Επιτέλους μία σοβαρή τοποθέτηση για το Δρέπανο - Από τη Βιβή Μπέζα

Επιτέλους μία σοβαρή τοποθέτηση για το Δρέπανο - Από τη Βιβή Μπέζα

«Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες Νο2» ή μερικές σκέψεις για την πρόσφατη διάβρωση της παραλίας στο Δρέπανο και το Μακρυγιάλη !!!

Της Βιβής Μπέζα - Δρ Χημικός Ωκεανογράφος, Επικ. Καθηγήτρια Χημείας Υδάτινων  και Αγροτικών Οικοσυστημάτων στο Τμήμα Γεωπονίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Είχα γράψει σε παλαιότερη ανάρτησή μου (23/5/2021), με αφορμή εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τον καθαρισμό της ακτής του Δρεπάνου για την προετοιμασία της καλοκαιρινής περιόδου, ότι οι καθαρισμοί των ακτών καλό είναι να γίνονται με σύγχρονες πρακτικές που σέβονται τη φύση και συνδυάζουν τα ήπια μηχανικά μέσα με τις χειροκίνητες μεθόδους καθαρισμού, γιατί διαφορετικά θα έχουμε προβλήματα.

Είχα επίσης τονίσει, στην ίδια ανάρτηση, ότι ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια προβλήματα -από το οποίο δεν «ξεφεύγει» προφανώς η πατρίδα μας- είναι το γεγονός ότι τόποι και πόλεις κινδυνεύουν να πληγούν από τους φρενήρεις ρυθμούς της ανάπτυξης. Ο ακραίος συνωστισμός, η άναρχη δόμηση, η αδιαφορία για το περιβάλλον και η αισθητική απαξίωση, γίνονται το άλλο πρόσωπο της τουριστικής επιτυχίας. Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση χρειάζεται σε κάθε περιοχή να αποσαφηνίζεται η φέρουσα ικανότητα και να υπάρχει αυτοπειθαρχία για την τήρηση κάποιων όρων, κανόνων και ορίων πέρα από τα οποία η ανάπτυξη συσσωρεύει κόστος στο παρόν και το μέλλον. Δυστυχώς, «πριν αλέκτορα φωνήσαι», δικαιώθηκα με την πρόσφατη σοβαρή διάβρωση της παραλίας του Δρεπάνου- Μακρυγιαλίου.

Ο αμμώδης σχηματισμός του Δρεπάνου - Μακρυγιαλίου είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένος με το δέλτα του Καλαμά και τα συστήματα των υγροτόπων που αναπτύσσονται γύρω του. Αυτά τα οικοσυστήματα, τα ξεχωριστά υγροτοπικά φυτά, η γεωμορφολογία της ακτής και η δυναμική της στο χρόνο, καθιστούν το Δρέπανο ένα μοναδικό σε πανελλαδικό επίπεδο ζωντανό εργαστήριο μελέτης της φύσης.

Πέρα από την εκτροπή του δέλτα του Καλαμά και την ελάττωση εναπόθεσης αμμώδους υλικού λόγω αυτής της εκτροπής, πέρα από τη διάβρωση που προκαλείται από τον κυματισμό που γεννά η είσοδος των πλοίων στον κόλπο, πέρα από τις εμβαθύνσεις ή τις εξορύξεις υλικού του πυθμένα, η διαχείριση αυτής καθ’ εαυτής της ακτής του Δρεπάνου, αποτελεί ένα case study ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ και έντονης ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ!!!

Από την άλλη μεριά, η κλιματική αλλαγή, η μεγάλη ένταση των ανέμων, και η ραγδαιότητα των βροχών, προκαλεί ανισορροπία στο ισοζύγιο παροχής φερτών υλικών και απομάκρυνσής τους από την ακτή.

Τι πρέπει, ή μάλλον τι έπρεπε ήδη να έχει γίνει εδώ και χρόνια, για να γλυτώσουμε το κακό; Προφανώς δεν μπορεί να απαντηθεί σε μια σύντομη ανάρτηση σαν αυτή....

Το σίγουρο είναι πάντως ότι χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση: Για να έχεις τουριστική ακτή πρέπει να σεβαστείς και να αναγνωρίσεις τη λειτουργία της ακτής!

Οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση θα πρέπει να συνοδεύεται από μελέτη των επιπτώσεων στα οικοσυστήματα που διαβιούν στην περιοχή. 

Δεν μπορεί ο καθένας να συνεχίζει να κάνει ότι θέλει, χωρίς ούτε καν τις στοιχειώδεις άδειες. 

Θα πρέπει να τηρηθεί αρχείο με αεροφωτογραφίες που να απεικονίζουν την έκταση της ακτής και τις μεταβολές που υπέστη στην διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών αλλά και να υπολογιστεί η φέρουσα τουριστική ικανότητα του συστήματος. Θα πρέπει να γίνουν έργα προστασίας από τη διάβρωση. Υπάρχουν πολλά που θα πρέπει να γίνουν, αρκεί ν’ αντιληφθούμε ότι υπάρχει ευθύνη και ότι ήλθε πλέον η ώρα των τολμηρών αποφάσεων και το τέλος της αδιαφορίας και των ανεξέλεγκτων παρεμβάσεων.

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι δεν θέλω να συμμετέχω σε μελετητικά σχήματα, ούτε σε ομάδες ειδικών. Να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου θέλω και να ευαισθητοποιήσω του συμπολίτες μου. 

Γιατί για μένα και για πολλούς άλλους σ’ αυτή την πόλη, το Δρέπανο είναι ο εαυτός μας, τα παιδικά μας χρόνια, η οικογένειά μας, τα καλοκαίρια μας και οι αναμνήσεις μας, είναι η συλλογική μας ψυχοθεραπεία και αντανακλά τις επιλογές μας ως τοπική κοινωνία.

Καλή χρονιά για τον καθένα και την καθεμιά σας, με υγεία, με αγάπη και με σεβασμό στη φύση και το συνάνθρωπο!