Το Βυζαντινό λουτρό της Παραμυθιάς είναι 1 από τα 6 συνολικά που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ανάγεται χρονολογικά στην μεσοβυζαντινή περίοδο (8ος-12ος αι) και το σωζόμενο κτίριο αποτελείται κυρίως από τέσσερις ορθογώνιους χώρους, δύο μεγαλύτερους και δύο μικρότερους, οι οποίοι και επικοινωνούν μεταξύ τους με τοξωτά ανοίγματα.

Παρόμοιο είναι και το βυζαντινό λουτρό της Θεσσαλονίκης. Η διαφορά είναι ότι της Θεσσαλονίκης το αναστύλωσαν πρόσφατα, έγινε μνημείο της UNESCO και πλέον είναι επισκέψιμο για το κοινό (δείτε εδώ πως ήταν και πως έγινε).

Το λουτρό της Παραμυθιάς, χτίστηκε σε μια εποχή κατά την οποία αναβίωνε η παράδοση των λουτρών, με δημόσια συνοικιακά (Βαλανεία), επισκοπικά για λόγους κοινωνικής ωφελείας, ιδιωτικά ή πριβάτα αλλά και μοναστηριακά με παράλληλη δημόσια χρήση. Πιθανολογούμε πως το συγκεκριμένο ανήκει στην τελευταία κατηγορία αφού δίπλα του βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Παραμυθίας (σήμερα ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου) όπου και είναι ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της χώρας.

Ενας μικρός επιμήκης χώρος που βρίσκεται μεταξύ των δύο μικρότερων διαμερισμάτων, πιθανόν να χρησίμευε ως βοηθητικός χώρος επικοινωνίας τους. Βόρεια του σωζόμενου τμήματος του λουτρού υπήρχε μεγαλύτερος χώρος, ενώ στη νότια πλευρά των ερειπίων διακρίνεται ορθογώνιος επιμήκης χώρος με προεξέχουσα ημικυκλική κόγχη.

Η δυτική πλευρά του λουτρού είναι κατασκευασμένη στο κατώτερο τμήμα της με αργολιθοδομή και στο ανώτερο, με πλινθοπερίκλειστο σύστημα. Διπλές σειρές οριζόντιων και κάθετων πλίνθων περικλείουν τους λίθους. Στην κορυφή της ανωδομής διακρίνεται πλίνθινη οδοντωτή ταινία.

Η στέγαση των σωζόμενων χώρων του λουτρού επιτυγχανόταν με θόλους, ενώ της δεξαμενής και του μικρού βοηθητικού χώρου με καμάρες. Όπως αναφέρεται σχετικά σε πηγές η ανασκαφική έρευνα δεν έχει ακόμη περατωθεί κι έτσι δεν είναι δυνατό να καθορισθούν με ακρίβεια το μέγεθος, η μορφή καθώς και η χρήση των διαφόρων χώρων του λουτρού. Ωστόσο, πιθανολογείται πως τρεις ήταν οι κύριοι χώροι: Το «ψυχρολούσιο» (κρύο), το «χλυαροψύχειο», και το ζεστό ή «θερμό», (ενδότερος θόλος).

Σημαντικό είναι ότι ακόμα και σήμερα διακρίνονται οι δύο πήλινοι σωλήνες που διαπερνούν τους τοίχους των δύο κεντρικών και του νοτιοδυτικού διαμερίσματος. Η στέγαση των τεσσάρων σωζόμενων χώρων γινόταν με θόλους, από τους οποίους σώζονται τα λοφία και μέρος των τυμπάνων, ενώ της δεξαμενής με καμάρα.

«Πρόσκληση σε ΕΙΔΙΚΗ συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ (Άρθρα 67,74 του Ν. 3852/2010 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 του Ν. 5056/2023 )» .

Παρακαλούμε να προσέλθετε σε ΕΙΔΙΚΗ συνεδρίαση που θα διεξαχθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου Σουλίου (Δημαρχιακό Μέγαρο - οδός Κ. Καραμανλή 179 - Παραμυθιά) στις 27 Νοεμβρίου 2024, ημέρα ΤΕΤΑΡΤΗ και ώρα 19:30, για συζήτηση και λήψη αποφάσεως στο παρακάτω θέμα ημερήσιας διάταξης: 

ΘΕΜΑ 1ο Λήψη απόφασης επί της Έκθεσης Πεπραγμένων Δημοτικής Επιτροπής Α΄ Εξαμήνου 2024 Εισηγητής : Δήμαρχος κ. Ντάνης Αθανάσιος ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ Δ Η Μ Ο Σ Σ Ο Υ Λ Ι Ο Υ ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΙΡΕΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 

Πληροφορίες: Όλγα Σπύρου Τηλ.: 2666360125 Παραμυθιά: 22 Νοεμβρίου 2024 

Σε στρατηγική θέση για την ανάπτυξη της Θεσπρωτίας και της Ηπείρου, μακριά από τον αστικό ιστό, πλησίον της Εγνατίας οδού και του λιμένα Ηγουμενίτσας, έχει εγκατασταθεί το Βιοτεχνικό Πάρκο Θεσπρωτίας (ΒΙΟ.ΠΑ.ΘΕ.) Το Πάρκο για τους λόγους που θα εξηγηθούν αργότερα, λειτουργεί με εξαιρετικά χαμηλή πληρότητα (μόλις 3 επιχειρήσεις), και χωρίς ενεργό δράση του φορέα λειτουργίας του (ΦΟ.ΒΙΟ.ΠΑ.ΘΕ.) Η επιχειρηματική δραστηριότητα στην ΠΕ Θεσπρωτίας αναπτύσσεται κύρια είτε επί της Εγνατίας οδού σε κοντινές περιοχές στο Πάρκο, είτε στην περιοχή της Νέας Σελεύκειας πλησίον του υπό μελέτη άξονα Ηγουμενίτσας - Μαυροματίου, αλλά και πλησίον του προβλεπόμενου νέου υποδοχέα επιχειρήσεων στην περιοχή της Τ.Κ. Καστρίου σύμφωνα με το Ε.Π.Σ. του παραλιακού μετώπου.

Βασικός αποτρεπτικός λόγος για την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων εντός του ΒΙΟ.ΠΑ.ΘΕ. είναι τα χρόνια οικονομικά και τεχνικά προβλήματα που ταλανίζουν το φορέα, αλλά κυρίως η έλλειψη οικονομικών κινήτρων για τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων για εγκατάσταση - μετεγκατάσταση και η ανάγκη κατάλληλων τροποποιήσεων - παρεμβάσεων ώστε το πάρκο να αποτελεί ελκυστική και βιώσιμη επιλογή για τους επαγγελματίες. 

Βασικά σημεία έχουν ως εξής:

· Το Όργανο Ελέγχου του ΥΠ.ΑΝ. που διενήργησε αυτοψία το έτος 2018 για το κλείσιμο του οικονομικού και φυσικού αντικειμένου του έργου, διαπίστωσε προβλήματα, με αποτέλεσμα την αδυναμία πιστοποίησης της ολοκλήρωσής του και κατά συνέπεια την καταβολή του τελευταίου ποσού της ενίσχυσης.

· Δεν υφίσταται ενεργό Διοικητικό Συμβούλιο (ουσιώδης έλλειψη διοίκησής του).

· Λίγα οικόπεδα εντός του πάρκου παραμένουν ως και σήμερα αδιάθετα, ενώ στα περισσότερα από αυτά που έχουν διανεμηθεί, οι ιδιοκτήτες δεν έχουν εκκινήσει εργασίες εγκατάστασης, καθώς αυτοί είτε πλέον δεν δύνανται είτε δεν επιθυμούν την δραστηριοποίησή τους στην περιοχή.

· Εργασίες συντήρησης δεν εκτελέστηκαν λόγω τη μη χρήσης του όλα αυτά τα χρόνια (π.χ. βιολογικός καθαρισμός) και παράλληλα συνέβησαν ζημιές, βλάβες και κλοπές. Επίσης, παραμένουν ανεκτέλεστα κάποια έργα που δεν περιλήφθηκαν στην πρώτη φάση του όπως π.χ. μερικές οδοί και άλλα.

· Τέλος, λόγω της μη ουσιαστικής λειτουργίας του φορέα σήμερα, οι παρεχόμενες υπηρεσίες στις λιγοστές επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός του πάρκου, προσφέρονται χωρίς στοιχειώδη ασφάλεια (πχ. απουσία φύλαξης, οδοφωτισμού κλπ).

Οι εξελίξεις της πρόσφατης χρονικής περιόδου περιλαμβάνουν:

· την ολοκλήρωση της εισόδου – εξόδου του Πάρκου από την Εγνατία οδό στο ρεύμα από Ηγουμενίτσα προς Ιωάννινα,

· την ανάληψη έργου από το Τ.Ε.Ε. από τις αρχές του έτους για σύνταξη έκθεσης πραγματογνωμοσύνης σε συνεργασία με την Περιφέρεια και το Υπουργείο Ανάπτυξης,

· την υπόσχεση από τον πρώην Υπουργό Ανάπτυξης προ 6μήνου κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην περιοχή να ενημερωθεί για το ιστορικό του έργου και τα νέα δεδομένα αυτού ώστε να προτείνει λύσεις,

· τις νεότερες πληροφορίες για μη υλοποίηση της σιδηροδρομικής Εγνατίας,

· τη λύση του φορέα του Εμπορευματικού Πάρκου (ΕΠΙ.ΧΕΙΠΑ Ηγουμενίτσας) που σχεδιαζόταν να υλοποιηθεί σε όμορη με το ΒΙΟ.ΠΑ.ΘΕ. έκταση από τον υπό ιδιωτική πλέον διοίκηση ΟΛΗΓ, που ήταν η μητρική εταιρεία αυτού.

· Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στα ΔΣ των Δήμων Ηγουμενίτσας και Σουλίου για το ΕΠΣ τονίστηκε η ανάγκη εκσυγχρονισμού με αλλαγές στις χρήσεις του ΒΙΟ.ΠΑ.ΘΕ με σκοπό τη διεύρυνση του αντικειμένου των επιχειρήσεων που θα δραστηριοποιούνται εντός αυτού.

· την χαμηλού βαθμού διασυνοριακή συνεργασία με την Νότιο Αλβανία (έλλειψη εξωστρέφειας των επιχειρήσεων), σαφώς διατυπωμένη από την ομάδα μελέτης του Ε.Π.Σ.

Σύμφωνα με μελέτη επιπτώσεων από το παρατηρητήριο επιχειρηματικού περιβάλλοντος του ΣΕΒ, οι επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός οργανωμένων υποδομών, εξασφαλίζουν:

· χαμηλότερο κόστος εγκατάστασης ως και 25%

· εξοικονόμηση στο κόστος οδοφωτισμού και καθαριότητας ως και 42%

· σημαντικότατη μείωση του φόρου ακίνητης περιουσίας

· μείωση στο διοικητικό κόστος

· ενώ ενθαρρύνονται να εξάγουν και να καινοτομούν

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται η Περιφερειακή Αρχή:

· Σε ποιες περαιτέρω ενέργειες και κατόπιν της έκθεσης του ΤΕΕ έχει προβεί για την επίλυση των προβλημάτων που έχουν ανακύψει και την εκτέλεση των απαραίτητων έργων που θα επιτρέψουν την ομαλή και πλήρη λειτουργία του.

· Για ποιο λόγο δεν έχει ορισθεί νέο Διοικητικό Συμβούλιο, με σκοπό την στοιχειώδη διοίκηση του έργου.

· Τι επιπλέον μέτρα προτίθεται να λάβει σε συνεργασία με τους υπόλοιπους μετόχους (Δήμος Σουλίου και Ελληνικό Δημόσιο) ώστε να καταστεί ελκυστική για τις επιχειρήσεις η εγκατάσταση – μετεγκατάστασή τους εντός του Βιοτεχνικού πάρκου.

Ιωάννινα, 20/11/2024

Με εκτίμηση,

Ο επικεφαλής και οι περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξης «Κοινό των Ηπειρωτών»:

Στέφος Ιωάννης, Αγγέλη Παναγιώτα, Δημητριάδης Σάββας, Κορωναίος Θεόδωρος, Τσίρκας Μάριος

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε και το 2ο σεμινάριο Α΄ Βοηθειών, την Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024, που συνδιοργανώθηκε από το ΚΕΠ Υγείας του Δήμου και τον Σύλλογο Εργαζομένων ΟΤΑ Θεσπρωτίας, με την πολύτιμη συνδρομή του ΕΚΑΒ Ηγουμενίτσας.

Εργαζόμενοι στους περιφερειακούς παιδικούς σταθμούς της πόλης της Ηγουμενίτσας καθώς και εργαζόμενοι των παιδικών σταθμών του Δήμου Σουλίου, εκπαιδεύτηκαν στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), στη χρήση αυτόματου απινιδωτή, στην πλάγια θέση ασφαλείας (θέση ανάνηψης), στην πνιγμονή από ξένο σώμα ενώ έλαβαν και ενημέρωση για αντιμετώπιση καταστάσεων όπως λιποθυμία, επιληπτική κρίση, δήγματα εντόμων και φιδιών, κατάγματα, αιμορραγίες και τραύματα.

Τα σεμινάρια θα συνεχιστούν και το επόμενο χρονικό διάστημα, ώστε όλοι οι υπάλληλοι να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε επείγουσες και απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις που μπορούν να συμβούν, κατά τη διάρκεια της εργασίας τους.

Το ΚΕΠ Υγείας ευχαριστεί ιδιαίτερα τους διασώστες του ΕΚΑΒ Ηγουμενίτσας κ. Ευάγγελο Κατσιμάνη και κ. Νικόλαο Ντόστα για την ανταπόκριση στο αίτημα εκπαίδευσης, καθώς και για την άψογη συνεργασία.

Συνεδριάζει την Τριτη η Δημοτική Επιτροπή του Δήμου Σουλίου, για συζήτηση και λήψη απόφασης στα εξης θέματα της ημερήσιας διάταξης:

ΘΕΜΑ 1ο Προέλεγχος των οικονομικών καταστάσεων, του Ισολογισμού και των αποτελεσμάτων χρήσης του Δήμου Σουλίου οικ. έτους 2023.

ΘΕΜΑ 2ο Σύνταξη Έκθεσης Γ΄ Τριμήνου για την υλοποίηση του προϋπ/σμού οικ. έτους 2024.

ΘΕΜΑ 3ο Εισήγηση Δημοτικής Επιτροπής περί αναπροσαρμογής ή μη των Ανταποδοτικών τελών και δικαιωμάτων Δήμου Σουλίου.

ΘΕΜΑ 4ο Αποδοχή όρων, έγκριση μελέτης – «Αναγκαίες παρεμβάσεις για την αποκατάσταση του εσωτερικού οδικού δικτύου της πόλης Παραμυθιάς του Δήμου Σουλίου» και υποβολή πρότασης του Δήμου Σουλίου στο «ΤΠΑ Υποδομών και Μεταφορών» Άξονας Προτεραιότητας : Oδικές μεταφορές με τίτλο: Αναγκαίες παρεμβάσεις για την αποκατάσταση του εσωτερικού οδικού δικτύου της πόλης Παραμυθιάς του Δήμου Σουλίου.

ΘΕΜΑ 5ο 3η τμηματική παραλαβή για τη σύμβαση της προμήθειας με τίτλο: «ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ».

ΘΕΜΑ 6ο Αποδοχή ένταξης της πράξης: «Αποκαταστάσεις ζημιών στις Τ.Κ Σκανδάλου και Σαμονίδας (ανεμοστρόβιλος) στον Δήμο Σουλίου» με Κωδικό ΟΠΣ 5224054 στο «ΤΠΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ 2021-2025.

ΘΕΜΑ 7ο Έγκριση δαπανών πάγιας προκαταβολής Προέδρων Κοινοτήτων.

ΘΕΜΑ 8ο 1. Απόδοση λογαριασμού και απαλλαγή υπολόγων Προέδρων πάγιας 2. προκαταβολής δημοτικών Κοινοτήτων Δήμου Σουλίου.

ΘΕΜΑ 9ο Έγκριση Πρακτικής Άσκησης στο Δήμο Σουλίου.

ΘΕΜΑ 10ο Έγκριση μετακίνησης εκτός έδρας (εξωτερικό) του Δημάρχου Σουλίου.

Ο Χριστόφορος Περραιβός καταγόταν από τις Πούρλες Πιερίας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Χριστόφορος Χατζηβασιλείου ή Χρυσάφης Χατζηβασίλης, έμεινε όμως στην ιστορία όμως ως Περραιβός, όπως και ο φίλος και σύντροφός του, έμεινε στην ιστορία ως Βελεστινλής. Στα Ιωάννινα, το όνομά του φέρει ένας δρόμος κάθετος στην Παύλου Μελά, κοντά στο κτίριο του παλιού ΙΚΑ.

Ο Περραιβός σπούδασε στο Βουκουρέστι και στη Βιέννη, όπου και συνάντησε τον Ρήγα. Συνελήφθη μαζί του στις 17 Δεκεμβρίου 1797 και ήταν ο μοναδικός από τους συντρόφους που γλίτωσε τη δολοφονία.

Πώς όμως ο Περραιβός συνδέθηκε με την ιστορία των Ιωαννίνων, της Πάργας και του Σουλίου; Το 1803 εξέδωσε τον πρώτο τόμο της «Ιστορίας του Σουλίου και της Πάργας».

Ζώντας στην Κέρκυρα, ο Περραιβός συνεργαζόταν με τους Γάλλους, άλλοτε μυστικά και άλλοτε φανερά. Σε αυτή του τη δραστηριότητα ενδεχομένως αποδίδονται και αντιφατικές καταγραφές για τον χαρακτήρα και τις βλέψεις του.

Το πόνημά του ωστόσο το υπέγραψε κωδικά ως «ΒΥΚ ΨΟ ΨΞΗ ΛΑ ΑΩΚΑ», καθότι φοβόταν τυχόν διώξεις εναντίον του. Το κρυπτογράφημα σημαίνει «Χριστοφόρου του Περραιβού και Χιλιάρχου»

Πιο πιθανός διώκτης θεωρούνταν ο Ιερόθεος, μητροπολίτης Ιωαννίνων, ο οποίος είχε κατηγορηθεί συχνά και όχι άδικα για πολιτική σύμπλευση με την οθωμανική κυριαρχία και τις βουλές του Αλή Πασά. Είχε παρέμβει στον πόλεμο με τους Σουλιώτες εναντίον τους, «συμβουλεύοντας» τους Παργινούς να μην τους βοηθούν. Είχε αποκηρύξει επίσης τον Περραιβό από άμβωνος: «… αυτός με κάποιον Ρήγαν Θεσσαλόν (…) εσκόπευαν να κάνουν επαναστάσεις κατά του κραταιοτάτου Σουλτάνου· αλλ’ ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με θάνατον οπού τους έπρεπε…».

Ο Περραιβός, στο πόνημά του κατέγραφε αναλυτικά τους πολέμους του Αλή Πασά σε όλη την Ήπειρο, τις επιπτώσεις των συμμαχιών του, το ρόλο που έπαιξαν, πατριωτικό ή προδοτικό διάφοροι παράγοντες της εποχής και της περιοχής.

Επίσης, ανέφερε τοπογραφικές και ιστορικές απόψεις του για την περιοχή του Σουλίου, την ονομασία της, τη μορφολογία της κ.α.

Πήρε ενεργό μέρος στην επανάσταση του ’21 και πάλι στο Σούλι, αλλά και στο Μεσολόγγι και αλλού. Τα απομνημονεύματά του από την επανάσταση εκδόθηκαν το 1836, όχι πάντως χωρίς αμφισβήτηση για την ακρίβεια κάποιων αναφορών, ενώ αργότερα εξέδωσε μια βιογραφία του Ρήγα.

Στις 18 Μαρτίου 1844, ο Όθωνας του απένειμε το βαθμό του υποστρατήγου. Πέθανε σε ηλικία 90 ετών, στις 4 Μαΐου 1863.

Γεννήθηκε το 1847. Ήταν γιος του Αθανασίου και της Ελένης Βότση, εύπορων Παραμυθιωτών οι οποίοι στις αρχές του 1800 ήταν από τους πρώτους οικιστές της Πάτρας μετά απο την μετοίκηση τους απο την Παραμυθιά και μετά από την σχεδόν ερημοποίηση Πάτρας κατά την Επανάσταση.

Σπούδασε νομικά και αργότερα άσκησε την δικηγορία στην Πάτρα. Παράλληλα υπήρξε πάρεδρος του Πρωτοδικείου Πατρών. Ο λόγος για τον Δημήτριο Βότση.

Το 1891 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος και διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1895 εκλέχτηκε βουλευτής με τoν συνδυασμό του Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου. Το 1899 εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων ενώ επανεκλέχτηκε για άλλες δύο θητείες, το 1903 & το 1907. Η τελευταία του θητεία παρατάθηκε μέχρι το 1914 λόγω των Βαλκανικών Πολέμων. Με την λήξη της θητείας του, το 1914, ξαναέθεσε υποψηφιότητα για την δημαρχία χωρίς όμως επιτυχία αυτήν τη φορά, καθώς συγκέντρωσε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του Δημήτριο Ανδρικόπουλο Μπουκαούρη.

Επι ημερών του ξεκίνησε η ανέργεση του νέου Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα, όταν ως βουλευτής εισηγήθηκε το θέμα στο κοινοβούλιο και το 1908 θεμελιώθηκε παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α´. Ίδρυσε τα δημοτικά σφαγεία στην Ακτή Δυμαίων, αγόρασε το σημερινό Δημαρχιακό μέγαρο αντί 121.000 δραχμών, ανήγειρε το πτωχοκομείο στην Ακτή Δυμαίων, ρυμοτόμησε τις συνοικίες της πόλης, κατασκεύασε νέα δεξαμενή στο Κάστρο που λειτουργεί ακόμα και σήμερα, το νέο υδραγωγεί, αλλά και υπονόμους μήκους 12 χιλιομέτρων. Αγόρασε τους στρατώνες στην συνοικία Σύνορα που υπάρχουν και σήμερα, φρόντισε την για την εμφάνιση και τον εξωραϊσμό της πόλης δεντροφυτεύοντας πλατείες, τοποθέτησε δημοτικούς φανούς, ξεκίνησε την ασφαλτόστρωση των δρόμων που μέχρι τότε ήταν χωμάτινοι και διαρρύθμισε την Πλατεία Όλγας. Έφερε τον ηλεκτρισμό στην Πάτρα το 1902 κατασκευάζοντας το εργοστάσιο αεριόφωτος στην Κρύα Ιτεών και τοποθέτησε τους πρώτους λαμπτήρες στην Πλατεία Γεωργίου Α΄ και στην οδό Μαιζώνος. Το 1902 έφερε το Τραμ στην Πάτρα αντικαθιστώντας τους ιππήλατους σιδηρόδρομους που υπήρχαν με ηλεκτροκίνητους, καθιστώντας την Πάτρα πρώτη ελληνική πόλη στον τομέα αυτόν. Επίσης μείωσε την τιμή παροχής του νερού στους φτωχούς που το πλήρωναν στην μισή σχεδόν τιμή. Κατά την θητεία του η τότε κυβέρνηση επιχείρησε να αφαιρέσει τα έσοδα του Δήμου Πατρέων προς όφελος της, κάτι το οποίο κατάφερε και απέτρεψε ο Βότσης μετά από μεγάλο αγώνα.

Έχει βραβευτεί από την Ιταλική κυβέρνηση με το τιμητικό παράσημο του Χρυσού σταυρού της Σωτήρος για την εκπολιτιστική του δράση.

Απεβίωσε στις 28 Οκτωβρίου του 1917. Ο Δήμος Πατρέων τον τίμησε δίνοντας το ονομά του σε μια οδό της Πάτρας και στήνοντας την προτομή του στην Πλατεία Τριών Συμμάχων. Η προτομή του, ωστόσο, μεταφέρθηκε το 2000 στην πλατεία που υπάρχει στο κάτω μέρος της οδού που φέρει το όνομα του, επί της Λεωφόρου Όθωνος-Αμαλίας.

Δύο επί θητεία θέσεις ειδικευμένων ιατρών του κλάδου ΕΣΥ εγκρίθηκαν για το Κέντρα Υγείας Ηγουμενίτσας και Παραμυθιάς με Απόφαση της Αναπληρώτριας Υπουργού Υγείας Ειρήνης Αγαπηδάκη. Συγκεκριμένα, για κάθε ένα κέντρο υγείας προκηρύσσεται 1 θέση ιατρού ειδικότητας Ιατρικής Βιοπαθολογίας – Εργαστηριακής Ιατρικής στον βαθμό του Επιμελητή Β΄. Στη σχετική απόφαση αναφέρεται ότι η προθεσμία υποβολής αιτήσεων αρχίζει στις 28 Νοεμβρίου και λήγει στις 12 Δεκεμβρίου 2024.

«Με την κάλυψη των θέσεων αυτών τα δύο κέντρα υγείας ενισχύονται με μια πολύ απαραίτητη ειδικότητα, διευκολύνοντας έτσι την εξυπηρέτηση κατοίκων και επισκεπτών. Όπως λέμε σε κάθε ευκαιρία, συνεχίζουμε με σκοπό τη συνεχή βελτίωση του δημόσιου συστήματος υγείας στη Θεσπρωτία», δήλωσε ο Βασίλης Γιόγιακας.

Την 1η Νοεμβρίου 2024 φτάσαμε στο Μπουραζάνι. Η διαμονή μας ήταν κυριολεκτικά μέσα στο κέντρο των επιχειρήσεων του 3ου Συντάγματος Ιππικού, στην πανέμορφη κοιλάδα του Αωού και του Βοϊοδομάτη. Η επίσκεψη στην περιοχή περιελάμβανε πολλά σημαντικά στο πρόγραμμα κι εγώ ήμουν ευχάριστα ανήσυχος καθώς την επομένη θα βάδιζα στα χνάρια του παππού μου. Εκεί που μαζί με τους Ιππείς του έγραψαν ιστορία τιμώντας την στολή του “Έλληνα Στρατιώτη”. Είχα ξαναπεράσει πολύ βιαστικά από το σημείο το 2008 με τον πατέρα μου, Ταξίαρχο ΤΘ Λάμπρο Τζαβέλλα. Τότε όμως ο στόχος μας και η σκέψη μας ήταν στην ανεύρεση του μνήματος του Ιλάρχου μέσα στην Βόρειο Ήπειρο στο χωρίο Μπαντελόνια, όπου έταφη μετά τον ένδοξο θάνατό του στις μάχες της Πρεμετής. Με τις υποδείξεις του κου Γιώργου Τάσσου του ιδιοκτήτη του Ξενοδοχείου ”Μπουραζάνι” ο οποίος με εφοδιάσε και με σχετικό σχεδιάγραμμα, ξεκινήσαμε την περιήγηση με οδηγό τον Σύνδεσμο Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων, στα δοξασμένα μέρη του Ιππικού μας, όπου το 1940 απέκρουσε και κατανίκησε με λυσσαλέες μάχες και πολύ αίμα την επίλεκτη Ιταλική Μεραρχία Τζούλια, στέλνοντάς την πίσω στην Αλβανία.

Εκεί στο Μπουραζάνι, από την Κόνιτσα και μέσα από τα στενά της Μελισσόπετρας μέχρι τη Μολυβλοσκέπαστη που ο Αωός ενώνεται με τον Σαραντάπορο, ο Ίλαρχος περιγράφει τα όσα διαδραματίστηκαν στις μάχες μέσω των επιστολών του που διασώθηκαν από την οικογένεια και των διαταγών που δεχόταν από την Διοίκηση στα μετόπισθεν. Οι περιγραφές του μιλούν για την κατάληψη της στρατηγικής σημασίας των ”Δίδυμων Λόφων”, όπου από εκεί πλέον η Ίλη του ήλεγχε με ασφάλεια όλη την περιοχή μέχρι τον Σαραντάπορο που είχαν υποχωρήσει οι Ιταλοί. Αμέσως μετά οι Ελληνικές δυνάμεις διέβησαν τα δύο ποτάμια προς την Αλβανία γράφοντας νέες σελίδες λαμπρής Ιστορίας απελευθερώνοντας όλη την Βόρειο Ήπειρο.

Οδηγώντας την επομένη το πρωί και περνώντας στα δεξιά μου το χωριό Μελισσόπετρα, αρχίζω να καταλαβαίνω ότι βρίσκομαι ακριβώς εντός του πεδίου της μάχης. Λίγο παρακάτω εκεί που ο δρόμος σχεδόν εφάπτεται με τον Αωό εμφανίζονται μπροστά μου οι Δίδυμοι Λόφοι που κατέλαβε ο παππούς με την Ίλη του. Δεν υπήρχαν λόγια! Μόνο δάκρυα. Ήταν αδύνατο για λίγο να συνεχίσω να οδηγώ. Ένα ρίγος με διαπέρασε και η φαντασία άρχισε να δημιουργεί εικόνες. Έχω βιώσει αυτή την κατάσταση στο Σούλι πολλές φορές. Αυτό όμως ήταν πιο έντονο! Λίγο παρακάτω στην Ιερά Μονή της Παναγιάς της Μολυβδοσκέπαστης προσκυνήσαμε και ανάψαμε το κεράκι μας. Είναι σίγουρο ότι οι Ιππείς και ο Ίλαρχος ξαπόστασαν εκεί για λίγο και προσευχήθηκαν πριν συνεχίσουν.

Η Μάχη.

