200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση - Του Γεωργίου Ματρακούκα

200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση - Του Γεωργίου Ματρακούκα

Για του Χριστού την Πίστη την Αγία 

και της Πατρίδος την Ελευθερία

Η πόλις εάλω και ήρθαν τα 400 χρόνια σκλαβιάς, 400 χρόνια κρεμάλες, αποκεφαλισμοί, εξευτελισμοί, διωγμοί, και βιασμοί, 400 χρόνια δοκιμαζόμενοι στο σκοτάδι, χωρίς σχολειά και πανεπιστήμια όπως στην δύση, με μοναδικό κείμενο το ψαλτήρι και ένα κεράκι για φως, οι ολιγογράμματοι παπάδες και καλόγεροι στα χωριά και στα μοναστήρια, δίδασκαν τη γλώσσα στα παιδιά.

Εκατόν είκοσι τρεις (123) επαναστάσεις μετά από κείνη την αποφράδα ήμερα έμελε να γεννηθούν σε κάποιο κελί μοναστηριού, γαλουχημένες από το Άγιο Ποτήριο του χριστού.

Επί τετρακόσια χρόνια μια «αρτοκλασία» αλλιώτικη πρόσφερε η μάνα μας, η εκκλησιά του Χριστού, αντί άρτων, τα σώματα των Ιεραρχών της, των Ιερέων της, των Ιερομονάχων της και των Μοναχών της αλλά και απλών λαϊκών. Ο Μακρυγιάννης έλεγε «...Τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα προπύργια της επανάστασής μας... Οι περισσότεροι καλόγεροι σκοτώθηκαν εις τον αγώνα».

Κι όταν οι συνθήκες ωρίμασαν, ήρθε η ώρα της Λευτεριάς...

Ξημέρωμα της 25ης Μαρτίου του ΄21, εορτή του Ευαγγελισμού, «όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», μια χούφτα αγωνιστών περιμένει να ευλογηθεί ο ξεσηκωμός, τα καντήλια στη Μονή της Λάβρας τρεμόσβηναν σαν την τελευταία ελπίδα του γένους, το λαδάκι τελείωνε και η φωτιά έσμιγε με το νερό και τότε σαν θαύμα σπίθες πετάχτηκαν από τις στάχτες των μαρτύρων να σπείρουν τον πόθο της λευτεριάς.

Σαν ακούστηκε το «Ευαγγελίζου γη, χαράν μεγάλην» σαν μια μέρα περασαν τα 400 χρονιά της τυραννίας μπροστά από το λάβαρο του Επισκόπου Γερμανού, μια σύναξη των ελεύθερων νεκρών και των ζώντων.

Και σαν έψαλαν τον ύμνο της Υπερμάχου Στρατηγού, για του Χριστού την πίστη φώναξαν, το λάβαρο υψώθηκε και φωνή ακούστηκε από τα ιερά λείψανα των μαρτύρων… αστραποβολούν οι άδειες κόγχες των αθάνατων νεκρών ηρώων και μαρτύρων. Μια βροντή που γέννησε η σπίθα, ακούστηκε στην αιματοβαμμένη και στοιχειωμένη γη, που ενώθηκε με τις κραυγές από τα χείλη των νεομαρτύρων και βούιξαν στον αγέρα του Μοριά σαν σάλπιγγες Αρχαγγέλων, «Λευτεριά ή Θάνατος»….. .

Των Ελλήνων ανάψαν τα στήθια,

στην αγία αυτήν Ευλογιά

Το σταυρό είχαν πάντα βοήθεια

Κι αποκτήσαν μ’ αυτόν λευτεριά

Η ώρα της μεγάλης επανάστασης ήρθε, οι ουρανοί άνοιξαν.

Η ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες! Ορθώστε το ανάστημά στο βάρβαρο κατακτητή, Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, έγραφε στην Προκήρυξη της 24ης Φεβρουαρίου του 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και καλεί άπαντες σε γενικό ξεσηκωμό.

Ο Μπότσαρης και ο Τζαβέλας φωνάζει: «Αι σημαίαι ημών φέρουσιν ένα σταυρόν και ένα στέφανον εκ δάφνης. Ελευθερία! Θρησκεία! Πατρίς! Ιδού το έμβλημα ήμών».

Δίνουν όρκο βαρύ «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» που γυρισμό δεν έχει, πάρα μόνο προς την λευτεριά. Οι περισσότεροι δεν πρόλαβαν να δουν ελεύθερη την Ελλάδα γιατί έδωσαν τη ζωή τους αφήνοντας τα ονόματα τους κρυμμένα κάτω από λιθάρια ασήκωτα.

