Βυθίστηκα πάλι σήμερα στις σκέψεις μου, προσπάθησα να ξεφύγω από την ανούσια, μίζερη και ψυχοφθόρα καθημερινότητα. Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, ένοιωθα μια απέραντη ευεξία να με διακατέ χει και η ομορφιά της ζωής γιόμιζε τη σκέψη μου. Όμως για μια ακόμα φορά είχε πολύ μικρή διάρκεια, αφού στη σκέψη και στο μυαλό μου ξανάρθε η σκληρή πραγματικότητα. Πώς μπορεί αλήθεια, να μείνει κανείς ασυγκίνητος με όλα - όσα συμβαίνουν σήμερα στο τόπο μας αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο. Πώς μπορείς να μην αφουγκραστείς το πόνο, τη δυστυχία, την απανθρωπιά και την εξαθλίωση.
Πώς μπορείς να μη σκεφθείς τη προδοσία των οραμάτων, ελπίδων, ιδεών και και αγώνων των λαών της γης, από τις συμβιβασμένες, με τα μεγάλα οικονομι κά συμφέροντα, ηγεσίες τους. Πώς να μη προβληματιστείς από τη μη ενεργοποίηση του πολίτη και τη χειρα γώγησή του από οικονομικούς, πολιτικούς και κομματικούς παράγοντες. Βυθισμένος στην απέραντη σκέψη των << γιατί >> ψάχνω να βρω τα «ίσως » τα << μπορεί », τα χαμένα όνειρα, τις ξεφτισμένες ελπίδες. Μπορεί άραγε να υπάρξει καλύτερο αύριο, μπορεί να ανθίσει και πάλι το ελπιδο φόρο χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, μπορεί να νοιώσει επιτέλους ο προδομές νος, απογοητευμένος, δυστυχισμένος και περιθωριοποιημένος πολίτης τη ζωογόνο αχτίδα της δικαίωσης των αγώνων του, τη βαθιά ανάσα ανακούφισης και τη γλυκύ τητα μιας πραγματικά ανέμελης ζωής.
Κι όμως μπορεί, αρκεί ο ίδιος να το πιστέψει, να το θελήσει, να το ψάξει, να το διεκ δικήσει. Γιατί πάντα για τον ενεργό πολίτη θα υπάρχει ελπίδα και προοπτική, αρκεί ΤΟΥ La TOV E OIITIK να πιστέψει ο ίδιος στη δική του φωνή, στη δύναμη της ιδέας του, των ιδανικών του VO OU και να βρεθεί δίπλα και μαζί με όλους εκείνους που στη κοινωνική και πολιτική τους διαδρομή έδωσαν δείγματα ήθους, συνέπειας και αγώνες για το εμείς. Στη ζωή τίποτα δε χαρίζεται, τίποτα δε κερδίζεις αν δεν αγωνιστείς για ιδέες, αρχές, αξίες, ελπίδες και οράματα.
Πρέπει να αφυπνιστεί η συνείδηση κάθε εργαζόμενου, κάθε πολίτη. Πρέπει να δράσουμε και να αντιδράσουμε, πρέπει να ξεφύγουμε από το σκοτάδι της VLO καιροσκοπικής πολιτικής που μας κυκλώνει επικίνδυνα, πρέπει να σπάσουμε το νόμο της σιωπής που προσπαθούν να μας επιβάλουν, γιατί θα ρθει η στιγμή που η σιωπή θα γίνει προδοσία σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας του λαού, αλλά δυστυ χώς με τη συμμετοχή του ίδιου του λαού.
Δε πρέπει να επαναπαυόμαστε στο χτες, γιατί ζούμε ήδη τη σκληρή πραγματικότητα του τώρα και πρέπει να θέσουμε στέρεες βάσεις για ένα καλύτερο αύριο.
Η υποταγή στις σειρήνες του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου, με όποια μορ φή κι αν παρουσιάζονται, δεν έχουν προσφέρει τίποτα άλλο, παρά μόνο υποσχεσιολογία χωρίς αντίκρισμα, υποτέλεια, εξαθλίωση, ατομικισμό, αναξιοκρατία, σκάνδαλα, μίζες, ψέ ματα και παγκόσμια βαρβαρότητα.
Για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται συσπείρωση του λαού, ενεργό συμμετοχή, αλληλεγγύη και βαθιά πίστη στην ιδέα του εμείς και όχι του εγώ.
Η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου πηγάζει μέσα από τη δική του θέληση, τη δική του πίστη, τη δική του ενεργοποίηση. Η πίστη σε ιδέες και ιδανικά είναι ακατανίκητη και όπως είχε πει ο Β. Ουγκώ την εποχή των μεγάλων αλλαγών στην Ευρώπη « δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη πάνω στη γη, από μια ιδέα που έφτασε ο καιρός της ».
Τάσος Μαρτίνης
Υ.Γ. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 14 / 02 / 2003.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ - Του Τάσου Μαρτίνη
Reviewed by thespro.gr
on
Τρίτη, Μαΐου 21, 2019
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: