Σε ιδιώτες η λειτουργία της Μονάδας Βιολογικού Καθαρισμού Ιωαννίνων (ΜΒΚΙ)

“Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει”, επιβεβαιωθήκαμε. Σε προηγούμενο σχόλιό μας αμφισβητούσαμε τις δηλώσεις του κ. Δημάρχου Ηγουμενίτσας για τον “επαγγελματισμό” της ΔΕΥΑΙ και την “ποιοτική και αποτελεσματική” λειτουργία της ΜΒΚΙ και μιλούσαμε για τους κινδύνους που εγκυμονούν για το οικοσύστημα και τον Καλαμά.

Έτσι η Δημοτική Αρχή των Ιωαννίνων προχωράει στην παραχώρηση της λειτουργίας της ΜΒΚΙ σε εργολάβο, λόγω της “ απουσίας του κατάλληλου προσωπικού”, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς πόσο “επαγγελματική, ποιοτική και αποτελεσματική” ήταν η λειτουργία της.

Το δεύτερο που αντιλαμβάνεται κανείς είναι ότι ο εργολάβος δε θα πάρει το έργο για την “ψυχή της μάνας του”, αλλά για να κερδίσει, πράγμα που σημαίνει μείωση του εργασιακού κόσους και προσαρμογή της λειτουργίας της στο προκρούστειο κρεβάτι του κέρδους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην “ποιοτική και αποτελεσματική” λειτουργία της ΜΒΚΙ. “Ό εστί μεθερμηνευόμενο”, μεγαλύτεροι κλινδυνοι για το οικοσύστημα και για τον Καλαμά.

Το ετήσιο κόστος, για χρονικό διάστημα των τριών ετών με δικαίωμα προαίρεσης άλλους 18 μήνες, υπολογίζεται στο όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 988 χιλιάδων -σχεδόν ένα εκατομμύριο- κόστος που θα μετακυλισθεί μέσω των λογαριασμών στα γνωστά υποζύγια, στους δημότες.

Και το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι: Με αυτό το ποσό δεν θα μπορούσε να προσληφθεί το κατάλληλο προσωπικό και να καλυφθούν τα λοιπά έξοδα λειτουργίας της Μονάδας; Μάλλον όμως το ερώτημα καθίσταται ρητορικό, αφού βρισκόμαστε στον αστερισμό της ιδιωτικοποίησης που σαρώνει τα πάντα από το Κεντρικό Κράτος μέχρι τις Περιφέρειες και τους Δήμους, που έχουν μετατραπεί στο μακρύ χέρι τους κράτους.

Η κυβέρνηση πρόσφατα ψήφισε το νόμο της μετατροπής της ΡΑΕ σε ΡΑΑΕΥ (Ρυθμιστική Αρχή Αποχέτευσης, Ενέργειας και Υδάτων”), με το οποίο θέλει να βάλει χέρι και στο τελευταίο αγαθό που απέμεινε, το νερό. Υπάρχει βέβαια και ο αέρας. Ταυτόχρονα θα μας επαναλάβουν ότι ισχύουν οι μνημονιακές υποχρεώσεις της απαγόρευσης των προσλήψεων.

Το δεύτερο ερώτημα : Οι πολίτες και οι φορείς Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας, της Ηπείρου, θα τους αφήσουμε ή θα πρέπει να οργανωθούμε να αντισταθούμε και διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, όπως μας καλεί τα συνθήματα “Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό”, “Όχι στην ιδιωτικοποίηση των πάντων” και της ΜΒΚΙ;

Και το τρίτο ερώτημα : Εμείς οι Θεσπρωτοί, αγρότες, πολίτες και φορείς, με την παρακαταθήκη των μεγάλων αγώνων για τον Καλαμά θα σιωπήσουμε ή θα αντιδράσουμε στις νέες απειλές για τον Καλαμά, τον “Νείλο” της Θεσπρωτίας;

Υ. Γ.

Παραθέτουμε και ένα άρθρο από έγκριτη αθηναϊκή εφημερίδα που αναφέρεται στο άλλο τεράστιο, συναφές ζήτημα της επαναχρησιμοποίησης του προϊόντος των βιολογικών καθαρισμών:

“Γιατί η Ελλάδα έχει μείνει στάσιμη στην κυκλική οικονομία νερού”

https://www.kathimerini.gr/life/environment/563376418/giati-i-ellada-echei-meinei-stasimi-stin-kykliki-oikonomia-neroy/