ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΠΙΤΟΥΛΗ | Του Φώτη Ράπτη
fotisraptispoint.gr/
Εκείνο το αρχοντικό κτίριο στην πλαγιά του βουνού της Ηγουμενίτσας, κάτω από το Τσιμπουρίκι, μοναχικό κτίσμα κάπου μεταξύ Γράβας και Σπηλιάς του Κύκλωπα, εκτεθειμένο στους αέρηδες και στις φανταστικές ιστορίες που έφτιαχνε το παιδικό μας μυαλό, δημιουργούσε πάντα ένα δέος για την παρουσία του εκεί, αλλά και για την παρελθοντική του ιστορία. Από τα νοερά ταξίδια, με επανέφεραν πάντα στην πραγματικότητα που ζούσα, οι ένοικοί του, άνθρωποι της καθημερινότητας της πόλης αλλά και αγαπημένοι παιδικοί φίλοι. Με μια ρομαντική διάθεση, τους ζήλευα κατά κάποιον τρόπο, επειδή μπορούσαν να χρησιμοποιούν το αρχοντικό τους σαν ένα κρυφό καταφύγιο για να ξεφύγουν από την όποια καταπίεση έφερνε η ζωή στην παιδικότητά μας.
Η νύχτα στο παλιό αρχοντικό δημιουργούσε μια μυστηριακή και ατμοσφαιρική εικόνα. με το φεγγαρόφωτο να φωτίζει αποκαλύπτοντας ανεξερεύνητα μυστικά και σκηνές από το παρελθόν. Στην παιδική μου φαντασία, τις νύχτες με πανσέληνο, τα φαντάσματα των προγόνων που έζησαν στο αρχοντικό εμφανίζονταν, επικοινωνώντας με τον σημερινούς ενοίκους.
Αυτό το παλιό αρχοντικό, που είχε παραμείνει απομονωμένο επί πολλά χρόνια, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να ξυπνάει μνήμες, αφήνοντας πίσω τον πέπλο της λήθης, παρά τον αποκλεισμό του στον αστικό ιστό, κάπου εκεί σε μια γωνιά της Μεγάλου Αλεξάνδρου και Διονυσίου Σκυλοσόφου. Ο κάθε χρονοταξιδιώτης της ιστορίας, ανακαλύπτει ότι, και στο σημερινό του περιβάλλον, το αρχοντικό αποτελεί πύλη για το παρελθόν, βιώνοντας στιγμές από διάφορες εποχές, μαθαίνοντας περισσότερα για την ιστορία του μέρους και των ανθρώπων που το κατοίκησαν. Βαρύγδουπα ονόματα των παλιών ενοίκων του αρχοντικού, επιστρέφουν στην μνήμη μου, επιδιώκοντας να ολοκληρώσουν ανεκπλήρωτα ή αδιευκρίνιστα θέματα από τον χρόνο της ζωής τους, αποκαλύπτοντας δράματα, αγάπες και μυστικά που έχουν θαφτεί στο παρελθόν.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια, απολαμβάνω την αναπόληση, επικοινωνώντας με αγαπημένους φίλους που ζούσαν εκεί, κυνηγώντας κάτω από τις κρυμμένες σκάλες και τα κρυμμένα μονοπάτια του κήπου, να ανακαλύψουν τα μυστικά του κτιρίου.
Η νύχτα στο παλιό αρχοντικό δημιουργούσε μια μυστηριακή και ατμοσφαιρική εικόνα. με το φεγγαρόφωτο να φωτίζει αποκαλύπτοντας ανεξερεύνητα μυστικά και σκηνές από το παρελθόν. Στην παιδική μου φαντασία, τις νύχτες με πανσέληνο, τα φαντάσματα των προγόνων που έζησαν στο αρχοντικό εμφανίζονταν, επικοινωνώντας με τον σημερινούς ενοίκους.
Αυτό το παλιό αρχοντικό, που είχε παραμείνει απομονωμένο επί πολλά χρόνια, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να ξυπνάει μνήμες, αφήνοντας πίσω τον πέπλο της λήθης, παρά τον αποκλεισμό του στον αστικό ιστό, κάπου εκεί σε μια γωνιά της Μεγάλου Αλεξάνδρου και Διονυσίου Σκυλοσόφου. Ο κάθε χρονοταξιδιώτης της ιστορίας, ανακαλύπτει ότι, και στο σημερινό του περιβάλλον, το αρχοντικό αποτελεί πύλη για το παρελθόν, βιώνοντας στιγμές από διάφορες εποχές, μαθαίνοντας περισσότερα για την ιστορία του μέρους και των ανθρώπων που το κατοίκησαν. Βαρύγδουπα ονόματα των παλιών ενοίκων του αρχοντικού, επιστρέφουν στην μνήμη μου, επιδιώκοντας να ολοκληρώσουν ανεκπλήρωτα ή αδιευκρίνιστα θέματα από τον χρόνο της ζωής τους, αποκαλύπτοντας δράματα, αγάπες και μυστικά που έχουν θαφτεί στο παρελθόν.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια, απολαμβάνω την αναπόληση, επικοινωνώντας με αγαπημένους φίλους που ζούσαν εκεί, κυνηγώντας κάτω από τις κρυμμένες σκάλες και τα κρυμμένα μονοπάτια του κήπου, να ανακαλύψουν τα μυστικά του κτιρίου.
ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΠΙΤΟΥΛΗ | Του Φώτη Ράπτη
Reviewed by thespro.gr
on
Πέμπτη, Μαρτίου 28, 2024
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: