Έφυγε από τη ζωή ο Απόστολος Ζέρβας από την Αράχωβα Φιλιατών

 Έφυγε από τη ζωή ο Απόστολος Ζέρβας από την Αράχωβα Φιλιατών

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών ο Απόστολος Ζέρβας από την Αράχωβα (Ριζό) Φιλιατών.

ο Απόστολος Ζέρβας ήταν ένας δραστήριος άνθρωπος με εύρος ενασχολήσεων.

Δραστήριο μέλος της οικογένειας των απόδημων Θεσπρωτών, διετέλεσε Προέδρος στην Αδελφότητα των Αραχωβιτών της Αθήνας και ήταν ο ιδρυτής του Συλλόγου Ηπειρωτών Ζεφυρίου. Οικονομολόγος στο επάγγελμα, είχε διατελέσει για 8 χρόνια Δήμαρχος Ζεφυρίου, ενώ είχε γράψει και 3 βιβλία σχετικά με το χωριό του και τη Θεσπρωτία.

Τα τρία βιβλία του Απόστολου Ζέρβα: "Σε βρήκα Κώστα Ζέρβα", "Αράχωβα το Χωριό μας" και "Ό,τι θυμιέμαι”- Μουργκάνα - ο τόπος, ο χρόνος και οι άνθρωποι".

Τον εκλιπόντα αποχαιρέτησαν με θερμά λόγια, η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, η Ομοσπονδία Μουργκάνας καθώς και η πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μουργκάνας και συγχωριανή του κα. Ζωή Ντρούκα.

Στην οικογένεια του εκλιπόντος εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλληπητήρια.

Δελτίο Τύπου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας για τον Απόστολο Ζέρβα

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας με θλίψη πληροφορήθηκε το θάνατο του Απόστολου Μ. Ζέρβα, εξαιρετικού και φλογερού πατριώτη, με διαρκή και αληθινή συνεισφορά στην Ηπειρώτικη αποδημία. 

Ο Απόστολος Ζέρβας διετέλεσε πρόεδρος της Αδελφότητας των Αραχωβιτών της Αθήνας, υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Συλλόγου Ηπειρωτών Ζεφυρίου.

Έγραψε τρία βιβλία με καθαρά Ηπειρώτικο περιεχόμενο: « “Ό,τι θυμιέμαι”- Μουργκάνα - ο τόπος, ο χρόνος και οι άνθρωποι», «Σε βρήκα Κώστα Ζέρβα» και το «Αράχωβα το Χωριό μας». Και στα τρία εντυπώνεται η αγάπη, ο καημός και η πίστη στη γενέτειρα. 

Από το 1982 μέχρι το 2009 δραστηριοποιήθηκε στον Δήμο Ζεφυρίου Αττικής όπου διετέλεσε επί οκτώ χρόνια Δήμαρχος της πόλης.

Συνεπής, εργατικός, αγαπητός, συμπατριώτης αληθινός. Το έργο του είναι μια σοβαρή παρακαταθήκη στην Ηπειρώτικη αποδημία.

Στην οικογένειά του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. 

Από το Γραφείο Τύπου της ΠΣΕ

Η Ομοσπονδία Μουργκάνας για τον Απόστολο Ζέρβα

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Μ. ΖΕΡΒΑΣ

1952 - 2021

Με βαθιά θλίψη προσμετράμε σήμερα άλλη μια σημαντική απώλεια στο χώρο του πολιτισμού της περιοχής μας. 

Το θάνατο του φλογερού συμπατριώτη μας, οικονομολόγου και συγγραφέα, Αποστολή Ζέρβα.

Του ανθρώπου που υπηρέτησε την γενέτειρά του, καθώς και τον τόπο που έζησε και εργάστηκε, ουσιαστικά και απρόσκοπτα για δεκαετίες, σύμφωνα με της αρχές, τις αξίες, και τις ιδέες του.

Αγαπητός όσο λίγοι, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του πλούσιο έργο, αλλά και τη συνέπεια λόγων και πράξεων που τον χαρακτήριζε σε όλο το βίο του. 

Τα τρία βιβλία που έγραψε ,το καταπληκτικό "Ο,ΤΙ ΘΥΜΙΕΜΑΙ’’ Μουργκάνα - ο τόπος, ο χρόνος και οι άνθρωποι", το "Σε βρήκα Κώστα Ζέρβα" και το "Αράχωβα το Χωριό μας", θα θυμίζουν πάντα το πέρασμα από τη ζωή αυτού του μοναδικού ανθρώπου του τόπου μας!

Ο Απόστολος Ζέρβας γεννήθηκε στην Αράχωβα (Ριζό) της Μουργκάνας το 1952. Τέλειωσε το Δημοτικό σχολείο στην Αράχωβα, το Γυμνάσιο στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας και το Λύκειο στο Βέλο της Κορινθίας.

Το 1970 εισήχθη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πηρέ πτυχίο από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Εργάστηκε ως λογιστής και από το 1983 ως κοστολόγος στο Υπουργείο Εμπορίου.

Από το 1995 έως το 2003 εργάστηκε ως Διευθυντής Oικονομικών και Προγραμματισμού στην Νομαρχία Δυτικής Αττικής.

