Βασίλης Γιόγιακας: Τοξικό κλίμα και πόλωση το «καταφύγιό» τους

Βασίλης Γιόγιακας: Τοξικό κλίμα και πόλωση το «καταφύγιό» τους

Ο βουλευτής Θεσπρωτίας Βασίλης Γιόγιακας, αναφερόμενος στις επικείμενες εκλογές και στο προεκλογικό κλίμα που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό, δηλώνει ευθαρσώς ότι «η αξιωματική αντιπολίτευση επιδιώκει τοξικό κλίμα και πόλωση,γιατί είναι το μόνο πράγμα που ξέρει να κάνει καλά».

Παράλληλα, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στο «Π», μοιράζεται μαζί μας αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, μας μιλάει για τα καλοκαίρια που βοηθούσε στην οικογενειακή επιχείρηση καθώς και για τους γονείς του που ήρθαν μετανάστες από τη Γερμανία.

Σε περίπτωση που η ΝΔ δεν επιτύχει τον στόχο της αυτοδυναμίας στις δεύτερες εκλογές, τότε θα πρέπει να αναζητήσει κυβερνητικό εταίρο ή να πάμε σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση;

Αυτό πιστεύω ότι θα εξαρτηθεί από το τι θα δείξει η δεύτερη κάλπη, δηλαδή από το πόσο κοντά θα είμαστε στον στόχο της αυτοδυναμίας. Δεν πιστεύουμε ότι η μονοκομματική κυβέρνηση είναι μονόδρομος, κάτι τέτοιο θα ήταν αλαζονικό. Πιστεύουμε όμως ότι τους τελευταίους 42-43 μήνες έχουμε παρουσιάσει ένα μεγάλο και χειροπιαστό έργο το οποίο θέλουμε να συνεχίσουμε,για περισσότερες και καλύτερες δουλειές, για μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα. Πιστεύουμε επίσης ότι αντιμετωπίσαμε με επιτυχία συνεχόμενες, μεγάλες, εξωτερικές απειλές, γιατί μπορέσαμε να κινηθούμε γρήγορα και αποφασιστικά, με την ευελιξία και τον δυναμισμό που επιβάλλεται σε τέτοιες εξαιρετικές καταστάσεις. Επομένως, ζητούμε εντολή για αυτοδύναμη κυβέρνηση, γιατί την τελευταία 4ετία αποδείξαμε ότι είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για μια πιο δυνατή Ελλάδα.

Αν ο πρόεδρος της ΝΔ αποφασίσει να συγκυβερνήσει με κάποιο άλλο κόμμα, θα πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες προς το Κέντρο ή προς τα δεξιά της ΝΔ;

Οι συμμαχίες δεν μπορεί να είναι ευκαιριακές, δεν μπορεί να γίνονται με αυτοσκοπό την εξουσία και το πώς αυτή θα μοιραστεί. Οι συμμαχίες πρέπει πρώτα απ’ όλα να βασίζονται σε συμφωνημένους στόχους δημόσιων πολιτικών, σε συμφωνημένες προτεραιότητες, σε κοινές αντιλήψεις για το πού πρέπει να πάει η χώρα και τι πρέπει να γίνει γι’ αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο και μόνο θα μπορούσε να γίνει συζήτηση. Αλλά είμαστε ακόμα μακριά από αυτό το σενάριο…

Πιστεύετε ότι θα οδηγηθούμε στις κάλπες μέσα σε ένα κλίμα τοξικότητας και ακραίας πόλωσης; Αυτό το κλίμα προσελκύει ή απωθεί τους ψηφοφόρους; Ποιος καλλιεργεί αυτό το τοξικό κλίμα;

Τοξικό κλίμα και πόλωση επιδιώκει σίγουρα η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως φάνηκε και από την τελευταία πρόταση δυσπιστίας που καταψηφίστηκε από τη Βουλή.

Για ποιον λόγο;

Είναι το μόνο της καταφύγιο. Είναι αυτό που ξέρει να κάνει καλά, αφού δεν έχει ούτε αφήγημα για τη χώρα, ούτε θέσεις για τα μεγάλα θέματα… Εμείς θέλουμε αντιπαράθεση θέσεων, αντιπαράθεση απόψεων για δημόσιες πολιτικές.Γι’ αυτά που πράγματι απασχολούν τον κόσμο, ο οποίος άλλωστε θεωρώ ότι αποστρέφεται την πόλωση και την οξύτητα. Και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα έχουν κυβερνήσει, άρα οι πολίτες είναι σε θέση να κρίνουν ποιο έχει αποδείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τις τύχες της χώρας και τις προκλήσεις των καιρών μας.

Ας αφήσουμε για λίγο την πολιτική επικαιρότητα και ας περάσουμε στη δική σας πολιτική διαδρομή. Πού γεννηθήκατε;

Γεννήθηκα στη Γερμανία σε μια μικρή πόλη που λέγεται Λέονμπεργκ, κοντά στη Στουτγάρδη, στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης.

Οι γονείς σας ήταν μετανάστες εκεί;

Ναι. Οι γονείς μου δούλευαν ως εργάτες σε βαριά βιομηχανία, δύσκολη και εξαντλητική δουλειά. Όπως πολλοί συμπατριώτες μας εκείνα τα χρόνια.

Εσείς πότε ήρθατε στην Ελλάδα;

Ήρθα σε πολύ μικρή ηλικία, μόλις 1,5 χρονών. Έμεινα με τον παππού και τη γιαγιά μου.

Τι θυμάστε πιο έντονα από τον παππού σας;

Ο παππούς μου ο Σταύρος ήταν κτηνοτρόφος, είχε πρόβατα και από μικρό παιδί με έπαιρνε μαζί του για βοηθό.

Οι γονείς σας πότε επέστρεψαν στην Ελλάδα;

Οι γονείς μου γύρισαν στην Ελλάδα αργότερα, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, ύστερα από χρόνια ξενιτεμού, για να «καζαντίσουν» που λέμε.

Τι αναμνήσεις έχετε από τα παιδικά και τα σχολικά σας χρόνια στην Ηγουμενίτσα;

Ευχάριστες αναμνήσεις, παρέες με γείτονες και συμμαθητές, πολλές ώρες ποδόσφαιρο –που μου άρεσε και ακόμα μου αρέσει–, από μικρός δίπλα στον Θεσπρωτό, την αγαπημένη μου τοπική ομάδα και καμάρι της περιοχής μας… Και τα καλοκαίρια δουλειά, στο τουριστικό πρακτορείο που είχε η οικογένειά μου.

Τι κάνατε στο τουριστικό πρακτορείο;

Πήγαινα στο λιμάνι «προς άγραν πελατών» ή πουλούσα εισιτήρια για τα πλοία προς Ιταλία…

Από μικρός θέλατε να γίνετε γιατρός;

Ναι, για κάποιον λόγο μού άρεσε η σκέψη να γίνω γιατρός… Χωρίς να υπάρχει κάποιος στην οικογένεια, οι γονείς μου ήταν εργάτες, ο παππούς μου κτηνοτρόφος… Όπως και να ’χει, δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή για την επιλογή μου αυτή.

Πώς ήταν η ελληνική επαρχία εκείνα τα χρόνια και ποια ήταν τα μεγαλύτερα προβλήματα;

Ως παιδιά και ως έφηβοι είχαμε πολύ λιγότερες δυνατότητες και επιλογές σε σχέση με σήμερα. Χαρακτηριστικά, να πω ότι τότε η προετοιμασία για τις Πανελλήνιες ήταν πολύ πιο περιορισμένη. Φροντιστήριο έκαναν όσοι μπορούσαν ή και ήθελαν, μόνο στη Γ’ Λυκείου, με στοιχειώδη υποστήριξη αφού δεν υπήρχε διαδίκτυο, δεν υπήρχαν σχολικές ή άλλες βιβλιοθήκες για να βοηθηθούμε στη μελέτη. Γενικά ήταν μια εποχή με λιγότερα μέσα, σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής…

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική και ποια ήταν η πρώτη εκλογική μάχη που δώσατε;

Από μαθητής και φοιτητής ήμουν ενεργός στα κοινά – δεκαπενταμελή στο σχολείο, φοιτητική νεολαία στο πανεπιστήμιο. Άρα η ενασχόληση με την πολιτική ήρθε μάλλον «φυσιολογικά», όταν νέος γιατρός ακόμα κατέβηκα υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του Νίκου Τσώνη, που μάλιστα ήταν και δάσκαλός μου στο σχολείο. Αυτή η πρώτη εκλογική μου μάχη στέφθηκε με επιτυχία, αφού κατάφερα να εκλεγώ στη δεύτερη θέση μεταξύ των συνυποψηφίων μου.

