Όταν γίνεται λόγος για το Κάστρο της Κιάφας ή αλλιώς Κάστρο του Σουλίου, σε πολλούς υπάρχει μια σύγχυση. Πιστεύουν ότι πρόκειται για το ξακουσμένο κάστρο των Σουλιωτών. Και όταν ακούν γι’ αυτό ή το βλέπουν από κοντά ή μακριά, στέκονται με θαυμασμό και περηφάνια για τη μεγάλη του ιστορία και δόξα. Πρόκειται ασφαλώς για λάθος αίσθηση και αντίληψη.

Και εξηγούμαι: το υπάρχον σήμερα κάστρο, που είναι πράγματι εντυπωσιακό, δεν είναι αυτό που έχτισαν και χρησιμοποίησαν οι Σουλιώτες στους μακροχρόνιους αγώνες τους εναντίον των στρατευμάτων των μουσουλμάνων αγαδομπέηδων της ευρύτερης περιοχής (κυρίως Γαρδικίου και Μαργαριτίου) ή πασάδων των Ιωαννίνων, προκατόχων του Αλή, και βέβαια εναντίον του ίδιου του Τεπελενλή.

Όπως μάλιστα έχουν δείξει και αποδείξει οι νεότερες μελέτες και επιτόπιες έρευνες, το κάστρο του Σουλίου είναι της ίδιας αρχιτεκτονικής φιλοσοφίας με το κάστρο των Ιωαννίνων και οικοδομήθηκε στα χρόνια μετά την πτώση του Σουλίου(1803). Να σημειωθεί εδώ ότι ο πιο έγκυρος μελετητής και ερευνητής των μουσουλμανικών κάστρων είναι ο καθηγητής αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Γιώργος Σμύρης.

Το σημερινό, λοιπόν, κάστρο της Κιάφας οι Σουλιώτες το βρήκαν έτοιμο και το παρέλαβαν μετά την επιστροφή και εγκατάστασή τους στο Σούλι. Αν και η συμφωνία τους με τον πανούργο γιο της Χάμκως, να συμπαραταχθούν και συμπολεμήσουν τον Χουρσίτ Πασά, που πολιορκούσε τα Γιάννενα, με τον απαράβατο όρο να επιστρέψουν στα αγαπημένα τους χώματα, έγινε το Δεκέμβρη του 1820, ο Αλής καθυστερούσε να τους το παραδώσει.

Χρησιμοποιούσε διάφορα προσχήματα, όπως ότι μέσα σ’ αυτό είχε τζαμί και πως έπρεπε να πάρει την άδεια του Σουλτάνου κλπ. Ώσπου η πίεση από τα μουσουλμανικά στρατεύματα του Χουρσίτ, έγινε πλέον ασφυκτική. Έτσι περί τα μέσα Μαρτίου του 1821, ο Τουρκαλβανός φρούραρχος και έμπιστος του Αλή Μούρτο – Τσάλης αναγκάστηκε να το παραδώσει στο Νότη και Κίτσο Μπότσαρη που ήταν στρατοπεδευμένοι στην περιοχή του σημερινού ναού της Παναγίας Κοπάνων κοντά στο Πέραμα Ιωαννίνων.

Το νέο αυτό και επιβλητικό κάστρο της Κιάφας έμεινε στα χέρια των Σουλιωτών μέχρι την οριστική τους αποχώρηση από το Σούλι στις 2 Σεπτεμβρίου του 1822.

Γεννιέται όμως το ερώτημα: Γιατί άραγε ο Αλή Πασάς αποφάσισε να κατασκευάσει ένα τέτοιο επιβλητικό κτίσμα σ’ ένα τόπο παντελώς δυσπρόσιτο, τη στιγμή μάλιστα που το Σούλι και ολόκληρη η περιοχή ήταν πια στα χέρια του και οι Σουλιώτες βρίσκονταν εξόριστοι στα Εφτάνησα;

Αν και άβυσσος η ψυχή του δοξομανή και υπερόπτη Αλή Πασά, θα απαντούσε κανείς πως κάτι του έλεγε μέσα του ότι οι «Κακοσουλιώτες» με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναγυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους και τότε άντε πάλι να βρει το κουράγιο, τη δύναμη και τα πολυάριθμα στρατεύματα για να ξεκινήσει άλλους φοβερούς και φονικότατους πολέμους. Είδε κι έπαθε ώσπου να απαλλαγεί από τους «κλεφτογιδάδες» όπως τους αποκαλούσε υποτιμητικά.

Έτσι, τώρα θα συνέχιζε απερίσπαστος να χτίζει το δικό του μεγάλο Τουρκαλβανικό κράτος, αυτόνομο και ανεξάρτητο από την Οθωμανική αυτοκρατορία.

Το μεγαλοπρεπές λοιπόν κάστρο που έχτισε ο Αλής στην περίοπτη και στρατηγικής σημασίας θέση της Κιάφας και το οποίο βλέπουμε και θαυμάζουμε, έστω και στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα μετά από 220 περίπου χρόνια, είναι σε σχήμα παραλληλογράμμου, με διεύθυνση βορρά – νότος και καλύπτει όλο το άπλωμα της κορυφής.

Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 150 χ 50 μ. και το ύψος των εξωτερικών τειχών ξεπερνά τα 11μ. Είχε δύο τοξοειδείς εισόδους, πολυγωνικούς ακραίους προμαχώνες, περιμετρικές επάλξεις, κανονοθυρίδες, αντερείσματα καθώς και επιτείχιους οχετούς-ζεματίστρες. Εσωτερικά κατασκευάστηκαν οι απαραίτητες εγκαταστάσεις στρατωνισμού της φρουράς, αποθήκες, δεξαμενές, πυριτιδαποθήκες, τζαμί, κλπ. Υπήρχε ακόμη ένας πολυτελής ξενώνας (Σαράι) για την αφεντιά του πανίσχυρου τότε Βεζίρη.

Και λοιπόν, κάστρο των Σουλιωτών δεν υπήρχε; Φυσικά και υπήρχε. Μάλλον θα ταίριαζε η λέξη φρούριο. Μαρτυρούν την ύπαρξή του οι σύγχρονοι της εποχής περιηγητές και μάλιστα ο ιστορικός Χριστόφορος Περραιβός. Στην ίδια θέση και στο ύψωμα της «Τρύπας», όπως λεγόταν τότε. Εξάλλου στη μάχη του 1792 οι Σουλιώτες υπό των Αρχικαπετάνιο Γεώργιο Μπότσαρη στο φρούριο αυτό αμύνονταν.

Όμως ήταν πολύ μικρότερο και απλούστερο από το μεταγενέστερο Κάστρο του Αλή πασά και σημερινό. Κι ακόμη κάτι. Όταν οι Σουλιώτισσες, στην ίδια μάχη, έτρεψαν σε φυγή τα πολυάριθμα στρατεύματα του Αλή υπό την περίφημη Μόσχω Τζαβέλα, γυναίκα του Λάμπρου και τριάντα τριών ετών, αυτές δεν βρίσκονταν μέσα στο κάστρο, αλλά στην απέναντι από αυτό ράχη «Βρέκε Βρετετέμε» (ράχη της αστραπής).

Ωστόσο δεν έχει σωθεί κάποια περιγραφή ή εικόνα του από τους ιστορικούς, περιηγητές ή ζωγράφους της εποχής εκείνης για τον απλό λόγο ότι δεν ήταν κάτι το εντυπωσιακό. Όπως, βέβαια, υπήρχε και το κάστρο φρούριο του Κουγκίου, ακόμη μικρότερο αυτό, το οποίο είχαν χτίσει οι Σουλιώτες με την προτροπή και την επίβλεψη του καλόγηρου Σαμουήλ, στη διάρκεια των τεσσάρων ετών της πολιορκίας του (1800-1803) από τον Βελή Πασά, γιο του Αλή.

Όσο για την άποψη ορισμένων πως πριν ακόμη και από το κάστρο των Σουλιωτών υπήρχε στην ίδια θέση, στην κορυφή της Κιάφας, Ενετικό Κάστρο, αυτό δεν αποδεικνύεται από τους ιστορικούς και μελετητές. Εξάλλου οι Ενετοί, ως θαλασσινοί αυτοκράτορες, έχτιζαν κάστρα, και μάλιστα επιβλητικότατα, σε όλα σχεδόν τα νησιά και τις παραθαλάσσιες πόλεις που είχαν υπό την κατοχή τους (Κέρκυρα, Κρήτη, Λευκάδα, Πύλο, Μεθώνη, Ναύπλιο, κλπ). Ένα τέτοιο κάστρο στο ορεινό και απρόσιτο Σούλι δεν εξυπηρετούσε τα μεγαλεπίβουλα σχέδιά τους.

Σημ. Ζεματίστρες (ή καταχύστρες) λέγονται οι χτιστές και κλειστές προεξοχές στο άνω τμήμα των τειχών – πύργων, κάτι σαν μπαλκόνια, από όπου οι αμυνόμενοι έβαλαν κατά των εχθρών που πλησίαζαν με πέτρες και τόξα. Ακόμη από εκεί έχυναν ζεματιστό νερό ή λάδι (από όπου και το όνομα).

To «Πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης σπουδαστών/τριών των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (Α.Ε.Ν.),για το ακαδημαϊκό έτος 2022-23» εγκρίθηκε από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με Κοινή Υπουργική Απόφαση. Αφορά τη χορήγηση ποσού οικονομικής ενίσχυσης σε σπουδαστές και σπουδάστριες των Α.Ε.Ν., με στόχο την υποστήριξή τους ώστε να επιτευχθεί η έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών τους στις Ακαδημίες Ασπροπύργου, Ηπείρου, Ιονίων Νήσων, Καλύμνου, Κρήτης, Κύμης, Οινουσσών, Σύρου, Χίου, Ύδρας και Μακεδονίας.

Η συνολική δαπάνη ύψους 11.560.000,00 ευρώ, θα συγχρηματοδοτηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Πρόγραμμα «Ανθρώπινο Δυναμικό Κοινωνική Συνοχή» (ΠΠ2021-2027), στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού Εκπαίδευση Δια Βίου Μάθηση. Το ύψος του ποσού οικονομικής ενίσχυσης των σπουδαστών των Α.Ε.Ν. ορίζεται στα τρεις χιλιάδες τετρακόσια ευρώ (3.400€) ανά σπουδαστή/τρια, για το ακαδημαϊκό έτος 2022-2023.

Το ποσό της οικονομικής ενίσχυσης χορηγείται για τόσα έτη όσα και τα έτη σπουδών της Ακαδημίας, μη εξαιρουμένων των εξαμήνων πρακτικής άσκησης επί πλοίου, είναι ποσό αφορολόγητο και ακατάσχετο, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με ήδη βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα πιστωτικά ιδρύματα.

Το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ναυτικών του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και την αρμόδια Διαχειριστική Αρχή.

Με αφορμή την απόφαση αυτή, ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής δήλωσε:

«Με μεγάλη χαρά ανακοινώνεται η έγκριση του “Προγράμματος Οικονομικής Ενίσχυσης Σπουδαστών/τριών των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (Α.Ε.Ν.), για το ακαδημαϊκό έτος 2022-23”. Αυτό το πρόγραμμα αποτελεί μια σημαντική πρωτοβουλία που αποσκοπεί στην υποστήριξη των σπουδαστών και σπουδαστριών των Ακαδημιών μας, προκειμένου να επιτευχθεί η έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών τους.

Σκοπός του Προγράμματος Οικονομικής Ενίσχυσης, το οποίο εγκρίθηκε από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με Κοινή Υπουργική Απόφαση, είναι να δοθεί η δυνατότητα στους σπουδαστές να επικεντρωθούν στις σπουδές τους, χωρίς το βάρος της οικονομικής επιβάρυνσης που μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην ολοκλήρωσή τους.

Η χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Δυναμικού Κοινωνικής Συνοχής , είναι κρίσιμη για τη διασφάλιση ότι οι ναυτικοί του μέλλοντος μπορούν να λάβουν την κατάλληλη εκπαίδευση και να συμβάλουν στην ασφαλή και αποτελεσματική λειτουργία της ναυτιλιακής βιομηχανίας.

