Ηγουμενίτσα: Λίγο περισσότερος έλεγχος για κράνη δεν θα έβλαπτε...

Έφτασε λοιπόν το καλοκαίρι και όσοι διαθέτουν μηχανάκια, τα έβγαλαν από το γκαράζ τους . 

Η Ηγουμενίτσα όμως διεκδικεί πανελλαδική πρωτιά στους ανθρώπους που δεν φοράνε κράνος. 

Αυτό μπορεί να φανεί με μια βόλτα στην πόλη μας παρατηρώντας τους ανθρώπους που οδηγούν μοτοσυκλέτες. 

Αυτό σε πόσο κίνδυνο μπορεί να βάζει όλους αυτούς τους ανθρώπους; 

Μεγάλο!! 

Το στενάχωρο της υποθέσεως είναι όταν συναντάμε γονείς που βάζουν τα παιδιά τους πάνω στις μοτοσυκλέτες τους, χωρίς προστασία. 

Αυτοί οι γονείς έχουν αναλογιστεί τι παράδειγμα δίνουν στα παιδιά τους; 

Καλά για δημόσια πρόσωπα, σχολές οδηγών, αστυνομικούς κτλ δεν θα το σχολιάσουμε. 

Στην Ελλάδα, από 1960-2010 είχαμε 140.000 νεκρούς, 350.000 ανάπηρους, 150.000 ζωντανούς – νεκρούς και 2.000.000 τραυματίες. 

Φανταστείτε σε μια πόλη σαν την Ηγουμενίτσα με πολύ μικρότερο ποσοστό κατοίκων πως θα είναι στατιστικά τα πράγματα. 

Το χειρότερο όμως είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των νεκρών αφορά ηλικίες 15-35. 

Σκοτώνονται και τραυματίζονται άνθρωποι στην πιο παραγωγική τους ηλικία. 

Στην ηλικία που και η χώρα μας και η πόλη μας, χρειάζεται παραγωγικούς ανθρώπους. 

Μήπως το κράνος να δίνεται δώρο με την αγορά της μοτοσυκλέτας (Ή να είναι υποχρεωτική η αγορά του με τη μηχανή) ; 

Ας μας πούνε και η τροχαία και η τροχαία λιμενικού αλλά και οι δημόσιοι άρχοντες τι μέτρα έχουν λάβει για την πόλη μας; 

Ευχόμαστε να μην αποδειχθούμε πάλι προφητικοί…. 

"Αυτό που αποδεικνύεται περίτρανα στο δρόμο είναι ο πολιτισμός και η κουλτούρα ενός λαού. Δηλαδή αν θέλεις μέσα σε πέντε λεπτά να γράψεις κάτι για τον πολιτισμό μιας χώρας, πηγαίνεις στην πρωτεύουσα αυτής της χώρας και πιάνεις θέση σε κεντρικό σημείο. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τους κατατάσεις σε κάφρους ή σε πολιτισμένους. Στην Ελλάδα αυτό δεν χρειάζεται ούτε καν δευτερόλεπτο. Μπορείς επίσης να διαπιστώσεις και πόσο διεφθαρμένη είναι μια χώρα από το πως οδηγούν οι πολίτες της.  Ιαβέρης"