Στη Βουλή μπήκατε τα «σκληρά» χρόνια των μνημονίων. Ποια ήταν η πιο δύσκολη πολιτική επιλογή που έχετε κάνει στη μέχρι σήμερα πορεία σας;

Η αλήθεια είναι ότι μπήκα στη Βουλή τον Γενάρη του 2015,μερικούς μήνες πριν από το τρίτο –και αχρείαστο– μνημόνιο που έφερε η τότε κυβέρνηση – δεν έζησα τα δύο πρώτα μνημόνια μέσα στη Βουλή. Θα έλεγα επομένως ότι η πιο δύσκολη πολιτική μου επιλογή μέχρι σήμερα ήταν το 2002, όταν κατέβηκα ως υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Ηλία Βεζδρεβάνη και όχι με αυτόν του Νίκου Τσώνη, με τον οποίο είχα εκλεγεί την προηγούμενη τετραετία. Επέστρεψα έτσι στον «φυσικό» πολιτικό μου χώρο και θα έλεγα ότι ήταν μια επιλογή που δικαιώθηκε, αφού βγήκα πρώτος σε ψήφους.

Επιγραμματικά, ποιο είναι το όραμά σας για τη Θεσπρωτία;

Η Θεσπρωτία έχει όλα τα φόντα να γίνει ένας κορυφαίους προορισμός, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στην ευρύτερη περιοχή, για τουρισμό σκαφών αναψυχής, για δραστηριότητες στα βουνά της και τα ποτάμια της, για αγροτουρισμό. Βλέπω επίσης τη Θεσπρωτία ως έναν τόπο παραγωγής εκλεκτών γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων σε ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα, με δυνατά αγροτικά σχήματα και πρότυπες μονάδες μεταποίησης. Και βλέπω μια Θεσπρωτία ως έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς κόμβους στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του λιμανιού της Ηγουμενίτσας και τη διασύνδεση με την Ιόνια και την Εγνατία Οδό. Με λίγα λόγια, βλέπω μια Θεσπρωτία που θα κρατά τους ανθρώπους της στον τόπο τους και θα τους κρατά ικανοποιημένους.

Εκτός πολιτικής, στη ζωή σας πώς αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες και από πού αντλείτε δύναμη;

Προσπαθώ να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες της ζωής με αισιοδοξία, με πείσμα και με αποφασιστικότητα. Σίγουρα, παίρνω δύναμη από την αγάπη και την εκτίμηση που μου δείχνει ο κόσμος και, φυσικά, από τη στήριξη των δικών μου ανθρώπων, της οικογένειάς μου και των φίλων μου, που βρίσκονται πάντοτε δίπλα στις δύσκολες στιγμές και ξεπερνάμε μαζί τα προβλήματα.

Πιστεύετε στον Θεό; Υπάρχουν στιγμές που επικαλείστε τη βοήθειά του;

Πιστεύω βαθιά και ανατρέχω σε Αυτόν συχνά.

Υπάρχει ελεύθερος χρόνος για εσάς; Έχετε χόμπι;

Όλος ο χρόνος μου μοιράζεται μεταξύ της Βουλής, υπουργείων, των πολιτικών μου γραφείων και του ιατρείου.

Δεν περισσεύει καθόλου χρόνος;

Όταν περισσεύει λίγος χρόνος, προσπαθώ να τον διαθέτω στην οικογένειά μου. Έχω μάθει να ζω με αυτό για πολλά χρόνια…

Ως γονιός, τι συμβουλή δίνετε στα παιδιά σας;

Να πορεύονται στη ζωή με τιμιότητα και αξιοπρέπεια, να νοιάζονται για τους γύρω τους και να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους με ανιδιοτέλεια.

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Φωτό: Κώστας Πρόφης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο