Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΚΕ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

Σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Ηγουμενίτσας επαναλήφθηκε το σκηνικό της αντίστοιχης εκδήλωσης στην Παραμυθιά. Ο γ.γ. γραμματέας του Υπουργείου Περιβάλλοντος μαζί με μια ομάδα υπηρεσιακών παραγόντων και ακαδημαϊκών προσπάθησαν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα της επένδυσης των Energean Οil & Gas και Repsol στην περιοχή μας. Να μας πείσουν ότι καμιά περιβαντολλογική επιβάρυνση, καμιά επίπτωση στην παραγωγική βάση του τόπου δεν θα υπάρξει από τις γεωτρήσεις για την άντληση υδρογονανθράκων. Αντίθετα πολλά θα είναι τα οφέλη τόσο για τον τόπο όσο και για την εθνική οικονομία.

Επανέλαβαν πολλές φορές προσπαθώντας να εξασφαλίσουν την συναίνεση μας ότι ο τρόπος που θα γίνει η εξόρυξη είναι ο ενδεδειγμένος, γιατί έτσι γίνεται σε όλο τον πλανήτη π.χ. στις ΗΠΑ, την Βενεζουέλα ,αλλά και στην Σοβιετική Ένωση παλαιότερα. Αλήθεια από πότε το πρόβλημα είναι το πώς θα γίνει η εξόρυξη; Το πρόβλημα πάντοτε ήταν ποιος και για ποιο σκοπό την κάνει.

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών που αποτελούν λαϊκή περιουσία από επιχειρηματικούς ομίλους γιατί στόχος και κριτήριο της έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων είναι τα κέρδη των μονοπωλίων και συγκεκριμένα των εταιρειών Energean Οil & Gas και Repsol και όχι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Για το ΚΚΕ υπάρχει ένα βασικό κριτήριο αξιολόγησης κάθε ενεργειακής πολιτικής. Είναι το πώς απαντά κανείς στο κεντρικό ερώτημα, αν η πολιτική αυτή θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες ή την κερδοφορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, στο αν έχουμε μια ενεργειακή πολιτική που οδηγεί στο να κατοχυρώσει την ενέργεια σαν κοινωνικό αγαθό ή αντίθετα, την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα. Εξετάζουμε ποιες οικονομικές συνθήκες και ποιοι πολιτικοί όροι μπορούν να διασφαλίσουν την ικανοποίηση αυτών των αναγκών στο σύνολό τους. Δηλαδή για ενεργειακή πολιτική προς όφελος του λαού δεν υπάρχει άλλος δρόμο από την πάλη για την κοινωνικοποίηση όλων των πηγών και υποδομών ενέργειας από την εργατική εξουσία, η αξιοποίηση τους στο πλαίσιο του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού.

Με άλλα λόγια το πρόβλημα δεν είναι γενικά το πετρέλαιο, η ύπαρξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μας. Εμείς δεν είμαστε γενικά κατά των υδρογονανθράκων που άλλωστε αποτελούν λαϊκή περιουσία. Το πρόβλημα είναι ότι οι υδρογονάνθρακες πωλούνται από την κυβέρνηση και το αστικό κράτος στους μονοπωλιακούς ομίλους που επειδή λειτουργούν με μόνο κριτήριο το κέρδος και σε περιβάλλον οξυμμένου ανταγωνισμού, είναι αναπόφευκτο όχι μόνο να μην υπάρχει λαϊκό όφελος αλλά να δημιουργήσουν προβλήματα και πιθανές καταστροφές κατά την εξόρυξη και αξιοποίηση τους. Άρα το ζήτημα είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και όχι η ίδια η αξιοποίηση των πηγών πλούτου και ενέργειας της χώρας.

Είναι προφανές ότι η έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι μέρος της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας για όφελος της αστικής τάξης. Είναι ζήτημα πολιτικό και όχι στενά τεχνοκρατικό ή περιβαλλοντικό.

Αυτό που πρέπει να απαντιέται κάθε φορά είναι: ανάπτυξη για ποιόν, και ποιος την πληρώνει.

Έχουν δίκιο οι κάτοικοι, ειπώθηκε από τους ομιλητές, που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία το κράτος , γιατί «είχαμε ένα κακό κράτος το οποίο τώρα προσπαθούμε να διορθώσουμε». Το κράτος όμως ούτε κακό, ούτε κακό είναι. Είναι απλά ταξικό στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων και των πολυεθνικών. Σαν τέτοιο δεν διορθώνεται ούτε μερεμετίζεται. Μόνο η ανατροπή του μπορεί να φέρει καλό για τα πλατειά λαϊκά στρώματα. Αυτό το κράτος, τοπικό και κεντρικό, έστησε τις εκδηλώσεις για να προωθήσει τα συμφέροντα της REPSOL. Το παράδειγμα του ατυχήματος στον Σαρωνικό δείχνει πολύ καλά τι μπορεί να περιμένει ο λαός από ένα τέτοιο κράτος . Αυτό το κράτος όχι μόνο επιτρέπει σε «σαπάκια» να μεταφέρουν καύσιμα αλλά και μετά το «ατύχημα» να αναθέτει τους ελέγχους τους σε ιδιωτικούς νηογνώμονες.

Τα πολλαπλά παραδείγματα καταστροφής του περιβάλλοντος (ατυχήματα ΕΛΠΕ, Σαρωνικός κ.α.) δείχνουν πως η προστασία του περιβάλλοντος δεν χωράει στο πλαίσιο του αδυσώπητου ανταγωνισμού των καπιταλιστικών οικονομιών, στην περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ που πολλοί επικαλούνται ως σωτηρία. Για τη Repsol άλλωστε υπάρχουν στοιχεία ότι το διάστημα 2006-2010 είχε 6.995 περιστατικά διαρροών, παγκοσμίως.

Το πετρέλαιο ειπώθηκε ότι είναι εθνικός πλούτος. Για αυτό και εμείς επιμένουμε ότι δεν πρέπει να ξεπουληθεί μέσα στο γενικότερο ξεπούλημα. Οι υδρογονάνθρακες εξορύσσονται μόνο μία φορά. Η απόληψη τους σήμερα για να κερδίσουν μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι ισοδυναμεί με αποστέρηση ενός αποθέματος κρίσιμου για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Πρόκειται ουσιαστικά για κλοπή του μέλλοντος των παιδιών και των εγγονιών μας.

Η χώρα και ο λαός θα έχει πολλά οφέλη από αυτή την «επένδυση» ειπώθηκε. Φέρανε δε σαν παράδειγμα ότι θα δοθεί 5% στην Τοπική Διοίκηση Α και Β βαθμού καθώς και για την «κοινωνική ασφάλιση». Δεν γνωρίζουν άραγε οι εισηγητές ότι και με αποφάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μειώνεται συνεχώς η χρηματοδότηση στην Τ.Δ. με σκοπό να οδηγούνται οι υπηρεσίες της προς ιδιωτικοποίηση; Αυτοί δεν προπαγανδίζουν την «οικονομική αυτοτέλεια» της Τ.Δ.; Η μήπως δεν γνωρίζουν τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει με τα μνημόνια και τους νόμους που έχουν ψηφίσει για μείωση έως και κατάργηση της χρηματοδότησης του Ασφαλιστικού; Το δε ασφαλιστικό σύστημα των τριών πυλώνων που προπαγανδίζει ο ΣΕΒ, ευαγγελίζεται η ΝΔ και Ε.Ε. και προωθεί η κυβέρνηση είναι γνωστό ότι προωθεί την ιδιωτικοποίηση του Ασφαλιστικού.

