Το ΚΚΕ Θεσπρωτίας για τις εκλογές του Επιμελητηρίου

Καταψηφίζουμε την πολιτική κυβέρνησης ΕΕ μονοπωλίων και τα ψηφοδέλτια φτιάχτηκαν για να την στηρίξουν.

Καλούμε σε άκυρο - λευκό - αποχή από την διαδικασία.

Οι προϋποθέσεις και οι περιορισμοί στην συγκρότηση των ψηφοδελτίων, όπως αυτές θεσμοθετήθηκαν με τον νόμο 4497/17 δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια στην συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες. Στην ουσία πρόκειται για μια εξέλιξη που διευρύνει τον αντιδραστικό χαρακτήρα του θεσμού των επιμελητηρίων.

Η Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση καταγγέλλει αυτήν την μεθόδευση που έχει στόχο των αποκλεισμό της έκφρασης με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο των αγωνιστικών διεκδικητικών δυνάμεων, να περιοριστεί κάθε φωνή που προβάλει τα πραγματικά συμφέροντα των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. με βάση το παρακάτω διεκδικητικό πλαίσιο.

Οι εκλογές για την ανάδειξη της διοίκησης του επιμελητήριου, διεξάγονται έπειτα από 7 χρόνια, στον απόηχο της οικονομικής κρίσης και διαρκών αδιεξόδων (πχ πανδημία) που μας ταλαιπωρούν πάνω από μία δεκαετία. Οι πληγές που άνοιξε η πορεία όλων αυτών των δύσκολων χρόνων, παραμένουν ανοιχτές με τα συσσωρευμένα χρέη που φορτωθήκαν στην πλάτη μας, με τις συνέπειες στην ζωή μας που συνεχίζονται.

Μπορεί η κατάσταση να μην είναι η ίδια με προηγούμενα, έχει όμως βελτιωθεί στην πραγματικότητα;

Η ανασφάλεια και τα αδιέξοδα είναι η νέα «κανονικότητα». Οι υποχρεώσεις έχουν αυξηθεί, δεν καλύπτονται εύκολα. Η δουλειά γίνεται όλο και πιο εξαντλητική, οι ώρες εργασίας πολλαπλασιάζονται, το άγχος για την καθημερινή επιβίωση παραμένει. Η ακρίβεια, που καλπάζει στο σπίτι και στο μαγαζί, εξανεμίζει το εισόδημα. Τα χρέη παραμένουν και συχνά διογκώνονται.

Η αισιοδοξία της κυβέρνησης για την πορεία της οικονομίας δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα που ζούμε.

Οι επιχορηγήσεις και οι φοροαπαλλαγές του πολυδιαφημισμένου «Ταμείου Ανάκαμψης» που αποτελεί τον οδικό χάρτη της κυβέρνησης δεν μας αφορούν. Έχουν στο κέντρο τους τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια που διψούν για ζεστό χρήμα για να τονώσουν την κερδοφορία τους. Μας αφορούν όμως άμεσα, τα προαπαιτούμενα που το συνοδεύουν, με τους σκληρούς δημοσιονομικούς στόχους και τη ληστρική πολιτική άμεσων και έμμεσων φόρων, με την παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας, την παντελή εγκατάλειψη κρίσιμων υποδομών για την προστασία από πλημμύρες, πυρκαγιές και σεισμούς. Αυτές τις κατευθύνσεις περιγράφουν όλοι οι κρατικοί προϋπολογισμοί και ο φετινός, γι’ αυτό έχει αντιλαϊκό χαρακτήρα.

Συνέπεια αυτής της στρατηγικής που επιδιώκει να στηρίξει τους λίγους σε βάρος των πολλών είναι και η «τεκμαρτή φορολόγηση» που έφερε υπερδιπλασιασμό της φορολογικής επιβάρυνσης για την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων μας. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται οι προκλητικές συκοφαντίες της κυβέρνησης ότι οι μικροί επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν για να θησαυρίζουν. Έρχεται να αποπροσανατολίσει, να βγάλει από το κάδρο την μεγάλη εικόνα, ότι η φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου με κάθε νόμιμο ή μη νόμιμο τρόπο είναι «δευτέρα φύσις» του. Από την άλλη την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος που διαφημίζει, την έχει εισπράξει πολλαπλάσια με την αύξηση της φορολογίας εισοδήματος. Ας μην μας κοροϊδεύουν. Από εκεί αντλούν τα χρήματα για τις χρηματοδοτήσεις δισεκατομμυρίων που εξασφαλίζουν οι «αναπτυξιακοί» νόμοι για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η κυβέρνηση δεν έχει στην ατζέντα της κανένα μέτρο για τους επαγγελματίες και τις οικογένειες τους που στενάζουν από την ακρίβεια στο ρεύμα, στα καύσιμα, στις πρώτες ύλες. Ακόμα και η περιορισμένη και ανεπαρκής επιδότηση των επαγγελματικών τιμολογίων που δόθηκε τα προηγούμενα χρόνια επιστράφηκε με γελοίες δικαιολογίες.

Η ακρίβεια προβάλλεται σαν φυσικό φαινόμενο όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Υπάρχουν αιτίες που την διογκώνουν. Είναι η δίψα των μεγάλων επιχειρήσεων για αύξηση της κερδοφορίας, είναι η πολιτική όλων των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους υπέρογκους έμμεσους φόρους, είναι η εμπορευματοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών, η απελευθέρωση της ενέργειας και η στρατηγική της «πράσινης μετάβασης».

Η κυβέρνηση επιχειρεί να συγκαλύψει τις συνέπειες της πολιτική της, όμως δεν μπορεί να μας κοροϊδέψει.

Αρκούσε η μείωση ή και η κατάργηση του ΦΠΑ σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης για να συγκρατήσει τις τιμές. Και μόνο η μείωση των υπέρογκων φόρων στα καύσιμα θα έριχνε άμεσα την τιμή τους. Δεν θα είχαμε το ράλι των τιμών στην ενέργεια αν δεν είχε προχωρήσει η «απελευθέρωση» αυτών των τομέων τα προηγούμενα χρόνια, αν η περιβόητη «πράσινη ανάπτυξη» δεν ξεκινούσε από την τσέπη μας. Δεν θα πληρώναμε πανάκριβα τις υπηρεσίες υγείας, την ανάγκη για μόρφωση των παιδιών μας αν δεν είχε προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Παιδείας και Υγείας. Η ακρίβεια δεν είναι μια περαστική καταιγίδα, είναι το κόστος μιας πολιτικής που επιδοτεί την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων, ασελγώντας πάνω στις βασικές ανάγκες μας.

Την ίδια στιγμή, ανησυχία προκαλούν τα δύο μεγάλα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή.

Η ελληνική κυβέρνηση μετέχει ενεργά στην υποστήριξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα πλαίσια της πολιτικής του ΝΑΤΟ και των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή. Η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο νατοϊκό στρατόπεδο από την Σούδα ως την Αλεξανδρούπολη. Γινόμαστε στόχος αντίποινων, κινδυνεύουμε άμεσα από την συντήρηση και την εξάπλωση των πολεμικών επιχειρήσεων.

Ταυτόχρονα, χορός εκατομμυρίων από τη κυβέρνηση για τον εξοπλισμό του Ζελένσκι, αποψίλωση των στρατιωτικών αποθεμάτων που προορίζονται για τη άμυνα της χώρας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρείχε οικονομική, ανθρωπιστική και στρατιωτική στήριξη στην Ουκρανία αξίας άνω των 88 δισ. ευρώ. Μισό εκ ευρώ την ημέρα στοιχίζει στον ελληνικό λαό η αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά θάλασσα. Εκεί που υπερασπίζεται τους εμπορικούς δρόμους των εφοπλιστών που φορολογούνται εθελοντικά και το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ για να προχωράει ανενόχλητο στην γενοκτονία και τον εξανδραποδισμό του παλαιστινιακού λαού. 21 δις ευρώ έχει δώσει η ελληνική κυβέρνηση τα τελευταία 3 χρόνια για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, όταν την ίδια ώρα ξύνει τον πάτο του βαρελιού για τις ανάγκες τις δικές μας.

Μπροστά στις εκλογές για την ανάδειξη των διοικήσεων των επιμελητήριων θα θέσουμε μια σειρά εύλογα ερωτήματα που απασχολούν τον καθένα μας.

- Είναι τα επιμελητήρια θεσμός παρέμβασης των αυτοαπασχολούμενων στην κυβερνητική πολιτική;

Το εντελώς αντίθετο. Είναι θεσμός παρέμβασης του κράτους και της εκάστοτε κυβέρνησης για την προώθηση των βασικών στρατηγικών επιλογών για τη ενίσχυση της «επιχειρηματικότητας», στην πράξη των μεγάλων επιχειρήσεων. Τα επιμελητήρια είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, δηλαδή δημόσια υπηρεσία, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Ανάπτυξης με εργαζόμενους δημόσιους υπάλληλους. Δεν έχουν καμία σχέση με τις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν αποτελεί έκφραση της συλλογικής δράσης και πολύ περισσότερο της αγωνιστικής διεκδίκησης, δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για κινητοποιήσεις.

- Η ύπαρξη και η λειτουργία των Επιμελητηρίων, πώς επέδρασε στους όρους δραστηριοποίησης στην αγορά των εκατοντάδων χιλιάδων μικροεπιχειρήσεων;

Τα επιμελητήρια παίζουν διεκπεραιωτικό ρόλο σε μια σειρά γραφειοκρατικές δραστηριότητες που είναι μακριά από τις βασικές ανάγκες της πλειοψηφίας των μικροεπιχειρήσεων. Γι’ αυτό δεν είναι περίεργο ότι οι περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι μαθαίνουν για το επιμελητήριο όταν ανοίγουν την επιχείρηση τους και ασχολούνται ξανά με αυτό όταν την κλείνουν. Στο τέλος μένει το χαράτσι της συνδρομής ή του ΓΕΜΗ, που αν δεν πληρωθούν καταλήγουν στην εφορία και δημιουργούν νέα χρέη.

