Λαϊκή Συσπείρωση Ηγουμενίτσας: Ποια είναι τα κριτήρια ψήφου για τις τοπικές - περιφερειακές εκλογές;

Στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα καλούνται να ψηφίσουν για δημάρχους, περιφερειάρχες, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους.

Την ψήφο τους διεκδικούν πολλοί συνδυασμοί. Πρώτη φορά υπάρχουν τόσοι πολλοί «ανεξάρτητοι» και «ακομμάτιστοι» υποψήφιοι διεκδικώντας ψήφο για την επίλυση των «τοπικών προβλημάτων», την «καθημερινότητα» του πολίτη, την «ανάπτυξη» κλπ.

Είναι όμως έτσι; Μικρός ο τόπος και γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά.

Ανεξάρτητοι, ακομμάτιστοι και αυτοδιοικητικοί δεν υπάρχουν.

Όλοι τους έχουν αναφορές σε κόμματα, μα πάνω απ' όλα σε πολιτικές.

Ολοι τους είναι με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Ολοι τους στηρίζουν τα επιχειρηματικά σχέδια που υλοποιούνται ( π.χ. εξόρυξη υδρογονανθράκων). Με την ανταποδοτικότητα που φορτώνει νέα οικονομικά βάρη στις λαϊκές οικογένειες.

Ολοι τους είναι με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η εντατικοποίηση της εργασίας, να πληθαίνουν τα εργατικά ατυχήματα στους δήμους( πάνω από 2.000 εργαζόμενοι έχουν χάσει τη ζωή τους την τελευταία 20ετία στους χώρους δουλειάς).

Ολοι τους στηρίζουν την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, τις ιδιωτικοποιήσεις(π.χ. ιδιωτικοποίηση λιμανιού, αποκομιδή απορριμμάτων), το μνημονιακό πλαίσιο και τις περικοπές δαπανών για βασικά έργα και παρεμβάσεις προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Ολοι λοιπόν συγκλίνουν στη στρατηγική του κεφαλαίου και γι' αυτό άλλωστε υπάρχει και η βάση για αλισβερίσια, με αποτέλεσμα να βλέπουμε σε κοινά ψηφοδέλτια υποψήφιους που προέρχονται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ η μεταγραφές και μεταπηδήσεις από χώρο σε χώρο που «βγάζουν μάτι».

Άρα, λοιπόν, είναι ψέμα και κοροϊδία τα περί τοπικών κριτηρίων.

Οι μόνοι που βρίσκονται απέναντι σε όλα αυτά είναι οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», των ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΚΚΕ.

Τι συνθέτει τη λεγόμενη «καθημερινότητα του λαού»;

Η μη κάλυψη λαϊκών αναγκών σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, η ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια, η υποβάθμιση περιοχών, η ενεργειακή φτώχεια, η εμπορευματοποίηση των πάντων, η φοροληστεία, οι ελλείψεις υποδομών σε ζητήματα που αφορούν την προστασία της ζωής του λαού (π.χ. αντισεισμική, αντιπλημμυρική, αντιπυρική) και άλλα πολλά συνθέτουν τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι νέοι, οι γυναίκες.

Ποιος είναι ο χαρακτήρας όμως αυτών των προβλημάτων;
Είναι αποτελέσματα ανικανότητας, κακής διαχείρισης, αδιαφορίας;

Χωρίς να αγνοήσουμε και τέτοιες πλευρές, η ουσία είναι ότι όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις από κάτω τα βασικά κεντρικά πολιτικά προβλήματα.

Ακόμα κι αυτή η ανικανότητα και η αδιαφορία κυβερνήσεων και τοπικών αρχόντων είναι επιλεκτική. Όταν πρόκειται για την υλοποίηση πολιτικών που συμφέρουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι ικανότατοι.

Στην πραγματικότητα, η ικανότητά τους στην υλοποίηση της πολιτικής υπέρ των κερδών των επιχειρήσεων έχει ως αποτέλεσμα η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία να ζει έναν Γολγοθά στη λεγόμενη καθημερινότητά της.

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα: Τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια, κάθε προϋπολογισμός δήμου ή Περιφέρειας, κάθε Τεχνικό Πρόγραμμα, καταρτίζεται με συγκεκριμένες κατευθύνσεις που στέλνονται με εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις προς τους δήμους και τις Περιφέρειες.(π.χ. Οικονομικό Παρατηρητήριο)

Οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προβλέπουν «πάγωμα» προσλήψεων, περικοπές χρηματοδότησης που έχουν ξεπεράσει πλέον το 70%, δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων των δήμων ως εγγύηση προς τους δανειστές για το δημόσιο χρέος, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς από τους δήμους.

Όλα αυτά «περνούν» και υλοποιούνται κατά γράμμα από εκείνους τους εκλεγμένους στα όργανα της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης που είτε ως κομματικοί, είτε ως δήθεν ακομμάτιστοι και ανεξάρτητοι υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τη λογική οφέλους - κόστους, τις κατευθύνσεις για ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

Άρα το δίλημμα που αντικειμενικά μπαίνει είναι αν θα επιλέξουν οι ψηφοφόροι ποιοι και πώς θα υλοποιήσουν, θα εξειδικεύσουν σε τοπικό περιφερειακό επίπεδο την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων και των κομμάτων που τις στηρίζουν, ή εάν θα επιλέξουν αγωνιστές, που θα συγκρουστούν με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, θα εναντιωθούν και θα διεκδικήσουν μέτρα στήριξης και ανακούφισης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Αν δηλαδή επιλέξουν να ενισχύσουν τη λαϊκή αντιπολίτευση σε αυτήν την πολιτική, είτε από τη θέση της μειοψηφίας, είτε από τη θέση της πλειοψηφίας σε κάθε Δημοτικό ή Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως δηλαδή έδρασαν οι κομμουνιστές δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, αλλά και οι κομμουνιστές δήμαρχοι της Πάτρας, της Καισαριανής, της Ικαρίας, της Πετρούπολης, του Χαϊδαρίου.

Άρα και το βασικό κριτήριο ψήφου για τις τοπικές - περιφερειακές εκλογές είναι:

Δημοτική και Περιφερειακή αρχή που θα υπηρετεί την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ή Δημοτική και Περιφερειακή αρχή που θα είναι δίπλα στο λαό της πόλης, στους αγώνες και τις αγωνίες του;

Η "ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ" επιλέγει τον δεύτερο δρόμο και διεκδικεί την ψήφο σας με σύνθημα «ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!».

Για την «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμου Ηγουμενίτσας
Δώρης Δήμας
Υποψήφιος Δήμαρχος