Στις 21 Νοεμβρίου 1940 ώρα 11:45 o Ίλαρχος Τζαβέλλας αναφέρει προς την Επιλαρχία του την κατάληψη του Α’ αντικειμενικού σκοπού κοντά στην Μελισσόπετρα από την Ίλη του. Η μάχη αναφέρει ότι είναι σφοδρή καθώς η θέση του Εχθρού είναι ισχυρή και βάλλονται δραστικώς από πυρά αυτομάτων όπλων, όλμων και χειροβομβίδων. Επίσης αναφέρει ότι πρέπει άμεσα να επιμηκυνθεί η βολή των φιλίων όλμων και πολυβόλων διότι βάλλουν επί των γραμμών τους καθιστώντας την ζωήν των ανδρών της Ίλης επισφαλή και εμποδίζουν την προχώρησίν τους προς την κατάληψη του τελικού αντικειμενικού σκοπού τους.

Πόση ψυχραιμία και ικανότητα πρέπει να έχει ένας ηγήτωρ την ώρα της μάχης ώστε να είναι σε θέση να εκτιμά τα γεγονότα να θέτει τις προτεραιότητες και να συντάσσει ιδιοχείρως τις αναφορές για τα επείγοντα θέματα προς την Διοίκηση.

Μετά από περίπου πέντε ώρες μάχης στις 16:30 o Ίλαρχος Τζαβέλλας αναφέρει προς την 2η Επιλαρχία την οριστική κατάληψη των ”διδύμων λόφων” που ήταν ο 2ος και κύριος αντικειμενικός σκοπός. Εγκαταστάθηκαν γράφει αμυντικώς επί της καταληφθείσης τοποθεσίας. Ο εχθρός υποχωρεί εσπευσμένως αλλά όχι ατάκτως και διαβαίνει τον Αωόν κατευθυνόμενος προς τα Αλβανικά σύνορα. Β.Δ. επί της δημοσίας οδού ευρίσκονται 12 εχθρικά άρματα μάχης και βάλλουν καταιγιστικώς εναντίον μας. Εχθρικοί όλμοι επίσης βάλλουν δραστικώς καθ΄ημών. Δεχτήκαμε επίθεση εχθρικών αεροπλάνων . Στερούμεθα παντελώς πυρομαχικών – τροφίμων και ύδατος. Παρακαλώ διατάξατε σχετικώς δια τον ανεφοδιασμόν μας.

“Έχω ένα νεκρό Οπλίτη και δύο τραυματίες.”

(ήρωες της Πατρίδας για πάντα στην ψυχή μας)

Συνεχίζει…

Ο ένας τραυματίας είναι ο επιλοχίας της Ίλης βληθείς υπό θραύσματος χειροβομβίδας. Ανερχόμενος ο υποφαινόμενος με 7 άνδρες και το ανθυπίλαρχο Παπαδάκη στο ύψωμα 696 δεχτήκαμε όταν βρεθήκαμε 20-30 μέτρα από την κορυφογραμμή, αθρόαν επίθεσιν με εχθρικές χειροβομβίδες και τραυματίστηκε στον δεξιόν οφθαλμόν ο εγγύς εμού ευρισκόμενος επιλοχίας της Ίλης. Όπως προενέφερα στερούμεθα άπαντες και πυρομαχικών και τροφής και κλινοσκεπασμάτων και σακιδίων τα οποία διέταξα να αφεθούν στην τοποθεσία απ’ όπου εξορμήσαμε προς επίθεση, για την ευχερή κίνηση και ενέργεια των ανδρών μας.

Κώστας Τζαβέλλας.

Την επόμενη ημέρα το πρωί 22 Νοεμβρίου ώρα 8:45 στον απόηχο της μάχης, ο Ίλαρχος ζητώντας την αντικατάστασή τους από άλλη Ίλη ξεκούραστη, αναφέρει προς στην διοίκηση:

Οι άνδρες της Ίλης ως και εχθές σας ανέφερα είναι κατάκοποι εκ της χθεσινής μάχης και ιδιαίτατα εξ ελλείψεως τροφίμων. Επίσης τα πυρομαχικά μας εξηντλήθησαν και δεν είμαι εις θέσιν να πράξω ουδέ το ελάχιστον. Στα χέρια μας βρίσκεται ένας φορητός ασύρματος και ενα τηλέφωνο Ιταλικά σε άριστη κατάσταση. Νεκρός Ιταλός και διάφορα πολεμικά αντικείμενα / αυτόματα όπλα – χειροβομβίδες – οπλοβομβίδες – σκαπτικά – σύρμα ακιδωτόν κλπ. εγκαταλειφθέντα υπό του εχθρού, ευρίσκονται σε αφθονία στην τοποθεσία την οποία κατέχομεν. Εδώ και μια ώρα περίπου περιίπτανται εχθρικά αεροπλάνα από πάνω μας και κάποια έβαλον δια βομβών τις γραμμές μας άνευ όμως αποτελέσματος. Στην απέναντι όχθη του Σαρανταπόρου και έναντι της τοποθεσίας μας υπάρχουν εχθρικές δυνάμεις και διεπίστωσα τούτο εκ των φωτοβολίδων που ερρίφθησαν κατά την διέλευσιν των Ιταλικών αεροπλάνων πάνω από αυτή την τοποθεσία. Ουδέν μέχρι στιγμής αξιοσημείωτον ή εχθρική δράσις έλαβε χώραν.-

Μετά σεβασμού Κ. Τζαβέλλας.

Έτσι κάπως έληξε η συγκεκριμένη μάχη της 4ης Ίλης της 2ης Επιλαρχίας του 3ου Συντάγματος, της Μεραρχίας Ιππικού του Ήρωα Στρατηγού Γεωργίου Στανωτά. Έντεκα ημέρες μετά, ο Σουλιώτης Ίλαρχος ηγούμενος και πάλι της Ίλης του σε έναν άλλον λόφο λίγο πριν την Πεμετή θα έπεφτε υπέρ Πατρίδος από τα Ιταλικά πολυβόλα τα οποία είχε νικήσει και τρέψει σε φυγή σε όλες τις προηγούμενες μάχες του. Έτσι και τότε, στις 2 Δεκεμβρίου του 1940 και πάλι τα νίκησε αλλά χρειάστηκε να πέσει για να το πετύχει!

Τα προσωπικά αρχεία των αγωνιστών της πρώτης γραμμής είναι ένας πραγματικός θησαυρός και δεν πρέπει να βρίσκονται κρυμμένα στα ντουλάπια. Οι ήρωες του 1940 επιβεβαιώνουν με τον πιο λαμπρό τρόπο την συνέχεια διαχρονικά του φρονήματος και του σθένους αυτού του λαού υπέρ της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας. Το ιστορικό DNA των παππούδων και των προπαππούδων τους ήταν αυτό που τους κάλεσε να τρέξουν όλοι μαζί στο Μέτωπο για να νικήσουν Γίγαντες για άλλη μια φορά. Αποδεικνύουν δε με τον πιο βιωματικό τρόπο (ως οι δημιουργοί του Έπους του 40), ότι και οι παλαιότεροι άθλοι του Γένους δεν είναι μύθοι άλλα συνέβησαν όπως ακριβώς ο δικός τους. Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι σήμερα με σύμμαχο τον χρόνο και την λήθη να αποδομήσουν τους παλαιότερους άθλους ως μύθους ή υπερβολές αυτών που τους κατέγραψαν. Η διαφορά των Ηρώων του 1940 σε σχέση με το σήμερα, είναι ότι στα σχολειά τους εκείνοι έμαθαν όλα αυτά που οι σημερινοί νέοι δεν μαθαίνουν και που ακόμη χειρότερα πολλά ενοχοποιούνται ως εθνικιστικές υπερβολές.

Οι Ήρωες ποτέ δεν κρίνονται. Κρίνονται αυτοί που γράφουν για τους Ήρωες σήμερα από τον άνετο καναπέ τους προσπαθώντας να πουν κάτι διαφορετικό ικανοποιώντας ενδεχόμενες ιδεοληψίες τους ή και για άλλους λόγους ίσως ακόμη χειρότερους. Οι Ήρωες είναι μέσα στην ψυχή μας πάντα ως τρανό παράδειγμα, αποδεκτοί και αγαπημένοι αλλά και συγχωρεμένοι για τα όποια λάθη τους. Ας μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για την πλειονότητα των Πολιτικών του τόπου μας διαχρονικά… Σε αυτούς η ψυχή βάζει πολλά φίλτρα και επιλέγει μόνο κάποιες εξαιρέσεις που αποτελούν φυσικά την μειονότητα στο σύνολό τους.

Ο Ήρωας τα δίνει όλα για την πατρίδα.

Ο Πολιτικός κρατά πρώτα τα δικά του.

Τη Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου 2024, στις 19:00, θα πραγματοποιηθεί η προβολή της πολυβραβευμένης ταινίας "Αδάμ, πού εί;" στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Σουλίου, "Καρκαμίσι", στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Η εκδήλωση διοργανώνεται από την "Ενωμένη Ρωμηοσύνη" και η είσοδος θα είναι δωρεάν για το κοινό.

Σχετικά με την ταινία:

Η ταινία "Αδάμ, πού εί;" είναι μια βιωματική κινηματογραφική δημιουργία που μεταφέρει τον θεατή στην καθημερινή ζωή της Μονής Δοχειαρίου στο Άγιον Όρος. Η ταινία έχει λάβει σημαντικές διακρίσεις σε φεστιβάλ όπως το Pokrov Grand Prix και το Krakow Film Festival, προσελκύοντας το ενδιαφέρον του κοινού και των κριτικών διεθνώς.

Πληροφορίες:

Για περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να επικοινωνήσετε μέσω WhatsApp ή Viber στο τηλέφωνο +380 99 290 8691.

Μια μοναδική ευκαιρία για τους κατοίκους της Θεσπρωτίας να γνωρίσουν την πνευματικότητα και την καθημερινότητα της μοναστικής ζωής μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου.

Το Εκκλησιαστικό συμβούλιο Χρυσαυγής σας ενημερώνει ότι ενόψει της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου:

Θα τελεσθεί εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας την παραμονή 20/11, ημέρα Τετάρτη και ώρα 17:00 στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Χρυσαυγής (στη θέση Χάλασμα) και ανήμερα των Εισοδίων, ημέρα Πέμπτη 21/11, θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία μετ’αρτοκλασίας.