Μια επανάσταση με χαρακτήρα εθνικό και θρησκευτικό. Μοναδική, ξεχωριστή, Αγιασμένη με πνευματικό στήριγμα την πίστη στην θεία Πρόνοια και τον σεβασμό προς τους πολυάριθμους Νεομάρτυρες, που βρήκαν θάνατο ομολογώντας την πίστη τους στον Χριστό.

Ένας καθολικός ξεσηκωμός που τον έτρεφε με ουράνιο μάννα, η Παναγιά, και αντρειωνόταν με το νέκταρ της Ορθοδοξίας, κάτω απ’ το τρεμάμενο φως του καντηλιού στα μοναστήρια.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης λέει ότι μπροστάρηδες του αγώνα δεν ήταν οι αρχιστράτηγοι άλλα το τιμημένο ράσο. «… βροχή σε όλους μας, η επιθυμία της λευτεριάς. Όλοι, συμφωνήσαμε στον κοινό σκοπό: Κληρικοί, προεστοί, καπεταναίοι, πεπαιδευμένοι, έμποροι, μικροί και μεγάλοι», και στην πρώτη σημαία που πρόχειρα κατασκεύασε όταν άρχισε ο αγώνας τον Σταυρό έβαλε ο γέρος του Μοριά.

Και έγινε η Ελλάς μεγάλη, γιατί «Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την πήρε πίσω» και σαν μια μέρα πέρασαν 200 χρόνια, με δοκιμασίες, διχόνοιες και αλληλοσπαραγμούς αλλά και πρόοδο μεγάλη, νίκες και έντονες χαρές,

Δεν είναι δω σήμερα ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μπότσαρης, ο Μακρυγιάννης, ο Παπαφλέσσας, ο Διάκος, η Τζαβέλαινα, η Μπουμπουλίνα, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και όλοι οι άλλοι ήρωες να φωνάξουν … «για τον Σταυρό του Χριστού και την Παναγιά θα πολεμήσουμε ξανά η Ελλάδα να σταθεί όρθια».

Η Εκκλησία του Γένους μας, το τιμημένο Ράσο, θυσίασε έντεκα Πατριάρχες, εκατό Αρχιερείς και πάνω από δέκα χιλιάδες ιερείς και μοναχούς , έδωσαν το αίμα τους στις αδυσώπητες μάχες εναντίων των Τούρκων.

Το φρόνημα και η πίστη των Αγωνιστών του ‘21 υπάρχει μέσα στον λόγο και στις πράξεις τους.

Και ξάφνου φάνηκε μπρός μου ο πρώτος, ο αρχηγός, ο Γέρος του Μωριά. Κι άρχισε να βροντοφωνάζει μέσα από τα σπλάγχνα του: «Το Έθνος δεν υποτάχθηκε ποτέ, είχε το βασιλιά του, τα κάστρα του και το στρατό του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, κάστρα το Σούλι και η Μάνη, στρατός οι κλέφτες στα βουνά». «Κι όταν αποφασίσαμε να κάνουμε την Επανάσταση, δεν συλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμαστε, ούτε πως δεν έχουμε άρματα.., αλλά ως μία βροχή έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας… Κι όταν πιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος».

Το έθνος μας ολόκληρο οφείλει και έχει ιερό χρέος να γιορτάσει με μια φωνή και ψυχή αυτή την ηρωική και ένδοξο επέτειο των 200 χρόνων, αληθινά, με κάθε ιερότητα και μεγαλοπρέπεια. Όποτε χωρίσαμε διαλυθήκαμε, χάσαμε και τα ελάχιστα δικαιώματά μας.

Ας τιμήσουμε γνωστούς και άγνωστους ήρωες, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».

Η Ορθόδοξη πίστη μας, μάς κρατάει ζωντανούς. Αυτή είναι και σήμερα η δύναμή μας. Σε μια πορεία υπομονής και αγάπη, ας κρατάμε στην ψυχή μας ζωντανό τον σεβασμό των προγόνων μας προς τον Χριστό και την Ελλάδα. Ας μη δειλιάζουμε μπροστά στις δυσκολίες που μας παρουσιάζονται σήμερα. Έχουμε τον Σταυρό και την Υπέρμαχο στρατηγό μπροστάρη, που μας σκεπάζουν και φρουρούν την πατρίδα μας σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού.

200 χρόνια από την μεγάλη Ελληνική Επανάσταση

200 χρόνια τιμής και δόξας στους Ήρωες, Μάρτυρες και Ελευθερωτές της Ελλάδας

200 χρόνια ευγνωμοσύνης σε Χριστό και Παναγία για την Ελευθερία μας

Χρόνια πολλά και ευλογημένα!