Ανακοίνωση NAP για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου 2024

Ανακοίνωση NAP για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου 2024

Στο γενικότερο αποτέλεσμα σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο, αποτυπώνεται η κρίση προοπτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ήττα και υποχώρηση των βασικών κομμάτων που αποτελούν πυλώνες του πολιτικού οικοδομήματός της (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι). Η άνοδος της ακροδεξιάς είναι κοινό στοιχείο της αναδιάταξης των συσχετισμών σε όλες τις χώρες της ΕΕ με μια γραμμή για «ΕΕ των Εθνών». Οι δυνάμεις της αριστεράς (με κάποιες εξαιρέσεις) υποχωρούν ακυρωμένες στο πλαίσιο «εναλλακτικών κυβερνητικών λύσεων» με τη σοσιαλδημοκρατία και άρνησης ή αδυναμίας να αντιπαρατεθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά το γεγονός ότι αυξάνεται κατακόρυφα η δυσαρέσκεια των λαών εναντίον της, ειδικά σήμερα με την μεγαλύτερη εμπλοκή της στον πόλεμο στην Ουκρανία και της συνενοχής της στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Η γενική εικόνα των συσχετισμών σφραγίζεται και από την κραυγαλέα απουσία μιας ανατρεπτικής, αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς που να εκφράζει τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειονότητας με πολιτική σύγκρουσης και ρήξης με το βάρβαρο σύστημα.

Στην Ελλάδα, η σημαντική πτώση της ΝΔ (28,3%) στις ευρωεκλογές σε ψήφους και ποσοστά (-12,5% ή 1 σχεδόν εκ ψήφους σε σχέση με τις περυσινές βουλευτικές εκλογές και -5% σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2019), εκφράζει ευρύτατη κοινωνική δυσαρέσκεια και σημαντική φθορά της πολιτικής της κυβέρνησης στη λαϊκή συνείδηση. Η πτώση αυτή έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία καθώς συντελείται με απουσία ουσιαστικής αντιπολίτευσης από πλευράς των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και σχετίζεται περισσότερο με τις κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, αλλά και την ανάπτυξη της κοινωνικής και πολιτικής διαμαρτυρίας ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων με διαφορετικό πολιτικό πρόσημο στο εσωτερικό τους.

Η αποχή στις ευρωεκλογές στην Ελλάδα (60% φέτος, 41% το 2019 και το 2014 όμως μαζί με δημοτικές και 48% το 2009), είναι παράγοντας που δεν αφορά στενά την Ελλάδα, ούτε μόνο τις ευρωεκλογές. Αντανακλά βαθύτερες διεργασίες που σχετίζονται με την αυξανόμενη απόσταση των λαϊκών στρωμάτων από τους θεσμούς της αστικής πολιτικής, σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης επίγνωσης του κόσμου ότι η ψήφος δεν καθορίζει κυρίαρχα την ασκούμενη πολιτική, το προνόμιο της οποίας έχουν τα αστικά κέντρα εξουσίας. Ενσωματώνει αντιφατικές ή/και αντίθετες τάσεις στο εσωτερικό της, ενώ φανερώνει ότι το αστικό πολιτικό σύστημα δεν πείθει εύκολα μέσω της κάλπης. Έχει ωστόσο ενδυναμώσει άλλους μηχανισμούς για εξασφάλιση ανοχής, επιβολής ή/και συναίνεσης.

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ (14,9%) όσο και το ΠΑΣΟΚ (12,8%) δεν κατάφεραν τίποτα περισσότερο στις ευρωεκλογές από το να επιβεβαιώσουν την εικόνα μιας ανύπαρκτης και αδύναμης κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, αποτέλεσμα της συναίνεσης που προσφέρουν στις κύριες πλευρές της πολιτικής της ΝΔ και τις επιλογές κεφαλαίου και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι εντυπωσιακό ότι ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ δεν εισπράττουν εκλογικά μέρος έστω της φθοράς της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ αποτυγχάνει να αντικαταστήσει το ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση αν και βελτιώνει το συσχετισμό απέναντί του.

