ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ CETA… ΣΤΗΝ ΔΙΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΦΕΤΑΣ. ΣΕ ΚΛΟΙΟ ΑΣΦΥΞΙΑΣ Η ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ - Του Θεόδωρου Χόβολου

Η συνδυασμένη και ολομέτωπη επίθεση στην πρωτογενή αγροτική παραγωγή της χώρας, όπως αυτή αποκρυσταλλώνεται στα συνεχόμενα μνημόνια, δεν λέει να κοπάσει. Ασφαλιστικό, φορολογικό, απανωτά χαράτσια, πανάκριβο ρεύμα και πετρέλαιο, εξανεμίζουν κάθε ελπίδα ίχνους κερδοφορίας στο αγροτικό νοικοκυριό.

Ειδικότερα ο κλάδος της Αιγοπροβατοτροφίας, από τους μεγαλύτερους στην κτηνοτροφική παραγωγή της χώρας αλλά και βασικός πυλώνας της Ηπειρώτικης οικονομίας, δέχεται συνεχή σφυροκοπήματα. Οι ελπίδες για μια καλύτερη τιμή στο κρέας των αμνοεριφίων το Πάσχα, λόγω σύμπτωσής του με το Καθολικό, τερματίστηκαν απότομα μετά την πρωτόφαντη καταρράκωση της τιμής (στον παραγωγό και όχι στον καταναλωτή) από το ολιγομελές δίκτυο που ελέγχει την εγχωρία εμπορία κρέατος. Από την άλλη, η τιμή του γάλακτος συνεχώς κατρακυλά με διάφορες αστείες προφάσεις από την γαλακτοβιομηχανία, άσχετα με το γεγονός ότι οι κερδοφορίες καλά κρατούν και ότι μόνο οι εξαγωγές της «Φέτας», έχουν ξεπεράσει το ύψος ρεκόρ των 350 εκατομμυρίων €, την περσινή χρονιά.

Η λεηλασία αυτού του ιστορικού παραγωγικού κλάδου, έχει τη βούλα του κράτους, που νομοθετεί εναντίον του χρόνια τώρα και τον υπονομεύει ανοιχτά, όπως έκανε και με την γαλακτοπαραγωγική αγελαδοτροφεία της χώρας. Τα συνεχόμενα μέτρα που πριμοδοτούσαν την εισαγωγή αγελαδινού γάλακτος κατ εντολή της ΕΕ και γονάτισαν την αγελαδοτροφεία της χώρας, βρίσκουν τη συνέχειά τους στις νέες εξελίξεις για το παραδοσιακό ελληνικό τυρί «Φέτα». Ένα τυρί το οποίο έχει κατοχυρωθεί σαν Προϊόν Ονομασία Προελεύσεως (ΠΟΠ) και αναγνωρίζεται απ’ όλους σαν την «ναυαρχίδα» της κτηνοτροφικής μας παραγωγής.

Και στην εμπορική συμφωνία της ΕΕ με τα κράτη της Νοτίου Αφρικής (SADC) το προηγούμενο καλοκαίρι, και στην αντίστοιχη συμφωνία με τον Καναδά (CETA) τον Φλεβάρη του 2017, το ελληνικό κράτος συναίνεσε στην παραγωγή «Φέτας» σ΄αυτά τα μέρη, αυτοκαταργώντας στην πράξη το χαρακτηρισμό «ΠΟΠ» Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ο διαχρονικός και βασικός νόμος της ελληνικής οικονομίας, που ορίζει ότι τα συμφέροντα των εισαγωγέων βρίσκονται σε υψηλότερη προτεραιότητα από τα συμφέροντα των παραγωγών του τόπου. Έχουμε τη νέα επιβεβαίωσή του από τους δήθεν «αριστερούς» διαχειριστές.

Αλλά αν είναι φανερό σε όλους, τουλάχιστον την τελευταία επταετία, ότι η χώρα ξεπουλιέται «μπίτ παρά» και ότι με την αδιάλειπτη μνημονιακή πολιτική, λαμβάνει χώρα μια κολοσσιαία παραγωγική ανασυγκρότηση ενάντια στις ζωντανές δυνάμεις του τόπου, είναι εξίσου φανερό ότι τα συλλογικά όργανά του κτηνοτροφικού κόσμου, αδυνατούν να εμφανίσουν την οποιαδήποτε αντίσταση. Του εναντίων ! Υποτάσσονται σε αλλότρια συμφέροντα. Αποπροσανατολίζουν. Διχάζουν.

Σε καιρούς που απαιτούνται οι μέγιστες συσπειρώσεις και το σαφές ξεκαθάρισμα των συμμαχιών που πρέπει να οικοδομηθούν, οι δύο κύριες κτηνοτροφικές οργανώσεις της χώρας βρίσκονται σε ευθεία αντιπαράθεση. Η Πανελλήνια Ένωση Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ) και ο Σύνδεσμο Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ) διαγκωνίζονται όχι σ’ έναν διεκδικητικό αγώνα αλλά για την ίδρυση «Διεπαγγελματικής Οργάνωσης» για τη Φέτα ΠΟΠ. Μια επαγγελματική οργάνωση η οποία θα κάνει δήθεν αυτά που δεν κάνει η υπεύθυνη πολιτεία (χωρίς να αναρωτιούνται άραγε γιατί και για ποιο λόγο) και που θα ξεπεράσει δήθεν τα βαθιά αντικρουόμενα συμφέροντα που οργιάζουν από το στάβλο του κτηνοτρόφου μέχρι το τραπέζι του καταναλωτή. Εις βάρος πάντα και των δύο!

