Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτη

Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτη 

Πρός

τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο,

τίς Μο­να­στι­κές Ἀ­δελ­φό­τη­τες

καί τούς εὐ­σε­βεῖς χρι­στια­νούς

τῆς κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Ὁ «και­ρούς καί χρό­νους ἐν τῇ ἰ­δί­ᾳ ἐ­ξου­σί­ᾳ θέ­με­νος» φι­λάν­θρω­πος Θε­ός, μᾶς ἀ­ξί­ω­σε νά βι­ώ­νου­με σή­με­ρα τήν ἀ­να­το­λή ἑ­νός νέ­ου ἔ­τους στήν πο­ρεί­α τῶν ἐ­τῶν, τό ὁ­ποῖ­ο ἐμ­πνέ­ει στήν καρ­διά κά­θε ἀν­θρώ­που τή χα­ρά τῆς προσ­δο­κί­ας καί τῆς ἐλ­πί­δας γιά ἕ­να κα­λύ­τε­ρο καί οὐ­σι­α­στι­κό­τε­ρο μέλ­λον.

Ταυ­τό­χρο­να, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ἑ­ορ­τά­ζει σή­με­ρα τό ἰ­δι­αί­τε­ρης ση­μα­σί­ας γε­γο­νός τῆς Πε­ρι­το­μῆς τοῦ Χρι­στοῦ, ἡ ὁ­ποί­α ση­μα­το­δο­τεῖ καί τήν πε­ρι­το­μή τοῦ χρό­νου καί τή με­τα­μόρ­φω­σή του σέ αἰ­ω­νι­ό­τη­τα.

Κα­τά τή χρι­στι­α­νι­κή ἄ­πο­ψη, ὅ­πως αὐ­τή ἐκ­φρά­ζε­ται καί ἀ­πό τόν ἑ­ορ­τα­ζό­με­νο σή­με­ρα Μέ­γα Βα­σί­λει­ο, ὁ χρό­νος εἶ­ναι δῶ­ρο δο­σμέ­νο ἀ­πό τόν Θε­ό γιά τήν προ­ε­τοι­μα­σί­α τοῦ ἀν­θρώ­που γιά τήν αἰ­ώ­νια ζω­ή. Ἑ­πο­μέ­νως, ὁ χρό­νος, ἀ­κό­μη καί ἄν φαί­νε­ται νά ἀλ­λοι­ώ­νει τήν ὕ­παρ­ξή μας, δέν φέρ­νει τήν φθο­ρά, ἀλ­λά τήν ὡ­ρί­μαν­ση.

Ἔ­χον­τας αὐ­τή τήν πί­στη, ὁ ἄν­θρω­πος με­τρᾶ τήν ἀ­ξί­α τῶν ἐτῶν, ἀ­κρι­βῶς μέ τό κρι­τή­ριο τῆς προ­ε­τοι­μα­σί­ας του γιά τήν αἰ­ω­νι­ό­τη­τα, δι­ό­τι ὁ χρό­νος τῆς ἐ­πί­γειας ζω­ῆς μας εἶ­ναι «και­ρός», ὁ ὁποῖ­ος ἄν χα­θεῖ ἀ­νεκ­με­τάλ­λευ­τος, χά­νον­ται μα­ζί του καί τά «καί­ρια», δη­λα­δή τά κύ­ρια καί οὐ­σι­α­στι­κά στοι­χεῖ­α τῆς ὕ­παρ­ξης καί τῆς ζω­ῆς μας.

Συλ­λο­γι­ζό­με­νοι, λοι­πόν, τό μυ­στή­ριο τοῦ χρό­νου, ὀ­φεί­λου­με ἀ­φε­νός νά στρέ­ψου­με τό βλέμ­μα μας στό πα­ρελ­θόν, εὐ­χα­ρι­στῶν­τας τόν Θε­ό γιά ὅ­σα ζή­σα­με μέ­χρι τώ­ρα καί ἀν­τλῶν­τας χρή­σι­μα δι­δάγ­μα­τα γιά τό μέλ­λον, καί ἀ­φε­τέ­ρου νά προ­σευ­χη­θοῦ­με γιά ὅσα ἀ­κο­λου­θοῦν.

