Αγία Παρασκευή Πλακωτής - Του Λεωνίδα Τζάνη - thespro.gr

Αγία Παρασκευή Πλακωτής - Του Λεωνίδα Τζάνη

«Τελικά μου πήρε αρκετό καιρό να καταλάβω γιατί σε τόσο όμορφα μέρη που συναντώ βρίσκετε και ένα ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής!!! Η εξήγηση δεν είναι άλλη από την θεραπεία των ματιών για την οποία μνημονεύεται η Αγία.

Ο επισκέπτης σαν σταθεί δίπλα στο ξωκλήσι θα λάβει ένα ίαμα χρωμάτων απλωμένα στη θάλασσα, στο νησάκι και την παραλία, που θα τον αποτοξινώσουν από τις εικόνες της αστικής καθημερινότητας ….Θαύμα!!!….»

Λίγα λόγια από τις καταγραφές του Ημερολογίου Καταστρώματος και θα αναλογιστεί κανείς πως μου έρχονται αυτά καθώς ανεβαίνω τις στροφές της Πλακωτής!!!. Για όσους με γνωρίζεται μέσα από τις περιγραφές, σκέψεις σαν αυτή πηγάζουν από την φύση και το πνεύμα του αφηγητή. Κάτι σαν τον Οδυσσέα που κουβάλησε σε αυτά τα μέρη την Θάλασσα μαζί του.

Η αναφορά βέβαια γίνεται για τον προορισμό αυτής της διαδρομής όπου μια ακόμα Αγία Παρασκευή μερικά χιλιόμετρα παρακάτω κρατεί επάξια τον τίτλο της Θεραπεύτριας.

Η Στροφές της Πλακωτής για μας του «παλιούς» είναι βαθιά χαραγμένες μέσα μας. Tότε που η στράτα για τα Γιάννενα σε έφερνε από τούτα δω τα μέρη, να ακολουθείς τις λίγες πιθαμές άσφαλτο καθώς προσπαθούν να δαμάσουν το απότομο άγριο ανάγλυφο της Ηπειρωτικής Γής. Είναι το ανάγλυφο, οι εξάρσεις γης που έχουν δώσει αυτήν την άγρια ομορφιά στον τόπο αυτόν και για να το διαπιστώσεις δεν έχεις παρά να σταθείς στην τελευταία στροφή πριν ο δρόμος χωθεί ανάμεσα στα βουνά για το Βλαχώρι (Πολύδροσο). Είναι μια από της αγαπημένες μου στάσεις τώρα που ο δρόμος για τα Γιάννενα έχει διώξει από πάνω του το άγχος και την αγωνία να φτάσει κάποιος στον προορισμό του. Αυτά τα αφήνουμε για την Εγνατία πια και έχουμε αυτόν τον δρόμο για να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε με την ησυχία μας την ομορφιά τις φύσης σε κάθε στροφή που παίρνουμε και μας φέρνει πιο κοντά στα Γιάννενα.

Πάλι παρασύρθηκα, θα μπορούσα να μείνω εκεί για ώρες αγναντεύοντας, και άλλες τόσες πάνω από το Βλαχώρι με το υπέροχο δάσος της Μίχλας απέναντι. Για Αγία Παρασκευή ξεκίνησα και κει θα βαδίσω.

Φυσικά στην διαδρομή αυτή πάλι για στροφή θα μιλήσω. Η τελευταία απότομη πάνω από την Βροσίνα και σταμάτησα δίπλα στο μεταλλικό εικόνισμα, ένα από τα πολλά που μαρτυρά βέβαια τις λαχτάρες και τις λύπες του δρόμου από την Ηγουμενίτσα στα Γιάννενα.

Μα εδώ δίπλα του περπατήστε στην άκρη και κοιτάξτε προς τα κάτω. Η Βροσίνα μόλις θα έχει ξεπεταχθεί από την Αντάρα και μέσα στο φθινοπωρινό τοπίο θα αγκαλιάζει τον Καλαμά καθώς ελίσσεται για να φτάσει εδώ μπροστα σε μια έξαρση γης. Γη που σπρώχνει το ποτάμι να σχηματίσει και αυτό μια στροφή απότομη πριν ο Καλαμάς σμίξει με την Λαγκάβιτσα. Εκεί μόλις την Αντάρα ρουφήξει η ροή του ποταμού προς τα στενά κάτω από τη Ραβενή, θα αντικρίσετε το Χάρμα των Οφθαλμών, την Θεραπεύτρια των Ματιών, Αγία Παρασκευή (Μονή της Αγίας Παρασκευής Ντραζανίτισσας). Εκεί στην έξαρση της γης πάνω στη Ροή του ποταμού, να στέκει για να σας φιλέψει ένα «ίαμα χρωμάτων απλωμένα πάνω από τον Καλαμά, εικόνα και ματιά που θα σας αποτοξινώσουν από τις όψεις της αστικής καθημερινότητας ..».

Αμέσως άρχισα να κατηφορίζω ανάμεσα από τα πουρνάρια για να βρεθώ κοντά της και μέχρι να κατεβώ και να συναντήσω τον δρόμο δίπλα στον Καλαμά. Λίγα μέτρα περπάτημα δίπλα στο Καλαμά είναι αρκετά για να με προετοιμάσουν για αυτό το προσκύνημα.

