Ας μιλήσουμε ειλικρινά. Γιατί να είναι το Σούλι στους προορισμούς των διεθνών Tour Operations;

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες, με συνεχείς αρθρογραφίες σε εφημερίδες και αρκετούς ιστότοπους, για το οτι δεν είναι τα Σουλιωτοχώρια στους προορισμούς των διεθνών Tour Operations.

Φυσικά οι αναφορές γίνονται από πραγματικό ενδιαφέρον και με πραγματική απορία, για το ότι το Σούλι δεν υπάρχει καν στο χάρτη του τουρισμού.

Ας μιλήσουμε όμως ειλικρινά και ας δούμε τα δεδομένα.

Στο κομμάτι του τουρισμού, υπάρχουν 2 μοναδικές υποκατηγορίες. Ο προορισμός διαμονής και ο προορισμός περιήγησης. Στην πρώτη περίπτωση ο ταξιδευτής δεν κοιτάζει προορισμό σε περιοχή άλλα κατάλυμα στην χώρα. Δηλαδή το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να “χτυπήσει” στην bokking ή σε οποιαδήποτε άλλη πλατφόρμα, ξενοδοχεία ανά την χώρα και να βρει κάτι που θα συμβαδίζει με τον προϋπολογισμό του και το γούστο του. Στην δευτερη περίπτωση (προορισμός περιήγησης), ο τουρίστας έχει σχεδόν αποφασίσει τι θέλει να δει και που να το δει, και ψάχνει τις παραμέτρους που θα ικανοποιήσουν περισσότερο τις ανάγκες του.

Παρακάτω θα εξηγήσουμε γατί ο προορισμός περιήγησης είναι η μονη ελπίδα που έχουμε μακροπρόθεσμα για την ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος στα Σουλιωτοχώρια.

Οι μεγαλύτεροι Tour Operations που διακινούν το 80% του ομαδικού εισερχόμενου τουρισμού στην χώρα, είναι η TUI, η Thomas Cook και η Thomson. Και οι τρεις αυτοί κολοσσοί του τουρισμού, στέλνουν το 50% στους top 6 προορισμούς της χώρας (Ροδος, Κως, Κέρκυρα, Μύκονος Σαντορίνη και Κρήτη) και το υπόλοιπο 50% το μοιράζουν σε άλλους προορισμούς ανά την χώρα. Δηλαδή σκεφτείτε πως το υπόλοιπο 50% το μοιράζουν σε μεγάλους προορισμους, όπως τα νησιά του Ιονίου, τα υπόλοιπα του Αιγαίου, Σποράδων κλπ, την Χαλκιδική κ.α.

Όλοι αυτοί έχουν αυξημένες υποδομές φιλοξενίας, τόσο στην διαμονή και την εστίαση, όσο και σε υπηρεσίες που δίνουν προστιθέμενη αξία στα πακέτα που πουλάνε, όπως οι μεταφορές, οι περιηγήσεις σε σημεία αναφοράς, μνημεία, μουσεία, κλπ.

Τι θέση μπορεί να έχουν τα Σουλιωτοχώρια σε αυτήν την τεράστια πίτα του τουριστικού προϊόντος;; Προφανώς καμία και οι λόγοι είναι απλοί, ξεκάθαροι και δεν χωρούν καμιά αμφισβήτηση:

Η έλλειψη υποδομών, η έλλειψη σημείων αναφοράς (όσο και αν φαίνεται απίστευτο για μια ιστορική περιοχή όπως το Σούλι) και η διαχρονική έλλειψη ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη του τουρισμού.

Οι υποδομές στο Σούλι, στην ουσία είναι ανύπαρκτες. Περιορίζονται σε έναν μικρο ξενώνα με εστίαση και σε 4 καφενεία. Οπότε λοιπόν είναι τουλάχιστον αστείο να αναφερθούμε σε υποδομές. Και όλες οι ορεινές περιοχές στην Ελλάδα που είχαν παρόμοια προβλήματα, έβαλαν το πρώτο λιθαράκι για την ανάπτυξη του τουρισμού με την δημιουργία κάμπινγκ, προσπαθώντας να καλύψουν αφενός την έλλειψη καταλυμάτων αφετέρου για να αναπτύξουν τις ανταλλακτικές μορφές τουρισμού, αφού οι περιοχές με φυσική ομορφιά και ιστορία όπως το Σούλι, είναι πόλος έλξης για τις “φυλές” που προτιμούν το κάμπινγκ στο βουνό.

