thespro.gr - Ηγουμενίτσα, Θεσπρωτία

Φωτιά σε λεβητοστάσιο σπιτιού (+ΦΩΤΟ)

thespro.gr Σάββατο, Ιανουαρίου 23, 2016

Φωτιά σε λεβητοστάσιο σπιτιού (+ΦΩΤΟ)

Συναγερμός σήμανε νωρίς το πρωί, όταν ξέσπασε φωτιά σε λεβητοστάσιο σπιτιού.

Την φωτιά αντελήφθη ο δήμαρχος Μέτσοβο Κώστας Τζαφέας, πριν πάρει διαστάσεις κι αμέσως κάλεσε την Πυροσβεστική.

Το γεγονός αυτό ήταν σωτήριο, καθώς μπορούσε να απειληθεί ένας ολόκληρος οικισμός.

Το λεβητοστάσιο βρίσκονταν έξω από το σπίτι και σε επαφή με την κατοικία.

Οι παγωμένοι δρόμοι και τα στενά σοκάκια έκαναν δύσκολη την επέμβαση της Πυροσβεστικής.

Αμέσως κινήθηκαν τρία οχήματα από το Μέτσοβο, ένα από τους Μηλιωτάδες και ένα από τα Γιάννινα, ενώ πέρα από τον δήμαρχο έσπευσαν να βοηθήσουν στην κατάσβεση κι άλλοι κάτοικοι.

Η φωτιά επεκτάθηκε στο υπόγειο της κατοικίας, αλλά ευτυχώς από την επέμβαση της πυροσβεστικής δεν πήρε διαστάσεις.

Στο χώρο, έξω ακριβώς από το λεβητοστάσιο ήταν στοιβαγμένα καυσόξυλα οξιάς.

«Αποφεύχθηκε μία μεγάλη τραγωδία. Θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ την Πυροσβεστική για την μάχη που έδωσε.. Θέλω επίσης να κατανοήσουν όλοι την ανάγκη της παρουσίας και της παραμονής υπηρεσιών σε ορεινές περιοχές», ανέφερε σε δηλώσεις του στο Epiruspost, ο δήμαρχος Μετσόβου Κώστας Τζαφέας.

Στον τόπο της φωτιάς βρέθηκε ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ιωαννίνων Γιώργος Χαβέλας, ο οποίος τόνισε ότι ήταν μία δύσκολη επιχείρηση, λόγω και των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούσαν, όπως ο παγετός και ο στενός δρόμος. Το έργο της κατάσβεσης ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις εννέα με τους περισσότερους κατοίκους του Μετσόβου να σημειώνουν ότι από θαύμα αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Φωτιά σε λεβητοστάσιο σπιτιού (+ΦΩΤΟ)

Reviewed by thespro.gr on Σάββατο, Ιανουαρίου 23, 2016 Rating: 5

Προσυγκεντρώσεις στις πλατείες από αύριο και ραντεβού στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας την Κυριακή δίνουν οι αγρότες στην Θεσπρωτία

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

Προσυγκεντρώσεις στις πλατείες από αύριο και ραντεβού στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας την Κυριακή δίνουν οι αγρότες στην Θεσπρωτία

Τα τρακτέρ τους ζεσταίνουν αγροτοκτηνοτρόφοι στην περιοχή της Θεσπρωτίας ενόψει της αυριανής προ-συγκέντρωσης σε όλα τα χωριά της Θεσπρωτίας.

Συγκεκριμένα, όπως έγινε γνωστό πριν από λίγο, αύριο Σάββατο 23 Ιανουαρίου αρχίζουν την προ-συγκέντρωση με τα τρακτέρ τους οι αγροτοκτηνοτρόφοι στα χωριά όλης της Θεσπρωτίας ενόψει της Κυριακάτικης (24/01) κινητοποίησης που εξήγγειλε η Συντονιστική επιτροπή αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων Θεσπρωτίας στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας στις 10 το πρωί.

Η Συντονιστική επιτροπή καλεί όλους φορείς να στηρίξουν την κινητοποίηση με οποιοδήποτε τρόπο. Επίσης καλεί όλους τους αγρότες, της Ηπείρου να ενισχύσουν την κινητοποίηση.

agrotes.eu

Προσυγκεντρώσεις στις πλατείες από αύριο και ραντεβού στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας την Κυριακή δίνουν οι αγρότες στην Θεσπρωτία

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

ΕΚΔΗΜΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΙΚΑ

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

ΕΚΔΗΜΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΙΚΑ

Ἡ ἐνορία Κεστρίνης Θεσπρωτίας στερήθηκε τόν ἐπί δεκαετίες ἐκλεκτό πνευματικό της πατέρα, πρωτοπρεσβύτερο Κυριάκο Γκίκα, ὁ ὁποῖος ἀνεχώρησε ἀπό τήν παροῦσα ζωή γιά τά οὐράνια σκηνώματα.

Ἡ Ἐκκλησία ἦταν ὁ χῶρος τῆς καρδιᾶς του.

Τό πλήρωμα τῶν ἀρετῶν του.

Ἐπεζήτησε καί ἐπέτυχε τή συνδρομή τῶν πιστῶν καί ἀνέγειρε ἐκ θεμελίων τόν περίλαμπρο ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Μηνᾶ, καταθέτοντας τόν θεῖο ζῆλο τῆς καρδιᾶς του.

Παράλληλα στήριξε μέ τό ὀρθόδοξο ἦθος του ἀνθρώπους, στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό.

Προορισμός του στή ζωή ἦταν, καί τό ἀπέδειξε μέ πολλούς τρόπους, ἡ χριστομίμηση.

Στό ρολόι τῆς ψυχῆς του, συνεχῶς χτυποῦσε χαρούμενα ἡ καμπάνα τῆς πίστης.