Το πρόγραμμα, το οποίο είναι ενταγμένο στο ΕΣΠΑ, ως αποτέλεσμα σκληρής εργασίας και συνεργασίας με τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ναυτικών και την αρμόδια Διαχειριστική Αρχή, αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς την ενίσχυση της εκπαίδευσης και της ναυτιλιακής βιομηχανίας στη χώρα μας».

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών κ. Νίκος Παπαθανάσης, υπογράμμισε: «Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, κατέστη εφικτό για πρώτη φορά ένα πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης σπουδαστών/ τριών των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) της χώρας μας.

Η δράση αυτή συγχρηματοδοτείται μέσα από το ΕΣΠΑ 2014-2020 και πρόκειται να συνεχιστεί στο ΕΣΠΑ 2021-2027, στο πλαίσιο της υποστήριξης της ανώτερης τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, την ενίσχυση της ελκυστικότητάς της και της αναβάθμισής της.

Οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού / Πλοιάρχων – Μηχανικών παρέχουν υψηλού επιπέδου επαγγελματική κατάρτιση για ειδικευμένες θέσεις εργασίας και εκπαιδεύουν τα μελλοντικά στελέχη του -εξόχως σημαντικού για την Ελλάδα- τομέα της ναυτιλίας.

Η δράση επομένως αποτελεί μια πολύ επιτυχή αξιοποίηση των στοχεύσεων τόσο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, όσο και της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς είναι μια επένδυση στην εκπαίδευση και την αναγκαία διασύνδεση με την αγορά εργασίας, μια επένδυση με μέριμνα για τις νέες και τους νέους μας .»

Με πολλά μετάλλια ξεκίνησε η νέα αθλητική χρονιά για τον Πανηπειρωτικό Αθλητικό Σύλλογο Καράτε.

Το Σάββατο 21 Οκτωβρίου συμμετείχε στους Διασυλλογικούς Αγώνες Καράτε στο Φιλιππείο Κλειστό γυμναστήριο Βέροιας με 35 συμμετοχές και κατέκτησε 70 μετάλλια.

Συγχαρητήριά σε όλους τους αθλητές και προπονητές του συλλόγου Γκορέζη Λυγερή και Γκορέζη Δημήτρη.

Σε μόλις μιάμιση γραμμή εξήντλησε ο Υπουργός Υποδομών την απάντησή του για τον παραλιακό δρόμο Πρέβεζας- Ηγουμενίτσας, τον δρόμο που αποτελεί την φυσική συνέχεια της υπερσύγχρονης Αμβρακίας!

Με μιάμιση αράδα απάντησε σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο βουλευτής Πρέβεζας Σπύρος Κυριάκης, ζητώντας να πληροφορηθεί τις προθέσεις του Υπουργείου ώστε να αναβαθμιστεί ο συγκεκριμένος δρόμος.

Και ο κ. Σταϊκούρας έσπευσε να απαντήσει πως «το θιγόμενο θέμα δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου μας».

Πέντε λέξεις για να πετάξει το μπαλάκι στην εξέδρα.. Και πιο συγκεκριμένα στην πρόθυμη να… αναβαθμίσει όλους τους οδικούς άξονες Περιφέρεια Ηπείρου!

Το Υπουργείο Υποδομών λοιπόν δεν έχει κανένα σχέδιο για έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της Ηπείρου με μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο ειδικά την θερινή περίοδο. Κανένα πλάνο για να συνδράμει έστω την Περιφέρεια οικονομικά.

Δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά του.

Φυσικά η υπό μελέτη οδική σύνδεση της Πρέβεζας με την Ιόνια Οδό που ανήκει στην απόλυτη αρμοδιότητά του, αφού λίμνασε για κάμποσα χρόνια έγινε μπαλάκι στην Περιφέρεια. Η Περιφέρεια ανέλαβε την μελέτη και την κατασκευή του έργου και όπως προκύπτει χωρίς να κάνει καμία διαπραγμάτευση με το Υπουργείο ώστε εκείνο να αναλάβει την συντήρηση έστω της παραλιακής εθνικής οδού.

Ο κ. Σταϊκούρας κατά την επίσκεψή του στην Αμβρακία Οδό τόνιζε την ανάγκη σύνδεσης των λιμένων Ηγουμενίτσας και Πάτρας μέσω του οδικού άξονα. Μόνο που για να φτάσει κανείς στο λιμάνι πρέπει να διέλθει την τριτοκοσμική εθνική οδό…

Κι αφού το κράτος δεν έχει αρμοδιότητα άρα και καμία υποχρέωση προς την Ήπειρο, είναι απορίας άξιον αν αντέχουν τα οικονομικά της Περιφέρειας να σηκώσει το βάρος των απαιτούμενων έργων.

Ο κόσμος των ρομπότ, οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, η τηλεκπαίδευση, η τηλεργασία, η απομακρυσμένη εργασία, οι παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις στον χώρο της ενέργειας, συζητήθηκαν αναλυτικά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στα Ιωάννινα.

Αφορμή στάθηκε η παρουσίαση του βιβλίου «Ο Δίδυμος Καπιταλισμός» της Άννας Στεργίου από τις εκδόσεις Κομνηνός στην αίθουσα Δημήτρης Χατζής, σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο Έκθεσις στα Ιωάννινα, ενώ ακολούθησε συζήτηση με το κοινό.

Το βιβλίο της Άννας Στεργίου, υποψήφιας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στη Θεσπρωτία στις διπλές βουλευτικές εκλογές του 2023, παρουσιάστηκε από την πρώην υφυπουργό Παιδείας και νυν βουλευτή Ιωαννίνων ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Μερόπη Τζούφη, τον επικεφαλής της παράταξης «Κοινό των Ηπειρωτών – Ώρα Ευθύνης» στην Περιφέρεια Ηπείρου και πρώην βουλευτή Ιωαννίνων ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Γιάννη Στέφο και τον βουλευτή Κέρκυρας και κοινοβουλευτικό τομεάρχη Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Αλέκο Αυλωνίτη με συντονίστρια τη δημοσιογράφο Βάσω Γκόρου.

Οι ομιλητές εξήγησαν πως τους συνδέουν και πολιτικοί δεσμοί και δεσμοί φιλίας με τη συγγραφέα και μίλησαν για τα ζητήματα, που ανοίγει το βιβλίο πάνω στην Κλιματική Κρίση, στις Κοινωνικές Ανισότητες, στην Ψηφιακή Τεχνολογία κι Εκπαίδευση, στις γεωπολιτικές αλλαγές κ.ά. Εξήγησαν πως το βιβλίο είναι επίκαιρο κι υπήρξε προφητικό λόγω των πλημμυρών στη Θεσσαλία και σε ό, τι αφορά στην αναζωπύρωση των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή.

Η κ. Μερόπη Τζούφη χαρακτήρισε το βιβλίο «επίπονη, πολύ ουσιαστική κι αναλυτική δουλειά που συγκεντρώνει σφαιρικά και κριτικά, όλα τα σχετιζόμενα με το θέμα, επίκαιρα και φλέγοντα θέματα». Η ίδια επικεντρώθηκε σε τρία βασικά ζητήματα, που θίγει το βιβλίο, στις έμφυλες ανισότητες, στην ψηφιακή εκπαίδευση και στις υγειονομικές ανισότητες. Όπως εξήγησε, το βιβλίο είναι κοινωνιολογικό κι έχει ως «βασικό στόχο να γίνει αφετηρία για μια νέα κοινωνική πολιτική υπέρ των ανθρώπων που θίγονται ή αναμένεται να θιγούν από τον πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό των κοινωνιών». Η κ. Τζούφη τόνισε ότι παρά τις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, πάλι η Κοινωνιολογία έμεινε απέξω από την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση εξαιτίας κυβερνητικών επιλογών της ΝΔ και μίλησε για το γεγονός ότι υπήρξαν εκ νέου παλινωδίες και στα δικαιώματα των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.

