Συνάντηση για το θέμα των Ανεμογεννητριών (Α/Γ) στην Ηγουμενίτσα

Συνάντηση για το θέμα των Ανεμογεννητριών (Α/Γ) στην Ηγουμενίτσα

Με πρωτοβουλία κάποιων συμπολιτών αύριο το απόγευμα Τρίτη 20/8, 8μμ.στην Ηγουμενίτσα, στο «ΠΑΝΘΕΟΝ», θα πραγματοποιηθεί συνάντηση για να συζητήσουμε το ζήτημα του νέου αιολικού σταθμού Α/Γ στην Ηγουμενίτσα, εν όψει και της συζήτησής του την Τετάρτη 21/8, ώρα 8.15μμ
στο Δημοτικό Συμβούλιο


Γραπτές απόψεις επί της ΜΠΕ έργου:

«Συγκρότημα τεσσάρων (4) Αιολικών Σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), συνολικής ισχύος 24 MW, μετά των μόνιμων συνοδών τους έργων και των προσωρινών βοηθητικών, στις θέσεις «ΣΚΑΛΟΠΟΥΛΑ», «ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ 1», «ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ 2» και «ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ 3», της Δ.Ε. Ηγουμενίτσας,

Δήμου Ηγουμενίτσας, Π.Ε. Θεσπρωτίας, Περιφέρειας Ηπείρου».

Η γενική εκτίμηση είναι ότι επιδιώκεται η περιβαλλοντική αδειοδότηση ενός έργου, σχεδιασμένου με στόχο την μεγιστοποίηση του επιχειρηματικού κέρδους, με μια ανεπαρκή και άστοχη ΜΠΕ. Τούτο βέβαια διόλου δεν αποτελεί πρωτοτυπία -χάρις στην διηνεκή ανοχή της διοίκησης- αλλά σίγουρα ξαφνιάζει με την κραυγαλέα απουσία «φύλλου συκής» ή μάλλον «φύλλων συκής» μια και είναι αρκετές οι ανεπάρκειες και αστοχίες της μελέτης.

Πιο συγκεκριμένα η υπόψη ΜΠΕ:

Υποβαθμίζει τις επιπτώσεις της μεγάλης οπτικής όχλησης από τη θάλασσα και το Λιμάνι, από την πόλη της Ηγουμενίτσας και από τους γύρω οικισμούς (Γραικοχώρι, Λαδοχώρι, Πλαταριά, Φασκομηλιά Σκορπιώνα κλπ), της αισθητικής υποβάθμισης και τις τραυματικές επιπτώσεις στο τοπίο από τις εκσκαφές για τα τεχνικά έργα και την οδοποιία

Αποφεύγει την απαιτούμενη συγκεκριμένη αναγνώριση και περιγραφή του φυσικού περιβάλλοντος, χωρίς ίχνος έρευνας πεδίου

Εκπλήσσει ιδιαίτερα με την απουσία παρατηρήσεων ορνιθοπανίδας

Αοριστολογεί στα θέματα διαχείρισης του περισσεύματος υλικών εκσκαφής καθώς και των όποιων υγρών αποβλήτων

Χρησιμοποιεί αναχρονιστικές εκθέσεις ιδεών για το θέμα των εναλλακτικών λύσεων

Αναλυτικότερα:

