π. Ηλίας Μάκος: Ας μη χαθεί η πίστη από τις καρδιές μας

π. Ηλίας Μάκος: Ας μη χαθεί η πίστη από τις καρδιές μας

Μπορεί οι εκκλησίες να «έκλεισαν» προσωρινά για τους χριστιανούς και την Κυριακή 22 Μαρτίου δεν σημαίνουν οι καμπάνες, κάτι που κρίθηκε αναγκαίο, προκειμένου οι άνθρωποι να προφυλαχθούν από τον εφιάλτη της πανδημίας, όμως η πίστη θ’ αντέξει και θα επιβιώσει και στον καιρό του κορονοϊού, όπως συνέβη και σε άλλες παλαιότερες δοκιμασίες! 

Αυτό το μήνυμα στέλνει ο π. Ηλίας Μάκος, εφημέριος της Ενορίας Κεστρίνης Θεσπρωτίας . 

Παράλληλα, καλεί τους πιστούς να μετατρέψουν σε «ναούς» τις ψυχές και τα σπίτια τους για να διατηρήσουν την ψυχική τους δύναμη και την ελπίδα!

Πιο αναλυτικά, ο π. Ηλίας Μάκος αναφέρει:

Κατά την άποψή μας, από όποια αφετηρία και αν ξεκινάμε, ένα είναι σίγουρο: Ότι η πίστη, ανεξάρτητα από προσωρινές καταστάσεις, άντεξε, αντέχει και θα αντέχει.

Άντεξε στα χρόνια των κατακομβών, στα χρόνια των μαρτύρων, στα χρόνια των διωγμών, στα χρόνια των πολέμων, στα χρόνια της πείνας, στα χρόνια άλλων επιδημιών. Αντέχει στα χρόνια της τεχνολογίας, του υλισμού, της υποκρισίας. Θα αντέξει και στον καιρό του κοροναϊού…

Και όχι μόνο θα αντέξει, αλλά θα βγει και ισχυρότερη. Πώς; Αν την κρατήσουμε στην ψυχή μας. Ανεξάρτητα από τις συγκυρίες, στο χέρι μας είναι να διαφυλάξουμε την προσωπική μας πίστη. Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να απελπίζεται, όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα. Και για να μην απελπίζεται, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πιστεύει στο Θεό.

Μέσα σ’ αυτή τη δυσχερή περίσταση ας μετατρέψουμε σε «ναούς» τις ψυχές μας. Μπορεί για ένα μικρό χρονικό διάστημα να μη λειτουργούν οι ναοί, ας κάνουμε «ναούς» τα σπίτια μας.

Πάντως απαραίτητο είναι να μη χαθεί η πίστη. Και δεν θα χαθεί. Πίστη για το Χριστιανό και καλούμαστε να το αποδείξουμε τώρα, είναι η εμπιστοσύνη και η παράδοσή του στην πρόνοια του Θεού. Είναι η υπέρτατη ελπίδα και η ενσάρκωση της ελπίδας, ο ίδιος ο Χριστός.

Η πίστη, που λάμπει και στο σκοτάδι, για να είναι πραγματική , πρέπει πρώτα απ’ όλα μέσα μας να είναι μάχιμη, ζωντανή, όχι νεκρή. Όλα τ’ άλλα λύνονται…

Η πίστη είναι ατομική συνέπεια και ευθύνη. Είναι η μεγαλύτερη ελευθερία, αφού μας απελευθερώνει από το φόβο και τα πάθη μας. Είναι δύναμη ενωτική και όχι διχαστική. «Χειροπιαστή» και βιωματική και όχι θεωρητική.

Πίστη είναι το άνοιγμα της καρδιάς. Αν έχουμε ανοιχτές τις καρδιές μας, θα γίνονται καθημερινά εσωτερικές «λειτουργίες».