Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Θεσπρωτίας για την ημέρα της γυναίκας

Συνάδελφισσες

Φέτος κλείνουν 100 χρόνια απ’ όταν η Κλάρα Τσέτκιν, μια από τις σημαντικότερες φιγούρες του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, πρότεινε να υιοθετηθεί στη Β΄ Διεθνή Συνδιάσκεψη Γυναικών Σοσιαλιστριών, να γιορτάζεται η 8η Μάρτη ως η επέτειος για την ηρωική θυσία των απεργών – εργατών που έγινε το 1857 στην Νέα Υόρκη. Τότε που μια διαδήλωση εργατριών στην κλωστοϋφαντουργία, διεκδικούσε δεκάωρη δουλειά, την τήρηση συνθηκών υγιεινής στους χώρους εργασίας και μεροκάματα ίσα με εκείνα των ανδρών του κλάδου και των ραφτών, και βάφτηκε από το αίμα των εργατριών, αφού χτυπήθηκε βάναυσα απ’ την Αστυνομία.

Όμως, συναδέλφισσες, κάνοντας έναν απολογισμό των 100 αυτών χρόνων τι πραγματικά άλλαξε για την γυναίκα και ποια είναι πια η θέση της στην κοινωνία; Η γυναίκα, όπως και οι άνδρες εργάτες, συνθλίβονται καθημερινά από την λαίλαπα του καπιταλισμού. Βιώνει την απλήρωτη ή κακοπληρωμένη εργασία, τις ελαστικές θέσεις εργασίας, την φοροληστεία και τις κατασχέσεις από τράπεζες, εφορίες και την τοπική αυτοδιοίκηση. Ακόμα και εκείνες που ανήκουν σε μια «ευνοημένη» κατά τον καπιταλισμό κάστα, αναγκάζονται να πληρώνουν για την υγεία τους και την εκπαίδευση των παιδιών τους, παροχές που ο δωρεάν χαρακτήρας τους καταστρατηγείται από το κράτος, το οποίο σθεναρά υπερασπίζονται οι πολιτικοί του υπάλληλοι.

Γίνεται ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι το γυναικείο ζήτημα είναι βαθιά ταξικό, όσο και αν γίνεται προσπάθεια από το σύστημα και τους «υπαλλήλους» του να του δώσει έναν άλλον χαρακτήρα συχνά αμιγώς φυλετικό. Άλλωστε το γυναικείο ζήτημα ως ιστορικό, κοινωνικό φαινόμενο είναι ένα σύμπλεγμα οικονομικών, πολιτικών, πολιτιστικών ανισοτιμιών και διακρίσεων που εκδηλώνονται σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων και των σχέσεων των δυο φύλων και πηγάζει από τις ταξικές σχέσεις εκμετάλλευσης. Τα προβλήματα της σύγχρονης γυναίκας, δεν γίνεται και δεν μπορούν να είναι ξεκομμένα από τα προβλήματα της τάξης στην οποία ανήκει και δραστηριοποιείται, στην εργατική τάξη.

Ορμώμενοι, λοιπόν, απ΄ τη σημερινή ιστορική ημέρα καλούμε κάθε γυναίκα των λαϊκών στρωμάτων να ορθώσει το ανάστημα της απέναντι στο σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και από κοινού με τις συναδέλφισσες της και κάθε άλλη γυναίκα που μοιράζονται τα ίδια άγχη , τις ίδιες ανησυχίες, κοινά προβλήματα και να παλέψει ένα για ένα καλύτερο μέλλον.