Ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας για την ημέρα της Γυναίκας

Ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας για την ημέρα της Γυναίκας

Την 8η Μάρτη 1857 οι γυναίκες που δούλευαν ατελείωτες ώρες με χαμηλή αμοιβή και κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα κλωστοϋφαντουργεία της Νέας Υόρκης, βγήκαν στον δρόμο διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες δουλειάς, λιγότερες ώρες εργασίας και ίσες αμοιβές με τους άνδρες. Η κινητοποίησή τους δέχθηκε την επίθεση της αστυνομίας που τις διέλυσε.

Είναι η ημέρα που ξεκίνησε ο αγώνας των εργαζόμενων γυναικών, η ημέρα που δημιούργησαν τα πρώτα τους συνδικάτα.

Οι αγώνες των γυναικών έχουν ιστορία και συνέχεια.

Τιμούμε τις σουφραζέτες, τις εργάτριες, τις ακτιβίστριες και συνδικαλίστριες που αγωνίστηκαν πριν από μας.

Τιμούμε την ηρωίδα γυναίκα της Πίνδου, της Εθνικής αντίστασης, του αντιδικτατορικού αγώνα. Τη γυναίκα των καταλήψεων της Νομικής και του Πολυτεχνείου. Τιμούμε τη γυναίκα – πρόσφυγα.

Συνεχίζουμε τον αγώνα που ξεκίνησαν εκείνες γιατί είναι πολλά αυτά που πρέπει να κατακτήσουμε. Γιατί είναι πολλά αυτά που κατακτήσαμε και απειλούνται. Γιατί έχει οξυνθεί η βία κατά των γυναικών, ο σεξισμός και η πατριαρχική αντεπίθεση στα δικαιώματα των γυναικών και στην ισότητα των φύλων.

Η 8η Μάρτη είναι ημέρα μνήμης των διαχρονικών αγώνων των γυναικών σε όλο τον κόσμο, αλλά και διαρκής υπόμνηση ότι κάθε μέρα είναι αγώνας για την οριστική εξάλειψη των ιστορικά διαμορφωμένων έμφυλων ανισοτήτων, αγώνας για την άρση όλων των έμφυλων διακρίσεων και του σεξισμού, αγώνας μέχρι την κατάκτηση της ουσιαστικής ισότητας στην εργασία, στο σπίτι, στην επιστήμη, στην εκπαίδευση, στο δημόσιο χώρο, στην πολιτική ζωή, στον ελεύθερο χρόνο, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Η 8η Μάρτη και εφέτος τιμάται εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης, ενώ προστέθηκαν η ενεργειακή κρίση και πρόσφατα ο πόλεμος στην ανατολική Ευρώπη, με σημαντικές έμφυλες συνέπειες.

Οι γυναίκες, τα κορίτσια και τα παιδιά, είναι τα βουβά θύματα κάθε πολέμου. Γιατί οι κυβερνήσεις μετρούν δυνάμεις και απώλειες μόνο στο πεδίο της μάχης, εξάλλου το διεθνές δίκαιο “προστατεύει” τον άμαχο πληθυσμό(!).

Σήμερα, που ήδη μετράμε 3 γυναικοκτονίες στη χώρα μας για το 2022, με την τραγική παρακαταθήκη του 2021 που 17 γυναίκες έπεσαν θύματα από τον άντρα-νυν ή πρώην, “σύζυγο” ή “σύντροφο”, τον άντρα-θύτη.

Είναι επιτακτική ανάγκη να αφήσουμε τις γυναίκες και τα κορίτσια να διεκδικήσουν τη θέση τους στη λήψη αποφάσεων στην πολιτική, τη δημόσια ζωή, στον συνδικαλισμό, στην επαγγελματική ζωή, σε όλους τους τομείς επιστήμης, στην ψυχαγωγία, στην δράση για το κλίμα και την αντιμετώπιση της πανδημίας, στον αθλητισμό, στην επιχειρηματικότητα, στη Δημόσια Διοίκηση, στην οικοδόμηση της Ειρήνης.