M. Κάτσης: Οι οργανισμοί Λιμένων και οι χερσαίες ζώνες δεν ιδιωτικοποιούνται- Ανταποδοτικά τέλη στους Δήμους- Ανοίγει ο δρόμος για επενδύσεις όπως η Μαρίνα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

καλούμαστε σήμερα να τοποθετηθούμε σε ένα σημαντικό νομοσχέδιο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το μέλλον των τοπικών κοινωνιών, αλλά που αφορά και συνολικά την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.

Πιο συγκεκριμένα, περιγράφεται με λεπτομέρεια το μοντέλο υλοποίησης των δραστηριοτήτων και υποδομών με συνέργειες Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στα 10 περιφερειακά λιμάνια της χώρας μας μεταξύ αυτών των σημαντικότερων: της Αλεξανδρούπολης, της Ηγουμενίτσας, της Πάτρας, της Κέρκυρας, της Καβάλας, του Βόλου κ.ο.κ.

Το μοντέλο αυτό είναι η σύναψη συμβάσεων Υπό-παραχώρησης του δικαιώματος εκμετάλλευσης συγκεκριμένων και συνδυασμένων επιχειρησιακών μονάδων ή λιμενικών λειτουργιών και υπηρεσιών των λιμενικών εγκαταστάσεων από στρατηγικούς επενδυτές.

Ποια ήταν όμως η προηγούμενη διαμορφωμένη κατάσταση;

Η προηγούμενη κυβέρνηση, δρομολογούσε (αυτό υποστηρίζει και σήμερα φυσικά) την πλήρη ιδιωτικοποίηση των Οργανισμών Λιμένων, μέσω της πώλησης του μονομετοχικού πακέτου και της σύναψης σύμβασης με ανάδοχο ιδιώτη, ο οποίος θα αναλάμβανε τη συνολική διοίκηση του λιμένα. Για αυτό και ήταν ενταγμένα μετοχικά στο ΤΑΙΠΕΔ, που είχε ως διακηρυγμένο στόχο την πλήρη ιδιωτικοποίηση.



Αυτό δηλαδή το μοντέλο που προκρίθηκε για τους λιμένες του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.



Τι κάνουμε σήμερα για τα 10 Περιφερειακά λιμάνια με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο:

Καταρχήν ανασχέθηκε η δρομολογημένη πώλησή τους σε ιδιώτες που θα είχε ήδη γίνει αν δεν υπήρχε η πολιτική αλλαγή του 2015.

Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν κάτι: Με το παρόν νομοσχέδιο τα λιμάνια δεν πωλούνται, παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο, δεν παραχωρούνται οι μετοχές τους. Οι Οργανισμοί Λιμένων διατηρούν τον χαρακτήρα τους ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου διφυούς χαρακτήρα που ασκούν επιχειρηματική εκμετάλλευση, αλλά διατηρούν όλες τις αρμοδιότητες που εμπεριέχουν άσκηση δημόσιας εξουσίας.

Γι' αυτό παλέψαμε σκληρά τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να ανατρέψουμε το μοντέλο ιδιωτικοποίησης της προηγούμενης κυβέρνησης και να είμαστε συνεπείς με τις πολιτικές μας θέσεις.

Έχουμε όμως αναπτύξει πλήρως τις δυνατότητες των λιμένων να κάνουν πολυποίκιλες οικονομικές δραστηριότητες;

Παρότι έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια κρίσιμα έργα ανάπτυξης με συγχρηματοδοτήσεις όπως π.χ. στον ΟΛΗΓ που θα αναφερθώ παρακάτω, οι δημόσιες επενδύσεις έχουν ένα ταβάνι.

Για αυτό το λόγο, δίνουμε την δυνατότητα ώστε λιμενικές δραστηριότητες, υποδομές ή αναδομές να υπό- παραχωρηθούν, μέσω διεθνούς διαγωνισμού, σε στρατηγικούς επενδυτές μέσω μισθώματος για κάποια χρόνια. Οι διαγωνισμοί προβλέπονται να γίνουν από το ΤΑΙΠΕΔ σε συνεργασία με τους οικείους Οργανισμούς Λιμένων και το Υπουργείο Ναυτιλίας.
Ιδιαίτερα σημαντικό σημείο, είναι ότι η επιλογή των δραστηριοτήτων προς υπό-παραχώρηση, προκύπτει μετά από συμφωνία του Οργανισμού Λιμένα του Υπουργείου Ναυτιλίας και του ΤΑΙΠΕΔ.