Τα αυξημένα ποσοστά της ακροδεξιάς Ελληνικής Λύσης (9,3%) και άλλων μικρότερων σχηματισμών του ακροδεξιού χώρου, σχετίζονται κυρίαρχα με τη μετατόπιση του άξονα της πολιτικής συζήτησης προς τα δεξιά που διασφαλίζουν η ΝΔ και οι θεσμοί της ΕΕ με τη ρητορική και πολιτική τους (μεταναστευτικό, ζητήματα τάξης και ασφάλειας, ισλαμοφοβία, «εθνικές απειλές», ζητήματα φύλου κλπ), αλλά δυστυχώς και δυνάμεις της αριστεράς. Ο χώρος της ακροδεξιάς παρουσιάζει αθροιστικά σημαντική αύξηση σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές όσο και συγκριτικά με τις ευρωεκλογές του 2019, γεγονός ιδιαίτερα ανησυχητικό και απόδειξη της αδυναμίας αντιμετώπισης της από τα συστημικά «δημοκρατικά τόξα» των αστικών δυνάμεων. Η σύγχρονη ακροδεξιά μπορεί να αντιμετωπιστεί πραγματικά μόνο από ένα νέο εργατικό κίνημα με έντονο το στοιχείο της αντιφασιστικής πάλης στο εσωτερικό του και μια σύγχρονη κομμουνιστική αριστερά. Αποδεικνύεται έτσι και εκλογικά, ότι η ΕΕ αποτελεί φυτώριο ρατσιστικών πολιτικών, αντιδημοκρατικό αυταρχικό φρούριο και αντικομμουνιστικός μηχανισμός, επιτελείο καταστολής των λαών και των κινημάτων στον οποίο ανθίζουν οι κάθε λογής φασίστες και σκοταδιστές.

Το ΚΚΕ (9,25%) αυξάνει τα ποσοστά του (+ 1,5% σε σχέση με βουλευτικές του Ιουνίου του 2023 και +3,9% σε σχέση με τις ευρωεκλογές). Εκφράζει μια τάση λαϊκής αριστερής διαμαρτυρίας, κινούμενο σε μια λογική κυρίως κοινοβουλευτικής ανάθεσης, ωστόσο, με την πολιτική του τακτική και γραμμή δεν μπορεί να αποτελέσει δύναμη ανατροπής και ουσιαστικής σύγκρουσης με την αστική πολιτική και το σύστημα. Πολύ περισσότερο που σε αυτή την πολιτική μάχη έκανε σημαντικά βήματα αποστασιοποίησης από στόχους ανατροπής και τον κομβικό στόχο για την έξοδο από την ΕΕ, και «ανοίγματα» σε εθνικιστικές απόψεις.

Το αποτέλεσμα των ΜΕΡΑ25 (2,54%) και Νέας Αριστεράς (2,45%), και η αποτυχία επίτευξης του στόχου για εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή καταγράφει την κρίση συνολικά του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και στην Ελλάδα και το αδιέξοδο «μετώπων» που συγκροτούνται στη βάση του κυβερνητισμού ή της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης με απουσία αριστερής πολιτικής και ταξικής αναφοράς και εξοστρακισμό ακόμη και στοιχειωδών στοιχείων ρήξης.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και η νΚΑ έδωσαν τη μάχη των εκλογών από θέσεις αντικαπιταλιστικού προγράμματος και προβολής της ανάγκης για απειθαρχία, ρήξη και έξοδο από Ευρωπαϊκή Ένωση. Προσπάθησαν να θέσουν ουσιαστικά πολιτικά ερωτήματα και θέσεις για τα μεγάλα και πιεστικά προβλήματα των εργαζομένων και της νεολαίας, ξεχωρίζοντας ιδιαίτερα και το ζήτημα της αντίστασης στην πολεμική υστερία. Σε αντίξοες συνθήκες που καθορίσθηκαν από τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών και την κυρίαρχη πολιτική ατζέντα, οι σύντροφοι και συντρόφισσες του ΝΑΡ, της νΚΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσαν μια αξιόλογη μάχη και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες ανθρώπους που στήριξαν με την ψήφο τους την ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Ανατρεπτική Συνεργασία μέσα σε αυτές τις συνθήκες. Το εκλογικό αποτέλεσμα της εκφράζει την επιμονή ενός πρωτοπόρου τμήματος των κοινωνικών αγώνων και της αντικαπιταλιστικής και σύγχρονα κομμουνιστικής αριστεράς σε μια αντικαπιταλιστική προοπτική στην ελληνική κοινωνία. Υπογραμμίζει την ανάγκη ενός μετώπου αντικαπιταλιστικού και επαναστατικού, σύγχρονου και μαζικού, ικανού να δημιουργεί ρήγματα στην αστική πολιτική και να αλλάζει σήμερα τους αρνητικούς κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Το αποτέλεσμα καταγράφει και εκλογικά την απουσία μιας αριστεράς επαναστατικής και σύγχρονα κομμουνιστικής που έχει ανάγκη η εποχή μας, ικανής να επιδρά με μαζικούς όρους στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

Το ΝΑΡ και νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση έχουν επισημάνει με τις αποφάσεις του 5ου συνεδρίου του ΝΑΡ τα ποιοτικά βήματα που απαιτούνται για να συγκροτηθεί αυτή η αριστερά και θα εργαστούν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα σε αυτή την κατεύθυνση το επόμενο διάστημα, με την ταυτόχρονη επιδίωξη για ανώτερη συγκρότηση των δυνάμεων της νέας κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης.

Tο γραφείο της ΠΕ
του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση