Ηγουμενίτσα: Ένας "διορισμός" που δοκιμάζει την ηθική και τη διαφάνεια

Ηγουμενίτσα: Ένας "διορισμός" που δοκιμάζει την ηθική και τη διαφάνεια

Η επιμονή της δημοτικής αρχής Ηγουμενίτσας και της ΔΕΥΑΗ να διορίσουν την κα Αικατερίνη Μονάχου σε έμμισθη θέση πλήρους απασχόλησης έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις και εγείρει ερωτήματα για τη διαφάνεια και την ηθική αυτής της απόφασης. 

Η υπόθεση ξεκίνησε με την απόφαση 111/2024 του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΗ να διορίσει την κα Μονάχου σε έμμισθη θέση πλήρους απασχόλησης. 

Η κα Μονάχου, η οποία είναι ήδη δημόσιος υπάλληλος, αποσπασμένη σε άλλη υπηρεσία, προτάθηκε για τον ρόλο αυτόν, με καθήκοντα που περιλαμβάνουν την εποπτεία και την παροχή συμβουλών προς τον Πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ, καθώς και προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΔΕΥΑΗ. 

Το συμβούλιο προέβλεψε μια μηνιαία αμοιβή ύψους 800 ευρώ, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.

Το πρόβλημα με αυτήν την απόφαση δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα της ηθικής, αλλά και στη νομιμότητα. 

Η κα Μονάχου είναι ήδη αποσπασμένη υπάλληλος πλήρους απασχόλησης από τη ΔΕΥΑΗ στην Περιφέρεια Ηπείρου λόγω της εκλογής της ως δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό Νταή, γεγονός που θέτει ερωτήματα για το κατά πόσον μπορεί να ασκεί ταυτόχρονα και τον ρόλο της έμμισθης συμβούλου πλήρους απασχόλησης στη ΔΕΥΑΗ.

Η διπλή αυτή ιδιότητα της κας Μονάχου δημιουργεί σοβαρά ζητήματα, καθώς είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μπορεί να ασκεί ταυτόχρονα τα καθήκοντά της ως δημόσιος υπάλληλος και ως έμμισθη σύμβουλος στη ΔΕΥΑΗ, ειδικά όταν και τα δύο αυτά καθήκοντα είναι πλήρους απασχόλησης και άρα η κα Μονάχου θα πρέπει να εργάζεται τουλάχιστον 16 ώρες την ημέρα, κάτι που αντιβαίνει και την κείμενη εργασιακή νομοθεσία

Οι παρατηρήσεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ήταν σαφείς και καυστικές, τονίζοντας τα προβλήματα που ενέχει ο διορισμός αυτός. 

Συγκεκριμένα, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ζήτησε περισσότερες διευκρινίσεις για τα καθήκοντα που θα αναλάμβανε η κα Μονάχου και πώς αυτά συνάδουν με την υφιστάμενη επαγγελματική της ιδιότητα. 

Τέθηκε το ερώτημα αν τα καθήκοντα αυτά σχετίζονται με τα προσόντα της και αν υπάρχει επικάλυψη με τα καθήκοντα άλλων υπαλλήλων της ΔΕΥΑΗ.

Η παρέμβαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ήταν καταλυτική, καθώς έθεσε υπό αμφισβήτηση την ίδια τη νομιμότητα της απόφασης. 

Παρ' όλα αυτά, η δημοτική αρχή και η ΔΕΥΑΗ φάνηκαν αποφασισμένες να προχωρήσουν με τον διορισμό, επανεξετάζοντας την αρχική απόφαση και προχωρώντας σε μια τροποποίηση που καταγράφεται στην απόφαση 177/2024. 

Η τροποποίηση αυτή προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αλλά χωρίς να λύνει το θεμελιώδες πρόβλημα της διπλής ιδιότητας της κας Μονάχου.

Η επιμονή της δημοτικής αρχής να προωθήσει τον διορισμό της κας Μονάχου, παρά τις σαφείς παρατηρήσεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, γεννά υποψίες για τα κίνητρα πίσω από αυτήν την απόφαση. 

Η περίπτωση αυτή αναδεικνύει ένα σημαντικό ζήτημα ηθικής και διαφάνειας, καθώς οι τοπικοί φορείς φαίνεται να προχωρούν σε αποφάσεις που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα.

Η κα Μονάχου, η οποία για χρόνια παρουσιάστηκε ως υπάλληλος της ΔΕΥΑΗ και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, σε απάντησή της προς το thespro.gr, αποκηρύσσει την ιδιότητά της ως δημόσιος υπάλληλος, υποστηρίζοντας ότι είναι απλά αποσπασμένη σε άλλη υπηρεσία και δεν εργάζεται πλέον στη ΔΕΥΑΗ. 

Ωστόσο, η πραγματικότητα φαίνεται να είναι διαφορετική, καθώς η οργανική της θέση παραμένει στη ΔΕΥΑΗ, και η αποσπασμένη υπάλληλος εξακολουθεί να λαμβάνει τον μισθό της ως δημόσιος υπάλληλος.

Είναι άξιο απορίας πώς μπορεί κάποιος να εκτελεί τα καθήκοντα δύο πλήρους απασχόλησης θέσεων σε δύο διαφορετικές δημόσιες υπηρεσίες.

Ανεξάρτητα από τη νομιμότητα της απόφασης, το ηθικό ζήτημα παραμένει κεντρικό. 

Είναι ηθικό ένας δημόσιος υπάλληλος να αναλαμβάνει επιπλέον καθήκοντα ως έμμισθος σύμβουλος σε μια υπηρεσία από την οποία είναι αποσπασμένος και κατά της οποίας έχει μάλιστα προσφύγει δικαστικά με αγωγή ύψους 50.000 ευρώ κατά της ΔΕΥΑΗ και 100.000 ευρώ κατά του Γενικού Διευθυντή της επιχείρησης;

Αυτό το παράδειγμα καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό σύστημα μπορεί να χειραγωγήσει διαδικασίες και να παραβλέψει βασικές αρχές ηθικής, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα. 

Η απόφαση της δημοτικής αρχής Ηγουμενίτσας και της ΔΕΥΑΗ να προχωρήσουν με τον διορισμό της κας Μονάχου, παρά τις αντιδράσεις, δεν αφήνει αμφιβολία ότι οι παλιές πρακτικές του πολιτικού συστήματος είναι ακόμη ζωντανές και εφαρμόζονται με νέες μορφές.

Η τοπική κοινωνία δικαιούται περισσότερη διαφάνεια και σεβασμό από τους ηγέτες της. 

Όταν η δημόσια διοίκηση γίνεται εργαλείο εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, τότε οι πολίτες είναι αυτοί που χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα. 

Η υπόθεση της κας Μονάχου αποτελεί μια σοβαρή υπενθύμιση ότι οι ηθικές αξίες δεν πρέπει να παραβλέπονται, ανεξαρτήτως των νόμων που μπορεί να παρακαμφθούν ή να ερμηνευτούν κατά το δοκούν.