Αγία Παρασκευή μπροστά μου, ο επιβλητικός ναός χτισμένος από Ήπειρο…. Πέτρα και Χτίστες… και διάβηκα το κατώφλι της. Στάθηκα κάτω από τον επιβλητικό τρούλο κοιτώντας προς το ιερό. Λες και βρισκόμουν στο μέσω μιας Λειτουργίας … λιγοστό φώς που έμπαινε από την ιερή πύλη ήταν σαν λάμψη κεριού αναμένου κάτω από το βλέμμα των Αγίων …. και ο αριστερός ψάλτης κρατούσε το ίσο …ήταν το ίσο, ο ήχος του Καλαμά που φιλτράρονταν από την πέτρα, γινόταν αντίλαλος ανάμεσα στις εικόνες και γέμισε την ψυχή με …Ευλάβεια….

Γύρισα προς τη έξοδο και έκανα την πρέπουσα στροφή προς την Ανατολή και το Ιερό της Αγίας Παρασκευής. Σταυροκοπήθηκα …από ευλάβεια …μα και σαν κίνηση ευχαρίστησης. Είναι η κίνηση που κάνουμε πολλές φορές όταν θέλουμε να δοξάσουμε το Θεό και την Πλάση του, για αυτά που βλέπουν τα Μάτια μας.

Για αυτό τον ίδιο λόγο βγαίνοντας από την Εκκλησία δεν έχετε παρά να κατέβητε λίγα μέτρα πιο βόρεια στη όχθη του Καλαμά και μάλλον θα σταυροκοπηθείτε πάλι μπρός στο έργο Θεού και Φύσης. Θα βρεθείτε στο σμίξιμο του Καλαμά με το ποτάμι της Λαγκάβιτσας. Της Λαγκάβιτσας που έρχεται απέναντί σας κουβαλώντας την ψυχή της Μουργκάνας, όπου πηγάζει και την παραδίδει στον ποταμό που θα την μεταφέρει σε όλη την Θεσπρωτία, τον τόπο που το Βουνό διαφεντεύει από κει ψηλά. Χάρμα Οφθαλμών κι εδώ αποδεικνύοντας ότι οι πάνσοφοι προγονοί μας ήξεραν που τοποθετούσαν την Χάρη της Αγίας Παρασκευής, Θεραπεύτριας των Ματιών.

Λοιπόν απομένει και από σας να έρθετε εδώ, στην έξαρση της Γής, στο Θαύμα της Αγίας Παρασκευής. Σίγουρα δεν χρειάζεστε να γίνετε κατσίκια ανεβοκατεβαίνοντας από την στροφή πριν την Βροσίνα, εκεί σταθείτε για να δείτε το Θαυμαστό Έργο από ψηλά. Αυτό που έχετε να κάνετε είναι να αφήσετε το αμάξι στην Βροσίνα και να περάσετε το πέτρινο Γεφύρι του χωριού πάνω από τον Ζαλογγίτικο ποτάμι. Πάρτε την στράτα με παρέα τον Καλαμά δίπλα σας, ξέρει αυτός θα σας φέρει στην Αγκαλιά της Αγίας για να γιάνουν τα Μάτια και η ψυχή σας .

Στην σελίδα του Δήμου Ζίτσας θα βρείτε Πληροφορίες www.zitsa.gov.gr

( Με μιά προσεκτική ματιά ομως στο χάρτη θα δείτε ότι η άκρη αυτή της γής ανήκει στον Δήμο Σουλίου!!)

......μπορεί η αντάρα να μην μου επέτρεψε μιά φωτογραφία της Αγίας Παρασκεύης από την στροφή αλλά πάρτε μια Χειμωνιάτικη απόλαυση από το blog του Μιχάλη Πασιάκου La Bastia

Φωτογραφία: Μιχάλης Πασιάκος

Ένας περίπατος για εσάς από το Χωριό της Βροσίνας στο Wikiloc

Αμέσως άρχισα να κατηφορίζω ανάμεσα από τα πουρνάρια για να βρεθώ κοντά της

...ίαμα χρωμάτων απλωμένα πάνω από τον Καλαμά...

Ευλάβεια

Η Σμίξη

Η Βροσίνα μόλις θα έχει ξεπεταχθεί από την Αντάρα και μέσα στο φθινοπωρινό τοπίο θα αγκαλιάζει τον Καλαμά καθώς ελίσσεται για να φτάσει εδώ...

Καλημέρα από έναν Τσικνιά

Πάρτε την στράτα με παρέα τον Καλαμά δίπλα σας, ξέρει αυτός, θα σας φέρει στην Αγκαλιά της

Όσο για μένα, κι εγώ άφησα τα αμάξι στην Βροσίνα φούσκωσαν τα στήθια μου από την δροσιά και την ομορφιά στο γεφύρι της και πλάι στο Καλαμά από την αντίθετη μεριά πήρα τον Δρόμο … Δρόμο για Πέρα από το Ποτάμι…..