Tι εορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου:

Μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους είναι τα «Εισόδια» της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μας την τιμά στις 21 Νοεμβρίου, με ιδιαίτερη λαμπρότητα.

Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή καθώς αποτελεί την βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου.

Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος, γεννήθηκε από γονείς γηραιούς, τον Ιωακείμ και την Αννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό να τους δώσει ενα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Πραγματικά, αυτό και έκαναν. Οταν δηλαδή η Μαρία έγινε τριών ετών την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Ζαχαρία του ιερέα.

Αυτός την αγκαλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το ονομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώσει τους υιούς του Ισραήλ».

Και ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, που ο Θεός την χαρίτωσε.

Και ευφράνθηκε η Παναγία και με αγαλλίαση ψυχής εσκίρτησε και όλοι πνευματικά πανηγύρισαν που έμεινε στο Ναό τον Αγιο, για να αγιασθεί και να γίνει αργότερα η Μητέρα του ίδιου του Θεού.

Αν και υπήρξε μία ξεχωριστή μορφή της τέχνης και του κινηματογράφου, ο απόγονος της ιστορικής οικογένειας Τζαβέλλα, από το Σούλι και κορυφαίος σκηνοθέτης της μεταπολεμικής γενιάς και ένας από τους σημαντικότερους στην Ελλάδα, ο Γιώργος Τζαβέλλας δεν έτυχε ποτέ της αναγνώρισης που του άξιζε, καθώς η ακεραιότητα του ήθους του και ο γλυκός του χαρακτήρας, που διαπερνούσε όλες του τις ταινίες, δεν ταίριαζε με το κινηματογραφικό σύστημα, που βολοδέρνει στη μιζέρια, διαφημίζει μετριότητες, προβάλει το ασήμαντο.

Τον κατέταξαν ως έναν ακόμη σκηνοθέτη του παλιού εμπορικού ελληνικού σινεμά, με τον πρέποντα σεβασμό μόνο από ελάχιστους γνώστες του έργου του, αλλά και αυτούς που έμπαιναν στην ουρά για να κόψουν εισιτήριο να δουν τις κλασικές σήμερα ταινίες “Η Κάλπικη Λίρα”, “Ο Μεθύστακας”, “Ο Γρουσούζης”, “Το Σοφεράκι”, “Μια Ζωή την Έχουμε”, ο Ζηλιαρόγατος”, “Η Δε Γυνή να Φοβείται τον Άνδρα”…

Αγαπημένες κλασικές ταινίες, που σήμερα, ανήκουν, ως ένα βαθμό δικαιωματικά, στους λαμπρούς πρωταγωνιστές τους, τον Ορέστη Μακρή, τον Βασίλη Λογοθετίδη, τον Μίμη Φωτόπουλο, την Έλλη Λαμπέτη, τον Δημήτρη Χορν, την Ειρήνη Παπά, τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τόσους άλλους που διέπρεψαν σε δεύτερους, αλλά αξέχαστους, ρόλους. Όχι όμως και του αυτοδίδακτου, ρομαντικού, ευαίσθητου, αυθεντικού Γιώργου Τζαβέλλα.

Ο Γιώργος Τζαβέλλας, που «έφυγε» πριν 45 χρόνια (18 Οκτωβρίου 1976), υπήρξε ένας αυτοδίδακτος σκηνοθέτης, αλλά με τεράστια γνώση και βαθιά σκέψη, ένας πρωτοπόρος, με όραμα για το ελληνικό σινεμά, γύρισε μόλις 12 ταινίες. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας ανυπότακτος καλλιτέχνης, για τον οποίο αξίζει να θυμηθούμε τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του και της σταδιοδρομίας του.

Σικελιανός, Σαρλό και μπιλιάρδα

Ο Γιώργος Τζαβέλλας γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1916, απόγονος της ιστορικής οικογένειας Τζαβέλλα, από το Σούλι, γιος του δημοσιογράφου Θάνου Τζαβέλλα και της Αφροδίτης Μιχαηλίδου, ενώ παιδικός του φίλος υπήρξε ο Νίκος Τσιφόρος, τον οποίο γνώρισε στα μπιλιαρδάδικα της Κυψέλης. Το 1927 θα παρακολουθήσει τις Δελφικές Γιορτές του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού. Θα μαγευτεί και θα συγκινηθεί τόσο, με την αναβίωση του αρχαίου ελληνικού δράματος, βάζοντας ως κρυφό πόθο την ενασχόλησή του μια μέρα με την τραγωδία. Κάτι που θα καταφέρει τελικά 35 χρόνια μετά, γυρίζοντας την εξαίσια και πρωτοπόρα για την εποχή της “Αντιγόνη”, με την Ειρήνη Παπά, τον Μάνο Κατράκη και την Μάρω Κοντού. Ωστόσο, θα μαγευτεί και με έναν ακόμη θρύλο, αυτή τη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες, όπου θα γίνει μόνιμος θαμώνας και θα “σπουδάσει” τον κινηματογράφο, τον Τσάρλι Τσάπλιν. Ο περίφημος «Σαρλό» και οι ταινίες του θα τον γοητεύσουν τόσο που θα πάρει την απόφαση να ασχοληθεί στη ζωή του, με αυτό που αγαπά περισσότερο. Το σινεμά.

Από το μέτωπο στα «Χειροκροτήματα»

Προηγουμένως, όμως, θα πολεμήσει στο αλβανικό μέτωπο ως στρατιώτης και επιστρέφοντας θα ζήσει κατοχή. Λίγο πριν την απελευθέρωση, με τη βοήθεια του παραγωγού Μαυρίκιου Νόβακ θα γυρίσει την πρώτη δραματουργικά και τεχνικά άρτια ελληνική ταινία, τα «Χειροκροτήματα» επαναφέροντας στο προσκήνιο τον αλησμόνητο Αττίκ. Χωρίς χρήματα, στούντιο και τεχνικά μέσα, ο Τζαβέλλας γύρισε την ταινία στο πίσω μέρος της οθόνης του Ρεξ, ένα από τα κτήρια που οι Γερμανοί παρείχαν ηλεκτρικό ρεύμα όλο το 24ωρο. Η ταινία, σε σενάριο δικό του, έγινε τεράστια επιτυχία εκείνη τη μαύρη περίοδο, παρότι ορισμένες φορές ήταν εμφανέστατη η απειρία του νεαρού σκηνοθέτη.

Το 1946 θα γυρίσει τη δεύτερη ταινία του, «Πρόσωπα Λησμονημένα», ένα δράμα που χαρακτήριζε και ο ίδιος μέτριο και στο οποίο πρωταγωνιστούσαν οι Αιμίλιος Βεάκης και Μάνος Κατράκης. Δύο χρόνια μετά, επιμένοντας να γυρίζει ελληνοκεντρικά θέματα, ακόμη ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του, θα σκηνοθετήσει το αισθηματικό δράμα «Μαρίνος Κοντάρας», εμπνευσμένος από το ομότιτλο διήγημα του Εφταλιώτη, με τον Μάνο Κατράκη και σε παραγωγή και πάλι της «Νόβακ Φιλμ». Ο Τζαβέλλας δεν κάμφθηκε από τις δυσκολίες των γυρισμάτων σε Πάρο, Σαντορίνη και ως πρωτοπόρος κατάφερε να συμμετάσχει σε φεστιβάλ στο Βέλγιο, συστήνοντας τον ελληνικό κινηματογράφο στο εξωτερικό.

«Ο Μεθύστακας» και «Ο Γρουσούζης»

Το 1950 θα ξεκινήσει η θριαμβευτική δεκαετία της καλλιτεχνικής του πορείας, με την τεράστια επιτυχία “Ο Μεθύστακας”, ένα εξαίσιο συγκινητικό μελόδραμα, με τον τεράστιο Ορέστη Μακρή στον ομώνυμο ρόλο και τον Χορν, ο οποίος για τον ευαίσθητο και γλυκό χαρακτήρα του Τζαβέλλα είχε πει ότι «το μοναδικό ελάττωμα του Τζαβέλλα, αναμφισβήτητα του μεγαλύτερου Έλληνα σκηνοθέτη του κινηματογράφου, ήταν ο μελό χαρακτήρας του που αποτυπωνόταν και στις ταινίες του».

Το 1952 θα γυρίσει ακόμη ένα μελόδραμα, με έντονα κοινωνικά ηθογραφικά στοιχεία και πάλι με τον Μακρή, τον «Γρουσούζη», ένα φιλμ που θα διανθίσει με κωμικά στοιχεία, ενώ μια σειρά από αξιόλογους καρατερίστες – ανάμεσά τους και ο νεαρός Ντίνος Ηλιόπουλος σε ρόλο ενός γέροντα – θα συμβάλλουν στην επιτυχία της ταινίας, της οποίας, εκτός από την παραγωγή, ο Φίνος είχε αναλάβει και το μοντάζ!

Τον ίδιο χρόνο θα γυρίσει το αισθηματικό δράμα «Η Αγνή του Λιμανιού», με την Ελένη Χατζηαργύρη (παραγωγή Φίνος Φιλμ), ενώ τον επόμενο χρόνο θα σκηνοθετήσει μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, την απολαυστική αισθηματική κωμωδία «Το Σοφεράκι» με τον Μίμη Φωτόπουλο, στο ρόλο ενός γλεντζέ άστατου ταξιτζή, που ερωτεύεται το κορίτσι (Σμαρούλα Γιούλη) που χτύπησε με το σαραβαλάκι του. Πανέξυπνο δικό του σενάριο, απίστευτες ατάκες, ρυθμός, κεφάτες ερμηνείες και στο μοντάζ ο Ντίνος Κατσουρίδης.

Η καλύτερη ελληνική ταινία

Το 1955 θα γυρίσει, για πολλούς, την καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών, μία σπονδυλωτή, την πρώτη στην Ελλάδα, λαϊκή δραματική αισθηματική κομεντί, την πάντα φρέσκια «Κάλπικη Λίρα», έχοντας ως πρωταγωνιστές τους Λογοθετίδη, Λιβυκού, Φωτόπουλο, Βρανά, Μακρή, Διανέλλο, Χορν και Λαμπέτη. Ο Τζαβέλλας, σε δικό του σενάριο, φτιάχνει μία από τις αρτιότερες ελληνικές ταινίες, αυτήν τη φορά σε παραγωγή της ΑΝΖΕΡΒΟΣ, διαπερνώντας όλη την ελληνική κοινωνία, μέσα από τις τέσσερις ιστορίες του και βάζοντας στο στόχαστρό του το χρήμα και το πόσο κάλπικο είναι. Το φιλμ έγινε η πρώτη διεθνής ελληνική επιτυχία, αφού όπου κι αν προβλήθηκε την υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό, ενώ στη Σοβιετική Ένωση, η ταινία «παίχθηκε» σε 1.000 κινηματογραφικές αίθουσες ταυτόχρονα. Επίσης, Επιπλέον, βραβεύτηκε στα Φεστιβάλ Βενετίας και Μόσχας.

Ο Ζηλιαρόγατος, η Υβόν και η Αλίκη

Το 1956 θα έρθει η ώρα του «Ζηλιαρόγατου», μιας ξεκαρδιστικής κωμωδίας αισθηματικών παρεξηγήσεων, με τον Βασίλη Λογοθετίδη και ένα υπέροχο καστ συμπρωταγωνιστών, σε παραγωγή της ΑΝΖΕΡΒΟΣ. Το 1958 θα γυρίσει την αισθηματική κωμωδία «Μια Ζωή την Έχουμε», με τον Δημήτρη Χορν και την Υβόν Σανσόν, που τα τερτίπια της και η συμπεριφορά της προκάλεσε την οργή όλων των συντελεστών, ενώ το ντουμπλάρισμά της που έκανε η Θεανώ Ιωαννίδου δεν κόλλαγε με τον σνομπ χαρακτήρα της. Η ταινία στην εποχή της ήταν μία αποτυχία και είναι άγνωστο αν τελικά θα γινόταν αγαπητή από το κοινό, αν πρωταγωνιστούσε η αρχική επιλογή, η Αλίκη Βουγιουκλάκη!

Η Τραγωδία και η Αντιπαροχή ονείρων

Το 1961 θα κάνει το παιδικό του όνειρο πράξη και θα μεταφέρει στην οθόνη την τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη», με αποτέλεσμα πρωτοποριακό για την εποχή, που δίχασε την ελληνική κριτική, αλλά αποθεώθηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Την τελευταία του ταινία θα την γυρίσει το 1964. Πρόκειται για την κλασική αισθηματική κωμωδία «Η Δε Γυνή να Φοβείται τον Άνδρα», με την οποία ανέδειξε δύο νέους ηθοποιούς ως πρωταγωνιστές, τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τη Μάρω Κοντού, μια μεγάλη αγάπη αλλά και την εποχή της αντιπαροχής και του γκρεμίσματος όλων αυτών που μας ένωναν ως κοινωνία, παρά τα όποια στερεότυπα, τις ασήμαντες διενέξεις.

Ελληνικό Θέμα

Στις 18 Οκτωβρίου του 1976 θα πεθάνει από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, λίγες ημέρες μετά το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για το οποίο πάσχισε ως ένθερμος υποστηρικτής του. Ο Γιώργος Τζαβέλλας που ξέφυγε από το παλιό ελληνικό σινεμά, ουσιαστικά έναν μιμητισμό του ξένου κινηματογράφου σε συνδυασμό με τα ελληνικά χαρακτηριστικά, είχε δηλώσει ότι «θα είχαμε πολλά να κερδίσουμε αν στρεφόμασταν σε θέματα καθαρώς ελληνικού χρώματος, σε συνδυασμό με τις φυσικές καλλονές του τόπου. Είναι ο μόνος τρόπος ν’ αποφύγουμε τη συντριπτική σύγκριση με τον πλούτο των σκηνικών που παρουσιάζουν τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά φιλμ. Μ’ άλλα λόγια, την έλλειψη να την κάνουμε πρωτοτυπία, δημιουργώντας ιδιότυπο ελληνικό φιλμ. Κι άλλωστε, αυτή θα είναι η προσωπικότητα του ελληνικού κινηματογράφου: το ελληνικό θέμα».

Μία άποψη, μία πεποίθηση, για έναν γνήσιο αυθεντικό ελληνικό κινηματογράφο, που ακόμη αναζητείται, μαζί με τα ασπρόμαυρα ευγενικά, γεμάτα γλυκύτητα όνειρα του Γιώργου Τζαβέλλα.

Την Παραμυθιά επισκέφθηκε ο υποψήφιος πρόεδρος του Επιμελητηρίου, κ. Αλκιβιάδης Λάμπρου, συνοδευόμενος από υποψήφια μέλη του συνδυασμού του, όπου πραγματοποίησε συνάντηση με τον Εμπορικό Σύλλογο Παραμυθιάς. Η συζήτηση έγινε σε καλό κλίμα και επικεντρώθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι τοπικές επιχειρήσεις και στον τρόπο με τον οποίο το Επιμελητήριο μπορεί να αποτελέσει ουσιαστικό εργαλείο υποστήριξής τους.

Ο κ. Λάμπρου άκουσε τους προβληματισμούς αλλά και τις προτάσεις του Εμπορικού Συλλόγου Παραμυθιάς.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, τα μέλη του Εμπορικού Συλλόγου εξέφρασαν την ανησυχία τους για τον τρόπο που γίνεται η ενημέρωση σχετικά με τα οφέλη που αποκομίζουν οι επιχειρηματίες από τη συμμετοχή τους στο Επιμελητήριο. Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, «πολλοί επαγγελματίες δεν γνωρίζουν γιατί πληρώνουν τη συνδρομή τους στο Επιμελητήριο».

Απαντώντας, ο κ. Λάμπρου, αφού σημείωσε ότι ο Εμπορικός Σύλλογος Παραμυθιάς έχει προσφέρει σημαντικό έργο, τόνισε την ανάγκη για άμεση αναβάθμιση του ρόλου του Εμπορικού Συλλόγου Παραμυθιάς και υπογράμμισε τη δέσμευσή του να ενισχύσει τη συνεργασία Εμπορικού Συλλόγου και Επιμελητηρίου.

Συμφωνήθηκε από όλους ότι βασικός παράγοντας είναι η συνεργασία όλων, ώστε να υπάρχει ουσιαστικό αποτέλεσμα για τις επιχειρήσεις και την τοπική οικονομία.

Η συζήτηση κάλυψε επίσης την ανάγκη για δράσεις που θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία και τη στήριξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με κοινή δέσμευση για συνεχή επικοινωνία και συνεργασία, με στόχο τη διαμόρφωση ενός δυναμικού και λειτουργικού Επιμελητηρίου που θα είναι πραγματικά δίπλα στον επιχειρηματία.

Ο Δήμος Σουλίου, στο πλαίσιο του ν. 5143/2024 (ΦΕΚ 161/11.10.2024 τεύχος Α’) «Ρυθμίσεις για τους χερσαίους συνοριακούς σταθμούς, την ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και λοιπές διατάξεις», ανακοινώνει τη ρύθμιση οφειλών που έχουν βεβαιωθεί έως 31.10.2024.

Δικαιούχοι υπαγωγής στην ανωτέρω ρύθμιση είναι:

Α) Φυσικά πρόσωπα τα οποία πληρούν τα κριτήρια του ευάλωτου οφειλέτη, σύμφωνα με την περ. α) του άρθρου 217 του ν. 4738/2020 (Α’207), περί ευάλωτου οφειλέτη, και έχουν εκδώσει βεβαίωση ευάλωτου οφειλέτη, σύμφωνα με την περ. β) του ίδιου άρθρου (εκδίδεται από τον ενδιαφερόμενο με κωδικούς TAXIS).

Β) Φυσικά πρόσωπα τα οποία δεν ανήκουν στην κατηγορία του ευάλωτου οφειλέτη

Γ) Νομικά πρόσωπα

Στον ανωτέρω Νόμο ορίζεται ότι οι αιτήσεις υποβάλλονται έως την 31η.1.2025.

Συγκεκριμένα:

Α. Οι οφειλές από φυσικά πρόσωπα που πληρούν τα κριτήρια του ευάλωτου οφειλέτη, δύναται, ύστερα από αίτηση του οφειλέτη προς την αρμόδια για την είσπραξή τους υπηρεσία του οικείου δήμου ή της οικείας περιφέρειας ή του νομικού τους προσώπου, να ρυθμίζονται και να καταβάλλονται με απαλλαγή από τις προσαυξήσεις και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190), καθώς και από τα πρόστιμα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής ή μη υποβολής ή ανακριβούς δήλωσης ή λόγω μη καταβολής τέλους, ως εξής:

α) αν εξοφληθούν εφάπαξ, με απαλλαγή κατά ποσοστό ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%),

β) αν εξοφληθούν σε δύο (2) έως έξι (6) δόσεις, με απαλλαγή κατά ποσοστό ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%),

γ) αν εξοφληθούν σε επτά (7) έως δώδεκα (12) δόσεις, με απαλλαγή κατά ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%),

δ) αν εξοφληθούν σε δεκατρείς (13) έως εξήντα (60) δόσεις, με απαλλαγή κατά ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%).

Β. Οι οφειλές προς τους Δήμους, τις Περιφέρειες και τα νομικά τους πρόσωπα, από φυσικά πρόσωπα τα οποία ΔΕΝ ανήκουν στην κατηγορία του ευάλωτου οφειλέτη της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 5143/24, καθώς και από νομικά πρόσωπα, εφόσον αυτές έχουν βεβαιωθεί έως τις 31.10.2024, δύναται, ύστερα από αίτηση του οφειλέτη προς την αρμόδια για την είσπραξή τους υπηρεσία του οικείου δήμου ή της οικείας περιφέρειας ή του νομικού τους προσώπου, να ρυθμίζονται και να εξοφλούνται σε έως εξήντα (60) δόσεις.