Ὡς ἐκ τού­του, ἀν­τι­λαμ­βα­νό­μα­στε ὅ­τι ἡ πρώ­τη αὐ­τή ἡ­μέ­ρα τοῦ νέ­ου ἔ­τους ὀ­φεί­λει νά εἶ­ναι ἡ­μέ­ρα αὐ­το­κρι­τι­κῆς. Ἡ αὐ­το­κρι­τι­κή αὐ­τή θά προ­κα­λέ­σει τή με­τά­νοι­α καί τήν τα­πεί­νω­σή μας ἐ­νώ­πιον τοῦ Θε­οῦ, ὁ Ὁ­ποῖ­ος μᾶς ἔ­δω­σε τό πο­λύ­τι­μο δῶ­ρο τοῦ χρό­νου, καί θά γί­νει ἡ ἀρ­χή τῆς προ­ό­δου καί τῆς προ­κο­πῆς μας. Θά κρί­νου­με τίς πρά­ξεις μας, θά δι­α­πι­στώ­σου­με τίς ἐλ­λεί­ψεις μας καί θά ἀ­πο­βά­λου­με «τόν πα­λαι­ό ἄν­θρω­πο».

Πρό­τυ­πο κα­τά τήν προ­σπά­θεια τε­λει­ο­ποί­η­σης τοῦ ἀν­θρώ­που, τόν ὁ­ποῖ­ον ἔ­πλα­σε ὁ Δη­μι­ουρ­γός κα­τ’ εἰ­κό­να καί κα­θ’ ὁ­μοί­ω­σιν Αὐ­τοῦ, εἶ­ναι ἀ­σφα­λῶς ὁ Κύ­ριος ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός, ὁ Ὁ­ποῖ­ος ὡς τέ­λει­ος Θε­ός καί τέ­λει­ος ἄν­θρω­πος, εἶ­ναι γιά μᾶς τό πρό­τυ­πο τῆς ἀ­γά­πης, τῆς ἀ­γα­θό­τη­τος, τῆς σο­φί­ας καί ὅ­λων τῶν ἀ­ρε­τῶν.

Ὁ ἄν­θρω­πος, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἀ­κο­λου­θεῖ πι­στά τά δι­δάγ­μα­τα τοῦ Σω­τῆ­ρος Χρι­στοῦ, γνω­ρί­ζει νά ζεῖ ὅ­πως ἀ­κρι­βῶς ὁ­ρί­ζουν οἱ Ἐν­το­λές τοῦ Κυ­ρί­ου καί ἀν­τι­με­τω­πί­ζει τά πάν­τα μέ τή δύ­να­μη τοῦ Θε­οῦ. Ταυ­τό­χρο­να δέ, ἐ­νῶ μέ τήν πά­ρο­δο τῶν ἐ­τῶν βλέ­πει τήν πα­ρο­δι­κό­τη­τα τοῦ χρό­νου καί τή φθαρ­τό­τη­τα τῶν ἐγ­κο­σμί­ων, αὐ­τός στέ­κε­ται ὑ­πε­ρά­νω τῆς φθο­ρᾶς καί τῆς πα­ρακ­μῆς, δι­ό­τι φέ­ρει μέ­σα του τήν ἀ­θά­να­τη ψυ­χή. Μέ δυ­να­τή πί­στη, ἀν­τι­πα­ρέρ­χε­ται τά δυ­σά­ρε­στα τοῦ βί­ου, γνω­ρί­ζει ποῦ ὑ­πάρ­χει ἡ πραγ­μα­τι­κή χα­ρά καί εὐ­τυ­χί­α καί δέν πα­ρα­σύ­ρε­ται ἀ­πό τά ἐ­φή­με­ρα καί τά πρό­σκαι­ρα τῆς πα­ρού­σης ζω­ῆς.

Μό­νον ὁ Θε­άν­θρω­πος Χρι­στός, πού εἶ­ναι ἡ ἔκ­φρα­ση τῆς δι­και­ο­σύ­νης καί τῆς ἀ­γά­πης, στη­ρί­ζει τόν ἄν­θρω­πο, τόν ἐμ­πνέ­ει, τόν ὁ­δη­γεῖ στήν ἀ­θα­να­σί­α καί δι­και­ώ­νει τίς ἐλ­πί­δες του πε­ρί τῆς αἰ­ώ­νιας ἀ­ξί­ας του.

Σέ Αὐ­τόν ὀ­φεί­λου­με, λοι­πόν, νά προ­σευ­χη­θοῦ­με σή­με­ρα νά μᾶς ἐ­νι­σχύ­σει, ὥ­στε κα­τά τόν νέ­ο χρό­νο νά ἐρ­γα­σθοῦ­με μέ νέ­ες ψυ­χι­κές δυ­νά­μεις, πο­ρευ­ό­με­νοι τόν δρό­μο τῶν ἀ­ρε­τῶν καί τῆς κα­τά Θε­όν προ­κο­πῆς.

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Μέ ἀ­φορ­μή τήν ἀ­να­το­λή τοῦ νέ­ου ἐ­νια­υτοῦ τῆς χρη­στό­τη­τος τοῦ Κυ­ρί­ου, εὔ­χο­μαι ὁ­λο­ψύ­χως πρός ὅ­λο τόν φι­λό­χρι­στο λα­ό τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ώς μας ὁ και­νούρ­γιος χρό­νος νά ἀ­πο­τε­λέ­σει τήν ἀρ­χή μιᾶς οὐ­σι­α­στι­κῆς προ­σπά­θειας γιά ἀ­ξι­ο­ποί­η­ση τῆς ἴ­διας τῆς ζω­ῆς μας, σέ προ­σω­πι­κό, οἰ­κο­γε­νεια­κό καί κοι­νω­νι­κό ἐ­πί­πε­δο, γιά τήν κα­τά Θε­όν πρό­ο­δο καί εὐ­τυ­χί­α μας σέ αὐ­τόν τόν κό­σμο καί γιά τήν προ­ε­τοι­μα­σί­α μας γιά τήν εὐ­λο­γη­μέ­νη Βα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ.

Ὁ Πα­νά­γα­θος Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός, διά τῶν πρε­σβει­ῶν τοῦ Οὐ­ρα­νο­φάν­το­ρος Ἁ­γί­ου Βα­σι­λεί­ου, ἄς χα­ρί­ζει σέ ὅ­λους ὑ­γεί­α, δύ­να­μη, εὐ­φρο­σύ­νη, σύ­νε­ση, εἰ­ρή­νη καί προ­κο­πή πί­στε­ως καί ἔρ­γων ἀ­γα­θῶν, πρός δό­ξαν τοῦ με­γά­λου ὀ­νό­μα­τος τοῦ ἐν Τριά­δι Θε­οῦ ἡ­μῶν.

Σᾶς κα­τα­σπά­ζο­μαι ὅ­λους ἐγ­καρ­δί­ως καί σᾶς εὔ­χο­μαι εὐ­λο­γη­μέ­νο, ἐλ­πι­δο­φό­ρο, εἰ­ρη­νι­κό καί κα­τά πάν­τα εὐ­τυ­χές τό νέ­ο ἔ­τος!

Δι­ά­πυ­ρος πρός Θε­όν εὐ­χέ­της

Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της

† Ὁ Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λια­τῶν, Γη­ρο­με­ρί­ου καί Πάρ­γας Σε­ρα­πί­ων