Ζοῦσε τή θεία λειτουργία, ἐμπνέονταν ἀπό αὐτή καί ἐνέπνεε ὅσους τόν ἔζησαν ὡς λειτουργό τοῦ ἱεροῦ Θυσιαστηρίου.

Χαριτώθηκε νά ἔχει πρόσωπο ἱλαρό, ἀκόμη καί τήν ὥρα τοῦ θανάτου, δημάδι ὅτι προσπέλασε στή γαλήνη τοῦ Θεοῦ. Αὐτός, πού γεννήθηκε, ἀνατράφηκε, ἐργάσθηκε, ἱερούργησε μέ προσευχή, ἀποχαιρέτησε τόν μάταιο τοῦτο κόσμο μέ λόγια προσευχῆς στά χείλη. Χαρακτηριστικό τό παράδειγμά του, πού ἐπισφράγισε τήν ἐπίγεια πορεία του μέ τά δοξολογητικά λόγια: "«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»".

Ἀπευθύνουμε ὀφειλόμενες εὐχαριστίες γιά τήν χοροστασία του στήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ π. Κυριάκου Γκίκα πρός τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθίας, Φιλιατῶν, Γηρομερίου καί Πάργας κ.κ. Τίτου, συμμετασχόντων τοῦ Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου πρωτοπρεσβύτερου Βελισσάριου Σάντα, τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς Γηρομερίου ἀρχιμανδρίτη Μεθόδιου Ντελῆ, καθώς καί κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅπως καί πρός τό πλῆθος τῶν πιστῶν, πού παραβρέθηκαν.

Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Μηνᾶ ἐνορίας Κεστρίνης Θεσπρωτίας

ΕΚΔΗΜΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΙΚΑ

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ την Τρίτη στην Ηγουμενίτσα

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ την Τρίτη στην Ηγουμενίτσα

Την Τρίτη 26 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ στο ΠΑΝΘΕΟΝ στις 17:30 .

Μετά την Συνελευση στις 19:30 θα παραγματοποιηθεί εκδήλωση - συζήτηση για το ασφαλιστικό με ομιλητή μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ.

Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ την Τρίτη στην Ηγουμενίτσα

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

Λαϊκό προσκύνημα στην κηδεία του π. Κυριάκου Γκίκα

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

Λαϊκό προσκύνημα στην κηδεία του π. Κυριάκου Γκίκα

Πλήθος πιστών απ' ολόκληρη τη Θεσπρωτία και άλλες περιοχές, συνέρρευσε στην Κεστρίνη Φιλιατών, για να πει το ύστατο χαίρε σ' έναν κληρικό, τον πρωτοπρεσβύτερο Κυριάκο Γκίκα, που άφησε εποχή με το παράδειγμά του, που πάντοτε θα εμπνέει, με το φως της ψυχής του, που πάντοτε θα λάμπει και με την προσευχή του, που πάντοτε θα μας στηρίζει.

Στην εξόδιο ακολουθία προεξήρχε ο Μητροπολίτης Παραμυθίας Τίτος, συμπαραστατούμενος από τον ηγούμενο της Μονής Γηρομερίου Μεθόδιο Ντελή,τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο Βελισσάριο Σάντα και πλειάδα κληρικών.

Ο Σεβασμιώτατος στο συγκινητικό επικήδειο λόγο του, χαρακτήρισε αγγελική μορφή τον αλησμόνητο παπαΚυριάκο, που, όπως επεσήμανε, με πολύ κόπο και προσπάθεια έφτιαξε τον περικαλλή ναό του αγίου Μηνά και το πνευματικό κέντρο.

Ακόμη επεσήμανε τις ιερατικές αρετές του, υπογραμμίζοντας ότι αναδείχθηκε αληθινός κληρικός.

Με τα κατάλληλα λόγια μίλησαν για τη δράση και τη μορφή του παπαΚυριάκου Γκίκα και ο δήμαρχος Φιλιατών Σπύρος Παππάς, καθώς και ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Μάστορας.

Eτάφη στον περίβολο του ιερού ναού του αγίου Μηνά, που δημιούργησε, με τη συνδρομή των πιστών, εκ θεμελίων.

Κοινή είναι η εκτίμηση των πιστών ότι o αοίδιμος πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Γκίκας υπήρξε πρότυπο ιερωμένου, που όσο ζούσε, αλλά και μετά το θάνατό του, έδινε και δίνει ψυχική δύναμη και πίστη.

