Εγκατάλειψη και πλήρης αδιαφορία το ΑΠΟΛΙΣ και τα παραλιακά καταστήματα του Δρεπάνου - Του Ιωάννη Θεοχάρη

Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται για να κατανοήσουμε ότι οι τοπικοί άρχοντες είναι απλά διαχειριστές καταστάσεων, με δημοσιοϋπαλληλική σκέψη, χωρίς όραμα και χωρίς τα χαρίσματα του ηγέτη, από την κατάσταση που επικρατεί στο Άπολις στο Τσιπουρίκι και στα παραλιακά καταστήματα του Δρεπάνου.

Η χρονίζουσα κατάσταση εγκατάλειψης των μισογκρεμισμένων παραλιακών καταστημάτων στο Δρέπανο, ενώ προσπαθούμε να αναπτύξουμε το τουριστικό μας κεφάλαιο και να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες, δεν μας τιμά σαν πόλη.

Το άλλοθι των φορέων που εμπλέκονται δεν μπορεί να καλύψει κανέναν που, με πράξεις ή παραλείψεις, άφησε να εξελιχτεί έτσι μια κατάσταση. και, αν για τα παραλιακά καταστήματα υπάρχει θέμα εμπλεκόμενων φορέων και νομιμότητας των εγκαταστάσεων, στο Άπολις, που δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ζήτημα, και είναι δημοτική περιουσία, τι ακριβώς έκαναν οι αρμόδιοι?

Τα λάθη και οι παραλείψεις τους έχουν φέρει ένα στολίδι για την περιοχή μας σε κακή κατάσταση και, η περαιτέρω εγκατάλειψη του, θα οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή του! Δεν υπήρξε πρόβλεψη, κατά τις προηγούμενες εκμισθώσεις, όσο αναφορά την κατάσταση των υποδομών κατά την παράδοσή τους, και, επιπλέον, δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη να συμπεριληφθούν οι εκεί υποδομές σε κάποιο πρόγραμμα ή στα προγράμματα που υλοποιεί ο δήμος, για αποκατάσταση ζημιών και συντήρηση των εγκαταστάσεων. Παραμένει έρμαιο στις ανθρώπινες παρεμβάσεις και στις φυσικές καταστροφές.

Η συντήρηση του, με ταυτόχρονη εγκατάσταση και λειτουργία παιδικής χαράς π.χ και άλλων υποδομών στις οποίες απασχολούνται παιδιά, θα έκανε την συγκεκριμένη τοποθεσία ιδανικό προορισμό για οικογένειες και όχι μόνο.

Το ότι τέθηκε σε δημοπρασία στις 30 Ιαν 18, η οποία απέβη άγονη παρότι το τίμημα ήταν πολύ μικρό (300 ευρώ μηνιαίως) δεν είναι κάτι που δικαιολογεί την απραξία της δημοτικής αρχής. Άλλωστε ποιος σώφρων επιχειρηματίας θα επενδύσει σε ένα κτίριο το οποίο έχει υποστεί τέτοιες καταστροφές, οι οποίες επεκτείνονται συν τω χρόνω. Απλά, ως πόντιος Πιλάτος, ένιψε τας χείρας της και θεώρησε ότι εκεί τελειώνει το καθήκον της, η νυν Δημοτική Αρχή, όσον αφορά την συντήρηση της δημοτικής περιουσίας.

Το ότι αν λειτουργούσαν περισσότερες επιχειρήσεις, θα προσέφεραν θέσεις εργασίας σε νέους, στους οποίους ο δείκτης ανεργίας έχει χτυπήσει κόκκινο, αφορά τους τοπικούς άρχοντες η όχι ?

Το ότι είναι ντροπή, πρακτικά και αισθητικά για την περιοχή μας, τους αφορά?

Εκ του αποτελέσματος μάλλον όχι.

Θεοχάρης Ιωάννης του Δημητρίου
Υποψήφιος σύμβουλος στην Δημοτική Κοινότητα Ηγουμενίτσας
με την Ανεξάρτητη Δημοτική Συνεργασία και τον Γιάννη Γόγολο