Ημερίδα για τα πρόωρα νεογνά/βρέφη στα Ιωάννινα στις 05 Οκτωβρίου
Σαν σήμερα 29.09.1943-Η εκτέλεση των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς
Όμως, η πληροφορία τούτη, όσο κι αν ήταν ξαφνική, για πολλούς ήταν αναμενόμενη. Φυσικά, όλοι τους καταλάβαιναν καλά ότι οι Γερμανοί δεν τους συνέλαβαν έτσι απλά και μόνο για να δείξουν την αγριάδα τους. Είχαν καλά μελετημένο σχέδιο και σκοπό. Η πληροφορία που τους μετέδωσε ο Κοτζαλέρης τους έκανε να συνειδητοποιήσουν την τραγικότητα της κατάστασης. Κατάλαβαν πια ότι μέσα σε τούτο το δωμάτιο-φυλακή, ο Χάρος, ντυμένος με γερμανική στρατιωτική στολή, τριγυρνούσε βλοσυρός κι άγριος. Ότι ήταν μελλοθάνατοι με αναστολή λίγων ωρών. Έσφιξαν τα δόντια τους για να πειθαρχήσουν την ταραχή τους. Απέναντι στην ανατριχιαστική λογική τούτου του κατακτητή, ο νους του ανθρώπου αγριεύει. Η ψυχή του βράζει και σκληραίνει. Μαύρο λιθάρι γίνεται. Φουντώνουν μέσα του το μίσος και η οργή. Στο μυαλό στριφογυρίζουν χίλιων ειδών σκέψεις. Μπροστά σε τούτο το αδιέξοδο, ο Σωτήρης Αλιγιάννης βγάζει το πακέτο των τσιγάρων, τραβάει το χαρτί που ήταν μέσα και γράφει αμέσως στη γυναίκα του. «Εκεί έχω βάλει ετούτο, εκεί θα βρεις εκείνο, εκεί θα βρεις το άλλο». Το ίδιο κάνουν ο Γκέλη Νάστος και άλλοι. Τα γράμματά τους αυτά δεν σώθηκαν.
Οι ανώτεροι αξιωματικών των γερμανικών στρατευμάτων που εγκαταστάθηκαν στην Παραμυθιά και στη Μενίνα (Μηνίνα), ο Fantler, ο Stettner, ο Remold, ο Stockert, ο Hindelang και ο Hirschfelder, από το καλοκαίρι του 1943, είχαν αρχίσει να βλέπουν ότι έχαναν τον πόλεμο. Από τον πανικό τους, άρχισαν να σκοτώνουν κόσμο, να καίνε χωριά και να καταστρέφουν περιοχές που συντηρούσαν αντάρτικό, έχοντας την εντύπωση πως με τον τρόπο αυτό θα γλίτωναν από τους αντάρτες και θα είχαν εξασφαλισμένες τις πλάτες τους όταν θα αναγκάζονταν να υποχωρήσουν. Μέσα στα σχέδιά του ήταν και η μεθόδευση της φονικής επιχείρησης της Παραμυθιάς.
Ο Παπαβαγγέλης ζύγωσε στον Κοτζαλέρη. Όλοι έκαναν κύκλο γύρω τους. «Θάρρος, πατριώτες» είπε. «Σ’ εμάς έλαχε τούτη η βαριά θυσία. Από εμάς θα ξεπηδήσει η λευτεριά».
Έτσι, το πήραν απόφαση ότι θα πεθάνουν. Αλλά να πεθάνουν αλύγιστοι. Είχαν δυνατό μέσα τους το συναίσθημα του πατριωτισμού και της αξιοπρέπειας. Και το βράδυ, όταν ο Γερμανός αξιωματικό τους ανακοίνωσε ότι το πρωί θα εκτελεστούν, σε αντίποινα για τους 6 Γερμανούς που σκοτώθηκαν στη Σκάλα, στάθηκαν αντίκρυ του αμίλητοι, σοβαροί. Ήταν μια στιγμή υπέρτατης ψυχικής ανάτασης. Και, όταν οι φρουροί τους πήγαν το φαγητό που είχαν φέρει οι δικοί τους, κανείς τους δεν θέλησε να το δεχθεί από τα χέρια των Γερμανών. Οι Γερμανοί το πήγαν στους Σιαμετιώτες, από τους οποίους, καθώς ήταν αραδιασμένοι πάνω σε ένα σωρό από πέτρες, κρατούμενοι κι αυτοί έξω από το σχολείο, κανείς τους δεν δέχτηκε να φάει από το φαγητό εκείνων, αν και όλοι τους ήταν νηστικοί και πεινασμένοι από μέρες. Άλλωστε, ποιος θα μπορούσε εκείνες τις ώρες να σκεφτεί το φαγητό;
Ψάχνουν οι φονιάδες τούτοι Γερμανοί, οι Lanz, ο Stettner, ο Remold, ο Stockert κ.ά., να βρουν την αιτία για την οποία έχασαν τον πόλεμο. Και λένε για τα περισσότερα τα κανόνια, τα αεροπλάνα, τις βόμβες, τα πολυβόλα. Όχι. Δεν έχασαν τον πόλεμο από αυτά. Το αίμα των χιλιάδων σκοτωμένων τους έπνιξε. Αυτό το αίμα, που έγινε ορμητικό και γιγάντιο ποτάμι. Αυτό ξέπλυνε και ξεκαθάρισε τον κόσμο από το μίασμα τούτο των άθλιων φονιάδων του φασισμού. Τους αναζήτησαν ως εγκληματίες. Αλλά ποιος να τους προδώσει; Ήταν όλοι τους φονιάδες. Οι Γερμανοί δεν ήρθαν σαν κατακτητές. Σαν φονιάδες ήρθαν.
Ο Παπαβαγγέλης φόρεσε το πετραχήλι. Πήρε τη λαμπάδα στο χέρι κι έκανε το σταυρό του. Όλοι κοντοζύγωσαν γύρω του. Τα δάκρυα, που ετούτοι οι αγέρωχοι άνδρες δεν ήθελαν να τα δουν οι Γερμανοί, πλημμύρισαν τώρα τα μάτια τους. Οι άνδρες που φθάνουν στο ύψος του ήρωα κλαίνε. Ο Παπαβαγγέλης έβγαλε το καλημαύκι. Σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό. «Κύριε!» είπε. «Επίβλεψον επ’ εμέ και ελέησόν μας». Έβαλε ύστερα το καλημαύκι. Έκανε το σταυρό του κι άρχισε να ψέλνει: «Σώσον Κύριε τον λαόν του». Κι εκεί, στο σκοτεινό εκείνο δωμάτιο του σχολείου, που πήρες την όψη εκκλησίας, ο Παπαβαγγέλης, σε μια πρωτόγνωρη ιερουργία, έκανε ολόκληρη τη λειτουργία που είχε μάθει να κάνει σε νεκρούς. Δεν έχει ματαγίνει οι ζωντανοί να ψέλνουν τη νεκρώσιμη ακολουθία του εαυτού τους. Νύχτα αγωνίας. Και σε κάθε λεπτό που περνάει η αγωνία να σου σφίγγει το λαιμό. Τούτης της νύχτας το πρωί μην έσωνε ποτέ να ξημερώσει. Οι 52 κρατούμενοι επίλεκτοι πολίτες της Παραμυθιάς, που είχαν συλληφθεί βάσει μίας εκ των προτέρων συναχθείσης κατάστασης, θα οδηγούνταν το πρωί στον τόπο της εκτέλεσης. Και την αυτή της ημέρας αυτής, της 29ης Σεπτεμβρίου του 1943, την ώρα που η ροδοδάχτυλη τούτη κόρη της νύχτας έδιωχνε τα τελευταία της σκοτάδια, μια μεγάλη ομάδα πάνοπλων Γερμανών στρατιωτών έρχεται στην αυλή του σχολείου, κατεβαίνει τη σκάλα και κάνει έναν κλοιό, εκεί έξω από την πόρτα του σχολικού δωματίου όπου ήταν φυλακισμένοι οι 52 τούτοι οι πολίτες της Παραμυθιάς. Είναι μία από τις ομάδες του εκτελεστικού αποσπάσματος, που, με διοικητή της τον Alfred Hindelang, ήρθε να παραλάβει τους 52 κρατούμενους και να τους οδηγήσει στον τόπο της εκτέλεσης.
Ο Alfred Hindelang, προσαχθείς ως κατηγορούμενος ενώπιον των δικαστικών αρχών της Γερμανίας, παραδέχτηκε ότι έπειτα από διαταγή προχώρησε στη συγκρότηση του εκτελεστικού αποσπάσματος και ότι ανακοίνωσε το μέτρο των αντιποίνων με την ημερήσια διαταγή της μονάδας. Οι Γερμανοί στρατιώτες έβγαλαν πρώτα από το κρατητήριο τους 23 κρατούμενους Ζερβοχωρίτες και τους έβαλαν πίσω από ένα σωρό λιθαριών μαζί με τους Σιαμετιώτες και τους άλλους. Ύστερα, εκεί στην αυλή, έξω από την πόρτα του σχολικού δωματίου-κρατητηρίου, έκλεισαν τον κλοιό και έβγαλαν έναν-έναν τους 52 υπό εκτέλεση πολίτες. Ο επικεφαλής του αποσπάσματος, κρατώντας ένα χαρτί, διαβάζει τα ονόματα. Και με το κάθε όνομα, σπρώχνει τον καθένα με αγριάδα, «Ράους», προς την άλλη μεριά. Ο Γερμανός τούτος αξιωματικός είδε τότε ότι μεταξύ των 52 αυτών ατόμων, που είχαν συλληφθεί και θα οδηγούνταν προς εκτέλεση, υπήρχαν και τρεις οι οποίοι ήταν γνωστοί του. Αυτούς τους τρεις τους βγάζει αμέσως από τη σειρά και τους εξαιρεί από την εκτέλεση. Ήταν ο Γρηγόρη Μαραγκός, ο Σταύρο Σακαρέλης και ο 18χρονος φοιτητής της Γεωπονικής Δημήτριος Αθ. Ράφτης. Οι δύο πρώτοι ήταν ξυλουργοί, που τις προηγούμενες μέρες επισκεύαζαν τα έπιπλα του γραφείου του. Ο άλλος, ο Δημ. Ράφτης, ήταν γνωστός του. Οι πληροφορίες λένε ότι στο σπίτι αυτουνού έμενε. Μιλούσε γαλλικά ο Δημ. Ράφτης και πολλές φορές είχε συνομιλήσει με τούτον το Γερμανό αξιωματικό. Και, πριν φύγουν από το σχολείο για τον τόπο της εκτέλεσης, βγάζει αυτούς τους τρεις από τη γραμμή και τους εξαιρεί από την εκτέλεση. «Ράους» τους είπε. Και τους έσπρωξε να φύγουν για τα σπίτια τους. Τους άλλους 49 τους έβαλαν στη γραμμή, ανάμεσα σε δύο σειρές οπλισμένων Γερμανών στρατιωτών και μουσουλμάνων, και τους οδήγησαν με τα πόδια μέχρι έξω από την Παραμυθιά.
Πέρασαν από τη βρύση του Καρκαμισιού, διάβηκαν το λάκκο του Μάνη Σιάνη και πήραν τον κατήφορο προς το ξωκλήσι του Αγιώρη. Εκεί σε μια λακκιά, ανάμεσα στη θέση Πουρνάρι και στο ξωκλήσι αυτό του Αγιώρη, σε ένα μικρό χωραφάκι του Τσαμάτου, 23 χωρικοί από το Ζερβοχώρι είχαν σκάψει τις προηγούμενες μέρες τη γούρα που θα γινόταν ο τάφος των 49 τούτων παιδιών της Παραμυθιάς. Μπροστά τους, για φοβέρα, πήγαινε ένα θωρακισμένο-τανκς, για να στηρίζει τους Γερμανούς και για να καλύπτει με το θόρυβό του τις φωνές τούτης της τραγικής πορείας. Γι’ αυτό κυρίως, αλλά και για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι πρόκειται για μετακίνηση στρατιωτικής μονάδας! Πίσω από τούτη τη φάλαγγα, ανάμεσα σε Γερμανούς στρατιώτες, είχαν διαταχθεί και ακολουθούσαν οι 23 φυλακισμένοι Ζερβοχωρίτες και πολλοί άλλοι κρατούμενοι από τα Σιαμέτια και από αλλού. Οι Γερμανοί θα τους χρειάζονταν για μετά την εκτέλεση. Μόλις πέρασαν την κατηφόρα κι έφθασαν έως τη λακκιά του Αγιώρη, εκεί, λίγο πριν από τη μεγάλη συκιά, που υπήρχε κατήδρομα, τους ανέβασαν από ένα μικρό μονοπάτι και τους πέρασαν πάνω από το δημόσιο δρόμο, σε μια μικρή χωραφιά δίπλα στο σκαμμένο εκεί τάφο. Γύρω τους, σε διπλή και τριπλή σειρά, οπλισμένοι Γερμανοί στρατιώτες και μουσουλμάνοι παρατηρούσαν την κάθε τους κίνηση. Τούτοι οι φονιάδες είχαν πείρα. Ποιος ξέρει πόσες παρόμοιες εκτελέσεις είχαν κάνει! Και το θωρακισμένο-τανκς ακολουθούσε με μεγάλο θόρυβο. Τώρα πια έφυγε κάθε αμφιβολία. Το κατάλαβαν καλά όλοι τους πως εδώ θα τους σκοτώσουν.
Ο Κώστα Τσίλης, ένας γεροδεμένος και ηλιοκαμένος άνδρας, κοίταζε ξερβά-δεξιά. Με λοξές ματιές έψαχνε ανάμεσα στους Γερμανούς και στους μουσουλμάνους να βρει πέρασμα να φύγει. Αν έφθανε ως τη στροφή στο εικόνισμα του Αγιώρη και γύριζε τον κατήφορο προς τα σπίτια των Κατσαίων, θα σκαπέταει από εκεί στα χωράφια, κι άντε να τον βρουν μετά. Άραγε θα τα καταφέρει; Μια φωτιά αγωνίας τον έκαιγε. Και το στήθος του φούσκωνε με δυνατό χτυποκάρδι. Έτριζε τα δόντια του. Έσφιγγε τις γροθιές του Κόχλαζε η ψυχή του. Λιοντάρι γίνεσαι όταν βρίσκεσαι μπροστά στην απόγνωση. Έβραζε μέσα του η ζωή. «Μωρέ, τι λες που θα κάτσω να με σκοτώσουν!» Άμπωξε δίπλα του το δάσκαλο, τον Γιάννη Μπαζάκο. «Τι καθόμαστε, ωρέ. Ρίξου να φύγουμε!» Κι εκείνη την ώρα, που το εκτελεστικό απόσπασμα είχε πάρει τη θέση του, κι ήταν όλα έτοιμα για την εκτέλεση, με ένα άγριο και αποφασιστικό ξετίναγμα ρίχνονται μεμιάς και οι δύο. Ο Γιάννης ο Μπαζάκος, με μια ακράτητη ορμή, περνάει ανάμεσα από τις γραμμές των Γερμανών, στρίβει τον ανήφορο και φθάνει έως τη βρύση, πάνω από τον Αγιώρη. Εκεί τον βρήκαν από πίσω οι σφαίρες. Την ίδια στιγμή ο Κώστα Τσίλης δίνει μια αμπωξιά στο Γερμανό, πηδάει τον όχτο, ρίχνεται στον κατήφορο, κατεβαίνει στο δρόμο και τρέχει να ξεφύγει. Α, και λίγο ακόμα, και θα ‘παιρνε τη στροφή. Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σε έναν ένοπλο μουσουλμάνο. Κάνει να στρίψει προς το εικόνισμα του Αγιώρη. Δεν πρόλαβε. Χτυπήθηκε. Και εκεί, στην άκρη από το εικόνισμα του Αγιώρη, έπεσε.
Ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος Γερμανός αξιωματικός δεν το περίμενε τούτο το άγριο γιουρούσι των δύο μελλοθάνατων. Δεν την φανταζόταν μια τέτοια απόφαση! Φυσικά, είχε κάνει κι άλλες τέτοιες εκτελέσεις. Κι ίσως ποτέ να μην του ‘χε συμβεί παρόμοια περίπτωση. Έδωσε αμέσως αυστηρές διαταγές. Πύκνωσε τη φρούρηση κι επιτάχυνε τις διαδικασίες της εκτέλεσης. Τούτοι οι φονιάδες είχαν πείρα, ποιος ξέρει από πόσες άλλες εκτελέσεις! Στρίμωξαν τώρα τους άλλους 47 σε ένα σημείο εκεί κοντά στο σκάμμα όπου θα τους εκτελούσαν. Εδώ τους έφεραν αντίκρυ στο θάνατο. Από την μια η ζωή κι από την άλλη ο θάνατος. Γύρω τους οι ζωντανοί άνθρωποι, ο λαμπερός ουρανός, ο ορίζοντας, που άρχισε να λούζεται από τις πρώτες ηλιαχτίδες, η καινούργια μέρα, η ζωντανή φύση, η ζωή! Και λίγα βήματα πιο πέρα το εκτελεστικό απόσπασμα. Ο θάνατος, το μαύρο χώμα, το σκοτάδι. Εκεί μπροστά από το σκάμμα, που θα γινόταν ο τάφος τους, τους χώρισαν σε ομάδες. Οι άνθρωποι τούτοι, που είχαν συλληφθεί χωρίς να έχουν άμεση σχέση με το επεισόδιο των 6 Γερμανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη Σκάλα, εκτελούνται τώρα εδώ με το αιτιολογικό των αντιποίνων.
Οι φονιάδες του Χίτλες στο φριχτό τους έργο. Ύστερα από λίγο ξεχώρισαν μερικούς, καμιά δεκαριά ανθρώπους, και τους έσπρωξαν προς το σκάμμα, στον ανοιγμένο τάφο, σε ένα σημείο απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, που ήταν έτοιμο. Η διαταγή έπεσε σαν αστραπή και σαν βροντή αντάμα «Άχτουγκ, Φόυερ». Τους τουφέκισαν μπροστά στα μάτια των άλλων. Ήταν κι αυτό μια φοβερή επινόηση των σαδιστικών, εγκληματικών τους ενστίκτων. Τους ικανοποιούσε να μεγαλώνουν την αγωνία των μελλοθανάτων. Είναι φοβερή τούτη η ώρα. Οι σκηνές των άγριων αυτών στιγμών είναι απερίγραπτες,. Πώς να περιγράψεις τη σκηνή, όταν ο Γερμανός αξιωματικός με μια περίεργη σκληρή γκριμάτσα αρνιόταν στον πατέρα να αφήσουν το παιδί του να ζήσει και όταν η ίδια ώρα αρνιόταν και στο παιδί να αφήσουν τον πατέρα του, για να φροντίσει την άλλη οικογένεια; Και, όπως τους είχαν χωρίσει, έπαιρναν από το σημείο όπου τους είχαν συγκεντρώσει μία-μία τις ομάδες, ανά περίπου 10 άνδρες, και με βάρβαρο τρόπο, «Ράους», τους έσπρωχναν και τους τουφέκιζαν μπροστά στα μάτια των άλλων. Δεν τους έφθανε μόνο το αίμα. Ήθελαν να απολαύσουν και την αγωνία των άλλων που περίμεναν τη σειρά τους. Και, όταν όλοι τους είδαν ότι οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα και ότι δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα, τότε έγινε κάτι το αφάνταστο. Κάτι πρωτοφανέρωτο. Ηρωικό. Γιγαντώθηκε μέσα τους μια πυρκαγιά ηρωικής αφοβίας. Φούντωσε η ψυχή τους. «Μη φοβάστε … Θάρρος. Το αίμα μας θα ποτίσει το δένδρο της λευτεριάς. Ζήτω η Ελλάδα. Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού του τρομερ …».
Όσο κι αν η περιγραφή τούτη φαίνεται υποθετική, δεν είναι καθόλου μακριά από την πραγματικότητα. Αποτελεί, όσο γίνεται, πιο παραστατική καταγραφή των πληροφοριών και των αφηγήσεων αυτοπτών μαρτύρων. Αμέσως μετά την εκτέλεση, ένας μεγάλος θρήνος αγκάλιασε την Παραμυθιά. Τούτο το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου του 1943 οι σφαίρες των Γερμανών έσβησαν το χαμόγελο 49 αγέρωχων ανδρών. Η επιλογή είχε γίνει χωρίς έρευνα ή ανάκριση. Είχαν συλληφθεί αδιάκριτα ιερωμένοι, αγρότες, καθηγητές, έμποροι, βιοτέχνες, εργάτες. Εκτελέστηκαν κατά ομάδες κι έπεσαν εδώ από τις σφαίρες των Γερμανών, χυτπημένοι, άλλοι θανάσιμα και άλλοι ελαφρότερα, ο ένας πάνω στον άλλο. Η γη πλημμύρισε από αίμα.
Ο Θύμιος του Κίτσιο Βαγγέλη (Αναστασίου) μου είχε πει: «Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, ένας Γερμανός αξιωματικός μαζί με δύο στρατιώτες, ήρθε εκεί στην άκρη που ήμασταν εμείς από το Ζερβοχώρι, μας έδωσε φτυάρια και μας είπε να σκεπάσουμε όλους τους σκοτωμένους. Φθάνοντας στο σημείο όπου είχε γίνει η εκτέλεση, αυτό που αντικρίσαμαν ήταν τρομαχτικό. Και, μόλις κάναμαν να αρχινίσουμε να ρίχνουμε χώμα, είδαμαν πολλούς από αυτούς, που ήταν χτυπημένοι και ξαπλωμένοι μέσα στο αίμα, να μας κάνουν νοήματα με τα μάτια ότι ήταν ζωντανοί. Εμείς, για να μην καταλάβουν οι Γερμανοί και οι μουσουλμάνοι, που μας παρακολουθούσαν, ρίχναμαν τις φτυαριές με το χώμα προσεχτικά και σκόρπια». Οι μουσουλμάνοι, που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, δεν μας άφηναν από τα μάτια τους. Για μια στιγμή βλέπουμε να πετάγεται μέσα στη γούρα ένας μουσουλμάνος από το Καρβουνάρι μαζί με ένα Γερμανό και, πατώντας απάνω τα πτώματα των εκτελεσθέντων, αποτελειώνουν με τα περίστροφά τους όσους έδειχναν ακόμα σημεία ζωής. Και το απαίσιο έγκλημα ολοκληρώθηκε.
Σε γραπτό σημείωμα (που θα καταθέσω στο Ιστορικό Αρχείο Παραμυθιάς), σχετικά με τα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Νάσιο Κίτσιος (Ιωάννου) από το Ζερβοχώρι (για το οποίο έχω αναφερθεί και πιο πάνω) μας περιγράφει την προσωπική του μαρτυρία: «Ο μουσουλμάνος Βεϊσέλ Πρέκας, που πετάλωνε άλογα, μας απειλούσε. Τέλος, σταμάτησαν τα πολυβόλα. Τότες προχώρησαν προς τον τάφο. Στο δρόμο βρήκαμαν τον Νάσιο Ρίγγα σκοτωμένο. Τον αρπάζω με τα χέρια μου και, με άλλον χωριανό, τον πήγαμαν στον τάφο. Τι να έβλεπες! Αίματα και βογκητά. Συνάμα ένας Τούρκος από το Καρβουνάρι, που τον έλεγαν Κιλέλη, πάταε επάνω στα πτώματα. Όσοι βογκούσαν του αποτελείωνε. Εμείς καθόμασταν με τα φτυάρια στο χέρι όσο που τελείωσαν. “Εμπρός” μας είπαν “σκεπάστε τους”».
Εκεί, στον τόπο που εκτελέστηκαν, στο μνημείο που έχει στηθεί, είναι γραμμένα τα ονόματά τους:
1) Τσαμάτος Π. Ευάγγελος, ιερέας, 1879.
2) Αλιγιάννης Φ. Δημήτριος, χαλκουργός, 1876.
3) Αλιγιάννης Δ. Ιωάννης, παντοπώλης, 1918.
4) Αλιγιάννης Φ. Κωνσταντίνος, χαλκουργός, 1878.
5) Αλιγιάννης Κ. Σωτήριος, παντοπώλης, 1907.
6) Αποστολίδης Π. Απόστολος, υποδηματοποιός, 1898.
7) Βαλασκάκης Σ. Ελευθέριος, ιατρός. 1913.
8) Γιαννάκης Ι. Νικόλαος, καθηγητής Γυμναστικής, 1918.
9) Δρίμιζας Δ. Χαράλαμπος, ράφτης, 1894.
10) Ευαγγέλου Ε. Ευθύμιος, καφεπώλης, 1888.
11) Ζιάγκος Γ. Κωνσταντίνος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1899.