Η μεν ΠΕΚ, σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ), στέλνει ραβασάκια στους κτηνοτρόφους για την εξουσιοδότηση σύστασης Διεπαγγελματικής, ο δε ΣΕΚ, συνεργαζόμενος και αυτός με ένα δίκτυο μικρότερων μεταποιητών περηφανεύεται ότι αυτός είχε πρώτος την ιδέα και καταγγέλλει την ΠΕΚ ότι τον υπερφαλαγγίζει με αθέμιτους τρόπους. Τώρα, από πότε οι γαλακτοβιομήχανοι, που παλιότερα επίλεκτα μέλη της, είχαν καταδικαστεί για τη σύσταση καρτέλ με σκοπό την καταρράκωση της τιμής του αγελαδινού γάλακτος, αναγορεύονται σε υπερασπιστές του κτηνοτρόφου, είναι πραγματικά άγνωστο.

Γνωστό είναι όμως ότι όσο προστάτεψε χρόνια τώρα, την ντόπια παραγωγή κρέατος η Διεπαγγελματική Κρέατος (η οποία σαρώνεται από τις γερμανικές γαλλικές και ολλανδικές εισαγωγές αλλά και από τις σωρεία ελληνοποιήσεων) άλλο τόσο θα προστατεύσει και την αιγοπροβατοτροφία η Διεπαγγελαματική Φέτας.

Είναι προφανώς αδύνατο με τέτοιους είδους αποπροσανατολισμούς και τους αντίστοιχους συσχετισμούς να υπάρξει η οποιαδήποτε προστασία της ντόπιας παραγωγής και πολύ περισσότερο αναστολή της πολλαπλής αφαίμαξης του αγροτικού νοικοκυριού. 

Η διαδικασία εκκαθάρισης στις γραμμές των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων αλλά και η ολοκληρωτική υπαγωγή των μεγαλύτερων στο κερδοσκοπικό παιχνίδι του διευρυμένου αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος, προχωρά χωρίς καμιά αντίσταση. 

Ακόμα χειρότερα! 

Το γνωστό γραφειοκρατικό «συνεταιριστικό - συνδικαλιστικό» δίκτυο, που σαρώθηκε από την κρίση, αναδιαρθρώνεται και μεταλλάσσεται παράλληλα και επικουρικά με την πρωτοφανή δικτύωση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στον αγροτικό χώρο. 
Είτε στις εισροές της κτηνοτροφικής μονάδας, τη μεταποίηση και την εμπορία του κτηνοτροφικού προϊόντος (π.χ. Φέτα ή Κρέας) είτε με την καθαρή τραπεζιτική-χρηματιστηριακή υπόσταση του (βλέπε τη Συμβολαιακή Γεωργία, τις Αγροτικές Κάρτες των τραπεζών, την GAIA-Επιχειρείν κ.α.)

Η απάντηση στην στρατηγική επιλογή της άγριας εκμετάλλευσης μέχρι εξαφάνισης της μικρής κλίμακας κτηνοτροφίας και την υπαγωγή της εναπομείναντας σε μια μορφή σύγχρονης δουλοπαροικίας, βορά σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, μπορεί και πρέπει να δοθεί άμεσα. Ο κόσμος της εργασίας και του μόχθου, αν θέλει να κρατήσει ένα κομμάτι από τον τεράστιο πλούτο που παράγει πρέπει γρήγορα να αναδιατάξει τις δυνάμεις του ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα. 

Στο επίπεδο της παραγωγής με συνεργατικά σχήματα βάσης, αποκλειστικά από τους κτηνοτρόφους και για τους κτηνοτρόφου (πολλοί εξωαγροτικοί καλοθελητάδες έχουν είδη πιάσει δουλειά) και όσο το δυνατό έξω από το δαιδαλώδες αγροτοδιατροφικό σύστημα που βλέπει το Τρόφιμο σαν ύψιστο κερδοφόρο εμπόρευμα, καταλήγοντας να ταΐζει «σκουπίδια» τον ανύποπτο καταναλωτή. Αλλά και στο επίπεδο της διεκδίκησης μέσω συλλογικοτήτων που θα φρενάρουν την ολομέτωπη επίθεση και την αποτίναξη των πολλαπλών δεσμών που ΕΕ μαζί με τους διεθνής τοκογλύφους δένουν, ξαναδένουν και λιντσάρουν τη χώρα σε αγαστή συνεργασία με τους ποικίλους ντόπιους διαχειριστές. Χθεσινούς ! Σημερινούς ! Αυριανούς!

Παραμυθία 5 Ιούλη 2017 

Χόβολος Θεόδωρος
Κτηνίατρος