Παρότι η ΜΠΕ περιλαμβάνει Έκθεση Οπτικής Επιρροής, 58 σελίδων και οι φωτορεαλιστικές απεικονίσεις από κάθε γωνιά (οικισμούς, αρχαιολογικούς χώρους, τουριστικές περιοχές, θάλασσα κλπ.) είναι καταθλιπτικές για την μόνιμη, τρομερή οπτική όχληση, αισθητική υποβάθμιση, αποφεύγει να αναφερθεί σε αυτό, αναφέροντας συμπερασματατικά στις δυο τελευταίες σελίδες της έκθεσης ότι οι αποστάσεις είναι εντός πλαισίων του νόμου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για τις επιπτώσεις της οδοποιίας, οι τέσσερες (4) Α/Γ ύψους 170μ. και διαμέτρου πτερωτής 170μ. (σελ. 1 ΜΠΕ), όπως σε όλες οι σχετικές μελέτες, εμφανίζονται με κουκκίδες, ενώ καταλαμβάνουν έκταση μισού γηπέδου, με εκσκαφές και τεχνικά έργα, οι δρόμοι με απλές γραμμές, ενώ με τα πλάτη και τις μεγάλους ελιγμούς στις στροφές, που στο κείμενο περιγράφονται με εκτεταμένους αριθμητικούς πίνακες, θα έχουν μεγάλες τομές με μεγάλα πρανή, που συνιστούν τελικά καίριες επεμβάσεις στο τοπίο της περιοχές που δεν φαίνονται στις φωτορεαλιστικές απεικονίσεις.

Με απόλυτα «ρεαλιστική απόκρυψη», «καταπίνει την κάμηλο», όταν γίνεται μια μεγάλη επέμβαση σε μια έκταση 461 στρεμμάτων (σελ. 2 Μη Τεχνικής Περίληψης), με τεχνικά έργα σε επιφάνεια 111 στρ. (45 στρ. για πλατείες και 66 στρ. για δρόμους), με διανοίξεις-βελτιώσεις δρόμων, μήκους 6,5 χλμ. περίπου, που καθιστά το έργο σημαντικό σε επιπτώσεις οδοποιίας, μεταξύ των ομοειδών έργων που έχουν τεθεί σε διαβούλευση στην περιοχή μας.

Αποσιωπά τις επιπτώσεις των μεγάλων διατομών και πεπλατυσμένων ελιγμών οδοποιίας, (αναφέρει την «Μανούβρα 1» κοντά στη Αγία Μαρίνα, απ΄ όπου θα περάσουν οι πελώριες νταλίκες και από το Βασιλικό, χωρίς καμιά αναφορά στους στενούς δρόμους των οικισμών αυτών), με την διάνοιξη - βελτίωση αγροτικών δρόμων σε πολύ επικλινή εδάφη, για την κίνηση και στροφή των μεγάλου μήκους οχημάτων, που οδηγούν σε τεράστιες τομές και αισθητική υποβάθμιση του τοπίου.

Μάλιστα αυτό καθίσταται δυσμενέστερο, αν συνδυαστεί με τις πολύ μικρές αποστάσεις από οικισμούς, (Ηγουμενίτσα 1.700μ, Δροσιά 1.000μ, Πλαταριά 950μ κλπ., Σχ. 5.3 της Ακουστικής Μελέτης/Μελέτης θορύβου), από τους οποίους οικισμούς θα φαίνονται όλες σχεδόν οι Α/Γ και τα συνοδά «τραυματικά» για το τοπίο έργα.

Γι’ αυτούς που αναμένουν οφέλη από τον ελλιμενισμό κρουαζιερόπλοιων ή από τους διερχόμενους από/για Κέρκυρα, καθίσταται εύκολα αντιληπτό, πόσο ευχάριστο θα είναι να βλέπει κανείς την Ηγουμενίτσα, «στεφανωμένη» γύρω-γύρω με Α/Γ από το «Βάραθρο» (Μαυρούδι) μέχρι την «Γωνιά».

