Ομιλία Βασίλη Γιόγιακα στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος (+ΒΙΝΤΕΟ)

Ομιλία Βασίλη Γιόγιακα στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος (+ΒΙΝΤΕΟ)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Νέα Δημοκρατία προσήλθε από την αρχή στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος με αίσθημα ευθύνης.

Με σεβασμό στον αυστηρό χαρακτήρα του Συντάγματος, αλλά και στις αυστηρές προϋποθέσεις της αναθεωρητικής διαδικασίας.

Είναι κρίμα που μια τόσο σημαντική λειτουργία της Βουλής και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας αντιμετωπίστηκε τόσο κοντόθωρα από την προηγούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Ως άσκηση προοδευτισμού.

Ως επίδειξη αριστεροσύνης.

Ως «ξεγέλασμα» που θα διασκέδαζε τις εντυπώσεις από τις χαμηλές πτήσεις της ως κυβέρνησης…

Με αυτή τη λογική, η προηγούμενη πλειοψηφία αναλώθηκε σε προτάσεις που ήταν κομμένες και ραμμένες στις δικές της ιδεολογικές και πολιτικές αντιλήψεις.

Δεν έκανε δεκτές προτάσεις της αντιπολίτευσης, όπως αυτές της Νέας Δημοκρατίας για το Οικονομικό Σύνταγμα, για το άρθρο 16 και τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων ή για το άρθρο 24 και την προστασία του περιβάλλοντος.

Την ίδια στιγμή επέμενε ότι οι κατευθύνσεις των δικών της προτάσεων ήταν δεσμευτικές για την επόμενη, τη σημερινή δηλαδή, Βουλή.

Αφού είχε καταλάβει ότι δε θα είχε την πλειοψηφία για να ελέγξει το αποτέλεσμα της αναθεώρησης…

Αλλά και η περίφημη κοινωνική διαβούλευση, που θα ξεκινούσε μήνες πριν με την εποπτεία μιας διορισμένης από την Κυβέρνηση επιτροπής διαλόγου, απέτυχε πανηγυρικά.

Ούτε οι πολίτες ενδιαφέρθηκαν, ούτε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα προέκυψαν, ούτε φάνηκε να επηρέασε τις προτάσεις της τότε κυβέρνησης…

Κάπως έτσι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προηγούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία οδήγησε τα πράγματα σε μια αναθεώρηση μειωμένων προσδοκιών.

Μια αναθεώρηση που - όλοι παραδεχόμαστε - δεν απηχεί διάφορες ανάγκες της χώρας, της κοινωνίας, της οικονομίας, των θεσμών…

Παρ’ όλα αυτά, έστω κι έτσι, αποτελεί επιτυχία το γεγονός ότι η Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος κατέληξε σε ορισμένες σημαντικές προτάσεις αλλαγών στον καταστατικό χάρτη της χώρας.

… με διάθεση συνεννόησης και με πολιτικό πολιτισμό, αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε την χθεσινή πρώτη μέρα της συζήτησης να δυναμιτίσει.

Η διευκόλυνση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, ο διαχωρισμός της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τις βουλευτικές εκλογές, ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας είναι μερικές από αυτές τις αλλαγές που κάνουν τη διαφορά.

Όπως σημαντική είναι η πρότασή μας για τη συνταγματική κατοχύρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. 

Είναι η ρητή αναφορά σε μια παροχή που μπορεί να λειτουργήσει ως δίχτυ ασφαλείας για εκείνους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αλλά και εκείνους που αντιμετωπίζουν σοβαρά τον κίνδυνο φτώχειας.

Μια αναφορά σε ένα εργαλείο κοινωνικής προστασίας που, θυμίζω, κάποτε, ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε «παγίδα φτώχειας»…

Είναι ευτύχημα που, τελικά, φαίνεται ότι θα συναινέσει στη πρότασή μας…

Στηρίζοντας το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα θέλουμε να στηρίξουμε όλους εκείνους τους συμπολίτες μας που πραγματικά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Την ίδια στιγμή όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζουμε τις προκλήσεις μιας σωστής και δίκαιης εφαρμογής του επιδόματος αυτού.

Γνωρίζουμε ότι ο σκοπός της αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους – όχι για τους λίγους, ούτε για τους πολλούς - δεν είναι ζήτημα απλά και μόνο ενός επιδόματος.