Από το 1982 μέχρι το 2009 δραστηριοποιήθηκε στον Δήμο Ζεφυρίου Αττικής όπου διετέλεσε επι 8 χρόνια Δήμαρχος της πόλης! 

Διετέλεσε επίσης μέλος του Διοικητικού συμβουλίου της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αναπτυξιακού συνδέσμου Δυτικής Αθήνας μέλος της Ε.Ε του Δικτύου Δήμων με κάτοικους ΡΟΜ Προέδρος στην Αδελφότητας των Αραχωβιτών της Αθήνας και είναι ο ιδρυτής του Συλλόγου Ηπειρωτών Ζέφυρίου.

Ήταν παντρεμένος με τη φιλόλογο Γεωργία Ρούπα και είχε έναν γιο τον δικηγόρο Μηνά Ζέρβα, τον σημερινό Προέδρο της Αδελφότητας του χωριού του, στους οποίους το Δ.Σ της Ομοσπονδίας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια.!!

Αποχαιρετιστήριο της πρώην Προέδρου της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, Ζωής Ντρούκα στον Απόστολο Ζέρβα

Το χωριό μου, η Αράχωβα έχασε σήμερα ένα εκλεκτό παιδί της. Ο θάνατος είναι πράγμα φυσικό και κανείς δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τα βρόγχια του. Εμείς που μένουμε πίσω, όσο μένουμε πίσω, έχουμε υποχρέωση συνειδητά να θυμόμαστε, να αναγνωρίζουμε, να σεβόμαστε την προσφορά εκείνων που μας άφησαν καλό έργο και δράσεις πολιτισμού. Βέβαια, τα περισσότερα θα τα εκτιμήσει και θα τα δει ο ιστορικός του μέλλοντος, κoιτώντας τα χαρτιά.

Ο Αποστόλης Ζέρβας ήταν ένας άνθρωπος με ισχυρή την αίσθηση του καθήκοντος, της προσφοράς και της κοινωνικής συμμετοχής.

Αυτό που εντυπωσίαζε ήταν η μαχητικότητά του, το σθένος του, και η πίστη του σε όσα πρέσβευε. Η ευθύτητα, η αφοπλιστική ειλικρίνεια και το θάρρος του, κέρδιζαν το σεβασμό φίλων και αντιπάλων.

Ήξερε να γίνεται αγαπητός και οικείος, με τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, ήξερε να συνεγείρει τα συναισθήματα της αλληλεγγύης και της προσφοράς. Ήξερε να είναι γενναίος και στάθηκε ήρεμος και με πολύ υπομονή αντιμετώπιζε το όποια προβλήματα υγείας προέκυψαν στη ζωή του.

Η θλίψη που μας γεμίζει η απουσία του είναι μεγάλη και δεν θα τη συνηθίσουμε εύκολα. Υπήρξε εξαιρετικός συγχωριανός, πάντα γελαστός, ευγενικός και αισιόδοξος. Δεν θα ξεχάσουμε τις στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί του. Τα γέλια μέχρι δακρύων με τις αφηγήσεις του.

Οι Αραχωβίτες και οι Αραχωβίτισσες που τον αγαπήσαμε και τον εκτιμήσαμε βαθιά και αληθινά, βρισκόμαστε κατατεθλιμμένοι στο κατώφλι του 2021, που ανέτειλε το πρώτο χάραμά του χωρίς εκείνον. Χωρίς την καθαρότητα των ματιών του να χάνεται στο επιβλητικό περίγραμμα της Μουργκάνας που αγάπησε, χωρίς τη λεπτότητα της ψυχής και την καθαρότητα της καρδιάς του.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εκείνη τη λαογραφική εικόνα των λόγων του, που ήταν τόσο γλαφυρή, όταν μιλούσε για τις παλιές ιστορίες και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο τόπο μας.

Έφυγε παντοτινά για τον άλλον κόσμο, αφήνοντας πίσω το καλό όνομα και την προσφορά, αφήνοντας σε εμάς εικόνες καλών αναμνήσεων και αγάπης.

Ο Αποστόλης που ήταν εκεί για όλους και μας συντρίβει το γεγονός πως δεν θα μπορέσουμε να τον αποχαιρετήσουμε , όπως θα του άρμοζε. 

Ξέρουμε, όμως, πως ο Αποστόλης θα καταλάβαινε....Γιατί κι εκείνος, σε όλη του τη ζωή δεν παρεξηγούσε κανέναν. Πληθωρικός σε όλα του.

Στις σκέψεις, στις καρδιές μας θα παραμένει πάντα ο γλυκύς, ο ευγενής, ο πράος, ο καλοσυνάτος Αποστόλης. Αυτή είναι η σφραγίδα που αφήνει κι αυτή είναι η καλύτερη κληρονομιά στην αγαπημένη του σύζυγο, Γεωργία στον μονάκριβο γιό του Μηνά και στα αδέλφια του. Θα νοιώθουν περήφανοι γι’ αυτόν. Η σκιά και το χέρι του θα είναι πάντα μαζί τους.

Ας έχουν για βάλσαμο στην πληγή τους, πως ο αγαπημένος θα τους συντροφεύει για πάντα.

Σε ευχαριστούμε πολύ για την ύπαρξή σου και ευχόμαστε καλό ταξίδι στην αιωνιότητά σου.

Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μας φίλε.