53 χρόνια από την ίδρυση του πνευματικού συλλόγου του Βασίλειου Κραψίτη “Οι Φίλοι του Σουλίου” 

53 έτη πέρασαν από την ίδρυσή του πνευματικού συλλόγου “Οι Φίλοι του Σουλίου”.

Μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Αθήνα, ο αείμνηστος λόγιος Παραμυθιώτης Βασίλης Κραψίτης είχε στόχο να προσφέρει τις υπηρεσίες του με σκοπό την πολιτιστική και κοινωνική ανέλιξη του χώρου του Σουλίου και κυρίως οι γιορτές του Σουλίου να πάρουν πανελλήνιο χαρακτήρα.

Στο πλαίσιο του Α΄ Πανθεσπρωτικού Συνεδρίου το 1970 ρίχτηκε η ιδέα και το καταστατικό του συλλόγου με την επωνυμία “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ” εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών το 1971 με την υπ’ αριθμ. 709/7-5-1971.

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο αποτελούσαν 5 Παραμυθιώτες:

• Πρόεδρος: Βασίλειος Κραψίτης,
• Αντιπρόεδρος: Σ. Μπακόλας,
• Γενική Γραμματέας: Μαρία Δημοσθ. Ρίγγα,
• Ταμίας: Αχιλλέας Μητσιώνης.
• Έφορος: Δημήτριος Σαλούκας.

Χαρακτηριστικοί είναι οι οραματισμοί του Βασίλη Κραψίτη: “Θα πρέπει να δοθούμε για έργα υψηλά από τη βάση ότι δεν θα πρέπει ποτέ να λησμονούνται τα μεγάλα γεγονότα και οι ρίζες της φυλής μας, μήτε να καταργείται η μνήμη τους, την οποία έχουν χρέος νά διατηρούν από γενιά σε γενιά όλοι οι Έλληνες”.

Για πρώτη φορά ως πανελλήνιες οι εορτές Σουλίου (εθνική εορτή) οργανώθηκαν, στη μνήμη του αγώνα των Σουλιωτών, στις 30 Απρίλη του 1961, πριν 55 ακριβώς χρόνια. Στο διάστημα προ του 1961, είχαν καθαρά τοπικό χαρακτήρα.

Ο σύλλογος «Οι φίλοι του Σουλίου» και ο αείμνηστος πρώτος πρόεδρός του, ο Παραμυθιώτης διακεκριμένος ιστορικός και λόγιος Βασίλης Κραψίτης ήταν οι πρωτεργάτες της τέλεσης τους. Η καθιέρωση ως πανελληνίων των εορτών του Σουλίου, προέκυψε από την ανάγκη να τιμηθούν, αυτοί που δίδαξαν στο πεδίο της μάχης το χρέος προς την πατρίδα. Από τον άγριο, τον λιτό και συνάμα επιβλητικό τόπο του Σουλίου, ξεπηδά η πίστη στα ιδανικά του Ελληνισμού.

Να σημειωθεί ότι ο σύλλογος «Οι Φίλοι του Σουλίου», με τις αλλεπάλληλες εκδόσεις ιστορικών κειμένων και αρχείων, γνωστές ως « Μνήμη Σουλίου», αλλά και με τις ανεγέρσεις προτομών και μνημείων στο χώρο του Σουλίου και στην πόλη της Παραμυθιάς, συνέβαλε καθοριστικά στο να διατηρηθεί άσβεστη η παράδοση του ηρωισμού των Σουλιωτών.