H ανέγερση του Μητροπολιτικού Ι.Ν. του Αγ. Δονάτου. Παραμονές πρωτοχρονιάς του 59, μια παρέα οργανώνεται…

Ήταν παραμονές πρωτοχρονιάς του 1959 (27.12.1958) σε ένα γιορτινό τραπέζι της Παραμυθιάς. Στις καρέκλες, σημαντικά πρόσωπα της τότε κοινωνίας της πόλης, όταν στο τραπέζι πέφτει η ανέγερση ενος νέου Μητροπολιτικού ναού αφιερωμένο στον προστάτη της Θεσπρωτίας, Άγιο Δονάτο.

Η σκέψη υπήρχε απο πολλά χρόνια πριν, ωστόσο δεν υπήρχαν σοβαρες δραστηριότητες, πλην αυτών της Μητρόπολης Παραμυθιάς που παρέμεναν ομως σε επίπεδο αλληλογραφιών. Χωρίς πολλά πολλά σημειώνουν πρόχειρα σε ένα χαρτί, ποιους θα μπορούσε να επηρεάσει ο καθένας της παρέας, ώστε η σκέψη να γίνει πράξη. Άλλοι ανέλαβαν την κεφαλή της τοπικής εκκλησίας, άλλοι τους πολιτικούς και άλλοι τους ευεργέτες.

Δεν χρειάστηκε και πολύς χρόνος για να φανούν τα αποτελέσματα. Η πρωτοβουλία ενθουσίασε τους πάντες και μετά από 14 μήνες, έρχεται απο την Μητρόπολη Παραμυθιάς το χαρμόσυνο νέο, δια στόματος του τότε Μητροπολίτη Παραμυθιάς Τίτου Ματθαιάκη, ο οποίος μαζί με τους ιερείς της Μητροπόλεως και μετά από μια σειρά αποφασιστικών δράσεων που έφεραν αποτελέσματα, κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στο εγχείρημα και με ανακοίνωση ενημερώνει για την έναρξη των διαδικασιών με σκοπό την λειτουργία ενός σύγχρονου ναού.

Όνειρο γενεών, περιγραφεί την ανέγερση του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού του Αγίου Δονάτου, στο ημερολόγιο του, ο Βασίλειος Κραψίτης.

Ήταν 18/2/1960 όταν ο Μητροπολίτης σημείωνε σε επιστολή του προς τον Βασίλειο Κραψίτη: «… ουχ’ ήττον οφειλόμεν οι πάντες να συντρέξουμεν το έργον και κοσμήσωμεν την επιφανή και μαρτυρική Παραμυθιά, με τον αναλογον και ενδεδειγμένον δια την έδρα της Μητροπόλεως Ιερόν Ναόν…»

Δύο Εβδομάδες μετά, ο Βασίλειος Κραψίτης απαντά: «Απύθμενη χαρά μου έφερε η αναγγελία της θεμελιώσεως του Μητροπολιτικού Ναού στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου, τη Μαρτυρική Παραμυθιά. Υψώνετε ένα ακατάλυτο στους αιώνες έργο… Ετσι μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα καλωσύνης, ειρήνης και βιβλικής γαλήνης, ολάκερος ο ιστορικός γύρω χώρος θα φλογιστεί με το ειρηνικό φως που πηγάζει από την καλλιέργεια της ψυχής και του πνεύματος»

Αυτό ήταν. Το νερό μπήκε στο αυλάκι και άμεσα τόσο η Μητρόπολη όσο και οι ευεργεσίες από Παραμυθιώτες ξεκινούν να υλοποιούν το όνειρο γενεών.

Την αρχή στις προσφορές κάνει ο Σωτήρης Παπαθανασιου και τον ακολούθησαν και άλλοι Παραμυθιώτες των Ιωαννίνων, που πρόσφεραν ότι μπορούσε ο καθένας τους. Από κοντά και οι κάτοικοι της Παραμυθιάς.

Φυσικά η κατασκευή ενός τέτοιου Ναού τα χρόνια εκείνα δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η θεμελίωση γίνεται μέσα σε κλίμα περηφάνιας το 1960 (δεύτερη φωτογραφία). Έξι χρόνια μετά βρισκόταν στο επίπεδο που βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία από το αρχείο του θεολόγου και πρ. Γυμνασιάρχη, Ευάγγελου Φιλίππου.

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι τις αρχές του 70, οπότε η Παραμυθιά απέκτησε τον Μητροπολιτικό της Ναό αφιερωμένο στον Αγιο της προστάτη.

Από τότε γίνεται το θρησκευτικό επίκεντρο και σημείο αναφοράς για την πόλη της Παραμυθιάς. Ελπίζουμε να σύντομα να δούμε την πλήρη κάλυψη του εσωτερικού του, με αγιογραφίες, άλλα και να ειναι μόνιμα ανοιχτός για το κοινό… ή τουλάχιστον όποτε αυτό επιβάλλεται…