέλο και φαίνεται ότι αυτό της Πάτρας συγκεντρώνει πολλά πλεονεκτήματα..

Μία καλή αρχή λοιπόν με την αναζήτηση της κατάλληλης τεχνογνωσίας!

Η κυβέρνηση αναγνωρίζει το πρόβλημα της ακρίβειας και έχει πάρει μέτρα, επισημαίνει ο Βουλευτής Θεσπρωτίας της Νέας Δημοκρατίας, Βασίλης Γιόγιακας ενώ σημειώνει ότι για πρώτη φορά έχει ξεκινήσει εντατική έρευνα σε επιχειρήσεις για πρακτικές που οδηγούν σε τεχνητό «φούσκωμα» των τιμών και ήδη έχουν ανακοινώσει μεγάλα πρόστιμα σε πολυεθνικές με κυρίαρχη θέση. Σχετικά με τα στοιχεία που παρουσιάζουν άνοδο της ακροδεξιάς, υπογραμμίζει ότι «σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί η απήχηση αυτών των κομμάτων σε ακροατήρια που δεν ανήκουν ιδεολογικά στον χώρο αυτό».

»Πώς κρίνετε την τροπολογία που μεταφέρει τις αρμοδιότητες της Δημοτικής Εταιρίας Ανάπλασης στην κυβέρνηση;
Καταλαβαίνω γιατί η αντιπολίτευση είδε τη συγκεκριμένη τροπολογία ως ευκαιρία κριτικής προς την Κυβέρνηση. Εδώ όμως πρέπει να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ποια είναι αυτή; Πρώτον, ότι οι σκοποί της εταιρείας διευρύνονται για να συμπεριλάβουν και έργα ανάπλασης σε δήμους όλης της χώρας – άρα είναι λογικό να μεταφέρεται η αρμοδιότητα από τον Δήμο της Αθήνας – και, δεύτερον, ότι θα διοικείται από πρόσωπα με αναγνωρισμένη κατάρτιση και εμπειρία, με την υποστήριξη Γνωμοδοτικού Τεχνικού Συμβουλίου. Άλλωστε η πρωτοβουλία για την αλλαγή του σκοπού της εταιρείας είχε παρουσιαστεί στο Υπουργικό Συμβούλιο ήδη από το 2022, δηλαδή πολύ πριν τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση…

»Η έλλειψη εργατικών χεριών δικαιολογεί τη διάταξη για τη νομιμοποίηση μεταναστών που έχουν τρία χρόνια στην Ελλάδα;
Σε περιοχές, όπως είναι και η Θεσπρωτία, υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια έλλειψη «εργατικών χεριών» – εργατών γης, εργαζομένων σε ξενοδοχεία, οικιακών βοηθών και άλλων ειδικοτήτων. Ο ένας τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα –ο άλλος είναι οι διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες– είναι να αξιοποιηθούν οι παράτυποι μετανάστες που ζουν ήδη κάποια χρόνια στη χώρα, κάτι που μεταξύ άλλων θα αυξήσει τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Περισσότερα, πιστεύω, θα μπορούμε να πούμε μετά την έκδοση των κοινών υπουργικών αποφάσεων με τις οποίες θα καθορίζονται οι λεπτομέρειες της διάταξης για αυτήν τη νέου τύπου άδεια διαμονής.

