Ανησυχία για την επερχόμενη τουριστική περίοδο στα παράλια της Ηπείρου - Του Χρήστου Γκορέζη

Με την ολοκλήρωση όλων των μεγάλων τουριστικών εκθέσεων, που παραδοσιακά ξεκινούν με το τέλος της τουριστικής περιόδου και ολοκληρώνονται λίγο πριν την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου, βγαίνουν και τα πρώτα ασφαλή συμπεράσματα για την συνολική εικόνα προ-κρατήσεων καθώς και για το που θα κυμανθεί η τουριστική αγορά για το επερχόμενο καλοκαίρι.

Συμπεράσματα που όπως έχουμε δει την τελευταία δεκαετία, σπάνια πέφτουν έξω.

Αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε για τα παράλια της Ηπείρου για την τουριστική σεζόν του 2019, είναι η εδραίωση της ανησυχίας που υπήρχε από το προπέρυσι σχετικά με τα συμβόλαια άλλα και τους εισερχόμενους τουρίστες της τελευταίας στιγμής.

Μια ανησυχία που προέκυπτε κυρίως από την πτώση της τιμής των συμβολαίων των μεγάλων παιχτών του τουρισμού, που με απλά λογια της αγοράς σημαίνει πως όταν πουλάμε φθηνά απευθυνόμαστε σε τουρίστες με χαμηλό βαλάντιο. Σε περισσότερους τουρίστες μεν, χωρίς αυξημένη αγοραστική δύναμη δε.

Αυτό συμβαίνει έντονα από το 2016 και κυρίως από το 2017, με αποτέλεσμα την αλλαγή όσων είχαμε μάθει για τους επισκέπτες μας, τις φυλές και τα χαρακτηριστικά τους.

Η εικόνα των Γερμανών, Ιταλών, Άγγλων, Γάλλων και Σκανδιναβών τουριστών, έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από Βαλκάνιους και άλλους, χωρίς να σημαίνει πως αυτό είναι εξ αρχής κακό για την εικόνα του τουρισμού, είναι σίγουρα όμως κακό για τα ταμεία των επαγγελματιών στα παράλια της Ηπείρου.

Σε αυτό συντελεί και η άναρχη παρουσία μας στις τουριστικές εκθέσεις, που κατά την ταπεινή μας γνώμη γίνεται τουλάχιστον επιπόλαια όσον αφορά τον καταμερισμό του προϋπολογισμού τόσο στην επιλογή της έκθεσης όσο και στις παράλληλες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στις εκθέσεις.

Ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο και η μειωμένες προ-κρατήσεις των repeaters τουριστών μας, οι οποίοι σε ένα σημαντικό ποσοστό που δεν μπορεί να προσδιοριστεί επ΄ ακριβώς προς το παρόν, επιλέγουν αγορές, τόσο εγχώριες όσο και διεθνείς που μέχρι και πέρυσι ήταν κλειστές, όπως αυτές της Τουρκίας άλλα και της Αιγύπτου.

Έτσι παρατηρούμε πως φιλοξενούμενοι μας που τα προηγούμενα χρόνια ήταν πιστοί στα παράλια της Ηπείρου, να δείχνουν για φέτος μειωμένο ενδιαφέρον.

Έρευνες έχουν δείξει πως οι repeaters τουρίστες, ανεξάρτητα προορισμού, είναι βασικό κεφάλαιο της τουριστικής αγοράς, γιατί εκτός από λογιστικούς λογούς, προσφέρουν και στο μάρκετινγκ της περιοχής που επιλέγουν, καθώς η συνεχιζόμενη παρουσία τους προκαλεί μια προστιθέμενη άξια στην προβολή του προορισμού.

Και εδώ είναι το στοίχημα των ιθυνόντων της τουριστικής προβολής της Ηπείρου. Τα παράλια θα μπορέσουν να βρουν νέους τουρίστες και να αντικαταστήσουν όσους χάνονται; Η απάντηση είναι πως ναι, θα βρουν και μάλιστα εύκολα. Θα συνεχίσουμε όμως να απευθυνόμαστε σε αγορές που μας έχουν αλλάξει την τουριστική μας ταυτότητα; Αυτός είναι ένας μεγάλος γρίφος με δύσκολη λύση.

Και η λύση είναι δύσκολη γιατί οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Δηλαδή, το ότι υπάρχει αύξηση στις αφίξεις, είναι κάτι που πουλάει επικοινωνιακά και καλύπτει τις ανάγκες του πολιτικού μάρκετινγκ των ιθυνόντων κυρίως στην τοπική αυτοδιοίκηση και όχι στο υπουργείο τουρισμού και στον ΕΟΤ, με αποτέλεσμα να μην παρουσιάζεται βούληση για αντιστροφή της κατάστασης όσον αφορά τις εισερχόμενες φυλές.

Λαμπρές εξαιρέσεις αποτελούν οι ίδιοι επιχειρηματίες του τουρισμού, που σε ικανοποιητικό βαθμό προσπαθούν με προσωπικές προωθητικές καμπάνιες να αναστρέψουν την κατάσταση, επιλέγοντας προβολή κυρίως ηλεκτρονική, σε στοχευμένες αγορές με αυξημένη αγοραστική δύναμη.

Συμπερασματικά, μπορούμε να αναφέρουμε ότι:
Φθηνά συμβόλαια = Φθηνοί τουρίστες
Φθηνοί τουρίστες = Περισσότεροι τουρίστες χωρίς κατανάλωση
Περισσότεροι τουρίστες = Καλά νούμερα για το πολιτικό μάρκετινγκ
Καλά νούμερα για το πολίτικο μάρκετινγκ = Εφησυχασμός χωρίς προσπάθεια αντίστροφης
Φαύλος κύκλος…