ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ κ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ Β. ΠΑΠΠΑ «ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ» - Γράφει ο κ. ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ τ. Βουλευτής

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ κ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ Β. ΠΑΠΠΑ «ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ» - Γράφει ο κ. ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ τ. Βουλευτής 

Ο Εκλεκτός και αγαπητός συμπατριώτης, από το Καστρί Ηγουμενίτσας, κ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Β. ΠΑΠΠΑΣ, συνεχίζοντας την λαμπρή λογοτεχνική του πορεία, κυκλοφόρησε το νέο του Βιβλίο με τίτλο: «ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ». 

Δεν γνωρίζομε αν ο Συγγραφέας έχει υπ’ όψη του την «Περιπλάνηση στον κόσμο» του διακεκριμένου λογοτέχνη Μ. Καραγάτση, ή την «Περιπλάνηση ενός Βιολιού» του Μ. Μπουραντζίδη, ή την «Περιπλάνηση ενός μάγειρα» του Antony Bourdain. 

Από την ανάγνωση του βιβλίου δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, αλλά η έκταση , το πολυπρόσωπο των ηρώων ή κομπάρσων η πλοκή και η συνεχής αλληλουχία σκέψεων και γεγονότων είναι τέτοια, που δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τους αναφερθέντες λογοτέχνες. 

Ο ίδιος ο κ. Παππάς χαρακτηρίζει το πονημά του ως «Μυθιστόρημα» και σαφέστατα τέτοιο είναι. Ως γνωστόν η «ταξινόμηση» των ειδών της πεζογραφίας γίνεται από την έκταση αυτών, όπως: Το Διήγημα πρέπει να έχει έκταση μέχρι 100 σελίδες, η Νουβέλα πρέπει να έχει έκταση μέχρι 300 σελίδες και το Μυθιστόρημα πρέπει να έχει περισσότερες από 300 σελίδες. Επιπλέον το Μυθιστόρημα απαιτεί την ύπαρξη πολλών προσώπων, να είναι πολυπρόσωπο, με χαρακτηριστική εκτεταμένη πεζή αφήγηση, με ύπαρξη Μύθου και Ιστορίας , δηλαδή πραγματικότητα. Στις ανωτέρω βασικές απαιτήσεις του Μυθιστορήματος ο συγγραφέας ανταποκρίνεται απολύτως. 

Ήτοι: 

Ως προς την έκταση, το έργο αποτελείται από 433 σελίδες (Α’ τόμος 233 σελίδες, Β’ τόμος 200 σελίδες ). 

Ως προς το πολυπρόσωπο, ο κύριος Παππάς ξεπερνά πολλούς μυθιστοριογράφους, καθ΄όσον τα πρόσωπα του Μυθιστορήματος είναι τόσα πολλά, που ο αναγνώστης πρέπει να ευρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση καθώς «ξαφνικά» εμφανίζονται με άριστη πλοκή συνέπειας και συνέχειας. 

Τα πρόσωπα του παρουσιαζομένου Μυθιστορήματος, που «περιπλανούνται» αντιπροσωπεύουν – επαγγελματικά – το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Ενδεικτικά αναφέρονται: Έμποροι, Δικηγόροι, Χρηματιστές, Γιατροί, μικρο-μπακάληδες, Σιδηρουργοί, Μηχανικοί, Δημόσιοι Υπάλληλοι, Αξιωματικοί, Νοσηλευτές, Ναυτικοί, Πανεπιστημιακοί, Ιδιωτικοί Υπάλληλοι, Ζαχαροπλάστες και άλλοι πολλοί άλλων επαγγελμάτων, χωρίς να απουσιάζουν οι Έμποροι Ναρκωτικών, οι Πληρωμένοι Δολοφόνοι και τα άλλα κατακάθια των «ανθέων του κακού». 

Ο συγγραφέας – κρατώντας τις αναγκαίες αποστάσεις – αφήνει μερικούς ήρωες του Μυθιστορήματος να πλάθουν τον δικό τους «Μύθο» για την καταραμένη εμφύλια σύρραξη, που «εξιστορούν» τις δύο παρατάξεις του Εμφυλίου. Επειδή ευρισκόμεθα 70 και πλέον χρόνια από τα γεγονότα, που σημάδεψαν την τύχη της πατρίδας μας ας αρκεστούμε στα ακόλουθα: Η Δ/νση Ιστορίας Στρατού έχει καταγράψει τα γεγονότα. Ο ευπατρίδης της πολιτικής, αείμνηστος, Ευάγγελος Αβέρωφ κατέγραψε τα γεγονότα στο βιβλίο του «Φωτιά και Τσεκούρι». Όσοι ανέγνωσαν τα προαναφερθέντα συμφώνησαν. Ακόμη και ο Χαρίλαος Φλωράκης είπε: «Είναι αντικειμενική η παρουσίαση». 

Προσωπικά ομιλώντας το Μάιο του 1984 στη Πλατεία Ελευθερίας του Ηρακλείου είχα ειπεί: «Αποστρέφω το πρόσωπό μου από εκείνα τα γεγονότα διότι ούτε η μια, ούτε η άλλη παράταξη έριχναν σοκολάτες, αλλά σφαίρες που σκότωναν Έλληνες». 

Ο Συγγραφέας κ. Παππάς «Περιπλανεί» τους ήρωες του Μυθιστορήματός του σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, αλλά και στην Ελληνική Επικράτεια. Από το κλεινό Άστυ των Αθηνών οδηγεί κάποιους εξ αυτών στο Γιοχάνεσμπούργκ της Νότιας Αφρικής και τους ρίχνει στην «φωτιά» του «απαρτχάιντ» - της πολιτικής του φυλετικού διαχωρισμού – με επαγγελματική προκοπή, αλλά με ζωή γεμάτη αγωνία και φόβο. 

Και όταν το «απαρτχάιντ» καταλύεται ο συγγραφέας μεταφέρει τους ήρωες του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μέχρι που οι φανατικοί εθνικιστές του Νασερισμού τους ανάγκασαν να φθάσουν στο Λονδίνο και τελικώς στην πατρική Γή. 

Σε όλες τις περιπτώσεις ο συγγραφέας δεν παραλείπει να παρουσιάσει όλους τους τόπους ιστορικά, γεωγραφικά, πολιτιστικά. Ως παράδειγμα αναφέρομε την εξιστόρηση της ίδρυσης της Αλεξάνδρειας από τον Μέγα Αλέξανδρο κλπ. κλπ. 

Άλλα όμοια είναι και η τακτική του συγγραφέα για όλους τους ήρωες του στο εσωτερικό της χώρας. Όταν αυτή «περιπλανόνται» πχ στις Θερμοπύλες ενθυμούνται τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα με τους τριακόσιους του, που έπεσαν εκεί «πιστοί στους Νόμους της Σπάρτης». Όμοια είναι η στάση των ηρώων του Μυθιστορήματος όταν «περιπλανόνται» στη Θεσσαλονίκη, την Συμπρωτεύουσα, που επί Βυζαντίου ήταν Συμ- Βασιλεύουσα με τη Κωνσταντινούπολη. 

…Και όταν ο Συγγραφέας «βγάζει» τους θαλασσοδαρμένους ναυτικούς του στα νησιά τους ομιλεί με λόγια επαινετικά για την ναυτοσύνη τους, αλλά και για την προσφορά τω νησιωτών για το μεγαλείο της Ελληνικής Ναυτιλίας, που πρωτοστατεί σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. 

Ο κ. Παππάς στο θαυμάσιο πόνημά μου Δημιουργεί πρωτότυπους αφηγηματικούς χαρακτήρες, η ανάλυση των οποίων γίνεται κατά τρόπον ικανοποιητικόν και που τους επενδύει με μια πανοπλία γνώσεων, που ταιριάζει στον καθένα ξεχωριστά. 

Θαυμάζει ο αναγνώστης το πλήθος των γνώσεων του Συγγραφέα σ’ όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας καθώς μπορεί άνετα να ομιλεί σαν έμπορος, σαν δικηγόρος, σαν γιατρός, σαν ναυτικός, σαν χρηματιστής, σαν σιδηρουργός, σαν, σαν, σαν να ασκεί ο ίδιος το πλήθος των επαγγελμάτων των δεκάδων ηρώων του. 

Ο Συγγραφέας κ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Β. ΠΑΠΠΑΣ, δεν λησμονεί ότι υποχρέωση των πνευματικών ανθρώπων είναι να στέλνουν μηνύματα στη κοινωνία. Και αυτό το κάνει με τον καλύτερο τρόπο. Αναφέρομε μερικά εξ’ αυτών. 

· Τιμά τον θεσμό της Οικογένειας 

· Σέβεται τις παραδόσεις μας και το Ιστορικό παρελθόν μας. 

· Σηκώνει ψηλά την αληθινή φιλία. 

· Εγκωμιάζει τους δημιουργούς του Ναυτικού Θαύματος της Ελλάδος. 

· Καυχιέται για τους Έλληνες της διασποράς. 

· Στιγματίζει τις αντικοινωνικές πράξεις του υποκόσμου. 

· Καταδικάζει τον αθέμιτο επαγγελματικό ανταγωνισμό κλπ. 

Ο κ. Παππάς γνωρίζει καλά ότι κάποια στιγμή ο αναγνώστης θέλει, κατά την ανάγνωση ενός Μυθιστορήματος, να έχει την ευκαιρία να ξεκουραστεί ολίγον. Και γι’ αυτό έχει φροντίσει ο Συγγραφέας παραθέτοντας μερικές ευτράπελες ιστοριούλες. 

Θα κλείσομε αυτό το Βιβλιοκριτικό σημείωμα με ένα δημόσιο έπαινο προς τον Συγγραφέα κ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ Β. ΠΑΠΠΑ για το σπουδαίο έργο του και να ευχηθούμε στον, ηλικιωμένο, «έφηβο» να συνεχίσει να υπηρετεί την αγαπημένη του Λογοτεχνία. 

ΗΛΙΑΣ Κ. ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