Αλήθεια τα όποια τα κέρδη προκύψουν από την «επένδυση» ποιος θα τα ελέγχει; Η ΕΔΕΥ Α.Ε. με τα μόλις 12 άτομα προσωπικό όπως αναφέρθηκε;

Δεν μας αναφέρθηκαν τα οφέλη που θα έχουν τα λαϊκά στρώματα από αυτήν την επένδυση. Θα έχουμε φθηνότερα καύσιμα για θέρμανση, για μεταφορά; Σε μια αγροτική περιοχή σαν την δική μας, οι αγρότες θα έχουν μειωμένη τιμή στα καύσιμα,όπως έχουν οι εφοπλιστές; Οι εργαζόμενοι με τι εργασιακό καθεστώς θα εργάζονται;

Τέλος κουβέντα δεν ειπώθηκε για τις επιπτώσεις στην παραγωγική και αναπτυξιακή προοπτική του τόπου από την εξόρυξη. Τι θα γίνει αν τελικά βρεθούν υδρογονάνθρακες και αρχίσει η παραγωγή σε χωράφια με τα μανταρίνια, δίπλα στα ιχθυοτροφεία, η σε τουριστικά μέρη; Τι θα γίνει με την διύλιση του πετρελαίου και την μεταφορά του; Σε ποιο λιμάνι άραγε; Τα έχουμε αντιμετωπίσει αυτά τα διλλήματα πριν από λίγα χρόνια, με τον σχεδιασμό για κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου στις τουριστικές παραλίες Συβότων και Πέρδικας.

Τέτοια ζητήματα εμείς πιστεύουμε ότι μόνο με ένα τρόπο λύνονται. Με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό. Τέτοιος όμως δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στην αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής όπου αντιπαρατίθενται και ανταγωνίζονται τα συμφέροντα διάφορων επιχειρηματικών ομίλων.

Το ζήτημα είναι να μη στοιχηθούν οι κάτοικοι και εργαζόμενοι με καμία πλευρά των επιχειρηματικών συμφερόντων που σήμερα ανταγωνίζονται στην περιοχή. Να μπει ως κριτήριο το σύνολο των αναγκών και όχι περιορισμένα το περιβάλλον. Άλλωστε και η δράση των ομίλων στον τουρισμό, στις ΑΠΕ, την πτηνοτροφία κλπ., έχει και αυτή επιπτώσεις στο περιβάλλον( άναρχη δόμηση, πυρκαγιές κλπ). Άλλωστε η υποκρισία φαίνεται από το γεγονός ότι η προώθηση της καπιταλιστικής ανάπτυξη προβλέπει την άρση των περιβαλλοντικών ζητημάτων- εμποδίων στις αδειοδοτήσεις μεγάλων επενδύσεων (fast truck). Γι αυτό έχει σημασία να κατανοηθεί ότι το πρόβλημα είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και όχι ο ορυκτός πλούτος της χώρας.

Η έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μας εντάσσεται στο σκληρό ανταγωνισμό καπιταλιστικών χωρών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών για τον ενεργειακό και ευρύτερο έλεγχο των αγορών της περιοχής. Τον ανταγωνισμό ΕΕ και ΗΠΑ με την Ρωσία, την προσπάθεια να απεξαρτηθεί η ΕΕ από τη Ρωσία, στην ενεργειακή τροφοδοσία. Η κυβέρνηση υψώνει τη σημαία της γεωπολιτικής αναβάθμισης και του κύριου φορέα υλοποίησης των σχεδίων ΗΠΑ- ΝΑΤΟ στην περιοχή των Βαλκανίων, προς όφελος και της αστικής τάξης που επιχειρεί την τελευταία 15ετία να μετεξελιχθεί σε ενεργειακό δίαυλο. Παίζει με τη φωτιά σε μια περίοδο που αυξάνεται ο κίνδυνος διαμελισμού κρατών και στα Βαλκάνια επαναχάραξης συνόρων, γενίκευσης των πολεμικών αναμετρήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση έχει υπογράψει τις συμβάσεις παραχώρησης χωρίς να έχει προχωρήσει η διαδικασία ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ (π.χ. στην περιοχή μας με την Αλβανία). Τις τελευταίες μέρες συζητιέται η υπογραφή της ΑΟΖ, στο πλαίσιο της ευρωαταλαντικής ολοκλήρωσης των Βαλκανίων. Δηλαδή να κλείσει το ζήτημα και να προχωρήσει η ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ. Παράλληλα επανέρχεται από την πλευρά της Αλβανίας το θέμα των «Τσάμηδων» και εντείνεται η προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο, η οποία έχει ισχυρούς δεσμούς με το μουσουλμανικό στοιχείο της Αλβανίας. Δηλαδή ο κίνδυνος υπόσκαψης μειονοτικών και εθνικιστικών ζητημάτων, στη βάση του ανταγωνισμού για τα ενεργειακά, είναι μεγάλος. Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας δείχνουν ότι οι δρόμοι του πετρελαίου είναι βαμμένοι με αίμα των λαών.

