Οδοιπορικό στη Μουργκάνα με το συγγραφέα της Μουργκάνας Σωτήρη Δημητρίου...

Τόχαμε συμφωνήσει με το Σωτήρη Δημητρίου... 

Να κάνουμε μια οδοιπορία στα μέρη του, εκεί απ' όπου μεταφέρει στα βιβλία του πολλά βιώματά του. 

Η Μουργκάνα, οι άνθρωποί της και οι συνήθειές του είναι μέσα στην καρδιά του γνωστού και καταξιωμένου συγγραφέα. 

Και τις συμφωνίες του ο Σωτήρης τις κρατάει. 

Δεν μπορούσαμε να μην κάνουμε στάση στο χωριό του, την Πόβλα, όπου συναντήσαμε τη θειάκω του, μια καλοσυνάτη γριούλα, που λειτουργεί ένα μικρό καφενεδάκι, περίπτερο παλαιότερα, που της το άφησε ο άνδρας της, με εισπράξεις ελάχιστες, όλο το καλοκαίρι δεν έπακε ούτε 100 ευρώ. 

Στο περιδιάβασμα μέχρι τις "πηγές" της Λαγκάβιτσας, όπου ο Σωτήρης Δημητρίου, κάτω από τα ξεραμένα, πλέον, λόγω του ιού, πλατάνια και δίπλα στα στερεμένα νερά, εξαιτίας της παρατεταμένης ανομβρίας, μας διάβασε, ως δώρο για την παρέα, ένα μικρό κείμενο, για τα παλαιά ήθη των ανθρώπων της περιοχής, όπως τα συγκρατεί στη μνήμη της η μητέρα του. 

Τι ωραία, που έτρεχαν οι λέξεις, και τι όμορφα, που αναπηδούσαν οι αναπολήσεις, η μια μετά την άλλη, λες και είχαν στήσει χορό, λες και έβγαζαν μια μεθυστική μουσική. 

Στο διάβα μας και στις στάσεις μας συναντήσαμε και διάφορους ανθρώπους, που η απλή παρουσία τους και ο αυθορμητισμός τους γέμιζαν με χαρά την καρδιά του Σωτήρη Δημητρίου. 

Τον έβλεπαν ως το δικό τους άνθρωπο και τους έβλεπε ως τους δικούς του ανθρώπους. 

Ανστρεφόμενος κανείς το Σωτήρη Δημητρίου, παραδίδεται αμαχητί στον κόσμο των ιδεών του. 

Μιλάει όταν χρειάζεται και φιλοσοφεί μέσα από διδακτικά αστεία, και αστειεύται διδακτικά μέσα από τη φιλοσοφία, ενώ κοιτάει κατάματα το μέλλον μέσα από το παρελθόν, χωρίς να διαγράφει το παρόν, αφού αυτό είναι το νέκταρ της ζήσης. Κοντά του αντιλαμβάνεσαι τον κλασικό ορισμό του ανθρώπου. 

Σε οποιαδήποτε σύλληψη του, είτε ως δημιουργικός νους, είτε ως πνευματικό σκεπτόμενο ον, είτε ως ηθική προσωπικότητα, είτε ως αυτοσυνείδηση, ο άνθρωπος είναι μια σύνθεση από κόσμο νοητό και κόσμο αισθητό.

Η. Μ. - ΚΑΤΟΨΗ