Τα συνολικά εκτιμώμενα πλεονάσματα εκσκαφών 21.118,01m3. (σελ.77 ΜΠΕ), παραπέμπονται σε νόμιμη διαχείριση, «σε αδειοδοτημένους χώρους απόθεσης» (σελ.79), αφού σύμφωνα με την ΜΠΕ «δεν απαιτείται ο προσδιορισμός αποθεσιοθαλάμων, στην εγγύς ή στην ευρύτερη περιοχή, για την απόθεση των πλεοναζόντων υλικών, καθώς η περίσσεια των χωματισμών είτε θα δοθεί σε πιστοποιημένο φορά διαχείρισης ΑΕΚΚ ή θα διατεθούν σύμφωνα με τις συστάσεις των οικείων υπηρεσιών» (σελ.84), όταν η πείρα μας διδάσκει ότι καταλήγουν στα πρανή της οδοποιίας ή άλλα σημεία, με επιπτώσεις που απλά δεν συνυπολογίζονται με τις υπόλοιπες επιπτώσεις του έργου, καθιστώντας λειψή την εκτίμηση των επιπτώσεων του όλου έργου. Όσο για τα όποια υγρά απόβλητα επίσης η διαχείριση τους παραπέμπεται στα προβλεπόμενα από νόμους, αλλά χωρίς πληροφορίες και δεσμεύσεις και μάλιστα εκτός περιοχής του έργου, δηλαδή με μεταφορά ρύπανσης.

Η ΜΠΕ ξεπερνάει βιαστικά τις επιπτώσεις σε πανίδα/χλωρίδα και όχι μόνον αποφεύγει να αναγνωρίσει και να περιγράψει με δική της στοιχειώδη έστω έρευνα πεδίου την υπάρχουσα κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στις θέσεις παρέμβασης και να συντάξει έναν ενδεικτικό κατάλογο της χλωρίδας/πανίδας, αλλά δεν κάνει ούτε βιβλιογραφικές αναφορές.

Μάλιστα σύμφωνα με τον Χάρτη Χρήσεων γης 4.1, οι περιοχές επέμβασης κατατάσσονται σε «δάσος κωνοφόρων, δάδος πλατυφύλλων, δάσος μικτό, μεταβατικές δασώδεις - θαμνώδεις εκτάσεις, σκληροφυλλική βλάστηση και βοσκότοποι» και στο Χάρτη Χαρακτηρισμού 4.2 χαρακτηρίζονται ως ΔΔ και ΑΔ. Αλλά αυτά τα ζητήματα φαίνεται ότι μπορούν να τα «ξεπεράσουν» εύκολα οι «επενδυτές», αφού η νομοθεσία το έχει «ρυθμίσει», εκτός αν συμβεί αυτό που έγινε στο Αμάρι Ρεθύμνου, όπου λίγο πριν η περιοχή γίνει στάχτες, η κυβέρνηση έδινε το πράσινο φως στην ΤΕΡΝΑ για το μεγαλύτερο υβριδικό έργο στην Ευρώπη!

Για ένα έργο ΑΣΠΗΕ η προστασία της ορνιθοπανίδας είναι προτεραιότητα. Μπορεί η περιοχή να μην ανήκει στις προστατευτέες για ορνιθοπανίδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εκεί δεν κινούνται πουλιά και δεν πρέπει να εξετάζεται ενδελεχέστερα το ζήτημα αυτό. Θεωρούμε έλλειψη της ΜΠΕ την απουσία παρατηρήσεων πεδίου και το γεγονός ότι όχι μόνο δεν προτείνεται μέτρα αντιμετώπισης των όποιων πιθανών επιπτώσεων, αλλά ούτε καν αναφέρεται σαν δυνατότητα, η χρήση εξοπλισμού αποτροπής συγκρούσεων (ραντάρ), που τείνει να γίνει συνήθης πρακτική στις σύγχρονες Α/Γ.

Σε σχέση με την εξέταση εναλλακτικών λύσεων, εξετάζεται η μηδενική λύση για να απορριφθεί πάραυτα, με τον συνήθη τρόπο.

Μια εναλλακτική με Α/Γ σε όμορη θέση ΒΔ, στους λόφους της «Γωνιάς», απορρίπτεται, γιατί δεν πληροί «την προϋπόθεση της απόστασης των 1.500m από τις ακτές κολύμβησης … ενώ παράλληλα είναι σε χαμηλότερο υψόμετρο από την τελική θέση, με αποτέλεσμα οι Α/Γ να είναι περισσότερο ορατές από την πόλη της Ηγουμενίτσας, αλλά και από τις τουριστικές υποδομές στα νότια του έργου. (Χάρτης Εναλλακτικής λύσης 3 και σελ. 24 Μη Τεχνικής Περίληψης»). Εδώ φαίνεται ότι την ΜΠΕ την «ενδιαφέρει» (;;;) η ορατότητα από την πόλη της Ηγουμενίτσας !!! Ας μην υπήρχε ο περιορισμός από τις ακτές κολύμβησης...

Μια άλλη εναλλακτική φωτοβολταϊκών απορρίπτεται «αφού τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής δεν είναι κατάλληλα για τέτοια χρήση. Επίσης, η χωροθέτηση ενός Φ/Β σταθμού προϋποθέτει σχετικά επίπεδες εκτάσεις, όχι δάση και δασικές εκτάσεις με μεγάλες κλίσεις, αλλά και αυξημένη φυτοκάλυψη και συνεπώς η πιο πρόσφορη λύση είναι κοντά σε αγροτικές εκτάσεις» (σελ. 24 Μη Τεχνικής Περίληψης). Ομολογείται εδώ εμμέσως ότι οι Α/Γ είναι «συμβατές» με τα δάση και την καταστροφή τους, ενώ τα Φ/Β είναι «συμβατά» με τις αγροτικές εκτάσεις και την καταστροφή γης υψηλής παραγωγικότητας, ακόμη και μέσα σε αρδευτικά έργα.

Σήμερα όμως, εν έτει 2024, οι συγκρίσεις δέον να γίνονται κάπως τεκμηριωμένα, όπως επιβάλλουν οι αρχές της Ανάλυσης Κύκλου Ζωής (ΑΚΖ), της μεθόδου που υποδεικνύει αρκετά χρόνια τώρα η σχετική διαδικτυακή πλατφόρμα της ΕΕ καθώς και τα ISO 14000. Μένοντας στις εκθέσεις ιδεών απλά δεν γίνεται σύγκριση αλλά προσχηματική επιλογή.

Επιπλέον, αποφεύγει την σύγκριση με παραγωγή με Α/Γ σε θαλάσσιο χώρο, όταν η λύση των θαλάσσιων αιολικών σταθμών αποτελεί την σύγχρονη τάση του κλάδου και προέκυψε από τα αδιέξοδα στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στην στεριά, λύση που επιτρέπει την ουσιαστική αύξηση της ισχύος των Α/Γ, που δεν μπορεί να γίνει στη στεριά, χωρίς σοβαρές και μάλλον αξεπέραστες επιπτώσεις σε αρκετά επίπεδα. Έτσι η υπόψη ΜΠΕ ατεκμηρίωτα προτείνει την επανάληψη λαθών χωροθέτησης, όταν έχει ανοίξει ο δρόμος για καλύτερες εναλλακτικές με Α/Γ.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μετρήσεις και αναλυτικά ανεμολογικά δεδομένα για την συγκεκριμένη περιοχή. Η ΜΠΕ λαμβάνει υπόψη αυτά «του σταθμού της Άρτας (!!!), ο οποίος είναι ο πλησιέστερος που διαθέτει ολοκληρωμένα ιστορικά κλιματικά στοιχεία της περιοχής (1976-2010)», με μέση ετήσια ταχύτητα εκεί τα 5,4 μ/δλ. (σελ. 110, 112 και εικ. 8-4). Αν λοιπόν η λειτουργία των Α/Γ γίνεται μετά τα 3μ/δλ, εκείνο που μπορεί κανείς να υποθέσει είναι, ότι, με το μικρό εύρος των «παραγωγικών» ανέμων (από 3 μέχρι 5 ή 5,5 μ/δλ), τα έργα αυτά είναι και αμφίβολης ενεργειακής παραγωγικότητας και γίνονται μάλλον για να εξυπηρετήσουν την προμήθεια των Α/Γ (ξένο κεφάλαιο και εισαγωγείς) και το κατασκευαστικό κεφάλαιο (εργολαβικά συμφέροντα), για να «φαγωθούν» δηλαδή οι επιδοτήσεις.

