ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ - Δωρεά Δημητρίου και Βικτωρίας Μήτση.

Φίλες και φίλοι της παράδοσης, του πολιτισμού μας, της μοναδικής και ένδοξης ιστορίας της πατρίδας μας!

"ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ"

Φίλοι μου, μετά από δέκα (10) χρόνια περιπέτειας το Μουσείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς θα στεγαστεί στο σχολείο της Καρίτσας, Κ Δ. Δήμου Ζίτσας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ το Δήμαρχο Μιχάλη Πλιάκο και όλο το Δ Σ που λογίστηκαν την αξία του για τις ερχόμενες γενιές και αξιολόγησαν την ωφελιμότητα για τόπο τους και όχι μόνο και ομόφωνα δέχθηκαν τη δωρεά που έγινε στη μνήμη της γυναίκας μου Βίκυς-Βικτωρίας, όπου απαρτίζετε από τη Λαογραφική Συλλογή, τη Συλλογή έργων τέχνης, τη βιβλιοθήκη, τα χειρόγραφά μου, οικογενειακά κειμήλια, προσωπικά αντικείμενα και λοιπά είδη ιστορικής αξίας, τα οποία είχα δωρίσει στη Νομαρχία Θεσπρωτίας, που έγιναν αποδεκτά από τον τότε Νομάρχη Θεσπρωτίας και νυν βουλευτή Βασίλη Γιόγιακα όπου για μικρό χρονικό διάστημα λειτούργησε στην Ηγουμενίτσα.

Τώρα πια, μετά από δέκα (10) χρόνια περιπέτειας, με γοργό ρυθμό ξεκίνησαν οι εργασίες και σύντομα θα λειτουργήσει στο μεγαλοπρεπές πέτρινο σχολικό κτήριο του περασμένου αιώνα στην κεντρική πλατεία της Καρίτσας.

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την παραχώρηση του σχολείου στον Πρόεδρο του Κ Δ Πέτρο Γεωργόπουλο με το τοπικό συμβούλιο, καθώς και τον Πρόεδρο με το Δ Σ του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρίτσας και όλες τις Καριτσιώτισσες και Καριτσιώτες που συμφώνησαν και αγκάλιασαν με αγάπη το Μουσείο, το οποίο είναι το μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο που είναι προσβάσιμο και σε τυφλούς, αν εξαιρέσομε το Φάρο των τυφλών στην Καλλιθέα

Το τμήμα Πρόσωπα και Πράγματα τα αντικείμενα που το απαρτίζουν, για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκτίθονται ώστε να μπορούν με τη γραφή Braille να τα αντιληφθούν και άτομα με απώλεια όρασης.

Η έκθεση αυτή τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο καινοτομίας από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Στρατηγικού Σχεδιασμού για το Λαϊκό Πολιτισμό στην Αθήνα και στην 3η Μπιενάλε στη Λευκορωσία, σε 400 συμμετοχές από 29 χώρες πήρε το Πρώτο Βραβείο και Χρυσό Μετάλλιο (Interior Design). 

Λίγα λόγια του δωρητή Δημήτριου Γεωργίου Μήτση (Μητς Μήτση)

Φίλες και φίλοι μου,
Πιστεύω ότι όλοι μας βιώνομαι τη μάστιγα της παγκοσμιοποίησης, όλοι μας βλέπομε το ισοπέδωμα των κοινωνιών και αντικρίζομαι με απάθεια την καθημερινή φθορά της παράδοσης, του πολιτισμού, της ιστορία μας, τις ιδιαιτερότητες που μας χαρακτηρίζουν, από τον ύπουλο πόλεμο της παγκοσμιοποίησης, με πρώτο πλήγμα και ανεπανόρθωτο το γκρέμισμα ηθικών αρχών και αξιών του ατόμου ούτε σώστε σήμερα βρισκόμαστε σε μια χαοτική κατάσταση και αναρωτιόμαστε που πάμε, χωρίς να ενεργούμε, και παραμένομε στη διαπίστωση.

Φίλες και φίλοι συμπαθάτε με που θα σταθώ σε μια Κινέζικη παροιμία που λέει: «μην κοιτάζεις το σκοτάδι άναψε ένα κεράκι».

Ένα μικρό κεράκι είναι κάθε λαογραφική συλλογή, βιβλιοθήκη και πινακοθήκη που είναι η ψυχή της Ελλάδας.

Είναι η καρδιά κάθε Έλληνα, η δημιουργία του λαού,
ο πολιτισμός του.

Είναι το κάστρο οχύρωσης ηθικών αρχών και αξιών του ατόμου, η αμυντική του θωράκιση, ο θρόνος και η προβολή.
Ήταν, είναι και θα είναι ο κυματοθραύστης, το όπλο αντίστασης σε κάθε είδους επιδρομέα για την κατάργηση αρχών και αξιών.

Σήμερα, στην ύπουλη επέμβαση της παγκοσμιοποίησης, που απεργάζεται μεθοδικά την εξουδετέρωση των ιδιαίτερων πολιτισμικών γνωρισμάτων κάθε λαού, και αύριο, σε όποια μορφή και αν εμφανισθεί και ό,τι άλλο πρεσβεύει.

Η παράδοσή μας, ο πολιτισμός μας, είναι ο καθάριος καρπός που επιλέγεται, ξεχωρίζει από το Ελληνικό αλώνι όπου σμίγουν καρποί και υβρίδια, Δύσης και Ανατολής, Νότου και Βορρά.

Είναι ο καρπός αναπαραγωγής, είναι η ταυτότητα μας.
Είναι ο μύλος που αλέθει τους καρπούς, ο ζυμωτής που τους πλάθει, ο φούρναρης που το ψήνει και η μάνα που ταΐζει το παιδί!
Είναι ο εργάτης, τεχνίτης, μαθητής, δάσκαλος, καλλιτέχνης και γεωργός...
Η πολυμορφία που χαρακτηρίζει την παράδοση μας, είναι κάτι το μοναδικό.

Είναι η συνέχεια και η περηφάνια της ζωής, το γλυκύτερο φως, το φως της οικουμένης, της αλήθειας το φως.

Όταν όμως στο αλώνι συγκομιδής οι αλωνιστάδες δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να κάνουν τη σωστή και ωφέλιμη επιλογή, όπως συμβαίνει τη σήμερον ημέρα στην πατρίδα μας, το φως θαμπώνει, το πνίγει η ομίχλη, τον ήλιο τον κρύβουν σύννεφα.

Κι έτσι το σύνολο σχεδόν του Ελληνικού λαού δε μπορεί να διακρίνει και να αποβάλλει τα ανούσια, τα βλαβερά υποπροϊόντα που προβάλλονται καθημερινά.
Αθρόα, ανεμπόδιστα, εισβάλουν και σιγά σιγά αλλοτριώνουν το άτομο που λησμονεί τις ρίζες του.
Χάνει τις ηθικές αρχές και αξίες που το χαρακτηρίζουν, ξεχνάει την παράδοση, εν γένει τον πολιτισμό κι έτσι παρασέρνεται στο χάος, πέφτει στο γκρεμό και τσακίζεται, σπάει ο συνδετικός κρίκος, χάνεται η οικογένεια, εν ολίγοις ένας Λαός αφανίζεται.

Ο Δωρητής
Δημήτριος Γεωργίου Μήτσης