12) Κακούρης Α. Περικλής, διδάσκαλος, 1906.
13) Κατσούλης Α. Κων/νος, διδάσκαλος.
14) Κλήμης Θ. Δημήτριος, σαγματοποιός, 1909.
15) Κοτζαλέρης Ε. Εμμανουήλ, διευθυντής Αγροτικής Τραπέζης.
16) Κουρσούμης Θ. Κων/νος, καφεπώλης.
17) Κωνσταντίνου Ι. Κων/νος, σιδηρουργός, 1909.
18) Κωνσταντίνου Ι. Παναγιώτης, σιδηρουργός, 1918.
19) Μάνος Π. Νικόλαος, εστιάτορας, 1890.
20) Μαρέτας Ν. Γεώργιος, εστιάτορας, 1900.
21) Μαρέτης Γ. Ανδρέας, ωρολογοποιός, 1895.
22) Μητσιώνης Α. Ιωάννης, συντηρητής ραπτομηχανών, 1890.
23) Μουσελίμης Σ. Γεώργιος, ράφτης, 1897.
24) Μουσελίμης Π. Σταύρος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1894.
25) Μπαζάκος Θ. Ιωάννης, διδάσκαλος, 1909.
26) Μπάρμπας Γ. Νικόλαος, υφασματέμπορος, 1900.
27) Μπάρμπας Ν. Σπυρίδων, μαθητής, γιος του Μπάρμπα Γ. Νικολάου, 1927.
28) Νάστος Χ. Ευάγγλεος, παντοπώλης, 1884.
29) Πάκος Γ. Πάκος, αγροκτηματίας, 1906.
30) Παπαθανασίου Χ. Βασίλειος, καφεπώλης, 1895.
31) Πάσχος Π. Γεώργιος, παντοπώλης, 1897.
32) Πάσχος Δ. Λεωνίδας, δερματέμπορας, 1897.
33) Ράπτης Δ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1880.
34) Ρίγγας Γ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1878.
35) Σιαμάς Π. Γεώργιος, ταχυδρομικός υπάλληλος, 1894.
36) Σιωμόπουλος Β. Κωνσταντίνος, γυμνασιάρχης, 1888.
37) Σπυρομήτσιος Π. Σπυρίδων, υποδηματοποιός, 1892.
38) Στρουγγάρης Α. Ανδρέας, παντοπώλης, 1911.
39) Σωτηρίου Χ. Κων/νος, αγωγιάτης, 1887 (γιος και πατέρας από το Γαρδίκι που διέμεναν στην Παραμυθιά στα σπίτια των αδερφών Τσούλα).
41) Τζώης Δ. Κων/νος, βιβλιοπώλης, 1898.
42) Τσαμάτος Ε. Νικόλαος, ράφτης, 1903.
43) Τσίλης Δ. Κωνσταντίνος, αγωγιάτης, 1911.
44) Τσούλας Β. Γεώργιος, ζαχαροπλάστης, 1898.
45) Τσούλας Β. Θεόδωρος, υποδηματοποιός, 1907.
46) Τσούλας Β. Κων/νος, υποδηματοποιός, 1902.
47) Φάτσιος Γ. Θωμάς, μυλωνάς, 1885.
48) Φείδης Θ. Αριστοφάνης, ιδιωτικός υπάλληλος.
49) Χρυσοχόου Κ. Απόστολος, συνταξιούχος σχολάρχης, 1882,
Στο επιτύμβιο του μνημείου, μετά τα ονόματα των εκτελεσθέντων, είναι χαραγμένα και τα ονόματα του Κων/νου Μαραζόπουλου από το Ζερβοχώρι, που τον σκότωσε ο Ντούλη Μεζάνης εκεί που μαζί με άλλους Ζερβοχωρίτες έσκαβε τη γούρα όπου την επόμενη θα εκτελούσαν τους 49 προκρίτους, και του Ιωσήφ (Τατούλ) Κολσουζιάν (του Αρμένου) που είχε σκοτωθεί από μουσουλμάνους αλλού.
Εκείνη τη μέρα των εκτελέσεων και την επόμενη παρατηρήθηκε κάποια μεγάλη συρροή μουσουλμάνων προς την Παραμυθιά, που έρχονταν με πολλά άλογα, με σκοπό να μπουν στα σπίτια να αρπάξουν και να πλιατσικολογήσουν. Ήταν φανερό ότι όλοι τούτοι οι μουσουλμάνοι γνώριζαν για την εκτέλεση και ότι είχαν ετοιμαστεί για τα χειρότερα. Όμως, δεν τόλμησαν να προχωρήσουν. Πιθανόν η στάση των Γερμανών να μην του άφηνε περιθώρια άλλων εγκληματικών ενεργειών.
Ο μητροπολίτης Παραμυθιάς Δωρόθεος (Νάσκαρης) τη μέρα των εκτελέσεων ήταν στα Γιάννενα. Είχε εκλεγεί μητροπολίτης Παραμυθιάς Φιλιατών και Γηρομερίου στις 15 Απριλίου του 1943. Έφυγε από την Αθήνα για την έδρα του στην Παραμυθιά στις 22 Σεπτεμβρίου του 1943. Αφού πέρασε από το χωριό του, το Θεσπρωτικό, ήρθε στα Γιάννενα στις 25 Σεπτεμβρίου. Τη μέρα που γίνονταν οι εκτελέσεις στην Παραμυθιά (29-9-42) ήταν ακόμα εκεί, στα Γιάννενα. Στην Παραμυθιά ήρθε την επομένη (30-9-43), μετά την εκτέλεση των 49 προκρίτων. Το ερώτημα που αιωρείται είναι γιατί ο Δωρόθεος δεν βιάστηκε να έρθει στην έδρα του στην Παραμυθιά, αφού γνώριζε καλά ότι ο χριστιανικός κόσμος εδώ περνούσε φοβερές μέρες και ώρες. Και, παρά τα όσα έχουν γραφτεί, το ερώτημα παραμένει.
Με τη θυσία και το αίμα των 49 αγέρωχων ανδρών, των 49 προκρίτων Παραμυθιάς, όπως καθιερώθηκε να ονομάζονται, γράφτηκε στην ιστορία του τόπου μια ηθική επιταγή υπέρτατης κληρονομιάς. Η λαϊκή μούσα θρηνεί τους 49 πατριώτες με το μοιρολόι:
«Παραμυθιά, Παραμυθιά, γιατί φορείς τα μαύρα. Οι Γερμανοί μού σκότωσαν 49 καμάρια. Εσκότωσαν 49 μαζί με τους παπάδες. Κλαίνε μανάδες και παιδιά γυναίκες κι αδερφάδες.»
Στις φωτογραφίες: 1, Ανακομιδή οστών των 49 Προκρίτων. 2 το σημειωμα του Νικόλα Μάνου προς την γυναικα του απο την φιλακή του σχολειου Βούλγαρη, λιγη ώρα πριν την εκτέλεση. 3, Ο Μικης Θεοδωράκης στο μνημειο των 49. Απο το αρχείο του Δημήτριου Μπρέστα.
Από το βιβλίο του Ιωάννη Παρόλα «Θεσπρωτών Γή».
Το παγούρι του Πατέρα - Γράφει ο Αντώνιος Δρίμτζιας με αφορμή την εκτέλεση των 49 Προκρίτων
Ξημεροβραδιαζόμουν με αυτή την έγνοια και μέσα μου έλεγα : « και τι δεν θα έδινα για να το βρω…»
Επηρεάστηκα πολύ από τις συχνές αναφορές της αδελφής μου της Βαρβάρας, 95 χρονών σήμερα, η οποία συχνά μου ανέφερε την ιστορία του παγουριού αυτού . Μια ιστορία που συνοδεύονταν με ένα ωχ… βουβό και ένα δάκρυ. Την άκουγα περίλυπος , την συμπονούσα και ο δικός της πόθος έγινε και δικός μου.
Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους εκτελεσθέντες 49 Προκρίτους της Παραμυθιάς στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943 από τα στρατεύματα κατοχής και τους μουσουλμάνους Τσάμηδες.
Η σύλληψη έγινε το μεσημέρι της 28ης Σεπτεμβρίου 1943, την παραμονή της εκτέλεσης. Η ομάδα που τον συνέλαβε, αποτελούμενη από δύο μουσουλμάνους Τσάμηδες και έναν Γερμανό, τον πέρασε από το δρόμο κάτω από το σπίτι μας και τότε η μάνα μου και η αδερφή μου η Βαρβάρα βγήκαν για να τον χαιρετίσουν.