Ότι η αξιοπρεπής διαβίωση χρειάζεται μια ισχυρή ιδιωτική οικονομία, χρειάζεται ακμάζουσες επιχειρήσεις που θα δίνουν θέσεις εργασίας και θα στηρίζουν με τους φόρους τους ποιοτικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας.

Καλύτερη κοινωνική φροντίδα και περισσότερες ευκαιρίες για δουλειά είναι τα απαραίτητα συμπληρώματα για να βγουν περισσότεροι από τη φτώχεια!

Και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα είναι για εμάς το πρώτο σκαλοπάτι προς αυτό το σκοπό!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Είπα για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να χωρέσει διάφορες ιδεολογικές και πολιτικές του θέσεις στη συνταγματική αναθεώρηση, να τους δώσει υπόσταση θεμελιώδους κανόνα συγκρότησης και λειτουργίας της Πολιτείας….

Αυτό επιχειρεί και με την πρότασή του να διευκρινιστεί ότι το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης θα είναι αποκλειστικά δημόσιο και αναδιανεμητικό.

Συμπεριφέρεται σα να μη γνωρίζει και κάνει σα να μην παραδέχεται τα προβλήματα και τις αδυναμίες του ασφαλιστικού μας συστήματος.

Σα να μην ακούει αυτά που εδώ και χρόνια λένε οι ειδικοί, αυτά που έλεγε και η «επιτροπή σοφών» και τα οποία η προηγούμενη κυβέρνηση αγνόησε, με αποτέλεσμα να φέρει τον νόμο - τερατούργημα του κυρίου Κατρούγκαλου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης, η μέριμνα του κράτους για κοινωνική ασφάλιση είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη!

Από κει και πέρα, ο κοινός νομοθέτης πρέπει να συνεχίσει να αποφασίζει για το μίγμα και τη διάθρωση των κοινωνικοασφαλιστικών παροχών, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες, τρέχουσες και μελλοντικές.

Η κοινωνία, άλλωστε, είναι πιο ώριμη παρά πότε να αγκαλιάσει ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης τριών πυλώνων:

έναν συνταγματικά κατοχυρωμένο, με δημόσιο, καθολικό, υποχρεωτικό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα,

έναν πυλώνα ασφαλιστικής προστασίας μέσα από τα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης,

και έναν τρίτο, μιας μη υποχρεωτικής συνταξιοδοτικής εξασφάλισης μέσα από αποταμιεύσεις και ατομικά ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης.

Και είναι έτοιμη η κοινωνία, γιατί δεν επιθυμεί στο μέλλον ούτε άδεια ασφαλιστικά ταμεία, ούτε συντάξεις πείνας!

Και βέβαια, δε θέλει ένα ασφαλιστικό που θα είναι βόμβα για την οικονομία της χώρας!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Κλείνω την τοποθέτησή μου με μια αναφορά στο άρθρο 3, για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ρήτρα θρησκευτικής ουδετερότητας είναι αχρείαστη.

Υπάρχει το άρθρο 13 του Συντάγματος, που προστατεύει τη θρησκευτική ελευθερία όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν.

Η έννοια μάλιστα της θρησκευτικής ελευθερίας είναι φιλελεύθερη, είναι προοδευτική, γιατί σημαίνει όχι απλά ανοχή σε κάθε θρησκεία, αλλά ότι η Πολιτεία αναλαμβάνει πρωτοβουλίες προκειμένου όλοι οι πολίτες της να ασκούν ανεμπόδιστα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, εφόσον βέβαια δεν παραβιάζουν τους νόμους.

Σημαντικό επίσης είναι να θυμόμαστε ότι η αναγνώριση της επικρατούσας θρησκείας είναι κομμάτι της συνταγματικής ιστορίας του έθνους μας, κομμάτι της συγκρότησης του νεώτερου ελληνικού κράτους.

Πολύ περισσότερο, με την αναφορά στη θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού αυτή αναγνωρίζεται ως κύριο στοιχείο – μαζί με τη γλώσσα – της εθνικής μας ταυτότητας.

Και με αυτό συμφωνεί η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων!

Που έχουν καταλάβει ότι οι αλλαγές στον πυρήνα του καταστατικού χάρτη της χώρας μας είναι πολύ σοβαρό ζήτημα, για να καταντήσει στα χέρια σας ένα «παιχνίδι» εντυπώσεων!