Γ. Οι δόσεις είναι μηνιαίες και ισόποσες πλην της τελευταίας που μπορεί να είναι μικρότερη των υπολοίπων. Κάθε δόση, πλην της τελευταίας, δεν μπορεί να είναι μικρότερη των πενήντα (50) ευρώ.

Δ. Η πληρωμή, είτε του εφάπαξ ποσού είτε της πρώτης δόσης, πραγματοποιείται μέσα σε τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από την ημέρα γνώσης του οφειλέτη περί υπαγωγής του στη ρύθμιση, διαφορετικά η ρύθμιση καταργείται αυτοδικαίως. Οι επόμενες δόσεις καταβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του αντίστοιχου μήνα, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη ειδοποίηση του οφειλέτη.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στην Ταμειακή Υπηρεσία του Δήμου Σουλίου (Υπεύθυνη Επικοινωνίας κα Λυμπέρη, τηλ. 2666360109)

Μια μέρα του Ιουνίου ο Αναστάσιος με άλλους Χριστιανούς και με την αδελφή του πήγαν στα χωράφια να θερίσουν. Όπως θέριζαν, πέρασε από εκεί ο γιος του πασά ονόματι Μουσάς,με άλλους τούρκους, είδαν την όμορφη αδελφή του Αγίου με ακόλαστη επιθυμία και έσπευσαν να ικανοποιήσουν την ασέλγειά τους. Ο Άγιος όμως με τους άλλους Χριστιανούς ήρθαν στα χέρια μαζί τους δίνοντας έτσι χρόνο στην αδελφή του να φύγει.

Οι Αγαρηνοί προσβεβλημένοι πήγαν στον πασά και είπαν πράγματα διαφορετικά, ότι τάχα ο Αναστάσιος τους είχε δώσει λόγο να γίνει μωαμεθανός και τώρα αρνείται. Ο πασάς έστειλε αμέσως και έφεραν δέσμιο μπροστά του τον αθώο Αναστάσιο. Βλέποντάς τον νέο, ωραίο και ρωμαλέο σκεφτόταν με ποιο τρόπο θα κατάφερνε να τον εξισλαμίσει.

Ο Άγιος, όταν άκουσε τις συκοφαντίες των κατηγόρων περί δήθεν εξομώσεώς του, με θάρρος είπε στον πασά :

Εγώ ουδέποτε είπα τέτοια κουβέντα. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω, με τη βοήθεια του Χριστού μου. Όσο για τα αγαθά που μου υπόσχεσαι, δεν ενδιαφέρομαι καθόλου, γιατί έχω πολλά αγαθά αιώνια στους ουρανούς, που δεν συγκρίνονται με τα παρόντα.

Οι συκοφάντες του τότε επανέλαβαν και πάλι :

Δεν είσαι εσύ που έταξες τότε να γίνεις μουσουλμάνος; Γιατί τώρα αρνείσαι και δεν θέλεις να εκπληρώσεις την υπόσχεσή σου;

Ο Άγιος τους αποκρίθηκε :

Όχι μόνο δεν είπα τέτοιο λόγο αλλά ούτε καν σκέφτηκα κάτι τέτοιο. Δεν αρνούμαι την αγία πίστη μου, για την οποία είμαι έτοιμος να πεθάνω. Όλα αυτά είναι συκοφαντίες και ψέμματα. Εγώ Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω.

Τότε ο πασάς έδωσε διαταγή να τον δείρουν και να τον κλείσουν στη φυλακή. Μετά από λίγες ημέρες επισκέφτηκε τον πασά κάποιος φίλος του και μαθαίνοντας για την υπόθεση συμβούλεψε τον πασά τι να κάνει λέγοντάς του :

Αυτοί οι Χριστιανοί είναι πολύ σκληροί και πεισματάρηδες και δεν αρνούνται την πίστη τους ακόμη κι αν κάποιος τους κάνει τις πιο φοβερές τιμωρίες. Ακόμη κι αυτόν τον θάνατο τον δέχονται για την πίστη τους με μεγάλη προθυμία Εάν θέλεις λοιπόν να τον καταφέρεις, μην τον τιμωρήσεις πλέον αλλά να τον βγάλεις από την φυλακή και με καλό τρόπο να του υποσχεθείς πλούτη, δώρα και αξιώματα και έτσι θα τον καταφέρεις.

Ακούγοντας ο πασάς τις συμβουλές του φίλου του έβγαλε τον Άγιο μάρτυρα από τη φυλακή και άρχισε να τον κολακεύει και να του υπόσχεται πολλά υλικά αγαθά και ότι τελικά θα τον υιοθετήσει, αν ακούσει ό,τι του λέει. Ο φίλος μάλιστα του πασά που στεκόταν εκεί πρόσθεσε πως είχε μια κόρη πολύ όμορφη που θα μπορούσε να του δώσει για γυναίκα του, μαζί με άλογα, χρυσά και πολλά άλλα. Αρκεί να γινόταν μουσουλμάνος.

Ο γενναίος μάρτυς του Χριστού τα άκουγε όλ’ αυτά με φρίκη, βδελυγμία και αποστροφή και με παρρησία τους απάντησε:

Εγώ έχω στους ουρανούς αγαθά, όχι σαν τα δικά σας αλλά ασύγκριτα καλύτερα, πολυτιμότερα και ατέλειωτα. Δεν δέχομαι τα δικά σας τα φθαρτά και τα μάταια,για να μη χάσω εκείνα τα αιώνια. Έτσι λοιπόν την πίστη μου δεν την αρνούμαι με κανένα τρόπο. Μη γένοιτο.

Οι δύο πασάδες έμειναν εμβρόντητοι από την απάντηση του Αγίου και διέταξαν να φυλακιστεί μέχρι να ιδούν τι θα κάνουν.

Ο γιος του πασά, ο Μουσάς, ο οποίος ήταν παρών στην ανάκριση, σκεφτόταν συνετά και αναρωτιόταν : Ποια να είναι άραγε αυτή η πίστη των Χριστιανών, ώστε όχι μόνο δεν υπολογίζουν τα αγαθά του κόσμου αλλά υπομένουν κάθε κακουχία και επώδυνο θάνατο ακόμη για χάρη της; Αυτός ο άνθρωπος μολονότι είναι φτωχός απέρριψε όλα τα αγαθά που του πρότειναν, τα οποία και εγώ, που είμαι τόσο πλούσιος, πεθύμησα,ενώ αυτός τα αρνείται, για να μη χάσει την πίστη του. Ποια να είναι αυτή η πίστη των Χριστιανών την οποία φυλάττουν με τόση ακρίβεια;

Επιθυμώντας να διαφωτιστεί για την χριστιανική πίστη πήγε κρυφά στη φυλακή να συνομιλήσει με τον Αναστάσιο. Εκεί ο Θεός βλέποντας την αγαθή προαίρεση του Μουσά επέτρεψε να δει κάτι θαυμαστό.

Μπαίνοντας στο κελί του Αγίου, τον βλέπει μέσα σε φως και, δεξιά και αριστερά του, δύο αστραπόμορφοι νέοι, άγγελοι και, μη υποφέροντας τη λάμψη, έπεσε κάτω. Ο Άγιος έκανε νόημα στους αγγέλους να φύγουν. Σηκώθηκε τότε ο Μουσάς, πλησίασε και άρχισε τις ερωτήσεις. Ο Άγιος του είπε πως αυτοί είναι άγγελοι και πως εμείς οι Χριστιανοί έχουμε από έναν, ο οποίος μας φυλάει όσο καιρό είμαστε σ’ αυτή τη ζωή και όταν πεθαίνουμε παίρνει την ψυχή μας στον Παράδεισο. Εσείς όλα τα άλλα έθνη έχετε από ένα. Όσο για το ότι περιφρόνησα τα αγαθά που μου πρότεινε ο πατέρας σου, το έκανα διότι εμείς οι Χριστιανοί έχουμε πλούτη στους ουρανούς ανεκλάλητα και αιώνια, με τα οποία συγκρινόμενα όλου του κόσμου τα αγαθά είναι σκιά και μηδέν.

Όταν τ’ άκουσε αυτά ο Μουσάς έπεσε στα πόδια του Αγίου και με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος του ζήτησε να τον κάνει Χριστιανό. Ο Αναστάσιος όμως του είπε :

Αυτό δεν μπορεί να γίνει τώρα,γιατί ο πατέρας σου θα εξοντώσει όλους τους Χριστιανούς. Μόνο πίστεψε κρυφά στον Χριστό και να τον παρακαλείς να σε αξιώσει γι’ αυτό που επιθυμείς και ασφαλώς θα οικονομήσει το συμφέρον σου. Του έδειξε δε πως να κάνει τον σταυρό του και πως να προσεύχεται.

Ο πασάς, βλέποντας ωστόσο πως ούτε με κολακείες ούτε με τη βία κατόρθωνε τίποτα, διέταξε να αποκεφαλιστεί ο Άγιος έξω από την πόλη και να μείνει το σώμα του άταφο. Τη νύχτα οι Χριστιανοί έβλεπαν φως να κατεβαίνει από τον ουρανό στο Άγιο λείψανο αλλά δεν τολμούσαν να πλησιάσουν. Ο Άγιος τη νύχτα εμφανίστηκε στο όνειρο του πασά και με απειλητικό τρόπο του ζήτησε να δώσει το λείψανό του στο κοντινό μοναστήρι γα ενταφιασμό. Έντρομος εκείνος ειδοποίησε τους μοναχούς να το παραλάβουν. Πήγαν οι μοναχοί και με λαμπάδες και θυμιατά σήκωσαν το σεπτό λείψανο και το ενταφίασαν με τιμές και ευλάβεια.

Μετά το ένδοξο μαρτύριο του Αγίου Αναστασίου ο Μουσάς ήταν περίλυπος, αποστρεφόταν όλα τα γήινα και παρακαλούσε νυχθημερόν τον Θεό να πραγματοποιηθεί ο πόθος του, δια πρεσβειών του Αγίου. Μια μέρα πηγαίνοντας σε κάποιο γάμο, βρήκε ευκαιρία και περνώντας από τον τάφο του Αγίου προσευχόταν με δάκρυα. Είδε τότε τον Άγιο μάρτυρα λαμπροφορεμένο, με συνοδεία δύο αγγέλων, να του λέει : Μη λυπάσαι, αδελφέ, και θα λάβεις το ποθούμενο.

