Ένα λουλούδι από τη φύτρα της καρδιάς στον εξόριστο της Μακρονήσου μπαρμπα Γιάννη Μάκο

Ο αείμνηστος μπαρμπα Γιάννης Μάκος από το Πολύδροσο Θεσπρωτίας, ένας αγνός ιδιεολόγος και γνήσιος ανθρωπιστής, πέρασε πολλά χρόνια εξόριστος. 

Σε διάφορα μέρη, και στη Μακρόνησο. 

Μα ποτέ δε λύγισε και ποτέ δε μετάνιωσε για τα πιστεύω του. 

Και τον θαυμάζαμε γι' αυτό. 

Η ανηψιά του, η εκαπιδευτικός Μαρία Λαμπρίδη, βρέθηκε πρόσφατα στη Μακρόνησο και τίμησε τη μνήμη του. 

Μ' ένα λουλούδι, που τόκοψε από τή φύτρα της καρδιάς της. 

Και του το κατέθεσε με λίγα απλά λόγια, που έβγαλαν και τον πόνο της: 

"Ένα λουλούδι για το θείο Γιάννη. Που εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Γιατί ήταν κομμουνιστής. Και τότε το να είσαι κομμουνιστής ισοδυναμούσε με το μεγαλύτερο έγκλημα". 

Αρτεργάτης ήταν ο μπαρμπα Γιάννης, σεμνός άνθρωπος, αλλά και αγωνιστής για ό,τι θεωρούσε δίκαιο. 

Οι αγώνες του έδωσαν ένα αξιόλογο μέτρο του βάθους και της έκτασης των αληθινά προοδευτικών αντιλήψεών του. Μπόρεσε να σταθεί ψηλά, επάνω από το πάθος και την ψυχολογική τύφλωση.

Η. Μ. 

Υ. Γ.: Εκτός από μια μακρινή συγγένεια, μας συνέδεε και μια στενή φιλία με τον αείμνηστο μπαρμπα Γιάννη. Και ας είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας. Και ας υπήρχε χάσμα στις κοσμοθεωρίες μας. Συμπορευόμασταν, ξεκινώντας από μια κοινή αφετηρία: Και ένα στο εκατομμύριο να υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει η κοινωνία, εμείς πρέπει να το προσπαθήσουμε.