»Η ακρίβεια καλπάζει και η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει τολμηρές πρωτοβουλίες για την αποκλιμάκωση των τιμών στα βασικά προ-ϊόντα. Ο πρωθυπουργός αναγνωρίζει το πρόβλημα χωρίς ωστόσο να παίρνονται μέτρα από τους αρμόδιους υπουργούς. Πώς βλέπετε την κατάσταση;
Και το πρόβλημα αναγνωρίζεται, και μέτρα λαμβάνονται: το «Καλάθι του νοικοκυριού», η μόνιμη μείωση τιμών και το πλαφόν στο μεικτό περιθώριο κέρδους σε τρόφιμα, καύσιμα και σχολικά είδη είναι μερικά από αυτά. Για πρώτη φορά, απ’ όσο γνωρίζω τουλάχιστον, έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια εντατική έρευνα σε επιχειρήσεις για να εντοπιστούν πρακτικές που οδηγούν σε τεχνητό «φούσκωμα» των τιμών και ήδη έχουν ανακοινωθεί μεγάλα πρόστιμα σε πολυεθνικές επιχειρήσεις με κυρίαρχη θέση σε βασικούς κλάδους. Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα αυτών των πρωτοβουλιών φαίνεται ήδη στις τιμές των ραφιών και θα φανεί ακόμα περισσότερο τους επόμενους μήνες. Εμείς από την πλευρά μας, ως καταναλωτές, μπορούμε με τον τρόπο μας να πιέσουμε για καλύτερες τιμές, είτε γνωρίζοντας πώς να αξιολογήσουμε αν μια προσφορά είναι πράγματι προσφορά, είτε αγοράζοντας περισσότερα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, κάτι που σε άλλες χώρες έχει δείξει ότι βοηθά να συγκρατηθούν οι τιμές σε βασικά είδη.

»Σε ολόκληρη την Ευρώπη οι δη-μοσκοπήσεις δείχνουν επέλαση της ακροδεξιάς. Εκτιμάτε ότι αυτό το φαινόμενο θα το δούμε και στην Ελλάδα στις ευρωεκλογές;
Πράγματι παρατηρείται μια άνοδος της ακροδεξιάς όπως δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία. Αν και στη χώρα μας η ακροδεξιά κινήθηκε για πρώτη φορά εκλογικά γύρω στο 15% – μαζί με το ποσοστό που έμεινε εκτός Βουλής – δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να μιλήσει για «επέλαση», όπως λέτε, της ακροδεξιάς στην Ελλάδα εν όψει των ευρωεκλογών. Βέβαια, στις εκλογές αυτές συνηθίζεται η πιο «χαλαρή» ψήφος, κάτι που σίγουρα θα επιδιώξουν να εκμεταλλευθούν προς όφελός τους τα εδώ κόμματα της ακροδεξιάς. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί η απήχησή τους σε ακροατήρια που δεν ανήκουν ιδεολογικά στον χώρο αυτό.

Πάνω στον κόμβο κατέληξε νωρίτερα το πρωί ένα ΙΧ αυτοκίνητο το οποίο κινούνταν στην Εθνική Οδό Ιωαννίνων- Αθηνών.

Το ατύχημα έγινε στο 7ο χιλιόμετρο, στο ύψος μεγάλου ξενοδοχείου.

Σύμφωνα με διερχόμενους οδηγούς τα έργα στο συγκεκριμένο σημείο είναι ημιτελή και απαιτείται μεγάλη προσοχή, κυρίως από όσους δεν κάνουν συχνά την διαδρομή.

Το ΙΧ εξετράπη από την πορεία του, κάτω από άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες και παρασέρνοντας κολονάκια και πλέγματα κατέληξε πάνω στον κόμβο.

Στο σημείο έφτασαν δυνάμεις της Τροχαίας για να συνδράμουν και παράλληλα να πάρουν μέτρα για την διευκόλυνση της κίνησης.

Ο οδηγός του αυτοκινήτου απεγκλωβίστηκε και με ελαφρά τραύματα οδηγήθηκε στο νοσοκομείο.

Ως Σωματείο Εργαζομένων Ε.Κ.Α.Β. Θεσπρωτίας, θέλουμε να απευθύνουμε τις θερμότερες ευχές μας
σε εσάς και την οικογένειά σας.

Είθε το πνεύμα των Χριστουγέννων να γεμίσει το σπίτι σας με ειρήνη, χαρά και αγάπη.

Η υγεία είναι το μεγαλύτερο δώρο από όλα, γι' αυτό σας παρακαλούμε να δίνετε πάντα προτεραιότητα
στην υγεία σας και να φροντίζετε τους αγαπημένους σας.

Καθώς συνεχίζουμε να σας εξυπηρετούμε όλο το εικοσιτετράωρο, η μεγαλύτερη επιθυμία μας δεν είναι
να σας δούμε, αλλά να ξέρουμε ότι είστε χαρούμενοι, υγιείς και ασφαλείς.

Μείνετε ασφαλείς, απολαύστε υπεύθυνα.

Για το Δ.Σ
Πρόεδρος: Αριστείδης Τόκης
Γεν. Γραμματέας: Δημήτριος Λιοπιάρης

Με αφορμή την επέτειο της θυσίας του Ζαλόγγου στις 18 Δεκεμβρίου 1803 (με το παλιό ημερολόγιο) το μυαλό μου πέταξε ξανά στα σκληρά εκείνα και ηρωικά χρόνια των αγώνων και της πτώσης στην Οθωμανική αυτοκρατορία του μαρτυρικού Σουλίου.

Όσο κι αν φαντάζουν μακριά μας τα γεγονότα εκείνα, τόσο μοιάζουν με τα σύγχρονα και κοντινά μας: το Μπαχμούτ της Ουκρανίας, τα κιμπούτς του Νότιου Ισραήλ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης… Μαρτυρικά κι αυτά όσο το Κούγκι, το Ζάλογγο, η Ρηνιάσα, το Σέλτσο, η Γλαβίτσα (Αυλότοπος)…

Τούτη φορά θέλω να μνημονεύσω και να τιμήσω, με λίγα μόνο λόγια, τις γυναικείες εκείνες φυσιογνωμίες του Σουλίου που έγιναν θρύλος.

Η πρώτη ηρωίδα Σουλιώτισσα, που έδειξε το δρόμο της δόξας και στις άλλες, ήταν η Μόσχω, γυναίκα του πολέμαρχου και ηγέτη της φάρας των Τζαβελαίων Λάμπρου Τζαβέλα και μάνα του Φώτου. Πρόκειται για τη θρυλική Τζαβέλαινα (1760-1803 ή αρχές 1804).

Η γυναίκα αυτή έπαιξε ηγετικό ρόλο στην αποφασιστική για την ελευθερία του Σουλίου, μάχη της Κιάφας στις 20 Ιουλίου του 1792. Τη σημαδιακή και καυτερή εκείνη μέρα τα πολυπληθή στρατεύματα του Αλή (περί τις 10.000 γράφουν οι πηγές) που είχαν μπει ήδη και στρατοπεδεύσει στο Σούλι, πολιορκούσαν το κάστρο της Κιάφας. Εκεί, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης και έπειτα από σχέδιο του αρχικαπετάνιου Γιώργου Μπότσαρη, είχαν συγκεντρωθεί οι άντρες πολεμιστές υπό την ηγεσία και καθοδήγηση του ίδιου και του Λάμπρου Τζαβέλα (οι σχέσεις τότε ήταν αδερφικές).

Τα γυναικόπαιδα και ο άμαχος πληθυσμός, μεταξύ των οποίων η Μόσχω και άλλες 300 περίπου γυναίκες, είχαν καταφύγει για λόγους ασφαλείας, στη βορειοδυτική πλευρά του λόφου, τη λεγόμενη «ράχη της Αστραπής» (αλβανιστί Μπρέκε Βετετίμε). Κι ενώ η σφοδρή πολιορκία συνεχιζόταν εν μέσω καύσωνα, κάποια στιγμή το ντουφεκίδι έπαψε και από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές, λόγω τετράωρης συνεχούς χρήσης και υπερθέρμανσης των όπλων. Τότε, καθώς οι Σουλιώτισσες νόμισαν πως οι άντρες τους είχαν σκοτωθεί ή αιχμαλωτιστεί, η Μόσχω ανέλαβε ηγετική δράση. Την κρίσιμη εκείνη στιγμή φώναξε στις υπόλοιπες γυναίκες: «Απάνω τους, απάνω τους αδερφές. Τι τα κοιτάτε ακόμα τα σκυλιά;»

Με ντουφέκια, μαχαίρια, πέτρες, ξύλα και αλαλαγμούς, πανικόβαλαν και όρμησαν στα εχθρικά στρατεύματα. Αφού σκότωσαν πολλούς και τραυμάτισαν πολλαπλάσιους, τους απώθησαν ταπεινωμένους στο στρατόπεδό τους μέσα στο Σούλι (ίσως κοντά στα Πηγάδια). Εν τω μεταξύ ο Αλής παρακολουθούσε από ένα ύψωμα απέναντι από το Κάστρο της Κιάφας (πιθανότατα στο βουνό Μούργκα) αναμένοντας με πλήρη βεβαιότητα το χαρμόσυνο άγγελμα της ολοκληρωτικής καταστροφής των Σουλιωτών. Βλέποντας όμως το φρικτό εκείνο θέαμα, το πολυπληθές στράτευμά του να καταδιώκεται από γυναίκες, βυθίστηκε στην απελπισία. «Ριφθείς χαμαί» γράφει γλαφυρά ο Περραιβός, «τίπτει του μηρούς και εκφωνών αλβανιστί μπω μπω μεντέτ Αλλάχ (=έλεος, έλεος Αλλάχ) μαδίζει τα τρίχας της κεφαλής του, κατασύρει τας παριάς (μάγουλα) του και χωρίς να προσμένει το τέλος της μάχης … ιππεύσας απήλθε δρομαίος εις τα Ιωάννινα». Τέτοια ντροπή ένιωσε! Η σωτηρία του Σουλίου τότε αποδόθηκε στην 33χρονη ηρωίδα Μόσχω. Και δικαίως!

Στη μάχη αυτή τραυματίστηκε ο σύντροφός της και καπετάνιος Λάμπρος Τζαβέλας ο οποίος πέθανε τρία χρόνια αργότερα (1795). Η θρυλική Τζαβέλαινα άφησε την τελευταία της πνοή στην Κέρκυρα, μετά την πτώση του Σουλίου και την εξορία της φάρας των Τζαβελαίων στο νησί των Φαιάκων, τις τελευταίες μέρες του 1803. Ήταν σε ηλικία μόλις 42 χρόνων. Η αιτία του θανάτου της παραμένει άγνωστη.

Η δεύτερη ηρωίδα Σουλιώτισσα είναι η Δέσπω Μπότση (όχι Μπότσαρη). Η ηρωική ιστορία της γράφτηκε στο χωριό Ρινιάσα (σήμερα Ριζά Πρέβεζας) στις 25 Δεκεμβρίου του 1803. Η Δέσπω ήταν Σουλιώτισσα από τη φάρα των Σεχαίων, γυναίκα του Σουλιώτη οπλαρχηγού Γιώργου Μπότση, που μάλλον είχε ήδη σκοτωθεί στους πολέμους εναντίον του Αλή Πασά.

Η πολύτεκνη οικογένεια της Δέσπως, χήρας Γεωργίου Μπότση, μαζί με άλλες 22 οικογένειες γυναικοπαίδων, είχε εγκατασταθεί στο παραθαλάσσιο, πλην ορεινό, αυτό χωριό από την προηγούμενη χρονιά και ύστερα από ειδική άδεια του πολιορκητή του Σουλίου στρατάρχη Βελή Πασά. Θα πέθαιναν από την πείνα και το λιμό που είχε ενσκήψει στους ήδη από το 1800 πολιορκημένους Σουλιώτες. Όμως, μετά την ανατίναξη του Κουγκίου (16 Δεκεμβρίου 1803), μια δύναμη Τούρκων στρατιωτών έφτασε και στη Ρηνιάσα και απαίτησε την αιχμαλωσία τους και την μεταφορά στα Γιάννενα. Κι ενώ οι γιοι της Δέσπως καθώς και οι άντρες του χωριού έλειπαν σε κάποια αποστολή, η ένδοξη Σουλιώτισσα έδωσε την περήφανη απάντηση: «Το Σούλι κι αν προσκύνησε κι αν τούρκεψε η Κιάφα, η Δέσπω αφέντες Λιάπηδες δεν έκανε δεν κάνει», όπως λέει το γνωστό Δημοτικό Τραγούδι. Κλεισμένη «στου Δημουλά τον πύργο» και πριν πιαστεί αιχμάλωτη μαζί με «τις νύφες και τ’ αγγόνια», «δαυλί στο χέρι άρπαξε -ως άλλος Σαμουήλ!- κι όλοι φωτιά γενήκαν». Έτσι η «Γιώργαινα» Δέσπω Μπότση έγινε θρύλος και πέρασε στην αιωνιότητα. Ήταν Χριστούγεννα του 1803. Δεν είναι γνωστή η ηλικία της.

