H Πέστανη, το Σπήλαιο και το "αίμα των καλόγερων" - Αστικός μύθος ή πραγματικότητα?

Σήμερα βρέθηκα μετά από 4 ολόκληρα στην Κρυόβρυση όπου είχα αφήσει "ανοιχτούς λογαριασμούς" με το περιβόητο σπήλαιο πριν την είσοδο στο εγκαταλελειμμένο χωριό. 

Πρόκειται φυσικά για την ιστορία με το "αίμα των καλόγερων" το οποίο έχει μείνει ανεξίτηλο πάνω στα βράχια του σπηλαίου και γίνεται άμεσα αισθητό από τον επαρχιακό δρόμο χαμηλότερα και από μαρτυρίες κατοίκων, χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο την εποχή της κατοχής του 1940. 

 

Εκεί σύμφωνα με τον μύθο έσφαξαν παλαιότερα οι τούρκοι κατακτητές μια ομάδα καλόγηρων, το αίμα των οποίων ποτίζει ακόμα τους βράχους του και αποτελεί αιώνιο μάρτυρα του ηρωισμού και των δινών που πέρασε ο τόπος αυτός. 

Επίσης ήθελα να δω αν το σπήλαιο συνέχιζε παραμέσα, καθώς σύμφωνα με μαρτυρίες το σπήλαιο επικοινωνούσε με τον κάμπο της Ρίζιανης πίσω από το βουνό. 

 

Στην Εικόνα 1 μπορείτε να δείτε την θέση του σπηλαίου ως προς την Πέστανη. 

Η είσοδος στο σπήλαιο γίνεται χαμηλότερα από φυσικό πέρασμα που έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε πρόχειρο μαντρί. 

Σύρματα κακοβαλμένα "απαγορεύουν" την είσοδο παραμέσα (η είσοδος ήταν εύκολη). 

 

Εκεί με περίμενε η πρώτη έκπληξη. Υπάρχει και δεύτερη εστία του μακάβριου ευρήματος και όχι μόνο αυτή που φαίνεται από τον δρόμο (Εικόνα 2 και εικόνα 3). 

Δεξιότερα και προς τα πάνω υπάρχει οπή στο βράχο που οδηγεί μετά από σκαρφάλωμα στο δεύτερο επίπεδο του σπηλαίο και όπως φαίνεται στην Εικόνα 4 οι εστίες "αίματος" είναι δύο. 

Δύο διαφορετικοί βωμοί αποτρόπαιων πράξεων 

Στην εικόνα 5 μια κοντινή λήψη του νέου ευρήματος. 

 

Λίγο παραπάνω δεσπόζει πλέον το κλασσικό σημείο του σπηλαίου που φαίνεται και από τον δρόμο (Εικόνα 6). 

 

Μια ματιά προς τα πάνω για να ερευνήσω αν η μακάβρια ουσία πάνω στο τεχνητό τοίχο προέρχεται από τις οπές του βουνού, δεν προσθέτει κάτι καινούριο(Εικόνα 7). 

Φαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα ότι η ουσία με έντονη όψη πίσσας τοποθετήθηκε ή χύθηκε εκεί από ανθρώπινα χέρια. 

 

Επιπλέον λίγο πιο μέσα και αντίθετα με τις μαρτυρίες το σπήλαιο σταματάει απότομα (Εικόνα 8), εκτός και αν έχει υποστεί κατολισθήσεις. Κανένα όμως στοιχείο εξωτερικά δεν μαρτυρά κάτι τέτοιο.

 

Με τρεις λοιπόν εικόνες (Εικόνα 9,10) από διαφορετική γωνία αποχαιρέτησα το σπήλαιο στην Πέστανη αλλά ακόμα η απορία είναι έκδηλη, για την γνησιότητα του αίματος πάνω στα βράχια, σε δύο διαφορετικά σημεία.

 

Είναι πράγματι αίμα ή κατή άλλο? 

Νομίζω ότι μία ανάλυση σε εξειδικευμένο επαγγελματία θα λύσει οποιαδήποτε απορία. 

Αλήθεια ενδιαφέρεται κανείς να βρούμε την άκρη του νήματος? 

Είναι καλοδεχούμενα τα σχόλιά σας παρακάτω για οποιαδήποτε άλλη ιστορία ή συμπλήρωση για την Πέστανη και το σπήλαιο.

Γιώργος Μαλαμίδης