ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ Ή ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ: Η ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ
Αυτές τις μέρες πληροφορήθηκα ακόμη μια εικονική προκήρυξη για πρόσληψη «συνεργάτη» του Δημάρχου Ηγουμενίτσας.
Δεν θα είχα αντιρρήσεις , αν ζούσαμε σε άλλες εποχές. Όμως τώρα, που στους Δήμους κυριαρχεί η στασιμότητα και οι υπεύθυνοι επικαλούνται τα άδεια ταμεία, τέτοιες προσλήψεις προκαλούν.
Πέρα από την πρόκληση αυτή, όμως, είναι εξευτελιστικό για κάθε έναν που με πράξεις ή παραλήψεις, προσβάλει βάναυσα τον θεσμό που υπηρετεί , προκειμένου, να ενισχύσει την κομματική του θέση ή να εξαργυρώσει «γραμμάτια» από το στέρημα του λαού όμως, με τέτοιου είδους προσλήψεις.
Δεν συμφωνώ λοιπόν με την απόφαση του Δημάρχου Ηγουμενίτσας να πλαισιωθεί από στρατιά συμβούλων , δίχως να πείσει την κοινωνία για την αναγκαιότητά τους. Όπως όχι μόνο εγώ, αλλά το σύνολο της κοινωνίας στην οποία ζούμε, δεν συμφώνησε με την απόφαση του Δημάρχου Πάργας, γνωστού νεοδημοκράτη, να προσλάβει για σύμβουλό του, τον πρώην βουλευτή του ίδιου κόμματος, αλλά άλλου νομού, γιατί όπως ο ίδιος υποστηρίζει, πεινάει η οικογένειά του.
Λες και οι δικές μας οικογένειες τρώνε με χρυσά κουταλοπίρουνα.
Όπως δεν συμφώνησε με την απόφαση του προκατόχου του σημερινού Δημάρχου Ηγουμενίτσας να προσλάβει στο τέλος της θητείας του , τον ομοϊδεάτη του δικηγόρο, ο οποίος δεν είναι καν δημότης του Δήμου του.
Ασφαλώς και εξίσου ένοχοι έναντι της κοινωνίας είναι και οι με τέτοιες διαδικασίες προσληφθέντες «σύμβουλοι».
Φοβάμαι πως όταν οι συμπολίτες τους φτύνουν, εκείνοι χαίρονται τη … δροσιά. Κρίμα για την ίδια του την Αυτοδιοίκηση, όταν τέτοια συμβαίνουν που δεν τιμούν κανέναν.