Τα λαογραφικά μουσεία στα χωριά της Θεσπρωτίας, αποκαλύπτουν τα ήθη και τα έθιμα του νομού

Τα λογραφικά μουσεία στα χωριά της Θεσπρωτίας, αποκαλύπτουν τα ήθη και τα έθιμα του νομού. 

Περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων υφαντά, ενδυμασίες, οικιακά σκεύη, γεωργικά εργαλεία κ.α.

Παλαιά αντικείμενα του νοικοκυριού και ξεχασμένα μικροαντικείμενα καθημερινής χρήσης , γεωργικά εργαλεία, «μηχανές» μιας άλλης εποχής, αποκαλύπτουν στοιχεία του παρελθόντος. 

Τα μουσεία στη Θεσπρωτία, με πρώτο αυτό του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Πολυδροσιτών στις αρχές της δεκαετίας του 70, δημιουργήθηκαν τη στιγμή που η τοπική κοινωνία αντιλήφθηκε το τέλος ή την εξαφάνιση πολιτισμού, μέσα στον οποίο γαλουχήθηκαν γενιές γενιών και συγκρότησε με τον τρό­ πο αυτό στη μνήμη τη ζωντανή παράδοση του τόπου. 

Η αγάπη για τα μουσεία, για το περιεχόμενο και τη λειτουργία τους, για τα αντικείμενα, που συνδέουν τους ανθρώπους με την ιστορία και την κληρονομιά που καθόρισε την ταυτότητα και την ιδε­ολογία, έχει μια μακρά συγκινητική διαδρομή, που συνενώνει τις δυνάμεις, τις πρακτικές, αλλά κυρίως τις επιθυμίες και τα οράματα. 

Είναι αυτά, που συντηρούν την εγρήγορση για την κατανόηση και την ενσυναίσθηση της παράδοσης, που ενσαρκώνεται στο ρόλο και τη σημασία των μουσείων, ουσιαστικά στην πορεία μας ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. 

Τα λαογραφικά μουσεαία στη Θεσπρωτία, αποτελούν την επιβεβαίωση της τοπικής πραγματικότητας, του καθημερινού και της ιστορίας. 

Αλλά ο τρόπος της αναπαράστασης, μεταφρασμένος με αντικείμενα, αποδίδει και τον τρόπο της παραγωγής, του μετασχηματισμού της οικιακής ομάδας, των κοινωνικών και ιδεολογικών συμπεριφορών και των λαϊκών παρα­ δοσιακών τεχνών της περιοχής. 

Και ακόμη την εθιμική ζωή, τον κόσμο των νοοτροπιών, αν αυτόν θελήσουμε να τον ανακαλύψουμε στους νοη­τούς άξονες της οργάνωσης του μουσείου και στις συντεταγμένες της απεικόνισης της παραδοσιακής σκέψης. 

ΚΑΤΟΨΗ