Η τρίτη διάσημη Σουλιωτοπούλα είναι η Λένω Μπότσαρη (κόρη του Νότη). Γεννήθηκε στο Σούλι το 1785. Η Λένω συνδέεται με τις μάχες και τις θυσίες των Σουλιωτών στην ιερά μονή του Σέλτσου της ορεινής Άρτας. Μετά τα φρικτά γεγονότα της Ρηνιάσας και του Ζαλόγγου, κατέφυγαν εκεί όσοι Μποτσαραίοι κατοικούσαν ήδη στο Βουργαρέλι της Άρτας και όσοι γλύτωσαν από τις μάχες και τις αιχμαλωσίες του Ζαλόγου. Ήταν περί τα 1.140 άτομα. Ανάμεσά τους οι οπλαρχηγοί Γερο-Κουτσονίκας και τα αδέρφια Κίτσος και Νότης Μπότσαρης. Μαζί τους ο γιος του Κίτσου δεκατριάχρονος τότε Μάρκος και η κρουσταλλένια Λένω.

Μετά την άρνηση των Σουλιωτών να παραδοθούν και την απόφασή τους να αντισταθούν, ο Αλής έστειλε εναντίον τους ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις. Έδωσε μάλιστα εντολή να του φέρουν τη Λένω, πάση θυσία, στο σαράι του. Η κόρη του Νότη Μπότσαρη ήταν ξακουστή σε όλη την Ήπειρο για την εξυπνάδα και η όμορφιά της. Φαίνεται πως ο Βεζίρης τη λιμπιζόταν και την προόριζε για τη θέση της κυρά Φροσύνης, που την είχε πνίξει στη λίμνη πριν τρία χρόνια. Και βέβαια η πανάξια σουλιωτοπούλα δε θα υπέκυπτε ποτέ στις άνομες και ανήθικες ορέξεις κανενός Τουρκαλβανού και μάλιστα του 63άχρονου τότε γερο – ξεκούτη Τύραννου.

Η Δημοτική μας Μούσα την τραγούδησε κι αυτή όπως της ταίριαζε. Καθώς την απομόνωσαν και την κυνηγούσαν «πέντε τζοχανταραίοι» (επίλεκτοι σωματοφύλακες) η «Λένω πήρε δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια, σέρνει τουφέκι σισανέ κι εγγλέζικα κουμπούρια, έχει και στη μεσούλα της σπαθί μαλαματένιο». Κι ενώ στέρεψαν τα βόλια και τα «ζαγάρια οι παλιότουρκοι» σίμωσαν, έτοιμοι να τη συλλάβουν ζωντανή, έπεσε πρώτη στον φουσκωμένο Αχελώο και την ακολούθησαν πολλές άλλες. Βρισκόμαστε στις 21 Απρίλη του 1804. Η Λένω του Μπότσαρη περνάει στο πάνθεο της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Ήταν μόλις 20 χρόνων, πανέμορφη και δροσερή. Σαν παπαρούνα του Απρίλη!

Συνελήφθη (24-12-2023) μετά τα μεσάνυχτα στα Ιωάννινα από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ιωαννίνων ημεδαπός, διότι λειτουργούσε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, στο οποίο διαπιστώθηκε να κάνει χρήση μουσικής παραβιάζοντας το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο θορύβου.