Aποχαιρετισμός στην Ουρανία Εξάρχου-Μασούρα

Aποχαιρετισμός στην Ουρανία Εξάρχου-Μασούρα

Λόγια καρδιάς!

Ουρανία μου,

αγαπημένη μου ξαδέρφη,

αδερφή μου!

Τώρα που φεύγουν τα χελιδόνια,

σου ζήτησα χελιδόνα μου

να μη φύγεις.

Αλλά εσύ, άνοιξες τις φτερούγες σου και πέταξες σ' άλλους ουρανούς, εκεί, που δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός!

Περπάτησες σ' αυτή τη γη, με τον Βασίλη σου, το δρόμο τον καλό,

το δρόμο της προσφοράς.

Τώρα, χωρίστηκες από τον σύντροφο σου, που με αυτοθυσία τον φρόντισες για χρόνια, στη δύσκολη αρρώστια του, που τον οδήγησε σε σκοτεινούς κόσμους!

Κι όμως, μέσα στα σκοτάδια του

μυαλού του, ρωτούσε, πού είναι η Ουρανία;

Όταν έφευγες για το νοσοκομείο,

σε κοίταξε και σου είπε, εγώ

σ' αγαπάω εσένα, λες και

διαισθάνθηκε το "φευγιό" σου!

Έζησες Ουρανία μου, μια όμορφη ζωή με αγάπη και κατανόηση.

Απέκτησες την Ελβίρα και τον

Χρήστο σου, που τα καμάρωνες

για την πορεία τους στη ζωή, παιδιά ζηλευτά στην κοινωνία!

Χάρηκες τα εγγόνια σου, τη Λυδία

και τον Βασίλη.

Όπου υπηρέτησες σαν δασκάλα,

εκτός από γνώσεις, χάριζες και αγάπη! Τί να πω για το "Ειδικό Σχολείο" Ηγουμενίτσας;

Έδωσες την ψυχή σου και σε λάτρευαν τα παιδιά, αλλά και οι γονείς τους!

Τα χειροτεχνήματα σου θαυμαστά!

Χρυσά τα χέρια σου, χρυσή και η καρδιά σου!

Πόσα δεν έχω να θυμηθώ

από τα παιδικά μας χρόνια!

Μαζί με την Ανθούλα, είμασταν

οι πιο αγαπημένες ξαδέρφες

σ' ολόκληρο το χωριό!

Παίζαμε με τις ώρες και συναγω-

νιζόμασταν στο κέντημα και

Στ' άλλα εργόχειρα!

Σε γιορτές, πανηγύρια, γάμους,

γεννητούρια, πάντα μαζί!

Μεγαλώσαμε, κάναμε οικογένειες, αλλά η αγάπη μας

έμεινε αναλλοίωτη στο χρόνο!

Τώρα, έφυγες βιαστικά, ενώ

είχες πολλά ακόμη να δώσεις.

Άφησες αγαπημένα πρόσωπα.

Τον Βασίλη σου, που είμαι σίγουρη

ότι θα ρωτάει πάντα, πού είναι

η Ουρανία;

Αφήνεις τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, τ' αδέρφια σου

και ειδικά τη Ρέα, που εκτός από

αδερφή, σε είχε και μάνα!

Αλλά αφήνεις κι όλους εμάς,

συγγενείς και φίλους, που σε

αγαπούσαμε.

Θα συναντήσεις τους γονείς σου, τον αδερφό σου τον Παντελή

και πόσα ξαδέρφια, με αρχηγό

τον Τάκη μου, που θα οργανώσει

ξαδερφικά ανταμώματα,

όπως κάναμε πάντα!

Καλή μου Ουρανία, δεν θέλω

να πιστέψω το χαμό σου!

Σου εύχομαι καλό ταξίδι στον

παράδεισο κι εμείς θα σε θυμόμαστε πάντα και θα μιλάμε

στα ανταμώματα μας, σαν να είσαι

παρούσα!

Και να ξέρεις, για σένα, το καντηλάκι της καρδιάς μου,

θα το 'χω πάντα αναμμένο!!!

Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα σου!

Η ξαδέρφη σου Λενίτσα

Ελένη Κύρκου- Σαφάκα