Για τις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια εκπαίδευσης | Γράφει ο Μιχαήλ Θεοδώρου*

Συναδέλφισσες/οι εκπαιδευτικοί,

Ακόμα μια χρόνια, βλέπουμε τις εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις» να βουλιάζουν στα γραφειοκρατικά τενάγη, ακυρώνοντας στην πράξη τα όποια ενδεχομένως θετικά στοιχεία εμπεριείχαν. Εξαιτίας της τόσης γραφειοκρατίας, στα δημοτικά σχολεία δεν υπάρχει χρόνος για μάθημα. Η κατάσταση στα νηπιαγωγεία, το πιο σημαντικό και το πιο αδικημένο από κάθε άποψη σχολείο, είναι ακόμα χειρότερη. Συνήθως ένας μόνος του συνάδελφος, ειδικά το πρωί που τα τμήματα είναι μεγαλύτερα, να τρέχει ασταμάτητα μη μπορώντας να πάει κυριολεκτικά, ούτε στην τουαλέτα.

Η πολιτική αυτή πολλές φορές φτάνει να έχει και ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ χαρακτήρα: Στους αναπληρωτές συναδέλφους, ζητάει για τα οτιδήποτε, αμέτρητα «χαρτιά», έστω και για μια άδεια, αντιμετωπίζοντάς τους σαν ποινικούς! Στους μαθητές αμεα, αλλάζει κάθε χρόνο τον εκπαιδευτικό της ΠΣ ή του ΤΕ! Στις ειδικότητες τιραμόλα, απαιτεί την παρουσία τους σε πέντε διαφορετικά σχολεία! Στους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν κάνει την 3η δόση εμβολίου, απαιτεί εβδομαδιαία τεστ, όταν όλη η κοινωνία είναι ανοιχτή παντού (εστίαση κτλ)!

Το ΥΠΑΙΘ, επεκτείνοντας το ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ έργο του, επιβάλλει την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις επερχόμενες εκλογές, ως τον μοναδικό τρόπο ψηφοφορίας, αν και η φυσική παρουσία και η συμμετοχή, είναι αυτονόητα το βασικό χαρακτηριστικό μιας εκλογικής διαδικασίας. Αλήθεια, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί πχ βουλευτικές εκλογές, χωρίς δια ζώσης διαδικασίες, ΜΟΝΟ με ηλεκτρονικές κάλπες;;;

Όλοι μας προτιμούμε ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ πολιτικές διαδικασίες. Όμως η επιλογή της αποχής ως απάντηση, είναι «βούτυρο στο ψωμί» της Κεραμέως, που επιθυμεί τον εξοβελισμό των Αιρετών εκπροσώπων μας από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Την αποχή την πληρώσαμε ακριβά στις προηγούμενες εκλογές. Ο θεσμός αυτός, με ιστορία περίπου 100 χρόνων, δεν λειτούργησε σε δυο σκοτεινές ιστορικές περιόδους, (επί Μεταξά και Παπαδόπουλου) και μία τώρα, επί Κεραμέως. Η προηγούμενη αποχή, άφησε τελικά το ΥΠΑΙΘ να αποφασίσει για μας, διορίζοντας «δοτούς» και ελέγχοντας πλήρως τα υπηρεσιακά συμβούλια.

Η αποχή ποτέ δεν υπήρξε λύση στην πραγματική ζωή. Στην πραγματικότητα, έστω και ελάχιστες ψήφοι αν βρεθούν στην ηλεκτρονική κάλπη, που θα βρεθούν, θα προκύψει αποτέλεσμα.

Στην εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, και ενώ με το πάτημα ενός κουμπιού διακινούνται με απόλυτη ασφάλεια καθημερινά για παράδειγμα τεράστια οικονομικά ποσά, γιατί να πιστέψουμε όσους διακινούν σενάρια εκ του πονηρού; Τι κερδίσαμε από την αποχή στις προηγούμενες εκλογές αιρετών;

Συναδέλφισσα/ε, δώσε ηχηρή απάντηση με τη συμμετοχή σου, όχι με την αποχή. Επίλεξε άτομα που θα σε εκπροσωπήσουν με αξιοπρέπεια και μη βάζεις από το «παράθυρο», αυτό που θέλεις να διώξεις από την «πόρτα», δηλαδή τις επιλογές που άμεσα ή έμμεσα, στήριξαν και στηρίζουν πολιτικές Κεραμέως.

*O Θεοδώρου Μιχαήλ ειναι δάσκαλος, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της ΔΗ.ΣΥ. σε ΠΥΣΠΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ, ΑΠΥΣΠΕ ΗΠΕΙΡΟΥ, ΚΥΣΠΕ