Για το πρόβλημα του θορύβου, σύμφωνα με την Ακουστική Μελέτη/Μελέτη θορύβου, στην οποία από τις 27 σελίδες οι 23 αναφέρονται σε νομοθεσία, τεχνολογίες, τρόπους μέτρησης κλπ., οι επιπτώσεις στις 3-4 τελευταίες σελίδες κρίνονται «μέτριες», αν και υπάρχουν διατυπώσεις:

«Ακόμη και στην περίπτωση αυτή, η διάχυση του θορύβου γίνεται αισθητή μόνο προς την κατεύθυνση στην οποία κινείται ο άνεμος. Ένας σημαντικός παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους που ζουν κοντά σε ένα αιολικό πάρκο είναι η οπτική επαφή με την πηγή του θορύβου (Pedersen & Larsman, 2008), σελ.5 και

«Αν και ο θόρυβος που παράγεται από τους έλικες δεν αποτελεί πλέον σημαντικό ζήτημα, η υπερβολική διαμόρφωση εύρους μπορεί να προσελκύσει πρόσθετη προσοχή, ιδιαίτερα εάν ένα άτομο το ακούει ενώ προσπαθεί να κοιμηθεί είτε στην αρχή της νύχτας είτε όταν ένα άτομο έχει ξυπνήσει από άλλες αιτίες» (σελ.6)

«Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ακουστικού μοντέλου στη θέση μελέτης, επισημαίνονται τα ακόλουθα: • Η απόσταση μεταξύ της πηγής και των ευαίσθητων δεκτών (πλησιέστεροι οικισμοί), που κυμαίνεται πάνω από 900μ. (όπως φαίνεται και στο Σχ. 5.3) καθώς και η μορφολογίας του εδάφους, έχουν προκαλέσει ισχυρή μείωση της ηχητικής στάθμης από την πηγή προς τους ευαίσθητους δέκτες, με αποτέλεσμα να βρίσκονται όλοι οι οικισμοί στη ζώνη κάτω των 35 dB(A). • Στα όρια της ομάδας ΑΣΠΗΕ η στάθμη θορύβου κυμαίνεται μεταξύ των 45-50 dB(A) και δεν υπερβαίνει το όριο των 65 dB(A) σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα ΠΔ 1180/81.

Αποσιωπώνται οι κίνδυνοι καταρρεύσεων πυλώνων Α/Γ, όπως την ζήσαμε στον «Κασιδιάρη» ή σε άλλα μέρη της Ελλάδας (Εύβοια κ. α.).

Προσπερνιέται «εξ απαλών ονύχων» το οξύ ζήτημα της ανακύκλωσης, όταν ο χρόνος ζωής των Α/Γ εκτιμάται στα 20 χρόνια, με τα υαλονήματα των πτερυγίων να αποτελούν ένα ταχέως αυξανόμενο περιβαλλοντικό πρόβλημα, όπως παραδέχεται και η ίδια η ΜΠΕ :

«Τα πτερύγια δεν ανακυκλώνονται ως σήμερα, αλλά δύναται να επαναχρησιμοποιηθούν σε άλλες χρήσεις π.χ. κατασκευή στεγάστρων για στάθμευση οχημάτων, στάσεων, κ.λπ.)» (σελ.11 και 101).

Αλλά και για την «Παύση λειτουργίας - Αποκατάσταση», η διατύπωση της ΜΠΕ:

«για την αποξήλωση και ασφαλή απομάκρυνση των εγκαταστάσεων, την αποκατάσταση της αυτόχθονης βλάστησης και την εν γένει επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό» (σελ. 101), είναι τουλάχιστον απαισιόδοξη.

Ποιος άλλωστε και με τί εγγυήσεις θα κάνει την ανακύκλωση; Οι 4 «μονοπρόσωπες» Ι.Κ.Ε. (Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες), στις οποίες δίνουν αντίστοιχα τις 4 άδειες, που τότε, μετά από 20-25 χρόνια, γεννάται το ερώτημα αν θα υπάρχουν; Εκείνο που τελικά θα μείνει σε μας, μάλλον θα είναι τα «κουφάρια» αυτών των Α/Γ.

