Η παραβατικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο στην ελληνοαλβανική μεθόριο - Του Πέτρου Μίντζα

Με αφορμή την πρόσφατη φονική συμπλοκή αστυνομικών και Αλβανών κακοποιών στη Βήσσανη Πωγωνίου, που κατέληξε στο θάνατο ενός εκ των δύο κακοποιών και στον τραυματισμό ενός αστυνομικού.

Επανέρχομαι για πολλοστή φορά στο πρόβλημα της εγκατάλειψης των χωριών στις παραμεθόριες περιοχές της Ηπείρου, καθώς και στο οξυμένο πρόβλημα της παραβατικότητας που έχει χτυπήσει κόκκινο στην ελληνοαλβανική μεθόριο.

Η παρέμβασή μου αυτή έχει ως σκοπό την ανάδειξη του δράματος που ζουν οι λιγοστοί εναπομείναντες κάτοικοι (στην πλειονότητά υπερήλικες) των μισοπεθαμένων ορεινών και ημιορεινών χωριών της ελληνοαλβανικής μεθορίου.

Μήπως και αφυπνιστούν επιτέλους οι πολιτικοί ιθύνοντες του τόπου μας και δρομολογήσουν λύσεις στα χρόνια καυτά προβλήματα που τους ταλανίζουν αφάνταστα.

Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι κάτοικοι στην ελληνοαλβανική μεθόριο που ζουν σ’ αυτή την άγονη και εθνικά ευαίσθητη περιοχή, εκτός από την ερημιά και την εγκατάλειψη, έχουν να αντιμετωπίσουν και τον καθημερινό κίνδυνο από τα κάθε λογής κακοποιά στοιχεία που εισέρχονται παράνομα από την Αλβανία, λόγω της ελλιπούς φύλαξης των συνόρων.

Τα κρούσματα διαρρήξεων στα σπίτια τους και οι κλοπές ζώων, έχουν οδηγήσει τους ηλικιωμένους ακρίτες να πλαγιάζουν -χωρίς υπερβολή- µε τα όπλα αγκαλιά και είναι πάντα -όπως λένε- έτοιμοι να τα χρησιμοποιήσουν αν παραστεί ανάγκη.

Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των κατοίκων και των τοπικών φορέων για αύξηση της αστυνόμευσης-φύλαξης στις παραμεθόριες περιοχές, η Πολιτεία κωφεύει. Κανείς αρμόδιος δεν συγκινείται.

Αντί η κυβέρνηση να ενισχύσει τα τοπικά αστυνομικά τμήματα της ελληνοαλβανικής μεθορίου, προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα να γίνονται αστυνομικές περιπολίες όλο το 24ωρο στα ακριτικά χωριά, για να προστατευθούν οι ζωές και οι περιουσίες των συντοπιτών µας.

Ενισχύει την αστυνομική δύναμη γύρω από το Μέγαρο Μαξίμου και στα γραφεία των κομμάτων.

Αλήθεια, ο τοπικοί Βουλευτές που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι τελευταίοι εναπομείναντες υπερήλικες κάτοικοι που ζούνε μία ανάσα από τα αλβανικά σύνορα. Τί απαντάνε;

Έχουν κάτι να πουν σ’ αυτούς τους απελπισμένους-εξοργισμένους ακρίτες µας, οι οποίοι έχουν φτάσει στα όριά τους και βγάζουν κραυγή αγωνίας. «Αμάν, κινδυνεύει η ζωή µας! Μας κατακλέβουν, κάντε κάτι».

Ας αναλογιστούν οι ιθύνοντες του τόπου μας τι θα γίνουν τα χωριά αυτά αν συνεχιστεί αυτή η δραματική κατάσταση. Τους προτρέπω, έστω για μια στιγμή να έρθουν στη θέση των ηλικιωμένων αυτών ανθρώπων, που βιώνουν στο πετσί τους καθημερινά το δράμα της εγκατάλειψη και της αδιαφορίας της πολιτείας και καταφέρνουν να επιβιώνουν κάτω από αυτές τις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες.

Είναι αν µη τι άλλο, ντροπή να αφήνουνε απροστάτευτους τους ακρίτες που ζουν στην εσχατιά της πατρίδας µας!

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία