Είναι στιγμές…του ‘Αλκη Φάτσιου

Είναι στιγμές…του ‘Αλκη Φάτσιου

Είναι και αυτές οι στιγμές… Οι στιγμές, που με ένα αφτιασίδωτο τρόπο, ‘’ συνομιλείς ‘’ με το είδωλό σου στον καθρέφτη, μέσα σε μια αντανάκλαση τόσο φωτεινή και ολοκάθαρη, που δεν μπορεί να μείνει τίποτα στη σκιά…

Και τότε, σαν μέσα σε μια λάμψη αστραφτερή και ολόφωτη, συνειδητοποιείς… Συνειδητοποιείς, ότι ΔΕΝ ΧΩΡΑΣ σε ό,τι κυριαρχικά σε περιβάλλει… Συνειδητοποιείς ότι ΔΕΝ ΣΕ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, κι ας κινείσαι, εντός των

‘’ φανερών ορίων της ‘’…

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειώσω, ότι παρόμοιες καταστάσεις, μπορούν να συμβούν μόνο, σε ανθρώπους οι οποίοι σε δεδομένη στιγμή, γνωρίζουν, ότι ήδη έχουν αφήσει πίσω τους, μια αρκετά μεγάλη ( ηλικιακά και όχι μόνο..) ατομική και κοινωνική διαδρομή, πλούσια σε γνώσεις, εμπειρίες και βιώματα… Οπότε, αμέσως μετά την παραπάνω διαπίστωση, έστω συνειδητοποίηση που προανέφερα, γεννώνται εύλογα ερωτήματα :

α) Είναι αλήθεια, αρνητικό γεγονός, τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο όταν συνειδητοποιείς την παραπάνω διαπίστωση ;;

β) Μήπως εν τέλει, αυτή η ίδια διαπίστωση, είναι ένα γεγονός θετικό και παρήγορο, ανεξαρτήτως του τιμήματος, που απαιτείται να καταβάλλεις ;;

γ) Αλήθεια, είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο κοινωνικά, να ακολουθείς, για οποιονδήποτε λόγο, τις κοινωνικές αντιλήψεις και απόψεις της πλειοψηφίας, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΝΤΑΣ την αυτονόητη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ σου, να διαμορφώνεις την δική σου άποψη, σύμφωνα με τον δικό σου αξιακό κώδικα και την δική σου διανοητική διαδικασία ;;

2 – Όπως γίνεται αντιληπτό, η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, αφορά τον καθένα μας χωριστά, και φυσικά ο καθένας μας έχει και το βάρος και την ευθύνη γιʹαυτή την απάντηση, μιαν απάντηση την οποία δεν είμαι αρμόδιος να την υποδείξω σε οποιονδήποτε…

Απλώς έχω την άποψη, ότι η οποιαδήποτε απάντηση από οποιονδήποτε, θα είναι ίσως περισσότερο ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ, εάν προηγουμένως αναλογιστούμε, ποια είναι η σχέση μας και τι ρόλο έχουν στη ζωή μας, οι έννοιες που παρακάτω παραθέτω. Με άλλα λόγια, τι είναι για τον καθένα μας :

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, εσωτερική και εξωτερική.

 2) Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ,

 3) Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ,

 4) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, 

5) Η ΓΝΩΣΗ και κυρίως η θέληση γιʹαυτή,

 6) Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ στα πάντα,

 7) Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ,

 8) Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, 

9) Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ, 

10) Η ΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ,
11) Η ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ, 12) Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ στη Φύση, είτε αυτή είναι περιβαλλοντική, είτε ανθρώπινη, είτε αφορά τα ζώα.
13) Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, εν γένει.
14) Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ, 

15) Η ΙΣΟΤΗΤΑ μεταξύ των ανθρώπων, και η παραδοχή του ΑΝΟΜΟΙΟΥ μεταξύ των.. 

16) ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ και ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ των ανθρώπων – πολιτών, 

17) ΥΓΕΙΑ και ΠΑΙΔΕΙΑ, Δημόσια και Δωρεάν,

 18) ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ και ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, 

19) ΕΞΟΥΣΙΑ εν γένει ,

20) ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ με την έννοια της ΕΝΟΤΗΤΑΣ που σχηματίζουν οι φερόμενοι ως ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ και οι φερόμενοι ως ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΙ,
δηλ. (2) δύο όψεις του ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ !! Εάν δε, θα έπρεπε ΟΛΕΣ τις παραπάνω έννοιες, να τις συμπεριλάβω, να τις ονοματίσω, με ένα ΟΝΟΜΑ, αυτό θα ήταν ΠΑΙΔΕΙΑ, ατομική και κοινωνική…

3 – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ( για τον γράφοντα…) :

Ένα είναι βέβαιον : Αν λίγες ή πολλές ή και όλες μαζί, οι παραπάνω έννοιες ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ παντελώς, – τόσον ως έννοιες όσον και ως αξιολόγηση, – από τον ΑΞΙΑΚΟ ΚΩΔΙΚΑ οποιουδήποτε, και δεν αποτελούν ΠΥΞΙΔΑ για την καθημερινότητά του, τότε αυτός, ας μη ‘’ ΦΟΒΑΤΑΙ ‘’… ποτέ δεν θα νοιώσει ότι ‘’ δεν χωρά και δεν τον περιλαμβάνει η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…’’ Ας πορευτεί λοιπόν εντός αυτής της πραγματικότητας, που όχι μόνο τον περιβάλλει αλλά και τον

‘’ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΙ ‘’…αλλά και – φυσικά – τον χειρίζεται καταλλήλως… Ταυτόχρονα ας αφήσουν τους λίγους, που ενστερνίζονται, ως ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ για την ποιότητα ζωής τους, τις παραπάνω έννοιες, να κινούνται ΕΞΩ από τα ΤΕΙΧΗ αυτής της ΔΟΤΗΣ από άλλους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, να πορεύονται και να βολοδέρνουν, ΑΓΩΝΙΟΥΝΤΕΣ και ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ, σε δύσβατες μοναδικές και μοναχικές, μα τόσο δημιουργικές διαδρομές… Χωρίς να ξεχνάνε στιγμή, ότι οι ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ, είναι προορισμένες, προκειμένου να ΖΗΣΟΥΝ, πρώτα να ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ και να ΔΙΕΠΟΝΤΑΙ από υψηλές ανθρώπινες αξίες, σαν τις έννοιες που προανέφερα… έστω και αν χρειάζεται γιʹαυτό να ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, τόσον για τον εαυτό τους όσο και για τους άλλους, απέναντι σε όλους τους ΚΡΥΦΟΥΣ ή ΦΑΝΕΡΟΥΣ εχθρούς μας, αφού υπάρχουν και αυτοί στη ζωή μας…

Κλείνοντας, είναι χρήσιμο να αναφέρω τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ : «… ο ΒΑΘΥΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΜΑ…».

Όπως γίνεται φανερό, οι απαντήσεις στα ερωτήματα που στην αρχή του σημειώματος έθεσα, αφορούν αυστηρά τον κάθε καλόπιστο ή όχι, αναγνώστη μου… φαντάζομαι όμως, όχι βιαστικό…

ΑΛΚΗΣ ΦΑΤΣΙΟΣ , Δικηγόρος