Με εκτεταμένο αριθμό σελίδων προβάλλονται τα οφέλη των ΑΠΕ σε πλανητική κλίμακα, σε εθνικό επίπεδο και τα αντισταθμιστικά για τους ΟΤΑ και την τοπική κοινωνία όταν:

Η χώρα μας έχει ήδη υπερκαλύψει τον αναθεωρημένο στόχο της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση», που είναι μέχρι το 2030, ΑΠΕ 42,5%, αφού σύμφωνα με στοιχεία της ΡΑΕ, το ενεργειακό μείγμα της χώρας, το πρώτο εξάμηνο του 2024 ήταν 58,1% ΑΠΕ, 35,6% Φ. Α., 6,2% λιγνίτης


Οι Α/Γ, λόγω της φύσης τους, δεν μπορούν -στις σημερινές συνθήκες- να αποτελέσουν τη βάση παραγωγής ενέργειας, η αστάθεια που παρουσιάζουν στην παραγωγή (π.χ. εξάρτηση από τον αέρα) ή η μικρή τους απόδοση, με το άλυτο μέχρι στιγμής πρόβλημα της «αποθήκευσης» ενέργειας, τις καθιστά μέχρι σήμερα συμπληρωματικές δομές σε μια παραγωγή «ενέργειας βάσεως» από θερμικές μονάδες.

Ούτε φθηνότερα πληρώνουμε το ρεύμα, αντίθετα πληρώνουμε επιδοτήσεις γι’ αυτές και στις περισσότερες των περιπτώσεων τα ψίχουλα των ανταποδοτικών στους ΟΤΑ δεν καταβάλλονται.

Οι περιβόητες θέσεις εργασίας, πέρα από κάποιες, στη φάση κατασκευής (για εκσκαφές, σκυροδέματα), αφορούν κυρίως εξειδικευμένο προσωπικό που έρχεται από μακριά, ενώ για τη φάση λειτουργίας «θα πραγματοποιούνται σε τακτική βάση επισκέψεις από εξωτερικά συνεργεία για τις ανάγκες της συντήρησης ή/ και αποκατάστασης τυχόν βλαβών»

Θεωρούμε ότι η πρακτική ισοζυγίου τοπικών αρνητικών επιπτώσεων με τα οφέλη σε εθνικό ή πλανητικό επίπεδο είναι εκτός της θεσμοθετημένης ουσίας των ΜΠΕ, που επιβάλλει την τοπικότητα και οδηγεί άστοχα σε άκριτη δικαιολόγηση κάθε έργου. Η αξιολόγηση οφείλει να γίνεται μόνο με τα αναλογούντα οφέλη στην περιοχή του έργου. Άλλως έχουμε «μεταφορά» επιπτώσεων και στην πράξη θυσία της περιοχής του έργου, με βάση μια περιβαλλοντικά και λογικά απαράδεκτη διαστρέβλωση της βάσης σύγκρισης. Στη βάση ποιας αρχής διαχείρισης περιβάλλοντος θυσιάζεται μια περιοχή στο όνομα κάποιου στόχου;

Επίσης η ΜΠΕ αντιπαρέρχεται τις επιπτώσεις από τα έργα ενίσχυσης των υποδομών δικτύου υποδοχής και μεταφοράς, με την διατύπωση

«η υπόδειξη του καταλληλότερου τρόπου διασύνδεσης με το δίκτυο θα πραγματοποιηθεί σε μετέπειτα αδειοδοτικό στάδιο και μετά την υποβολή κοινού Αιτήματος των Φορέων του Έργου για την χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Όρων Σύνδεσης» (σελ. 80), όταν και μόνο αυτή η επένδυση πρακτικά υπερκαλύπτει την κατανάλωση της Θεσπρωτίας και προβλέπονται πολλές άδειες για άλλες δεκάδες MW.

Ποιοί και που θα είναι οι υποσταθμοί και με τι δίκτυο θα μεταφέρονται πολλαπλάσια φορτία σε σχέση με σήμερα; Άλλη κρυμμένη επίπτωση στο περιβάλλον της Θεσπρωτίας.

Ενώ από το με αριθμό 58710/28-5-2021 έγγραφο της Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Π. Ε. Θεσπρωτίας προκύπτει ότι τα γεωτεμάχια που θα γίνει η επέμβαση είναι Κοινοτικά ή Κοινοτικά με συμμετοχή ΥΔΑΜΚ ακόμη και της Εκκλησίας Αγίου Δημητρίου Γραικοχωρίου, δεν σχολιάζεται πως θα αντιμετωπιστεί το ιδιοκτησιακό. Ούτε επίσης γίνεται αναφορά στις επιπτώσεις που θα έχει το έργο στην κτηνοτροφική δραστηριότητα που ασκείται στην περιοχή.

Έχουν προκύψει πρόσφατα σημαντικές επιστημονικές μελέτες για τις επιπτώσεις των Α/Γ σε κρίσιμα μεγέθη, από έγκυρους φορείς και ιδρύματα, που θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη :

α. Μελέτη του Χάρβαρντ δείχνει πως οι Α/Γ προκαλούν περισσότερη θέρμανση στην περιοχή επέμβασης https://techmaniacs.gr/meleti-toy-charvarnt-deichnei-pos-oi-anemogennitries-prokaloyn-perissoteri-thermansi/

β. Μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος για τις κλιματικές αλλαγές και τις επιπτώσεις της, όπου, όπως αναφέρει Γιώργος Στουρνάρας, καθηγητής Υδρογεωλογίας και Τεχνικής Γεωλογίας, Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Επιτροπής Μελέτης, «τα αιολικά πάρκα επηρεάζουν το υδατικό δυναμικό μιας περιοχής από τη γένεση μιας βροχόπτωσης μέχρι τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα»

https://chronos.fairead.net/fakelos-anemogennitries-epiptoseis-ston-ydroforo-orizonta

https://ophioussa.blogspot.com/2014/06/blog-post_16.html

Μετά από όλα αυτά θεωρούμε παντελώς αβάσιμη την αξιολόγηση που γίνεται στον Χάρτη Επιπτώσεων 5, όπου οι επιπτώσεις αξιολογούνται:

Κλιματικά βιοκλιματικά χαρακτηριστικά : Μηδέν

Μορφολογικά : Μέτρια

Ορνιθοπανίδα : Χαμηλή

Χλωρίδα, βλάστηση : Χαμηλή

Δάση : Χαμηλή

Ϋδατα : Χαμηλή

Ανθρωπογενές περιβάλλον Ποιότητα αέρα : Χαμηλή

Για όλα τα παραπάνω απορρίπτουμε την ΜΠΕ και το έργο και καλούμε την Διοίκηση να μην αδειοδοτήσει περιβαλλοντικά το έργο.

Παύλος Λ. Αλεξίου
Πολιτικός Μηχανικός
Τηλ.: 2665023531,6972272601
E-mail: pavlosalexiou@hotmail.com,

Υ.Γ.

Είναι τέλος απαράδεκτο και τουλάχιστον υποτιμητικό για τους Δήμους της χώρας, σαν διαδικασία, στον Πίνακα Αποδεκτών της ΜΠΕ που αποστέλλει με το με αριθμό 35411/23-7-24 η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ∆ΙΟΙΚΗΣΗ ΗΠΕΙΡΟΥ-∆ΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣ, να περιλαμβάνονται οι πάντες, πλην του οικείου Δήμου, που καλείται να ενημερωθεί από την Ανακοίνωση-Πρόσκληση της Γραμματείας του Περιφερειακού Συμβουλίου. Κατά τα άλλα, ρόλο στις «τοπικές κοινωνίες» …