ΚΑΤΟΨΗ

Λαϊκό προσκύνημα στην κηδεία του π. Κυριάκου Γκίκα

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞ(Η)ΚΕΡΑΥΝΕ

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞ(Η)ΚΕΡΑΥΝΕ

Ήσουν αυτός που μου έμαθε να ακούω, να διαβάζω και να γράφω, και όμως οι λέξεις, αυτή την ώρα, μου φαντάζουν ελάχιστες για να μπορέσω να περιγράψω το ποιος ήσουν.
Η Θεσπρωτική κοινωνία σε γνώρισε και σε αγάπησε, πρώτα σαν υπάλληλο του ΙΚΑ, που έτρεχες να βρεις λύση στο πρόβλημα του κάθε συνανθρώπου σου.
Αργότερα σε έμαθαν και οι υπόλοιποι, όταν στάθηκες δίπλα τους, από το μετερίζι της δημοσιογραφίας.
Πάλεψες και από τις δύο θέσεις σου για το καλύτερο του τόπου που τόσο αγάπησες.
Την Θεσπρωτία, την Μουργκάνα, το Φιλιάτι, την Παραμυθιά, την Ηγουμενίτσα, τον Καλαμά και τον Αχέροντα, την αγαπημένη σου Πέστιανη.
Δεν κρύφτηκες ποτέ σου και από κανέναν και για αυτό σε γνώριζαν όλοι με το μικρό σου όνομα.
Ο Αλέξης για τους φίλους, ο Λέκκας για τους συγχωριανούς σου, ο παππούλης για τα 4 εγγόνια σου. Ο πατέρας μου.
Δεν είχαν όμως όλοι την ευκαιρία να γνωρίσουν και μία άλλη πλευρά σου.
Αυτή του συζύγου, του πατέρα, του παππού, του αδερφού και του φίλου.
Για αυτό θα προσπαθήσω να σε συστήσω μέσα από τις στήλες της ΤΙΤΑΝΗΣ, ενός από τα πολλά «παιδιά» σου, ως ύστατο χρέος απέναντι στους αναγνώστες σου.
Γεννήθηκες σε μία φτωχή και ενδεκαμελή οικογένεια, με τους αγράμματους και αγρότες γονείς σου, να προσπαθούν να μεγαλώσουν εσένα, τις 7 αδερφές σου και τον μονάκριβο αδερφό σου.
Και τους έβγαλες ασπροπρόσωπους όταν κατάφερες και ξέφυγες από τα στενά όρια του χωριού σου, από πολύ μικρή ηλικία.
Στάθηκες δίπλα τους στον χαμό του αδερφού σου του Θανάση, λειτουργώντας πλέον σαν δεύτερος πατέρας.
Παντρεύτηκες, αγάπησες και στήριξες την Ελένη σου και μαζί της, όλη της την οικογένεια. Τον Βαγγέλη, την Αλεξάνδρα, την Κατερίνα και την Βαλεντίνα.
Πατέρας έγινες και ο ίδιος σε μικρή ηλικία, το 1977, χαρίζοντας το όνομα στον πρωτότοκο γιό σου, αυτό του αγαπημένου σου αδερφού, που έχασες σε μικρή ηλικία.
Ακολούθησα εγώ, ο Βαγγέλης, που πήρα το όνομα του πατέρα σου, για να έρθει τελικά στην ζωή, 6 χρόνια μετά, το καμάρι σου και η αδερφή μας η Εύη.

Η Παρασκευή, όπως το όνομα της ταλαιπωρημένης μάνα σου. Της Νάνα μας.
Οι σελίδες είναι λίγες για να χωρέσουν τις αναμνήσεις μου μαζί σου.
Πώς να ξεχάσω τις πρώτες βόλτες μας στο πάρκο, δίπλα από το σπίτι μας, στο κέντρο της Ηγουμενίτσας;
Πώς να ξεχάσω τις βόλτες μας στο σινεμά του Δάλλα;
Πώς να ξεχάσω τις πρωτομαγιές μας στην Γαλήνη;
Πώς να ξεχάσω τις φλόγες που έβγαζαν τα μάτια σου όταν κατάφερες να φτιάξεις το δικό σου σπίτι, αλλά και την εμμονή σου να μη μας λείψει τίποτα.
Πώς να ξεχάσω, την πρώτη ασπρόμαυρη τηλεόραση, το πρώτο μας Φιατάκι;
Πώς να ξεχάσω το παιδικό μου δωμάτιο και στο οποίο έχω κοιμηθεί μαζί με 18 ξαδέρφια μου;
Πώς να ξεχάσω την συμβουλή σου πως η οικογένεια είναι πάνω από όλα;
Πώς να ξεχάσω το πάθος σου και την αγάπη σου για τον τόπο μας;
Αυτό το πάθος, που το 1989, σε οδήγησε να χρεωθείς, ώστε να ανοίξεις το πρώτο ιδιωτικό ραδιόφωνο στη Θεσπρωτία.
Για να ακολουθήσουν και τα άλλα «παιδιά» σου.
Οι εφημερίδες ΤΙΤΑΝΗ και ΤΟΛΜΗ, το tvA, το Geronymo, το Ράδιο Άλφα της Ηπείρου.
Ακόμα και όταν έχασες την αγαπημένη σου αδερφή, την Ουρανία, στάθηκες δίπλα σε όλη την οικογένεια. Στον Μίμη, στον Μάρκο, στον Νίκο και στους γονείς σου.
Δεν άφησες την μοίρα να σε λυγίσει.
Έλεγες, πως όλα θα πάνε καλά και πως όλα θα περάσουν.
Και όταν οι μοίρα φάνηκε άδικη απέναντί σου, στερώντας σου και την μικρότερη αδερφή σου, την Λίτσα, ακόμα απορώ που βρήκες τη δύναμη για να σταθείς βράχος.
Βράχος στην οικογένειά σου, βράχος στα πιστεύω και στις ιδέες σου.
Όση όμως χαρά σου στέρησε η μοίρα, άλλη τόση κατάφερες και κέρδιζες από τα εγγόνια σου.
Ο Αλέξανδρος, ο Άγγελος, η Ηρώ και η Ελένη, ήταν η ζωή σου, για όσους σε γνώριζαν πραγματικά.
Ήσουν εσύ που θα τους πήγαινες σχολείο και θα τους έπαιρνες από αυτό, στα φροντιστήρια τους, στις βόλτες τους, στα μπάνια τους.
Ήσουν εκεί, στην πρώτη καρέκλα, για να τους καμαρώσεις στις εκδηλώσεις τους.
Ήσουν εκεί για να τους κακομάθεις, όπως κάθε καλός παππούς.
Ξέρω και ξέρουν και τα εγγόνια σου, πως θα είσαι δίπλα τους και από εκεί που τώρα βρίσκεσαι.
Και αυτό γιατί φρόντισες, το πρώτο βράδυ που «έφυγες», να εμφανιστείς στον ύπνο του Άγγελού σου, να τον σκεπάσεις και να τον φιλήσεις, τόσο τον ίδιο όσο και τα 3 ξαδερφάκια του, καθησυχάζοντας τους.
Οι φίλοι σου, ο Ηλίας, ο Αλέκος, ο Βασίλης, σε ζήλευαν για τα αποθέματα αγάπης που είχες και έδινες στην οικογένειά σου, αλλά και για τον κήπο σου με τα λουλούδια και τα μποστάνια.
Δεν θα ξεχάσω προσωπικά, πως παρ’ όλες τις τρέλες μου, ήσουν εκεί να με μαλώσεις, να με συμβουλεύσεις, αλλά στο τέλος πάντα να με στηρίξεις.
Σαν καλός φίλος.
Ένας άλλος καλός σου φίλος, έγραψε προχθές στο Facebook για εσένα: «Οι καλοί φεύγουν, τα λαμόγια μένουν»
Μένει μόνο να σου υποσχεθώ πατέρα, πως και εγώ «λεύτερος θα είμαι, ακόμα και αν με δέσουν με χίλιες αλυσίδες».

Γιατί με έμαθες πως «τη λευτεριά ή τη σκλαβιά την κουβαλά ο καθένας μέσα του».
Ελεύθερος έζησες, ελεύθερα παιδιά έπλασες, ελεύθερος θα ζεις για πάντα, σε περίοπτη θέση του νου μας.
Θα είμαστε πλέον εμείς εδώ, ο Θάνος, ο Βαγγέλης, η Εύη, ο Αλέξανδρος, ο Άγγελος, η Ηρώ και η Ελένη.
Θα προσπαθήσουμε εμείς, να καταφέρουμε να σηκώσουμε το βάρος της ευθύνης που μας άφησες.
Να με συγχωρέσεις όμως εάν δεν είμαι το ίδιο επιεικείς, όσο εσύ, με αυτούς που προσπάθησες να τους αλλάξεις μυαλά. Με αυτούς που μένουμε πίσω.
Καλό ταξίδι Αλεξ(η)κέραυνε, καλό ταξίδι μπαμπά και σε ευχαριστώ για αυτό που ήσουν.

Βαγγέλης Α. Αναστασίου

Εφημερίδα ΤΙΤΑΝΗ Θεσπρωτίας

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞ(Η)ΚΕΡΑΥΝΕ

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: ΑΛΕΞΗ, ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΜΕΧΡΙ …. ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ!

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: ΑΛΕΞΗ, ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΜΕΧΡΙ …. ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ!

