Χρήστος Τσουράς "Επιλέγω να δείξω την εμπιστοσύνη μου στην επιστήμη"

Χρήστος Τσουράς "Επιλέγω να δείξω την εμπιστοσύνη μου στην επιστήμη"

Στην Ομηρική εποχή, η λέξη φάρμακο ήταν ταυτόσημη, τόσο της έννοιας του φαρμάκου ως θεραπεία, καθώς και αυτή του δηλητηρίου. Ίσως γιατί πολλές φορές το όριο μεταξύ των δύο είναι δυσδιάκριτο. Φαρμακον άλλωστε ονόμαζε και ο Πλάτωνας το κώνειο το οποίο είχε πιεί ο Σωκράτης. Κάπως έτσι λογικά επικράτησε και το ομόρριζο "φαρμάκι". Και χωρίς να είμαι γλωσσολόγος ή φιλόλογος μπορώ να καταλάβω το γιατί. Το φάρμακο λοιπόν μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε φαρμάκι. Μια λάθος ουσία, μια λάθος δόση και όλα μπορούν να αλλάξουν. Η Φαρμακολογία ως επιστήμη είναι πολύ σύνθετη, με προεκτάσεις τις οποίες οι περισσότεροι αγνοούν.

Η βασική παραδοχή είναι πως κανένα φάρμακο δεν είναι αθώο. Άλλωστε η ιατρική δεν είναι ποτέ άσπρο ή μαύρο. Κι όταν δίνεται κάποιο φάρμακο, αυτό γίνεται αφού πρώτα έχουμε βάλει στη ζυγαριά τα θετικά και τα αρνητικά. Οι πιο πολλές αποφάσεις στην ιατρική είναι καπως έτσι. Κι είναι δουλειά κυρίως του γιατρού να μπορεί να αποφασίσει, έχοντας επίγνωση των κινδύνων και ευθύνη, ότι τα θετικά θα είναι πιο πολλά από τα αρνητικά.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένα φάρμακο χωρίς παρενέργειες. Κανένα φάρμακο χωρίς προβλήματα. Όλα είναι μέρος ενός υπολογισμενου κινδύνου (calculated risk).

Το πιο "αθώο" φάρμακο όλων, είναι ίσως η Παρακεταμόλη, το γνωστό μας Ντεπον. Το οποίο σχεδόν όλοι καταναλώνουμε ελαφρά την καρδία, χωρίς να σκεφτόμαστε τους κινδύνους. Ίσως γιατί έτσι έχει περάσει στη συνείδηση μας. Είναι ωστόσο ένα φάρμακο, το οποίο ευθύνεται για την πλειονότητα των περιπτώσεων ηπατικής ανεπάρκειας.

Η λίστα με τα φάρμακα και τις παρενέργειες είναι πραγματικά ανεξάντλητη, γι'αυτό άλλωστε και κανείς δε διαβάζει το ένθετο στο κουτάκι με τα χάπια.

Τι ισχύει όμως για τα εμβόλια. Τα εμβόλια εμπίπτουν κι αυτά στην ίδια κατηγορία. Πριν την κυκλοφορία, έχουν γίνει έρευνες, μελέτες κλπ. Κι απόφαση για να βγει στην κυκλοφορία, βασίζεται σε αυτές τις παραμέτρους, ότι τα θετικά υπερτερούν σαφώς των αρνητικών.

Τον τελευταίο καιρό έχει ξεκινήσει μια παραφιλολογία για το εμβόλιο της Astrazeneca, η οποία παραφιλολογία, φαίνεται να βλάπτει αρκετά και την ίδια τη διαδικασία του εμβολιασμού.

Ο EMA, ως επίσημος φορέας, έχει ήδη αποφανθεί ότι τα οφέλη από τον εμβολιασμό υπερτερούν των κινδύνων.

Και για να μιλήσουμε λοιπόν και με αριθμούς, τα περιστατικά θρομβώσεων που φαίνεται να σχετίζονται με τον εμβολιασμό είναι 30 σε 18 και πλέον εκατομμύρια εμβολιασμούς. Δηλαδή κάτι παραπάνω από 1.5 συμβάντα ανά εκατομμύριο εμβόλια.

Από την άλλη έχουμε το κοβιντ. Χωρίς να σταθώ καθεαυτό στη θνητότητα του κοβιντ, γνωρίζουμε ότι τα ποσοστά θρόμβωσης σε νοσούντες, είναι περίπου 1/64. Κι αυτό παρόλο που λαμβάνουν σχετική θεραπεία καθώς γνωρίζουμε ήδη ότι είναι μια από τις πολλές και συχνές επιπλοκές της νόσου. Ο κίνδυνος θρόμβωσης είναι σαφώς πιο υψηλός από το εμβόλιο και σε άλλες κατηγορίες, όπως είναι οι καπνιστές, ένας ασθενής με κάταγμα στο πόδι, ή ακόμη και οι έγκυες.

Παρακολουθώντας λοιπόν την πορεία της πανδημίας το τελευταίο έτος, και ερχόμενος αντιμέτωπος με νοσούντες από covid, πιστεύω ακράδαντα, ότι το εμβόλιο είναι η μόνη λύση!!

Κι είναι η μόνη λύση, γιατί ασχέτως από ομολογουμένως μικρό ρίσκο, το όφελος είναι τεράστιο, καθώς όλα τα εμβόλια προστατεύουν 100% από σοβαρή νόσο!!!

Άλλωστε δεν πάει πολύς καιρός, που οι ίδιοι που γκρινιάζουν και συκοφαντούν το εμβόλιο της Astrazeneca, κατηγορούσαν το εμβόλιο της Pfizer για αλλεργικά επεισόδια, τα οποία όπως αποδείχθηκε ήταν 3-4 ανά εκατομμύριο δόσεις.

Μέσα στη λαίλαπα της παραπληροφόρησης και της συνωμοσιολογίας, και μέχρι να έχουμε στα χέρια μας στοιχεία που δείχνουν το αντίθετο, επιλέγω να δείξω την εμπιστοσύνη μου στην επιστήμη, γιατί αυτό έχουμε διδαχθεί!!

Χρήστος Τσουράς

Διοικητής Νοσοκομείου Φιλιατών