Όταν τις είδε, έδωκε το παγούρι του στη Βαρβάρα να το γεμίσει νερό. Το είχε πάντα μαζί του, κρεμασμένο στη μέση του.
Με την επιστράτευση του 1940 , επιστρατεύτηκε και αυτός ως έφεδρος αξιωματικός και το παγούρι τον συνόδευε σε όλη του την πορεία προς το μέτωπο. Ήταν ο πιστός του φίλος και ο πιο χρήσιμος.
Ο συνοδός Μουσουλμάνος με βίαιο τρόπο τον έσπρωξε λέγοντάς του «στο Σχολείο (ο τόπος της κράτησης) θα πιείς νερό».
Έτσι το παγούρι έμεινε στα χέρια της 17χρονης τότε Βαρβάρας.
Η σκηνή αυτή έμεινε βαθιά αποτυπωμένη στο μυαλό της και κάθε τρεις και λίγο την ανέφερε λέγοντας: «ακούς εκεί να μην τον αφήσουν να πιει νερό….»
Ήταν η άκρα ταπείνωση του Ευαγγελίου. Ο Κύριος στο Σταυρό δίψασε και οι σταυρωτές του τού έδωσαν νερό, ενώ στον πατέρα μου δεν έδωσαν οι συνοδοί του.
Από τις πολλές φορές που ανέφερε η Βαρβάρα το γεγονός έγινε και σε εμένα βίωμα και καημός μεγάλος το να βρω το παγούρι του πατέρα.
Η Βαρβάρα το παγούρι το πήγε στο σπίτι μας, το ακούμπησε σε κάποιο μέρος, στα αζήτητα θα έλεγα και όχι σε ασφαλές σημείο , ώστε να αποτελέσει μελλοντικό οικογενειακό κειμήλιο. Παντρεύτηκε , πήγε στο δικό της σπίτι και άφησε το παγούρι πίσω, στο πατρικό. Πήρε όμως μαζί της την εικόνα του αποχωρισμού του από τα χέρια του πατέρα.
Κάθε ελπίδα να βρεθεί το παγούρι είχε χαθεί καθώς πέρασαν πολλά χρόνια.
Στο σπίτι έγιναν οικοδομικές εργασίες, πετάχτηκαν μπάζα και άχρηστα αντικείμενα. Ποιος θα σκεπτόταν να συμμαζέψει ένα παγούρι. Το θεωρούσαμε χαμένο.
Η προσφορά του στον πατέρα μου ήταν μεγάλη και ο τρόπος του αποχωρισμού βαρύς, γεγονός που δεν ξεχνιόταν.
Ένα πρωί εδώ και λίγους μήνες με παίρνει η Βαρβάρα τηλέφωνο και με φωνή τρεμάμενη μου λέει «Έχω το παγούρι του πατέρα….»
Έμεινα άφωνος, παγωμένος. Έχασα τη φωνή μου και όταν την ξαναβρήκα της είπα «Έρχομαι!» Ο καημός μου μεγάλος και ο πόθος μου να το δω δυνατός.
Από το σπίτι μου στα Γιάννενα ούτε κατάλαβα πώς έφτασα στην Παραμυθιά.
Τη βρήκα στο σπίτι της, στο καθιστικό.
Έσμιξαν τα βλέμματά μας. Με κοίταξε αποσβολωμένη, την κοίταξα αμήχανα. Δάκρυσε αυτή, δάκρυσα κι εγώ, έσμιξαν οι μνήμες μας.
Μου έδωσε το παγούρι και με λαχτάρα το έσφιξα στα χέρια μου.
Εκείνη τη στιγμή νόμισα πως αγκαλιάζω τον πατέρα μου, τον οποίο δυστυχώς , αν και ήμουν 6 χρονών όταν τον σκότωσαν, δεν τον θυμάμαι.
Πρωί έφευγε για τη δουλειά και αργά το βράδυ γύριζε. Έπρεπε να ταΐσει 9 στόματα.
Από τη Βαρβάρα ακούω να μου λέει συχνά για τις αρετές του, για τις ορμήνιες που τις έδινε και με τις οποίες μεγάλωσε την οικογένειά της.
Νόμισα ότι βρήκα την Ιθάκη των ονείρων μου, τη χαρά και τον αέρα της ζωής μου. Ένιωσα , όταν το πήρα στα χέρια μου, ως ο Γέρων Συμεών όταν πήρε στα χέρια του το Θείο Βρέφος, προσφορά της Παρθένου και το οδήγησε στα Άγια των Αγίων του Ναού, αναφωνώντας το «νυν απολύεις τον δούλον σου…»
Το γεγονός της εύρεσης το θεώρησα ως ένα ακατανόητο «θαύμα», ύστερα από 78 χρόνια.
Αφού καταλάγιασε ο πόθος μου από τα καυτά δάκρυα και τα πικρά λόγια των δυο μας, τη ρώτησα πού το βρήκε και μου είπε ότι η κόρη της το είχε στο πατάρι του σπιτιού της και της το έδωσε. Ήξερε βέβαια την αγωνία της μάνας της να το βρει.
Την πορεία του μέσα στο χρόνο μόνο αυτό την ξέρει.
΄Όταν το είδα αναρωτήθηκα αν είναι όνειρο. Μέσα μου χόχλασε ο πόνος και μια αχλή έπνιξε την καρδιά μου.
Τώρα το έχω στο σπίτι μου , τοποθετημένο σε περίοπτη θέση και είναι το προσκυνητάρι του σπιτιού, το βιός μου όλο…
Προσπαθώ να του εμφυσήσω πνοή, να του δώσω φωνή από τη φωνή μου, να μου μιλήσει για εκείνον, να μου πει λίγες κουβέντες … πώς πέρασε μαζί του στις δύσκολες ημέρες του πολέμου, πώς έγιναν τα τόσα τραύματα στο σώμα του, οι χαραγές , τα βαθουλώματα, τα χτυπήματα.
Φανταστικά αναπτύσσεται ένας διάλογος μαζί του και με γλυκόλογα προσπαθώ να το καλοπιάσω λέγοντας:
«Πώς είναι τάχα δυνατό , παγούρι μου, να σε βλέπω και να μη μπορείς να μου πεις τα βάσανα που πέρασες μαζί του και αντάμα οι δυο να κλάψουμε τις μαύρες στιγμές της ζωής σας; Τη δροσερή γουλιά που έπινε από το κρυστάλλινο νερό σου, που του την έδινες με περισσή αγάπη. Του έδινες δύναμη να πολεμήσει τους εχθρούς της πατρίδας και εσύ καμάρωνες μαζί του. Πώς ροβολούσατε στις πλαγιές;»
Δεν μου μιλάει… Το καλοπιάνω λέγοντας και πάλι:
«Έλα παγουράκι μου, πες μου παλικαράκι μου κάτι για τον πατέρα μου. Εσύ ήσουν ο αχώριστος σύντροφός του για πολλά χρόνια. Πες μου πού ήσουν τόσα χρόνια; Τον τόπο που έμενες πώς τον λένε; Μήπως ξενιτεύτηκες κι εγώ με τη Βαρβάρα σε καρτερούσαμε άδικα και σε κλαίγαμε; Και τώρα πώς είναι τάχα δυνατό να σε βλέπω μπροστά μου και ο δυστυχής να μη μπορώ να μάθω για τον πατέρα μου , παρά μόνο από τους άλλους να ακούω να λένε για τις αρετές του…..»
Δυστυχώς δεν μου μίλησε και από το φαρμάκι του χαμού του και τον πόνο του χωρισμού δεν βρίσκονται λόγια να με παρηγορήσει.
Ο αχός και ο βόγγος του πολέμου δεν ακούγεται…..