Άλλα και ας υποθέσουμε πως είχαμε λύσει το πρόβλημα της διαμονής. Τι θα δουν οι φιλοξενούμενοι στο Σούλι;Τα μουσεία ιστορίας ή τα λαογραφικά μουσεία; Τις ιστορικές κατοικίες των ηρώων του Σουλίου; Τους ναούς και τα ξωκλήσια με την ανύπαρκτη πρόσβαση; Τα κάστρα που καταρρέουν;

Οπότε λοιπόν ας ξεχάσουμε τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία τους διεθνείς Tour Operations και ας πάμε σε ποιο εύκολες αγορές όπως η εγχώρια αγορά, η κρουαζιέρα από Ηγουμενιτσα και τα club ταξιδευτών εναλλακτικού τουρισμού.

Αυτήν αγορά μπορούμε να την χτυπήσουμε, αρκεί να δώσουμε εξωστρέφεια στα Σουλιωτοχώρια.Άλλα και σε αυτήν την περίπτωση, ας ξεχάσουμε την διαμονή. Το μόνο που μας μένει η είναι η κατηγορία του προορισμού περιήγησης.

Αν Δηλαδή καταφέρουμε και αξιοποιήσουμε, ιστορία, θρησκεία και λαογραφία, τότε μπορούμε να ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα δούμε τουρίστες στο Σούλι, έστω και χωρίς διανυκτέρευση.

Άλλωστε δεν είναι και μικρός ο αριθμός των τουριστών που έχουν ως ευαγγέλιο την περιήγηση και οχι την διαμονή, με καθημερινές εξορμήσεις από το σημείο που έχουν ως βάση

Πχ, μπορούμε να βρούμε πρόγραμμα περιήγησης για 3 ώρες στα Σουλιωτοχώρια, ώστε να καταφέρουμε να έρθει ένα γκρουπ κρουαζιέρας από Ηγουμενίτσα, αντί να πάει στο μουσείο του Βρέλλη;

Πχ, μπορούμε να φέρουμε ΚΑΠΗ, φορείς και συλλόγους που τους ενδιαφέρει η ιστορία και η λαογραφία.

Πχ, μπορούμε να φέρουμε σχολεία για εκπαιδευτικές διαδρομές?

Πχ, μπορούμε να φέρουμε ορειβατικούς και φυσιολατρικούς συλλόγους;

Όλα τα παραπάνω είναι σίγουρα ποιο εύκολα από το να ετοιμάσεις υποδομές για να συνεργαστείς με TUI, Thomas Cook και Thomson. Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να υλοποιήσουμε τα άπλα και τα εύκολα και ας αφήσουμε τα resort και τα all inclusive για τις επόμενες γενιές.

Για να υλοποιηθούν όμως αυτά, χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης του τουρισμού, και για να γίνει αυτό, απαιτείται μια αναπτυξιακή εταιρεία που θα ανήκει στον δήμο, και που θα έχει ως μοναδικό αντικείμενο, την υλοποίηση όλων αυτών των δράσεων για την ανάπτυξη αρχικά του προορισμού περιήγησης. Επίσης χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτά τα πράγματα δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη. Τέλος, χρειάζεται και ένας αντιδήμαρχος τουρισμού που να έχει ευελιξία, προϋπολογισμό και θα μπορεί να επέμβει σε ότι προκύψει με ένα τηλέφωνο, και όχι τρέχοντας από τον Αννα στον Καϊαφα.

Η βελτίωση του οδικού δικτύου από Εγνατία, η αναστήλωση της οικίας Μπούση και οι προσπάθειες για την διάσωση των πηγαδιών, είναι προς την σωστή κατεύθυνση, άλλα παραμένουν σταγόνα στον ωκεανό.

paramythia-online.gr