Δεν συμφωνούμε στην παραχώρηση της άδειας και την εξόρυξη των υδρογονανθράκων για όλους τους παραπάνω λόγους και όχι μόνο για τα περιβαλλοντικά. Για αυτό το ΚΚΕ καταψήφισε στη βουλή τις συμβάσεις παραχώρησης στους ομίλους στην Ήπειρο και αλλού. Για αυτό οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης καταψήφισαν σε όλους του δήμους, που μπήκε ως θέμα συζήτησης η παραχώρηση αδειών στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ξέρουμε σε όλους τους κλάδους τι σημαίνει δράση των μονοπωλίων. Καμία αστική κυβέρνηση και κανένας αστικός θεσμός (π.χ. ΕΕ) δεν μπορεί ουσιαστικά να υποχρεώσει το κεφάλαιο να λειτουργήσει με όρους που αντιστρατεύονται το σκοπό της κερδοφορίας. Άλλωστε γνωρίζουμε ότι η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ για τον κλάδο της ενέργειας είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των ομίλων.

Το ζήτημα της υπεράσπισης του πλούτου και της αξιοποίησης του προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών μπορεί να γίνει αποτελεσματικά μέσα από το εργατικό κίνημα, τα σωματεία, του φορείς των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των Μ.Φ. του τόπου μας. Αυτό το κοινωνικό μέτωπο μπορεί με αποφασιστικότητα να αντιπαλέψει αυτές τις εξελίξεις γιατί αυτές είναι ενταγμένες στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν αποτελούν ένα ξεκομμένο θέμα, έξω από τη συνολική επίθεση στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Στο στόχαστρο πρέπει να μπει ο πραγματικός εχθρός (μονοπώλια, κυβέρνηση, αστικό κράτος, ΕΕ- ΝΑΤΟ). Προτάσσουμε πλαίσιο πάλης με το σύνολο των αναγκών μας:

ü Παλεύουμε για Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Αντίσταση στον αστικό ενεργειακό σχεδιασμό.

ü Διασφάλιση της κάλυψης των λαϊκών αναγκών στην ενέργεια. Αυξήσεις στα επιδόματα θέρμανσης, κατάργηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα καύσιμα, αφορολόγητο πετρέλαιο στους φτωχούς αγρότες όπως στους εφοπλιστές, ούτε ένα ευρώ από την τσέπη γονιών και εκπαιδευτικών για τη θέρμανση στα σχολεία.

ü Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την πώληση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας

ü Σταθερή εργασία, με δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου

ü Προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας με βάση τις σύγχρονες γνώσεις και τεχνικές

ü Απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, επεμβάσεις και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ και ΕΕ).

Αυτός ο δρόμος πάλης μπορεί να ακυρώσει σχέδια, να φοβίσει, να καθυστερήσει, να ανοίξει δρόμο για ουσιαστικές ανατροπές και αλλαγές από το πλήρες καπιταλιστικό αδιέξοδο που βρισκόμαστε σήμερα.