Εδώ τελειώνει μια πονεμένη ιστορία για ένα απατηλό όνειρο…
Μπαίνει ο Σεπτέμβρης , ο μαύρος μήνας , όπως τον λέμε εμείς οι συγγενείς των εκτελεσθέντων και ο νους μου πηγαίνει στη μέρα του μνημόσυνου που θα συνοδεύσω τον γέρο Σπύρο , παιδί εκτελεσθέντος για να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων, όπως γίνεται κάθε χρόνο για πολλά χρόνια…
Με βήματα βαριά και αργά αργά να πούμε το ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ
* O Αντώνιος Δρίμτζιας είναι γιος εκτελεσμένου με τους 49 Μάρτυρες της Παραμυθιάς
“Ζωντανή” μαρτυρία για την εκτέλεση των 49 προκρίτων…
GreenNet, η έξυπνη επιλογή για φοιτητές που θέλουν το καλύτερο
Η Europrawn ζητά προσωπικό για τη μονάδα παραγωγής γαρίδας
- Εμπειρία στις Υδατοκαλλιέργειες
- Σπουδές σχετικές με τον κλάδο
Ζητείται προσωπικό εξυπηρέτησης Γερμανόφωνων πελατών (όχι πωλήσεις)
Όλα όσα χρειάζεστε για το "φοιτητόσπιτο" σας
Όλα όσα χρειάζεστε για το "φοιτητόσπιτο" σας
1. Καναπές-κρεβάτι
Ο καναπές Teo, που αναδιπλώνεται σε κρεβάτι, είναι μοντέρνος και λειτουργικός, με ρετρό χρώματα, ιδανικός για το φοιτητικό σας σπίτι.
2. Τραπεζάκι σαλονιού
Το τραπεζάκι Pico είναι πολυλειτουργικό, προσφέροντας αποθηκευτικό χώρο και διακοσμητική αξία στο σαλόνι σας.
3. Έπιπλο τηλεόρασης
Το Bologna είναι κομψό και πρακτικό, προσφέροντας ένταση και πρωτοτυπία στον χώρο σας.
4. Κρεβάτι ημίδιπλο
Ένα οικονομικό και κομψό κρεβάτι υψηλής ποιότητας που προσφέρει την καλύτερη εμπειρία ύπνου, ειδικά σε συνδυασμό με τα στρώματα της συλλογής μας.
5. Στρώμα και μαξιλάρι
Το στρώμα Diamont με ελατήρια pocket και το μαξιλάρι Sence ice προσφέρουν την απόλυτη εμπειρία ύπνου.
6. Γραφείο και καρέκλα
Το γραφείο REY είναι μια πρακτική λύση για τον χώρο εργασίας σας, σε συνδυασμό με τις προσαρμοζόμενες καρέκλες για άνεση.
Την Κυριακή η Γιορτή Μοσχαριού στον Τσαμαντά Φιλιατών
Απάντηση του πρώην Αντιδημάρχου Ηγουμενίτσας κ. Τζώρτζη, στον νυν Αντιδήμαρχο κ. Μητσέλο
Δικαίωση για Γεωργόπουλο - Επιστρέφει ως Γενικός Διευθυντής στη ΔΕΥΑ Ηγουμενίτσας
Σύμφωνα με την απόφαση, το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτησή του και υποχρεώνει τη ΔΕΥΑΗ να να επαναφέρει τον κ. Γεωργόπουλο στη θέση του γενικού διευθυντή, από την οποία είχε απομακρυνθεί αδικαιολόγητα.
Το δικαστήριο επίσης απέρριψε την πρόσθετη παρέμβαση του Σωματείου Εργαζομένων της ΔΕΥΑΗ, το οποίο υποστήριξε την πλευρά της επιχείρησης, κρίνοντας ότι το σωματείο δεν είχε επαρκές έννομο συμφέρον για να παρέμβει.
11,5 εκατομμύρια για Δωδώνη, Νικόπολη, Κασσώπη και Γίτανα!
Με το ποσό των 11,5 εκατομμυρίων ευρώ θα χρηματοδοτηθούν από το νέο ΕΣΠΑ τα έργα στους αρχαιολογικούς χώρους της Δωδώνης, της Νικόπολης, της Κασσώπης και των Γιτάνων.
Η Διαχειριστική Αρχή του προγράμματος προχώρησε στην έκδοση της πρόσκλησης με δικαιούχους τις Εφορείες Αρχαιοτήτων, την Περιφέρεια Ηπείρου και το Υπουργείο Πολιτισμού για την υποβολή των προτάσεων.
Η πρόσκληση έχει τρεις υποδράσεις. Η σημαντικότερη αφορά την αποκατάσταση και ανάδειξη του σταδίου στην Αρχαία Νικόπολη, την συντήρηση και αποκατάσταση του Μεγάλου Θεάτρου της Νικόπολης, την δημιουργία διαδρομών εντός του αρχαιολογικού χώρου της Νκόπολης, την συντήρηση, αποκατάσταση κα ανάδειξη του θεάτρων και άλλων μνημείων στην Αρχαία Δωδώνη, την αποκατάσταση και ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου στην Κασσώπη και τις εργασίες αποκατάστασης στο αρχαίο θέατρο Γιτάνων.
Ο συγκεκριμένος τύπος δράσεων αποσκοπεί στη βελτίωση της ελκυστικότητας της περιοχής, με την ανάδειξη, αξιοποίηση και προβολή πολιτιστικών μνημείων, ώστε να καταστούν επισκέψιμα, συμβάλλοντας στην τουριστική και πολιτιστική ανάπτυξη, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της κοινωνικότητας των πολιτών.
Για την περιοχή των Αρχαίων Θεάτρων, στρατηγικός στόχος παραμένει η δημιουργία ενός εξειδικευμένου και επώνυμου προϊόντος πολιτιστικού τουρισμού. Προς την επίτευξη αυτού του στόχου προτείνονται δράσεις συμπληρωματικές αυτών της ΟΧΕ αρχαίων θεάτρων, που υλοποιήθηκε και αφορούν στην αποκατάσταση των μνημείων της περιοχής και τη βελτίωση των υποδομών της.
Πηγή piruspost.gr
Greece Rally 2024 – Ημέρα 5η με μία απαιτητική διαδρομή 229χλμ
Η συναρπαστική σημερινή διαδρομή κάλυψε 229 χλμ προς την Ηγουμενίτσα και πίσω, περιλαμβάνοντας δύο απαιτητικές ειδικές διαδρομές 100 χλμ που περνούσαν μέσα από γοητευτικές αλλά και ανατριχιαστικές παλιές πόλεις-φαντάσματα
Γρηγορότερος ήταν ο Roberto Barbieri #1, ο οποίος τερμάτισε πρώτος με μια εντυπωσιακή εμφάνιση που ανέδειξε τις ικανότητές του τόσο στην πλοήγηση όσο και στην ταχύτητα. Κοντά του, ο Anton Tyll #34 εξασφάλισε τη δεύτερη θέση με έξυπνη οδήγηση. Στην τρίτη θέση τερμάτισε ο Βασίλης Μπούδρος #61, του οποίου η σταθερή οδήγηση του έδωσε μια θέση το βάθρο.
Καθώς προετοιμαζόμαστε για την 6η ημέρα ο ανταγωνισμός αναμένεται να ενταθεί, με πιο δύσκολο έδαφος και απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες στον ορίζοντα.
Κτηματολόγιο: 2 μήνες ακόμα περιθώριο για τους ιδιοκτήτες σε Θεσπρωτία
Περιορισμένο είναι πλέον το χρονικό περιθώριο για τους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στην Κέρκυρα και τη Θεσπρωτία, καθώς οι «πόρτες» του Κτηματολογίου, ψηφιακές και φυσικές, σιγά σιγά κλείνουν, με τη σταδιακή εκπνοή του χρόνου υποβολής δήλωσης ακίνητης περιουσίας. Η αμετάκλητη φύση της καταληκτικής ημερομηνίας δήλωσης έχει υπογραμμιστεί αρκετές φορές, τόσο από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης διά στόματος του Υφυπουργού Κωνσταντίνου Κυρανάκη όσο και από στελέχη του Κτηματολογίου.
Με κάτι λιγότερο από 2 μήνες να απομένουν, οι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στην Κέρκυρα και τη Θεσπρωτία μπορούν να προβούν στη δήλωση τους έως τις 30 Νοεμβρίου 2024.
Η σημασία της δήλωσης είναι αδιαπραγμάτευτη, καθώς αφενός, οι ιδιοκτήτες θα αποφύγουν μελλοντικές δαπανηρές και χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες και αφετέρου, θα διασφαλίσουν την περιουσία τους έναντι τρίτων και του Ελληνικού Δημοσίου. Μπορεί ο χρόνος, λοιπόν, να κυλά γρήγορα προς την λήξη της προθεσμίας, όμως ο απαιτούμενος χρόνος της δήλωσης είναι σύντομος και η διαδικασία απλή, έχοντας αφήσει πίσω την πολύπλοκη γραφειοκρατία του παρελθόντος.
Οι ιδιοκτήτες μπορούν να προχωρήσουν στη δήλωση τους δια ζώσης, μέσω επίσκεψης σ΄ένα Γραφείο Κτηματογράφησης, αλλά και ηλεκτρονικά, είτε μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής δήλωσης, είτε μέσω του Ψηφιακού Χάρτη Κτηματογράφησης https://maps.ktimatologio.gr/.
Τι είναι ο Ψηφιακός Χάρτης;
Στην ιστοσελίδα ktimatologio.gr, μέσω της εφαρμογής «Ψηφιακός Χάρτης Κτηματογράφησης» maps.ktimatologio.gr, οι ενδιαφερόμενοι πολίτες και επαγγελματίες, έχουν τη δυνατότητα να εντοπίσουν το ακίνητο τους, όπως αυτό έχει απογραφεί στα προκαταρκτικά υπόβαθρα του αναδόχου κτηματογράφησης.
Πώς εντοπίζω και δηλώνω το ακίνητο μου μέσω του maps.ktimatologio.gr;
Επισκεπτόμενος την εφαρμογή maps.ktimatologio.gr, ο χρήστης μπορεί να περιηγηθεί στους χάρτες, με τον ίδιο τρόπο που θα περιηγούνταν σε μία πλατφόρμα όπως το Google Maps, ώστε να βρει το ακίνητό του, κάνοντας απλά ζουμ. Έχοντας βρει το γεωτεμάχιό του, μπορεί να κάνει κλικ πάνω του και θα εμφανιστούν οι διαθέσιμες πληροφορίες, όπως έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα. Οι πληροφορίες περιλαμβάνουν την περίμετρο, τις συντεταγμένες και την έκταση σε τετραγωνικά μέτρα.
Αν ο χρήστης συμφωνεί με την αναγραφόμενη αποτύπωση ή εμφανίζονται μικρές διαφοροποιήσεις στα όρια, δεν είναι απαραίτητο να έχει στη διάθεση του τοπογραφικό διάγραμμα από μηχανικό ώστε να πραγματοποιήσει την δήλωση του, αποφεύγοντας έτσι επιπλέον έξοδα.
Κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο της δήλωσης, ο χρήστης μπορεί να συνεχίσει ηλεκτρονικά τη διαδικασία, καταθέτοντας ψηφιακά το συμβόλαιο και πληρώνοντας 35 ευρώ με κάρτα ανά δικαίωμα. Για φυσικά πρόσωπα με περισσότερα από δύο δικαιώματα σε αγροτικές περιοχές του ίδιου προκαποδιστριακού Δήμου, δεν προβλέπεται επιπλέον χρέωση.
Τι κάνω αν διαφωνώ με την αποτύπωση του ακινήτου μου;
Στην περίπτωση που τα όρια ενός γεωτεμαχίου, όπως εμφανίζονται στο maps.ktimatologio.gr δεν είναι σωστά, ο χρήστης μπορεί να αξιοποιήσει τη λειτουργία σχεδιασμού πολυγώνου, δημιουργώντας το δικό του προσωρινό κτηματολογικό απόσπασμα, σχεδιάζοντας τα πραγματικά όρια του γεωτεμαχίου του στον χάρτη.
Πως δηλώνω το ακίνητο μου σ’ ένα Γραφείο Κτηματογράφησης;
Εννοείται πως ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να επισκεφτεί ένα Γραφείο Κτηματογράφησης, προκειμένου να πραγματοποιήσει τη δήλωση του διά ζώσης. Το έμπειρο προσωπικό μπορεί να βοηθήσει, δίνοντας αναλυτικές οδηγίες και κατευθύνοντας τους πολίτες τόσο για τον τρόπο εντοπισμού του ακινήτου όσο και για εξειδικευμένες περιπτώσεις όπου ισχύουν δικαιώματα κτήσης, όπως η χρησικτησία και η κληρονομιά.
Τι κάνω αν δεν έχω τίτλο κτήσης (συμβόλαιο);
Συχνό φαινόμενο αποτελεί σε αγροτικές περιοχές, πολλοί ιδιοκτήτες να μην διαθέτουν συμβόλαια που να πιστοποιούν την ιδιοκτησία τους.
Περίπτωση ιδιοκτησίας με χρησικτησία:
Ο πολίτης πρέπει να καταθέσει δύο έγγραφα με τη δήλωσή του: το έντυπο Ε9 οποιουδήποτε έτους στο οποίο δηλώνει την ιδιοκτησία του και ένα δεύτερο έγγραφο που αποδεικνύει την εικοσαετή κατοχή, όπως ένορκη βεβαίωση μάρτυρα ή άλλο αποδεικτικό έγγραφο (π.χ. προσύμφωνο, υποθήκη).
Περίπτωση μη αποδοχής κληρονομιάς ή ύπαρξης κληρονομητηρίου:
Σε περίπτωση εξ αδιαθέτου διαδοχής προσκομίζονται υποχρεωτικά τα παρακάτω:
● Ληξιαρχική πράξη θανάτου
● Πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών
● Πιστοποιητικό περί μη δημοσιεύσεως διαθήκης
● Πιστοποιητικό περί μη αποποίησης
● Ο τίτλος κτήσης του αποβιώσαντος
Σε περίπτωση διαδοχής εκ διαθήκης προσκομίζονται υποχρεωτικά τα παρακάτω:
● Ληξιαρχική πράξη θανάτου
● Αντίγραφο της δημοσιευμένης διαθήκης ή η απόφαση με την οποία κηρύχθηκε αυτή κυρία, εάν πρόκειται για ιδιόγραφη διαθήκη
● Πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης άλλης διαθήκης
● Πιστοποιητικό περί μη αποποίησης
● Ο τίτλος κτήσης του αποβιώσαντος
Τι κυρώσεις έχω αν δεν δηλώσω το ακίνητό μου;
Είναι πολύ σημαντικό να προβείτε άμεσα στην δήλωση σας, διότι μετά τη λήξη της προθεσμίας, προβλέπονται δαπανηρές νομικές διαδικασίες προκειμένου να καταχωρηθεί ένα ακίνητο στο όνομα του ιδιοκτήτη του. Μια αδήλωτη ακίνητη περιουσία στο Κτηματολόγιο, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, αφού δεν θα είναι εφικτή η πώληση, η γονική παροχή, η δωρεά κ.λπ., δίχως την διεκπεραίωση αυτών των νομικών διαδικασιών.
8. Πώς μπορώ να δω αν με επηρεάζουν οι Δασικοί Χάρτες;
Ο Ψηφιακός Χάρτης δίνει τη δυνατότητα να δείτε τους επικυρωμένους και αναρτημένους Δασικούς Χάρτες. Με τον τρόπο αυτό, κάθε ιδιοκτήτης μπορεί να δει αν και πόσο επηρεάζεται το ακίνητό του. Πρόκειται για μια απλή διαδικασία: ενεργοποιείτε το εικονίδιο με τα «επίπεδα» και επιλέγετε να δείτε τους δασικούς χάρτες ή τις περιοχές Natura.
Μοναδικές προσφορές από την Elektrostore24.gr
Μοναδικές προσφορές από την Elektrostore24.gr
Σας παρουσιάζουμε εκπληκτικές εκπτώσεις σε όλα τα προϊόντα τεχνολογίας και οικιακού εξοπλισμού από την Elektrostore24.gr. Βρείτε τηλεοράσεις τελευταίας τεχνολογίας, μικροσυσκευές, κινητά τηλέφωνα, καθώς και πολλά ακόμη με μεγάλες προσφορές.
Επωφεληθείτε από τις μειωμένες τιμές και τις αποκλειστικές προσφορές που ισχύουν για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Αναβαθμίστε τις συσκευές σας με άριστη ποιότητα και εξαιρετική εξυπηρέτηση. Μην χάσετε την ευκαιρία να αποκτήσετε προϊόντα αιχμής σε τιμές που δεν θα βρείτε αλλού!
Ηγουμενίτσα: Παρουσίαση των Πορισμάτων και Προτάσεων του ΕΠΣ Παραλιακού Μετώπου Ηπείρου
Ηγουμενίτσα: Παρουσίαση των Πορισμάτων και Προτάσεων του ΕΠΣ Παραλιακού Μετώπου Ηπείρου
Η παρουσία όλων μας θεωρείται απαραίτητη.
H Περιφέρεια αρωγός στο έργο κατασκευής του δικτύου Φυσικού Αερίου σε πόλεις της Ηπείρου
Η Περιφέρεια Ηπείρου θα συνδράμει τα έργα κατασκευής δικτύου φαρικού αερίου σε πόλεις της Ηπείρου, διαβεβαίωσε ο Περιφερειάρχης κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης τα στελέχη της enaon EDA τα οποία τον επισκέφτηκαν σήμερα και τον ενημέρωσαν για τον σχεδιασμό της Εταιρείας.
Ως βασική αρχή ο Περιφερειάρχης έθεσε την κατά το δυνατόν μικρότερη επιβάρυνση της καθημερινότητας των πολιτών και την εξάντληση κάθε δυνατότητας εναλλακτικής χάραξης διέλευσης των αγωγών ώστε να μη μειωθούν οι επεμβάσεις στο βασικό οδικό δίκτυο.
Μετά τη συνάντηση ο Περιφερειάρχης δήλωσε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Είχαμε μια συζήτηση με την ανάδοχο εταιρεία που έχει την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στην περιοχή. Μας ενημέρωσε ότι έχουν πίστωση, η οποία είναι ικανή και αναγκαία για να τελειώσουν μεγάλα κομμάτια κυρίως στα Γιάννενα και από 10 περίπου χιλιόμετρα στις άλλες τρεις πόλεις της Ηπείρου, Έχουν συζητήσει με όλους τους Δημάρχους, συζητάνε και με εμάς. Είπαμε ότι όλα θα τα κοιτάμε, θα συνεννοηθούμε ώστε να μη γίνονται ζημιές όπου θα περάσουν. Θα γίνουν και οι αναγκαίες αλλαγές της μελέτης για τη διέλευση του αγωγού».
Στο 30ο Διεθνές Φεστιβαλ Αθηνων η μικρού μήκους ταινία «Αχέροντας»
Στο 30ο Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών-Νύχτες Πρεμιέρας επιλέχτηκε η μικρού μήκους ταινία «Αχέροντας» που συγχρηματοδότησε η Περιφέρεια Ηπείρου και υποστήριξε το Εpirus Film Office. Διαγωνίζεται στο τμήμα ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ • ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, που στηρίζει τις προσπάθειες των νέων Ελλήνων Κινηματογραφιστών Ταινιών Μικρού Μήκους της πρόσφατης ελληνικής παραγωγής. Ειδική κριτική επιτροπή αποτελούμενη από διακεκριμένους επαγγελματίες της εγχώριας κινηματογραφικής βιομηχανίας απονέμει τα βραβεία: Χρυσή Αθηνά, Αργυρή Αθηνά, Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερης Ανδρικής και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας.
Η ταινία σύμφωνα με το πρόσφατά ανακοινωμένο πρόγραμμα του AIFF 30, θα προβληθεί την Τρίτη 8 Οκτωβρίου στις 17:00 στον Κινηματογράφο ΑΣΤΟΡ.
Συνεχίζει λοιπόν την πορεία της η βραβευμένη ταινία «Αχέροντας» στο DISFF 47 Διεθνες Φεστιβάλ Δράμας , με την «Ειδική Μνεία» ως μια ταινία «…άρτιας κινηματογραφικής εμπειρίας σε όλους τους τομείς» και που «…συγκίνησε, με τη διαχείριση της απώλειας…».
Σημειώνεται ακόμη πως η ταινία έλαβε την «4η» θέση στην ψηφοφορία για το «Βραβείο Κοινού», στο 47ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2024, ενώ σχολιάστηκε ως μια ολοκληρωμένη, αξιόλογη προσέγγιση για την προβολή και ανάδειξη της περιοχής και των μύθων της, αξιοποιώντας τον κινηματογράφο ως μέσο (σενάριο, σκηνοθεσία, φωτογραφία, υποκριτική κλπ.)
Η ταινία με τίτλο «Αχέροντας» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Παπαδοπούλου και σενάριο Μάτας Κούρτη, εκτός από την Περιφέρεια Ηπείρου, χρηματοδοτείται και από το Ελληνικο Κέντρο Κινηματογράφου, έγινε δε με την υποστήριξη του ΕPIRUS FILM OFFICE της Περιφέρειας Ηπείρου. Αποτελεί μία παραγωγή της εταιρείας ΗΟΝΕΥΒΕΕ, σε συμπαραγωγή με την LIBRART PERFORMING ARTS ENSEMBLE και το ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ
Πρόκειται για την ιστορία ενός ζευγαριού που αποφασίζει να περάσει ένα Σαββατοκύριακο μέσα στη φύση, και στον ποταμό Αχέροντα. Κατά την παραμονή τους εκεί, προσπαθούν να βρουν νέες ισορροπίες στη σχέση τους που έχει διαταραχτεί από μια σημαντική απώλεια. Το εντυπωσιακό τοπίο, η μυθολογία του, ο επιβλητικός «βαρκάρης» τους επηρεάζουν, και τους ωθούν να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους.
Ο τόπος και ο μύθος που τον περιβάλλει, οι τοποθεσίες (Locations), αποτέλεσαν την έμπνευση του σεναρίου, μιας ιστορίας που συνδέει τον αρχαίο μύθο με το φυσικό περιβάλλον.
Η ξεχωριστή φύση της περιοχής με τα αιωνόβια πλατάνια, το πολυσύνθετο οικοσύστημα και τα κρυστάλλινα νερά αναδείχθηκαν και ανέδειξαν την ιστορία καθώς αποτέλεσαν το σκηνικό για την αφήγησή της. Οι φιλόξενοι κάτοικοι και οι επαγγελματίες των Δήμων Πάργας και Σουλίου και ιδιαίτερα αυτοί της Αμμουδιάς και της Γλυκής όπου πραγματοποιήθηκαν τα γυρισμάτα, συνέβαλαν καθοριστικά στην επιτυχή ολοκλήρωση της ταινίας, αναδεικνύοντας τον film friendly χαρακτήρα της Περιφέρειας.
Πρόκειται για μια ταινία μυθοπλασίας που γυρίστηκε στον ποταμό Αχέροντα, στις εκβολές και τις πηγές του, στους οικισμούς Γλυκή (Δημος Σουλίου- Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας), και Αμμουδιά, δάσος στην παραλία Αλωνάκι (Δήμος Παργας- Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας). Βέβαια κατά την διερεύνηση επιλογής τοποθεσιών (scouting - repérage) , εξετάστηκαν και καταγράφηκαν και άλλα σημεία όπως η Πάργα (Δήμος Πάργας - Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας), η περιοχή στον Όρμο του Οδυσσέα, έως την παραλία Αλωνάκι, καθώς και θέσεις στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας ( πχ λίμνη Καλοδικίου κλπ) που θα χρησιμοποιηθούν για τον εμπλουτισμό της βάσης δεδομένων του ΕPIRUS FILM OFFICE
Πρωταγωνιστές, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης (Νίκος), η Σμαράγδα Αδαμοπούλου (Μαρία) και ο Αργύρης Μπακιρτζής («Βαρκάρης»).
Πρωταγωνιστες: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Σμαράγδα Αδαμοπούλου, Αργύρης Μπακιρτζής, Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Παπαδοπούλου, Σενάριο: Μάτα Κούρτη, Παραγωγός: Χριστίνα Τσακμακά, Διευθυντής Φωτογραφίας: Γιώργος Αθανασόπουλος, Σκηνογράφος: Λουκία Λιμπέρη-Ωραιοπούλου, Ενδυματολόγος: Σπυριδούλα Λιαράτσικα, Ηχητικός Σχεδιασμός: Enes Achmet Kechagia, Μοντάζ: Γιώργος Γεωργόπουλος, Διευθύντρια Παραγωγής: Βίκυ Εδιάρογλου, Οργάνωση Παραγωγής: Μαίρη Τσίτσου, Color Correction: Μαρία Τζωρτζάτου, Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Πέτρος Καλφαμανώλης, Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη-Κινησιολογία : Μαρία Στεφανίδου, Σκριπτ: Κλαούντια Μαρία Δούλου, Α’ Βοηθός Κάμερας: Σπύρος Κοντορουχάς, Ηλεκτρολόγοι: Γιώργος Αθανασόπουλος, Δημήτρης Κόλλιας, Βοηθός Παραγωγής: Πάνος Δέδες, Casting Director: Δημήτρης Ζούρας, Make Up Artist: Μαίρη Ρόκκου