Χρειάσθηκαν κάποιες ημέρες για να μπορέσω να συνέλθω από το θλιβερό και απροσδόκητο γεγονός του θανάτου, από ανακοπή καρδιάς, ενός αδελφικού ΦΙΛΟΥ, του ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ. Είκοσι λεπτά, πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, μου έκανε το τελευταίο τηλεφώνημα για να ενδιαφερθεί για την υγεία μου! Είχε τηλεφωνήσει και το μεσημέρι στις 2μμ!
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ήταν παιδί της πολυμελούς οικογένειας του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ με 7 κορίτσια και 2 αγόρια. Γεννήθηκε στην Κρυόβρυση (Πέστανη) το 1947. Τα πρώτα του γράμματα διδάχθηκε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και τελείωσε το Γυμνάσιο στην Ηγουμενίτσα με την βοήθεια του θείου του Γ. Μίχου στο εστιατόριο του οποίου ημιαπασχολείτο.
Όταν τελείωσε το Γυμνάσιο έδωσε εξετάσεις και επέτυχε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς και αντιμετώπισε ένα σημαντικό μέρος των δαπανών διαβίωσης και σπουδών εργαζόμενος στην επιχείρηση Καψοκόλη. Όταν εκλήθη η ΕΣΣΟ του για στράτευση (1968) προτίμησε να εκπληρώσει πρώτα τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και ύστερα να συνεχίσει τις σπουδές του. Με την κατάταξη του στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού Μεγάλου Πεύκου επελέγη ως Υποψήφιος Έφεδρος Αξιωματικός και όταν αποφοίτησε από την Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών ετοποθετήθη σε μονάδα πυροβολικού στο Διδυμότειχο – Θράκης.
Ενώ υπηρετούσε την θητεία του η οικογένεια ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ υπέστη το τραγικό γεγονός του θανάτου του άλλου αγοριού της, του αείμνηστου ΘΑΝΑΣΗ, που έχασε τη ζωή του από τροχαίο ατύχημα στην Γερμανία σε ηλικία 21 ετών. Τότε η οικογένεια του ΑΛΕΞΗ εζήτησε να χαρακτηρισθεί ως προστάτης και απολύθη από τις τάξεις του Στρατού. Με την επιστροφή του στο χωριό εκκενώθη η θέση του Γραμματέα της Κοινότητας Κρυόβρυσης και διορίσθηκε Γραμματέας το 1969. Άσκησε να καθήκοντά του με παθολογική αγάπη προς τους συγχωριανούς του μέχρι την 18η Μαρτίου 1971, που διορίσθηκε στο Ι.Κ.Α.
Θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω ότι τον Ιούνιο του 1970 είχε λάβει μέρος στον Διαγωνισμό του ΑΣΔΥ (Ανώτατου Συμβουλίου Δημοσίων Υπαλλήλων) και ανάμεσα σε 16.152 υποψηφίους κατέλαβε την 15η θέση. Ως υπάλληλος του ΙΚΑ υπηρέτησε στην Ηγουμενίτσα, στους Φιλιάτες και στην Παραμυθιά. Την «ετοιμασθείσα» δυσμενή και ΑΔΙΚΗ μετάθεσή του στο Μέτσοβο ματαίωσα – με παράκληση της αείμνηστης μητέρας του – αποσπώντας τον στο πολιτικό μου Γραφείο της Ηγουμενίτσας, όπου υπηρέτησε επί 5 χρόνια με εργατικότητα, εντιμότητα και σημαντική προσφορά. Χιλιάδες Θεσπρωτοί γνώρισαν την αγάπη, την στοργή, την καλοσύνη και το ειλικρινές ενδιαφέρον του ΧΩΡΙΣ τον παραμικρό «ΨΙΘΥΡΟ»! Διεφύλαξε με απόλυτο σεβασμό την πολιτική μου τιμή και υπόσταση.
Στο χρονικό αυτό διάστημα εκυκλοφόρησε την εφημερίδα «ΤΙΤΑΝΗ» και «έστησε» τόσο το ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ όσο και τον Τηλεοπτικό Σταθμό TVA. Αργότερα εκυκλοφόρησε και δεύτερη εφημερίδα, την «ΤΟΛΜΗ» και ξαναμπήκε στα ερτζιανά με ένα δεύτερο Ραδιοφωνικό Σταθμό το GERONYMO. Δεκάδες νέοι άνθρωποι απασχολήθηκαν στις δημοσιογραφικές και εκδοτικές του δραστηριότητες και ενθυμούνται με ευγνωμοσύνη το «γλυκό ψωμί» που έφαγαν από τον ΑΛΕΞΗ.
Παραιτήθηκε από το Πολιτικό μου Γραφείο για να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις Δημοσιογραφικές του δραστηριότητες και από την στήλη του «ΑΛΕΞΗ-ΚΕΡΑΥΝΟΙ» να ρίχνει τους κεραυνούς του στα «κακώς κείμενα» του τόπου μας με αυστηρότητα, αλλά και δικαιοσύνη. Είμαι σε θέση να βεβαιώσω ότι δεν έγραψε ποτέ από μίσος για κάποιον. Στις άδικες επιθέσεις απαντούσε σκληρά και τεκμηριωμένα. Μέχρι εκεί… Για ένα διάστημα πέρασε και από τα Κομματικά της Ν.Δ. ως Γενικός Γραμματέας της ΝΟΔΕ και προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες με Πρόεδρο τον αείμνηστο Γεράσιμο Πιτούλη στους χαλεπούς εκείνους καιρούς.
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ υπήρξε στοργικός οικογενειάρχης, αγνός πατριώτης, σταθερός ιδεολόγος, σεμνός αγωνιστής και ειλικρινής φίλος. Υπηρέτησε τις ιδέες του και την αγάπη του για την Θεσπρωτία με πίστη, αφοσίωση και ατσάλινο πείσμα. Δεν επέτρεψε στον εαυτό του συμβιβασμούς και κυβιστήσεις. Απένειμε τον δίκαιο έπαινο, αλλά και τον δίκαιο ψόγο. Δύσκολα ξεχώριζες πιο είχε ψηλότερα. Την οικογένειά του ή τα συμφέροντα της Θεσπρωτίας; Πάλεψε για τον τόπο μας με σθένος, μαχητικότητα, προσωπικές θυσίες και αδούλωτο υπερήφανο πνεύμα.
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ υπήρξε ένας τίμιος αγωνιστής της ζωής και φεύγοντας από την ζωή αφήνει μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό στην οικογένειά του, στους φίλους του, στην Θεσπρωτική Κοινωνία.
Προσωπικά έχασα την 11 Ιανουαρίου 2016 ένα αδελφικό φίλο 47 χρόνων, ένα κουμπάρο – με δική του πρωτοβουλία – 45 χρόνων, ένα στενό συνεργάτη, στο Πολιτικό μου Γραφείο 5 χρόνων, ένα καθημερινό σύντροφό μου 9 χρόνων. Κάτι τέτοιο θα συμβαίνει και σ’ άλλους πολλούς! Είμαι περήφανος για τον ΑΛΕΞΗ!
Η σύζυγος του ΑΛΕΞΗ, Ελένη, τα παιδιά του Θάνος, Βαγγέλης και Φρόσω, Εύη και Νίκος, τα εγγόνια του Αλέξανδρος, Άγγελος, Ηρώ και Ελένη, οι αδελφές του, οι γαμπροί του, τα ανίψια του και όλοι οι πολυπληθείς συγγενείς του δικαιούνται να είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ για τον ΑΛΕΞΗ!
Αδελφικέ ΦΙΛΕ ΑΛΕΞΗ θα σε θυμάμαι, με βουρκωμένα τα μάτια, μέχρι να συναντηθούμε!

ΗΛΙΑΣ Κ. ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ
Τ. Βουλευτής

ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: ΑΛΕΞΗ, ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΜΕΧΡΙ …. ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ!

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

ΘΩΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΦΙΛΟ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

ΘΩΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΦΙΛΟ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Εμβρόντητος αλησμόνητε φίλε Αλέξη πληροφορήθηκα από τον κοινό μας φίλο και γιατρό το απρόσμενο και αδυσώπητο συμβάν του αιφνιδίου θανάτου σου.
Ομολογώ πως λύγισα και με κατέλαβε δέος, οδύνη και συντριβή μόλις άρχισα να συνειδητοποιώ την σκληρή και ακατανίκητη πραγματικότητα της θλιβερής είδησης ότι ο Αλέξης χάθηκε.
Ανυπέρβλητο ηθικό χρέος και ασίγαστη ψυχική ανθρώπινη ανάγκη με υποχρεώνουν να απευθύνω αντί επικήδειου ως θυμίαμα στην άσβεστη μνήμη σου αυτά τα εγκάρδια λόγια αποχαιρετισμού και της μετάβασής σου από την επίγεια στην επιθανάτια ζωή.
Υπήρξες επιστήθιος και ειλικρινής φίλος, με ευαισθησίες και ανυπότακτός μαχητής στην ζωή.
Ζωντανός και επίκαιρος στην πολιτική, αγωνιστής της δημοσιογραφίας και φανατικός τοπολάτρης, προσηνής και διαλεκτικός αλλά και αιχμηρός στην αδικία.
Συνδεθήκαμε λόγω δικαστικών υποθέσεων και συγκυριών και απέκτησες και την προσωπική μου εμπιστοσύνη αλλά και των κοινών φίλων μας και την βαθιά εκτίμησή μας, ως αντάλλαγμα στην ανυπόκριτη φιλία σου απέναντί μας, την ευθύτητα και την αμέριστη υποστήριξή σου στους αγώνες και τις προσδοκίες μας.
Ουδέποτε μου αρνήθηκες το ελεύθερο και ανεμπόδιστο βήμα στα έντυπά σου και ήταν πάντα αποδεκτές και χρήσιμες οι προτάσεις και παροτρύνσεις σου.
Δυσκολεύομαι ειλικρινά και δεν έχω άλλο κουράγιο και άλλες λέξεις να σε περιγράψω φίλε Αλέξη και προτιμώ να ολοκληρώσω τον ύστατο χαιρετισμό μου με το λιτό αυτό κείμενο στην αιώνια μνήμη σου.
Εύχομαι θερμά συλλυπητήρια στους οικείους σου και δύναμη να αντέξουν την πρόωρη, αδόκητη και δυσαναπλήρωτη απώλειά σου.
Πιστεύω όμως ότι βάλσαμο παρηγοριάς στη καρδιά τους θα αποτελεί η κρίση και η μνήμη ότι στάθηκες διαρκώς, πιστά και αφοσιωμένα στο πλευρό τους καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής σου και ότι φεύγεις από τον μάταιο αυτό κόσμο άξιος και τετιμημένος.
Εξάλλου είναι κοινός και αμείλικτος τόπος για όλους μας όπως ένα γνωστό άσμα αναφέρει ότι «όλα είναι ένα ψέμα, μία ανάσα, μία ζωή, σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιάν αυγή».
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει αλησμόνητε φίλε Αλέξη.

Παραμυθιά 19-01-2016
Θωμάς Οικονόμου

ΘΩΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΦΙΛΟ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ: «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ»

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ: «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ»

Γράφει ο Χρήστος Στεφ. Ευαγγέλου
«Καλές είναι οι πληγές. Να θυμόμαστε Αλέξη»

Με πόνεσε ο χαμός του Αλέξη. Δεν ήμουν απλά ένας συνεργάτης των εφημερίδων του. Θαρρώ πως είχαμε και έχουμε τις ίδιες «ρίζες», με την έννοια ότι ξεκινήσαμε από πολύ χαμηλά για να φθάσουμε εδώ που φθάσαμε. Αλλά , όχι, τον αδικώ. Οι συνθήκες που μεγάλωσε και αντιμετώπισε ήταν σαφώς πιο δύσκολες , σαφέστατα σκληρές και βάναυσες από τις δικές μου. Και μόνο σαν σκέπτομαι πως όλοι σχεδόν οι Πεστιανιώτες ζούσαν από τα βελανίδια και την πώληση ξύλων στο φούρνο του Ζώτου στην Ηγουμενίτσα « με σφάζουν οι φτέρνες μου» , όπως έλεγε ο πατέρας μου όταν πονούσε πολύ για κάτι.
Γράφω στις εφημερίδες του από το 2005 . ήταν ο μόνος που δεν μου έθεσε όρους στο τι θα γράφω, πως θα το γράφω. « Έλα ,μου είπε, και γράψε όπως θέλεις. Θα έχεις μόνιμα το χώρο σου . Κανένας έλεγχος από εμένα ». Έτσι και έγινε. Ανελλιπώς έγραφα χωρίς ποτέ να επέμβει. Βέβαια τα κείμενά μου δεν είχαν σχέση με πολιτική. Ήταν τα βιώματά μου, που ήταν και δικά του και των περισσοτέρων αναγνωστών, όπως μου έλεγε. Και είχε δίκιο. Τι Πέστιανη, τι Πλαταριά. Τι Αγία Μαρίνα, τι Γραικοχώρι, τι Καστρί, τι Μαυρούδι, τι Αγιος Βλάσης…. Ίδια βάσανα, ίδιες στερήσεις. Ίδιες μανάδες, ίδιοι πατεράδες, ίδιες αδελφές, ίδια αδέλφια. Ίδια ήθη, ίδια έθιμα, στη γέννα, στους αρραβώνες, στους γάμους, στα βαφτίσια, στο ΘΑΝΑΤΟ. Ίδιοι πόνοι. Και μη ξεχνάμε τα καμώματα των Μουσουλμάνων Τσάμηδων. Άφησαν ορφανές οικογένειες..
Είχαμε και τις διαφορές μας με τον Αλέξη. Αυτός ήταν μάχιμος δημοσιογράφος. Εγώ ερασιτέχνης. Είχε εμπειρία. Ήταν τολμηρός. Διαφωνούσα με ορισμένα κείμενά του Ήταν μαχητικός. Σκληρός, ίσως. Όμως ο καθένας τη δουλειά του. Όταν του το επεσήμανα …δειλά- δειλά μου έλεγε χαμογελώντας: «Εσύ δεν κάνεις για δημοσιογράφος». «Ναι απαντούσα» δεν κάνω, δεν διαθέτω το τσαγανό που έχεις. Και δεν μπορώ να έρχομαι σε σύγκρουση με κάθε έναν που γράφω και τον κρίνω». Η συζήτηση δεν είχε τέλος. Καθένας λοιπόν στο … μετερίζι του, όπως λένε οι αγωνιστές δημοσιογράφοι !
Ναι οι σχέσεις μας, όσο περνούσε ο καιρός γινόταν οικογενειακές και γνώρισα έναν άλλο Αλέξη από αυτόν που έγραφε τα κείμενα. Ένα Αλέξη οικογενειάρχη, πατέρα, σύζυγο, παππού. Μου εμπιστεύθηκε πολλά, με έκανε κοινωνό των προβλημάτων του. Το ίδιο έγινε και από πλευράς μου. Τον ευχαριστώ. Ευχαριστώ και την οικογένειά του, τα παιδιά του που με δέχτηκαν «λες και με γνώριζαν χρόνια». Η συνεργασία μας νομίζω πως ήταν εξαιρετική.
Από μικρό παιδί είχα και έχω τη συνήθεια κάθε φορά που συναντώ κάποιον να τον καλωσορίζω και να τον χαιρετώ σαν να είναι … «η τελευταία φορά». Έτσι αυτόματα «σπάω, μαλακώνει η ψυχή μου» ,«ξεχνώ» και γίνομαι πιο ανθρώπινος. Εκδηλώνω τα αισθήματά μου ελεύθερα. Έτσι ,λοιπόν, κάθε φορά που συναντιόμαστε του έλεγα: « Άντε να σε χαιρετήσω σαν να είναι η τελευταία φορά ». Μία, δύο, πέντε δέκα μου το έκοψε. Αν είναι να μου το λες κάθε φορά δεν θέλω να με χαιρετάς ! Το σεβάστηκα. Αλλά κάθε φορά έλεγα από μέσα μου … Μπορεί να είναι η τελευταία. Και να που ήταν η τελευταία που τον είδα τέλη Νοεμβρίου στο Δημαρχείο Ηγουμενίτσας. Και το «τελευταίο του τηλεφώνημα» έγινε την παραμονή του θανάτου του. Μου τηλεφώνησε για τις εφημερίδες, που του είχα ζητήσει, για το «Αρχείο Εφημερίδων» το οποίο έχω δημιουργήσει στη «Δανειστική Βιβλιοθήκη Πλαταριάς». Συμφωνήσαμε να τις αφήσει σε μία γωνιά και όταν πάω στο χωριό να διαλέξω αυτές που θέλω. Αυτό ήταν το τελευταίο τηλεφώνημα του Αλέξη. Το τελευταίο για πάντα. Την επόμενη μέρα, ώρα οκτώ και μισή, μου τηλεφωνεί ο άλλος συνεργάτης κ. Δημήτρης Ζώης από την Κέρκυρα για να μου πει τα κακά μαντάτα. Μου κόπηκαν τα πόδια. Απίστευτο. Όπως απίστευτο μου φαίνεται και τώρα. Η απόσταση που σε χώριζε από τον άνθρωπο που χάνεις εξακολουθεί να σε χωρίζει και μετά το θάνατό του, γιατί η απουσία του δεν είναι άμεση, αφού και πριν … απουσίαζε. Θα το νιώσω όταν θα πάω σπίτι του, στο γραφείο των εφημερίδων και άδικα θα περιμένω …να φανεί. Αλλά και ποιον και πώς να ρωτήσω που είναι και πότε θα γυρίσει; Απλά θα κοιτάξω στα μάτια τη γυναίκα του κ. Ελένη, την κόρη του κ. Εύη, τα δύο του αγόρια και θα μου δώσουν «την απάντηση»: « Χρήστο ο Αλέξης δεν ξαναγυρνά. Αν θέλεις πήγαινε στο νέο σπίτι να του μιλήσεις». Και αυτό θα κάνω.
Αλέξη καλοτάξιδος. Θα τα πούμε. Θα έλθει και για εμένα το «τελευταίο τηλεφώνημα», ο «τελευταίος χαιρετισμός». Θα ξαναβγάλουμε εκεί και την « ΤΟΛΜΗ» και την «ΤΙΤΑΝΗ». Εγώ θα γράφω στις στήλες μου «Κάθε Πέμπτη» και «Κάθε Κυριακή». Εσύ «Τα αλεξικέραυνα» σου. Εκεί θαρρώ θα μπορείς να πιεις όσα τσίπουρα θέλεις! Φίλε μου καλή αντάμωση!
Σημείωση 1η : Αλέξη γρήγορα σε πήγαν «στη νέα σου κατοικία» και δεν προλάβαινα να σε αποχαιρετήσω από κοντά. Ζητώ συγγνώμη.
Σημείωση 2η : Αλέξη σου είχα ζητήσει, σε είχα παρακαλέσει πολλές φορές να μου παραχωρήσεις μία συνέντευξη και όλο το ανέβαλες. Μου στερείς τώρα τη «χαρμολύπη» να σε ακούω, να ακούω τη φωνή σου, όπως έλεγε η μάνα σου. Ας είναι.
Σημείωση 3η : Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια όνομα προς όνομα μικρούς και μεγάλους. Από καρδιάς. Ο Θεός να τους δίνει δύναμη να αντέξουν τον πόνο από το χαμό του και να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους με υγεία και οδηγό τον άνθρωπό τους. Γιατί λένε «πως έτσι είναι η ζωή». Και έτσι είναι…

Χρήστος Στεφ. Ευαγγέλου

ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ: «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ»

Reviewed by thespro.gr on Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016 Rating: 5

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΠΑΣ: ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ «ΤΙΤΑΝΗ» & «ΤΟΛΜΗ»

thespro.gr Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2016

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΠΑΣ: ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ «ΤΙΤΑΝΗ» & «ΤΟΛΜΗ»

Στις 11 Ιανουαρίου πέθανε ξαφνικά από ανακοπή της καρδιάς ο φίλος Εκδότης – Διευθυντής Αλέξης Αναστασίου.

Στο άκουσμα του τραγικού συμβάντος έμεινα άφωνος.

Δεν το πίστευα.

Προσπάθησα να το επιβεβαιώσω από δύο – τρεις πλευρές.

Τελικά ήταν αληθές.

Ο αγαπητός φίλος Αλέξης είχε φύγει ατυχώς απ’ το μάταιο τούτο κόσμο.