Έφυγε περιχαρής από το μοναστήρι και πήγε, κατά την εντολή του πατέρα του στους γάμους. Τη νύχτα αστραπόμορφος άγγελος Κυρίου τον ξύπνησε, τον έβγαλε από το σπίτι, όπου εφιλοξενείτο, χωρίς να τον αντιληφθεί κανένας, καθώς οι πόρτες άνοιγαν μόνες τους, και,μετά πολύ δρόμο,τον οδήγησε σε ένα ασκητή που καθόταν κοντά σε μια βρύση. Σε αυτόν παρέδωσε τον Μουσά ο άγγελος του Κυρίου λέγοντάς του : Αυτόν ν’ ακολουθήσεις και αυτός θα σε οδηγήσει σε ό,τι επιθυμείς. Και έφυγε. Ακολούθησε τον ασκητή και οδοιπορώντας έφτασαν στην Πελοπόννησο. Βρίσκοντας μια εκκλησία σε ένα έρημο τόπο προσκύνησαν εκεί. Ο Μουσάς, καταπονημένος από τους κόπους και την στέρηση, είχε αρχίσει να λυπάται αφόρητα και να πολεμείται από τον πειρασμό με την ενθύμηση των γονέων του και της απολαυστικής ζωής. Ο ασκητής βλέποντάς τον σε τέτοια ανάγκη του είπε να μπει πάλι στην εκκλησία να προσευχηθεί. Προσκυνώντας την εικόνα της Παναγίας άκουσε φωνή να του λέει :

Μη λυπάσαι, παιδί μου, για τα πρόσκαιρα αγαθά που άφησες,γιατί ο Υιός μου και Θεός πολλά έπαθε για η σωτηρία του κόσμου. Να χαίρεσαι μάλλον διότι θα αξιωθείς πολλών αγαθών στη Βασιλεία του Θεού.

Επίσης άκουσε φωνή και από την εικόνα του Χριστού. Βγαίνοντας από την εκκλησία πλημμυρισμένος από άπειρη χαρά και έχοντας λησμονήσει κάθε κακοπάθεια ρώτησε τον ασκητή αν μιλούν πάντοτε οι άγιες εικόνες και εκείνος του απάντησε :Όχι πάντα, μόνο όταν υπάρχει ανάγκη.

Από το λιμάνι της Πάτρας, με συστατικά γράμματα του γέροντα και μια θαυματουργή εικόνα της Παναγίας,ο Μουσάς πέρασε στη Βενετία. Εκεί βαφτίστηκε Χριστιανός και ονομάστηκε Δημήτριος.

Μετά από λίγο καιρό πήγε στην Κέρκυρα να προσκυνήσει το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος. Στην Κέρκυρα έγινε μοναχός με το όνομα Δανιήλ. Από την Κέρκυρα πήγε στην Κωνσταντινούπολη με σφοδρή επιθυμία να μαρτυρήσει. Εκεί είχε και θαυμαστή οπτασία, όπου του απεκαλύφθη η απελευθέρωση των Χριστιανών από τους Τούρκους, την οποία και συνέγραψε. Όμως οι Χριστιανοί τον απέτρεψαν από το μαρτύριο, για να μη προκληθεί διωγμός εναντίον τους. Τελικά επέστρεψε στην Κέρκυρα,όπου και εκοιμήθη, αφού πρώτα έχτισε ναό προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου στη Μυρτιά.

Η κτηματογράφηση της χώρας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία μιας σύγχρονης κοινωνίας, έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια, έστω και τώρα δεν είναι αργά.

Στο νομό Θεσπρωτίας η κτηματογράφηση του μεγαλύτερου μέρους αυτής άρχισε με τεράστια καθυστέρηση σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας, εξαιτίας ενστάσεων στην διαδικασία ανάθεσης, χωρίς να έχουν καμία ευθύνη για

την καθυστέρηση αυτή οι πολίτες.

Έτσι, ενώ σε σχεδόν όλες τις περιοχές της χώρας η διαδικασία δήλωσης των ιδιοκτησιών άρχισε αρκετά χρόνια πριν (2016) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, στην Θεσπρωτία ξεκίνησε μόλις πριν ένα περίπου χρόνο.

Η πορεία της κτηματογράφησης σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκεται σε πολύ χαμηλό ποσοστό κάτω του 20%.Και όμως η ανακοίνωση του αρμόδιου υπουργού Κ. ΚΥΡΑΝΑΚΗ, με τις ευλογίες της τοπικής κυβερνητικής εκπροσώπησης (βλέπε παλαιότερη ανακοίνωση του τοπικού βουλευτή για εκπρόθεσμη παράταση) είναι ότι λήγει 30 Νοεμβρίου 2024.

Θεωρώ ότι ο δήμος μας (ΣΟΥΛΙΟΥ) πρέπει να αντιδράσει άμεσα. Να πάρει την πρωτοβουλία, σε συνεργασία και συντονισμένα με τους υπόλοιπους δήμους του νομού μας, τον αντιπεριφερειάρχη, τους συλλόγους μηχανικών, δικηγόρων, λογιστών, συμβολαιογράφων και όσους εμπλέκονται στην διαδικασία αυτή, έστω και καθυστερημένα και να ζητήσει την παράταση των δηλώσεων τουλάχιστον ένα χρόνο.

Πρέπει όμως και οι πολίτες του νομού σε συνεργασία ή με παρότρυνση στους εμπλεκόμενους φορείς να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση, διαφορετικά θα υποστούμε τα τεράστια πρόστιμα που προβλέπει ο νόμος ή απώλεια των ιδιοκτησιών μας.

Να μην καταγραφούμε και σ΄αυτό ο τελευταίος νομός της χώρος όπως στους υπόλοιπους δείκτες ανάπτυξης, ανεργίας, υποδομών κλπ.

Ελπίζω αυτή η πρόσκληση που απευθύνω να μην είναι αίτημα μόνο δικό μου αλλά να αφορά και όλους εσάς που για διάφορους λόγους δεν μπορέσατε μέχρι σήμερα να κάνετε τη δήλωση της ιδιοκτησίας σας.

Ο Δήμος Ηγουμενίτσας διοργανώνει εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Επετείου της Εθνικής Αντίστασης την Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2024, αποδίδοντας φόρο τιμής στους ήρωες που αγωνίστηκαν για την ελευθερία. Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν θρησκευτικές τελετές, κατάθεση στεφάνων και σημαιοστολισμό της πόλης.

07:30: Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

10:30: Επίσημη Δοξολογία στον ίδιο Ιερό Ναό, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παραμυθιάς, Φιλιατών, Γηρομερίου & Πάργης κ.κ. Σεραπίωνος.Οι επίσημοι καλούνται να προσέλθουν έως τις 10:10 π.μ.

10:50: Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Ηρώων της πόλης.

Γενικός σημαιοστολισμός από τις 08:00 π.μ. έως τη δύση του ηλίου.

Φωταγώγηση των δημόσιων κτιρίων κατά τις βραδινές ώρες.

Η διοργάνωση των εκδηλώσεων υποστηρίζεται από την Ιερά Μητρόπολη Παραμυθιάς, τη Φιλαρμονική του Δήμου Ηγουμενίτσας και την Αστυνομική Διεύθυνση Θεσπρωτίας, η οποία θα διασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή των εκδηλώσεων.

Κάλεσμα στους πολίτες: Ο Δήμος καλεί όλους τους πολίτες να συμμετάσχουν και να τιμήσουν με την παρουσία τους την Εθνική Αντίσταση, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό στους αγωνιστές της ελευθερίας.

Η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. ανακοινώνει προγραμματισμένες διακοπές ηλεκτροδότησης για την Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2024, σε περιοχές του Νομού Θεσπρωτίας, λόγω κατασκευαστικών εργασιών στο δίκτυο. Η ενημέρωση στοχεύει στη διευκόλυνση των πολιτών για τον προγραμματισμό των εργασιών τους.

Αναλυτικά οι περιοχές και οι ώρες διακοπής:

Τμήμα του χωριού Λίστα Φιλιατών (Στην αρχή του χωριού) Ώρα: 9:30 π.μ. έως 11:30 π.μ.

Αρ. Σημειώματος: 287

Σκοπός: Κατασκευές

Τμήμα του χωριού Λίστα Φιλιατών (Κέντρο χωριού) Ώρα: 11:30 π.μ. έως 1:30 μ.μ.

Αρ. Σημειώματος: 288

Σκοπός: Κατασκευές

Οικισμός Ποταμιάς Γλυκή Ώρα: 9:30 π.μ. έως 2:30 μ.μ.

Αρ. Σημειώματος: 289

Σκοπός: Κατασκευές

Η ΔΕΔΔΗΕ καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ταχύτερη αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης. Ωστόσο, οι πολίτες παρακαλούνται να θεωρούν τους αγωγούς υπό τάση καθ’ όλη τη διάρκεια των διακοπών.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη ΔΕΔΔΗΕ.

Εντός της σήραγγας Παραμυθιάς της Εγνατίας Οδού, στο ρεύμα προς Ιωάννινα ακινητοποιήθηκε νταλίκα εξαιτίας μηχανικής βλάβης που υπέστη.

Έτσι, λίγα λεπτά μετά τις δώδεκα το μεσημέρι της Κυριακής και για μισή ώρα περίπου ο κλάδος της σήραγγας έκλεισε με τους οδηγούς που κινούνταν προς τα Ιωάννινα να αναμένουν με υπομονή.

Στη συνέχεια και αφού έγινε παρέμβαση από την Αστυνομία και την Εγνατία, δόθηκε στην κυκλοφορία η μία λωρίδα. Η κίνηση πρέπει να γίνεται με προσοχή καθώς η πλήρης αποκατάσταση της κυκλοφορίας θα γίνει μετά την απομάκρυνση της ακινητοποιημένης νταλίκας από το σημείο.