«Ο Δίδυμος Καπιταλισμός από μόνος του αποτελεί ένα ορόσημο στη βιβλιογραφία κι η Άννα Στεργίου τον καθιερώνει και τον εξηγεί», υποστήριξε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Κοινό των Ηπειρωτών – Ώρα Ευθύνης στην Περιφέρεια Ηπείρου, Γιάννης Στέφος. Σημείωσε πως «ο όρος του «ταξικού ετεροφωτισμού» είναι δικό της εφεύρημα κι αναφέρεται στην ταξική θέση της γυναίκας, η οποία μέχρι σήμερα ετεροκαθορίζεται από τον πατέρα, τον σύζυγο ή τον σύντροφό της». Μίλησε για το θέμα της Ψηφιακής Εκπαίδευσης και του Υβριδικού Συνδικαλισμού και τόνισε πως «το βιβλίο θίγει ακόμη και τις «χωρικές και στεγαστικές ανισότητες ακόμη και μετά θάνατον. Δείχνει πως ακόμη και μετά θάνατον, δεν είναι είμαστε όλοι ίσοι ή όλοι ίδιοι». Εξήγησε όμως ότι θέτει ζητήματα και πάνω στην πρόληψη και στη διαχείριση της Πολιτικής Προστασίας σε ό, τι αφορά στην αυτοδιοίκηση.

Την ανάγκη των αλλαγών στην νομοθεσία, προκειμένου οι κοινωνίες ν΄ αντιμετωπίσουν την Κλιματική Κρίση και το νέο περιβάλλον, που διαμορφώνει η Ψηφιακή Τεχνολογία, υποστήριξε ο Αλέκος Αυλωνίτης. Μίλησε για τον μύθο του άπληστου Ερυσίχθωνα, που αναφέρει η συγγραφέας, τονίζοντας ότι «το κλειδί», που προτείνει η συγγραφέας είναι η «βιώσιμη ανάπτυξη» σε αντίθεση με τη ΝΔ, που βλέπει το περιβάλλον μόνο ως πλουτοπαραγωγικό πόρο. Ο κ. Αυλωνίτης αναφέρθηκε και στο ζήτημα των ψηφιακών παρακολουθήσεων και της κυβερνοασφάλειας. Εξήγησε πως «το βιβλίο δημιουργεί μία νέα θεωρία πάνω στην περιβαλλοντική ανάπτυξη και πάνω στην ανάπτυξη της ψηφιακής κοινωνιολογίας. Αυτό είναι από μόνο του σημαντικό αλλά επιπλέον εμπλουτίζει τη μαρξιστική θεωρία ανάλυσης με σύγχρονα εργαλεία».

Η κ. Άννα Στεργίου τόνισε ότι το βιβλίο «Ο Δίδυμος Καπιταλισμός» αφορά στην επιστήμη, που σπούδασε και σήμερα είναι έξω από την εκπαίδευση με ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας. Σημείωσε πως ο κόσμος μας αλλάζει δραματικά, καθώς αλλάζει ο γεωπολιτικός χάρτης της ενέργειας κι η Ασία περνά μπροστά εξαιτίας της κατοχής των ψηφιακών πρώτων υλών. Μίλησε για την φτώχεια και την ενεργειακή φτώχεια, που μαστίζει τα ελληνικά νοικοκυριά κι είναι σχεδόν διπλάσια από την κοινωνική φτώχεια, αφού αγγίζει και τα μικροαστικά και τα μεσαία στρώματα πια.

«Η Κοινωνιολογία – εξήγησε η συγγραφέας – παραμένει μία αδικημένη επιστήμη, που βολοδέρνει, καθώς τρεις φορές ήταν στο αναλυτικό πρόγραμμα και τρεις φορές βγήκε, ενώ θα μπορούσε να βοηθήσει αποφασιστικά την ελληνική κοινωνία, στα κοινωνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει». Σημείωσε ότι έρχονται κατακλυσμιαίες αλλαγές για τις οποίες η Ελλάδα δεν είναι προετοιμασμένη. Υποστήριξε ότι εφεξής όλα τα έργα θα πρέπει να έχουν τη ρήτρα της κλιματικής αλλαγής και τόνισε ότι χρειάζονται νέα εργαλεία, διότι οι θέσεις εργασίας ψηφιοποιούνται, δημιουργούνται νέα επαγγέλματα και μπαίνουν δυναμικά στην αγορά εργασίας και τα ρομπότ, γεγονός που θα δημιουργήσει εργασιακή ασφυξία στα λαϊκά στρώματα.