Ο χαμός του βύθισε στη θλίψη τους οικείους του, στεναχώρησε τους φίλους, συνεργάτες, τους πολυπληθείς αναγνώστες και όλους τους Θεσπρωτούς, που αναγνωρίζουν τη μεγάλη συνεισφορά, μέσω των εντύπων του, σ’ όλη τη Θεσπρωτία και ευρύτερα σ’ όλη την Ήπειρο το λιγότερο.
Ο εκλιπών ξεκίνησε μόνος, πριν … χρόνια με μια κάμερα και όπλο την ισχυρή θέλησή του, την εργατικότητα και την βασική αρχή της ελευθερίας της έκφρασης, που πρέπει να ακολουθεί κάθε έντυπο, προκειμένου να ευδοκιμήσει.
Στην ικανότητά του, διορατικότητά του μετράνε και οι άξονες και προτεραιότητες – πέραν της πολιτικής και ειδησεογραφικής ενημέρωσης – που έθεσε, ήτοι ένα πλέγμα από την ιστορία Θρησκεία, πολιτισμό, πράγμα που έλλειπε και λείπει ακόμη και σήμερα από πολλές επαρχιακές εφημερίδες.

Αυτά προσέδιδαν ιδιαίτερη βαρύτητα, ποιότητα και κύρος στα έντυπά του, με δεδομένο ότι κάθε τόπος και ιδιαίτερα η Θεσπρωτία, διαθέτει πλούσια ιστορία και πολιτισμό, αμέτρητους μύθους απ’ την εποχή των προελλήνων – Πελασγών – «Ζευ άνα (ξ) Δωδωναίε, πελασγικέ…» αλλά και απ’ τα Ομηρικά χρόνια (Τρωική εκστρατεία), αναφέρεται στην Οδύσσεια ότι από εδώ πέρασε ο Οδυσσέας, προκειμένου να επισκεφθεί το Μαντείο της Δωδώνης, για να πάρει χρησμό.
Τα πολιτιστικά και πολιτισμικά δρώμενα είχαν την πρώτη θέση στις στήλες των εφημερίδων του αλλά και τα θρησκευτικά, ιστορικά και οι κάθε είδους λαϊκές εκδηλώσεις (πανηγύρια, ανταμώματα ξενιτεμένων…) τα καλοκαίρια.
Έτσι κυριάρχησε ο εκλιπών φίλος Αλέξης και εξέδιδε φύλλα, σχεδόν, ισάξια των εγκυροτέρων εφημερίδων των Ιωαννίνων (από όσο ξέρουμε και τις παρακολουθούμε).
Διέθετε ελεύθερη στήλη σε κάθε κείμενο ή δημοσίευμα οποιασδήποτε ιδεολογικής αποχρώσεως αντίθετης φωνής, χωρίς κανένα αποκλεισμό, χωρίς καμιά λογοκρισία.

Προσωπικά δεν με λογόκρινε ποτέ, ακόμη και οσάκις τον προειδοποιούσα ότι στήριζα θέσεις κι απόψεις πολιτικών αντιπάλων του.

Έτσι με την εργατικότητα, μεθοδικότητα, μοντάρισε και έστησε δύο επιτυχημένες εβδομαδιαίες εφημερίδες, που κυριάρχησαν στη Θεσπρωτία, την οποία λάτρευε.

Προμαχούσε για τη Θεσπρωτία, ανέδειξε τη Θεσπρωτία, έλυνε προβλήματα για τη Θεσπρωτία, πολύ έξω από αυτήν την έκανε γνωστή.

Έτσι ο ίδιος προσωπικά τον αποκαλούσα δημόσια προσφυώς «Μπερλουσκόνι» τόσο στους Φιλιάτες, όσο και στην Ηγουμενίτσα.
Οφείλουμε όμως να πούμε και το τολμούμε ότι ο αείμνηστος Αλέξης, με την μαχητικότητα που τον χαρακτήριζε, ενίοτε με τις σκληρές θέσεις και αντιπαραθέσεις του στη στήλη «ΑΛΕΞΗΚΕΡΑΥΝΟΙ», τόσο στις γενικές θέσεις, όσο και στις προσωπικές αντιπαραθέσεις είχε «περάσει» μια αρνητική εικόνα στους αναγνώστες, η οποία ως ένα βαθμό τον αδικεί.

«Το αμαρτάνειν ανθρώπινων», αλλά η εμπλοκή των εκδοτών, ως επηρεαζόντων την κοινή γνώμη, σε περιόδους εκλογών: Δημοτικών, Νομαρχιακών, Περιφερειακών ή Εθνικών, είναι αναπόφευκτη.

Σ’ αυτούς καταφεύγουν όλοι.

Κάποιον ή κάποιους θα τους στηρίξει.

Με κάποιον ή κάποιους θα ταχθεί.

Στις περιπτώσεις αυτές δημιουργούνται τριβές.

Αυτό συμβαίνει σ’ όλη την Ελλάδα.

Αυτή η εμπλοκή είναι αυτονόητη και θεμιτή.

Δεν πρέπει να προσμετράει μόνο στην περίπτωση του Αλέξη.

Να παραδεχτούμε όμως ότι και η συντεχνία Δημοσιογράφων και Εκδοτών δεν είναι απ’ τις καλύτερες.

Συγκρούονται ανταγωνισμοί και συμφέροντα.

Γνωρίζω όμως ότι συνάδελφόν του τον είχε βοηθήσει και αναδείξει.

Υπάρχει κατά τη γνώμη μου ο καλός Αλέξης και ο Άνθρωπος Αλέξης, αρετές που δεν πέρασαν στο προσκήνιο της δημοσιότητας και του κοινού.

Ίσως φταίει το γεγονός ότι ο αείμνηστος Αλέξης διαβάζονταν, ακούονταν και υπολογίζονταν από πολλούς.
Προσωπικά του οφείλω χάριτες γιατί με ένα τηλεφώνημα και μόνο μου έδωσε τη δυνατότητα να δημοσιεύσω πολλά κείμενα και δημοσιεύματα και να συμβάλω κι εγώ στην ενημέρωση και πολιτισμική παιδεία των Θεσπρωτών.
Αντίο φίλε και γαίαν έχε ελαφράν.

Μιλτιάδης Παππάς