- Πως δραστηριοποιήθηκαν οι δυνάμεις που είχαν την ευθύνη της διοίκησης των επιμελητηρίων τα προηγούμενα χρόνια;

Οι διοικήσεις των μεγαλύτερων επιμελητηρίων εξυπηρετούν την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Γι’ αυτό στις διοικήσεις τους βρίσκουν θέση στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων. Εξυπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόστηκαν σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών ΕΒΕ τα προηγούμενα χρόνια. Τα αποθεματικά των Επιμελητηρίων, που διογκώθηκαν από τις υποχρεωτικές συνδρομές, χρησιμοποιήθηκαν από τις δυνάμεις αυτές, για την διαφήμιση των κυβερνητικών πολιτικών και των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε βάρος των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων.

Σε τι και πως διαφοροποιούνται μεταξύ τους τα 4 ψηφοδέλτια (πρωτοφανής ο αριθμός των «σωτήρων μας») που μας ζητούν την ψήφο στον νομό Θεσπρωτίας;

Σε τι και πως διαφοροποιούνται τα 4 ψηφοδέλτια από την κυβερνητική πολιτική που οδηγεί στον αφανισμό των μικρών αυτοαπασχολουμένων που είναι η συντριπτική πλειοψηφία στον τόπο μας;

Γι΄αυτό και καλούμε μαζικά καλεί σε καταδίκη με λευκό- αποχή όλων των συνδυασμών που μετέχουν στις φετινές εκλογές αφού το βασικό στοιχείο τους είναι η υιοθέτηση και προώθηση των αντιλαϊκών πολιτικών που τσακίζουν τη ζωή και το εισόδημά μας.

Απαιτούμε – Διεκδικούμε:

· Επιστροφή στο αφορολόγητο όριο των 12.000 €, κατάργηση της «τεκμαρτής φορολόγησης» της προκαταβολής φόρου και του ΕΝΦΙΑ.

· Αύξηση της φορολογίας στο 45% για το μεγάλο κεφάλαιο

· Μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση του ΕΦΚ στα καύσιμα,κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, στα τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνίας, στις υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, σε είδη πρώτης ανάγκης.

· Διαγραφή όλων των τόκων και των προστίμων προς εφορία και τράπεζες. Διαγραφή του 30% του εναπομείναντος χρέους και μηνιαίες δόσεις στο ύψος του 5% του εισοδήματος.

· Ακατάσχετος επιχειρηματικός λογαριασμός. Κατάργηση της προμήθειας των τραπεζών στις τραπεζικές συναλλαγές.

· Απαγόρευση κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης, εξοπλισμού.

· Αποζημίωση στην ασθένεια ή ατύχημα για ολόκληρο το διάστημα που απαιτείται για την αποκατάσταση της υγείας μας.

· Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους επαγγελματίες που έκλεισαν την επιχείρηση τους χωρίς άλλους όρους και προϋποθέσεις, στο 80% του βασικού μισθού των εργαζόμενων.

· Δημόσιο, υποχρεωτικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης στη βάση των σύγχρονων αναγκών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Πλήρης αποκατάσταση των απωλειών, αυξήσεις σε συντάξεις και προνοιακά επιδόματα. Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.

· Κατώτερη σύνταξη που να διασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, εγγυημένη στο σύνολο της από το κράτος.

· Πλήρης σύνταξη στα 30 έτη εργασίας. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 60 έτη για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες, στη βάση των ασφαλιστικών εισφορών που έχουν καταβληθεί.

· Άμεση έκδοση της σύνταξης χωρίς άλλες προϋποθέσεις, με ευνοϊκές ρυθμίσεις στο 5% του πραγματικού τους εισοδήματος για όσους χρωστούν.Διαγραφή τόκων και προστίμων για τα χρέη ατομικής ασφάλισης, κατάργηση της εισφοράς υγείας και των χρεών που προκύπτουν από αυτή.

· Δημόσιο Σύστημα Υγείας με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην υγεία-πρόνοια. Επαρκή στήριξη σε υποδομές εξοπλισμό, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

· Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στη βάση των αναγκών μας

· Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Υπηρεσίες πρόληψης-αποκατάστασης. Παροχές και υπηρεσίες κοινωνικής Πρόνοιας.

· Δημόσιο δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης, με επαγγελματική τεχνική εκπαίδευση αποκλειστικά υπεύθυνη και για την επικαιροποίηση των γνώσεων.