ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ: Ο ΓΕΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ - Αφήγημα του Αναστάσιου Βασιάδη

ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ: Ο ΓΕΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ - Αφήγημα του Αναστάσιου Βασιάδη

Απόσπασμα από την έκδοση "ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗ " των Α.Βασιάδη και Κ. Λώμη.

Το σκίτσο φιλοτέχνησε για τις ανάγκες της έκδοσης ο Μάριος Λώμης.

ΑΦΗΓΗΣΗ

Όταν πλησιάζουν Χριστούγεννα και τα κάλαντα πλημμυρίζουν τον αέρα , έρχεται επίκαιρα στη μνήμη, ο γέρος με τα κάλαντα.

Ήταν μια μορφή μοναχική που εμφανιζόταν, μεταπολεμικά και μέχρι την δεκαετία του ’60 στην Ηγουμενίτσα, μόνο τις ημέρες των Εορτών και γύρναγε στα σπίτια για να ψάλλει τα κάλαντα.

Ερχόταν, όχι την παραμονή όπως όλοι οι άλλοι, αλλά ανήμερα την γιορτή.

Με αυτή την κουτοπόνηρη πρωτοτυπία του εξασφάλιζε την αποκλειστικότητα της ημέρας και έτσι, μεγαλύτερο ρεγάλο.

Η μορφή του θύμιζε έντονα βοσκό της Βηθλεέμ Την Νύχτα Της Γέννησης, από τις γνωστές απεικονίσεις.

Στο κεφάλι φόραγε ένα μαντήλι λερό που σκέπαζε μέρος από τα μακριά κάτασπρα μαλλιά του.

Μια τρίχινη κάπα κάλυπτε μέχρι τα γόνατα το κορμί του και αντί για παντελόνι, μια μακριά βράκα σκεπάζονταν μέχρι τα γόνατα από χοντρές κάλτσες.

Στα πόδια φόραγε σαντάλια με δερμάτινα κορδόνια που ήταν γερά τυλιγμένα στις κνήμες του.

Η όλη αμφίεση συμπληρώνονταν με μια μακριά γκλίτσα που στήριζε το γερασμένο κορμί του.

Το πρόσωπο ωραίο με μακριά άσπρα μουστάκια και γένια είχε μονίμως μια χαρακτηριστική έκφραση αγαθότητας και βλακείας μαζί.

Για την τυπική έγκριση ρώταγε στα σπίτια που επισκεπτόταν:

- Να τα πώ ;

Και χωρίς να περιμένει απάντηση, με την απόκοσμη γλυκύτητα που ανέδιδε το πρόσωπό του και την τρεμουλιαστή του φωνή άρχιζε να ψάλλει.

Τα κάλαντα που έψαλε δεν είχαν καμιά σχέση με τις γνωστές μελωδίες.

Ήταν καθαρά, σατυρικά τραγούδια με αυτοσχέδιους σκοπούς και στίχους.

Χαρακτηριστικοί στίχοι από τα πρωτότυπα κάλαντα που ο Γέρος έψαλε ανήμερα τα Θεοφάνεια ήταν τα εξής:

Σήμερα τα Φώτα

καρκαλιέται η κότα,

πίσω από την πόρτα!

Της μιλάει ο πέτος,

δεν απολογιέται!

Της ρίχνει ένα λιθάρι

την παίρνει στο ποδάρι...

Ωϊ , ώϊ το πόδι μου

και το καλαπόδι μου..!

Κάπου πριν το 1970 σταμάτησε να εμφανίζεται ο Γέρος με τα κάλαντα, στην Ηγουμενίτσα.

Άλλη μια χαρακτηριστική φιγούρα, πέρασε στη μνήμη των παιδικών χρόνων, της Ηγουμενίτσας του χθες.