Στοχεύουμε λοιπόν στην προσέλκυση επενδυτών με εξειδικευμένη εμπειρία που θα επιτρέψει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καθώς και τη στοχευμένη ανάπτυξη των υποπαραχωρούμενων λιμενικών δραστηριοτήτων και των επιχειρησιακών μονάδων των Περιφερειακών Λιμένων στο άμεσο μέλλον.

Παραδείγματα για τα οποία έχει φανεί έντονο ενδιαφέρον είναι η ανάπτυξη της κρουαζιέρας, οι μαρίνες, o LNG εφοδιασμός των πλοίων, τα Logistics κλπ.

Η διεθνής πρακτική σε επίπεδο ΕΕ για τη λιμενική πολιτική, έχει δείξει ότι το μοντέλο των συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα στην λιμενική βιομηχανία είναι το πλέον αποδοτικό αναπτυξιακά, ενώ διασφαλίζει παράλληλα και το δημόσιο συμφέρον καθώς αποφεύγεται η εκχώρησή τους.

Εάν συνέβαινε το τελευταίο, θα είχαμε λιμάνια αποκομμένα από την πόλη που τα φιλοξενεί, χωρίς κοινωνικές και ανταποδοτικές δράσεις προς τους πολίτες.

Εμείς θέλουμε από τη μια την ανάπτυξη και τις επενδύσεις αλλά από την άλλη τα λιμάνια να κοιτούν και προς την πόλη, να σέβονται τους εργαζομένους και να αφήνουν προστιθέμενη αξία στην κοινωνία.

Πώς όμως διασφαλίζεται το δημόσιο και το κοινωνικό συμφέρον, παράλλημα με την ενίσχυση της αναπτυξιακής τους προοπτικής;


Εδώ θα ήθελα να κάνω κάποιες σαφείς διευκρινήσεις ώστε να κατανοήσουν οι πολίτες και οι φορείς που μας ακούν και πιθανόν να έχουν απορίες ή και να έχει δημιουργηθεί σύγχυση.

1. Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που υλοποιείται (με δυσκολίες), για την απόδοση των χερσαίων ζωνών των λιμανιών που δεν χρησιμοποιούνται για λιμενικές δραστηριότητες στους οικείους Δήμους και στους πολίτες, συνεχίζεται κανονικά και εξακολουθεί να ισχύει. Οι υποπαραχωρήσεις αφορούν μόνο τις λιμενικές δραστηριότητες που ασκούνται εντός των οργανισμών λιμένων. Οι χερσαίες ζώνες εκτός λιμένα ή λιμενικών δραστηριοτήτων, ΔΕΝ παραχωρούνται, ΔΕΝ ιδιωτικοποιούνται αλλά αποδίδονται στους οικείους Δήμους που θα έχουν και την ευθύνη συντήρησης και αξιοποίησης τους. Απλά και ξεκάθαρα.

2. Ένας άλλος τρόπος που υλοποιείται η πολιτική μας για το δημόσιο συμφέρον είναι η ότι ένα πάγιο αίτημα των τοπικών κοινωνιών και των Δήμων ικανοποιείται: Αυξάνεται από το 2% σε 3.5% το ποσοστό του ανταλλάγματος υπέρ του Δημοσίου επί του συνόλου των ενοποιημένων ετήσιων εσόδων των Οργανισμών Λιμένων της οικείας χρήσης, το οποίο θα καταβάλλεται, πλέον στον οικείο Δήμο. Οι Δήμοι πάντοτε ζητούσαν, και πλέον παίρνουν, ανταποδοτικό όφελος για τις οχλούσες δραστηριότητες που προκαλούν τα λιμάνια στην επικράτειά τους, προκειμένου να χρησιμοποιούν τα κονδύλια για αναπτυξιακές και κοινωνικές δράσεις.

3. Προβλέπεται η επιβολή στον υπό-παραχωρησιούχο του αντισταθμιστικού ανταποδοτικού τέλους υπέρ του οικείου Οργανισμού Λιμένος, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει το 5% των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων του υπό-παραχωρησιούχου.

Το ακριβές ύψος του τέλους αυτού προσδιορίζεται με Κοινή Υπουργική Απόφαση, βάσει μελέτης βιωσιμότητας χρηματοοικονομικού συμβούλου, ο οποίος προσλαμβάνεται από τη διοίκηση του Οργανισμού Λιμένος. Η παράμετρος αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική για το οικονομικό όφελος των Οργανισμών Λιμένων, καθώς ακόμη και σε περίπτωση μικρής οικονομικής κλίμακας θα εξασφαλίσουν εκείνο το ποσοστό που θα εγγυάται και τη βιωσιμότητα του Οργανισμού.

4. Θεσπίζεται η επέκταση άσκησης αρμοδιοτήτων του Λιμενικού Σώματος στον αιγιαλό και στην παραλία, ώστε να μη συγχέονται πλέον οι αρμοδιότητες με την αστυνομία και να πραγματοποιείται αποτελεσματικότερα ο έλεγχος και η φύλαξη.

Κλείνοντας, κύριε (α) Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε μόνο μία αναφορά στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Ένα στρατηγικό λιμάνι, εθνικής σημασίας, η κύρια Δυτική πύλη της Ελλάδας, ενταγμένο στα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών, με αυξημένη κίνηση λόγω της ολοκλήρωσης των οδικών αξόνων και τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες για το μέλλον.
Το λιμάνι της Ηγουμενίτσας επί ημερών μας, ολοκλήρωσε τα έργα της Β΄φάσης της κρουαζιέρας και εξασφάλισε τη χρηματοδότηση για τη Γ΄φάση του εμπορικού λιμένα, έργα τα οποία είναι ήδη σε εξέλιξη.

Ωστόσο, για μεγάλο διάστημα δεν έπαιξε τον ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει και δεν αξιοποίησε πλήρως όλες τις δυνατότητες του.

Είχε μια χερσαία ζώνη χωρίς φορέα διαχείρισης από το 2005 ενώ το χειρότερο όλων είναι ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση ήδη συζητούσε και είχε δρομολογήσει την πλήρη πώληση και ιδιωτικοποίηση του.

Σήμερα, αντιμετωπίζει μια σειρά προκλήσεων που, από τούτο εδώ το βήμα θα ήθελα να αναδείξω, και να ζητήσω και την συνδρομή της κυβέρνησης και των φορέων ώστε να προχωρήσουμε μπροστά:

· Πρέπει να επιταχυνθούν οι προσπάθειες του Δήμου Ηγουμενίτσας, ΟΛΗΓ και των ΥΠ.Ναυτ. και ΥΠΟΙΚ ώστε να γίνει επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας στα φυσικά της όρια, ώστε εν συνεχεία να ολοκληρωθεί η παραχώρηση της χερσαίας ζώνης και του παραλιακού μετώπου στον Δήμο Ηγ/τσας και στους πολίτες.

· Τέλος έργο πνοής και όνειρο δεκαετιών για την πόλη, είναι η κατασκευή της Μαρίνας στην Ηγουμενίτσα. Το πρώτο βήμα έγινε καθώς έχει ήδη κατατεθεί ο φάκελος για την αδειοδότησή της στο Υπουργείο Τουρισμού και εργαζόμαστε για την έκδοσή της. Το έργο αυτό, θα δώσει τεράστια αναπτυξιακή και τουριστική ώθηση, σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες υποδομές για την Κρουαζιέρα τις 2 των Συβότων και της Πλαταριάς, αλλά και αυτές της Κέρκυρας, των Παξών και της Λευκάδας.

Με το παρόν νομοσχέδιο που δίνει την δυνατότητα για συνδυασμένες δραστηριότητες, μπορεί να γίνει και το επόμενο καθοριστικό βήμα, ώστε να αναζητηθεί το επενδυτικό σχήμα που θα συμβάλλει στην κατασκευή της, θα αναβαθμίσει πλήρως την μακροπεριφέρεια Ιονίου – Αδριατικής και θα καταστήσει την Ήπειρο αναπτυξιακά ισχυρή και με κρίσιμο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Το έχει ανάγκη άλλωστε μια από τις πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρώπης.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, η ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου ανοίγει για την περιοχή της Θεσπρωτίας και όλης της Ηπείρου τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης με υψηλό αριθμό δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, που θα είναι και ένας από τους βασικότερους μας στόχους για την επόμενη 4-ετία.

Σας ευχαριστώ